ความเหงาที่งดงาม
สำหรับบันทึกนี้ ชื่อบันทึกอาจจะดูหวานแหวว ไม่ค่อยเหมาะกับผู้ชายแบบผมสักเท่าไหร่ แต่ผมเห็นว่าเป็นประโยชน์และน่ารักดี จึงนำมาฝากคนขี้เหงาทุกท่านครับ
___________________________________________
สำหรับคนที่ชอบเหงาจะรู้ว่า
บางทีเราก็สามารถเหงาได้ แม้อยู่ท่ามกลางผู้คนที่กำลังพูดคุย และเมื่ออยู่ในอาการนี้ อย่าได้คิดว่าเป็นเรื่องผิดปกติ
ขอให้มองว่า
อาจเป็นโอกาสให้เราเปลี่ยนความเหงาเป็นอะไรดีๆ สักอย่างก็ได้
ค ว า ม เ ห ง า . . .
อาจกลายเป็นรูปถ่ายสวยๆจากฝีมือของเราเอง
อาจเป็นบทเพลงเพราะๆ 1 บท
อาจเป็นหนังสือที่น่าสนใจ 1 เล่ม
อาจเป็นภาพวาดที่น่าทึ่ง
หรือ อาจเป็นบทกวีที่ลึกซึ้ง กินใจ ฯลฯ
ค ว า ม เ ห ง า . . .
มักเดินจูงมือมาพร้อมกับ
ความคิด...อารมณ์...ความรู้สึก...และความนึกฝัน
อยู่ที่เราจะเอามาผสมผสานกันให้เป็นอะไร
ค ว า ม เ ห ง า . . .
เปลี่ยนเป็น ค ว า ม ง ด ง า ม ได้
ถ้าเราหัดที่จะเหงา...แบบมืออาชีพ
-----------------------------------------------------
ที่มา ปูปรุง. "โลกสวยงามขึ้นเมื่อเดินช้าลง". กรุงเทพฯ : ใยไหม, 2546. หน้า 92-93
ความเห็น (4)
นอนดึกเหมือนกันนะคะ ..มีการครอบครองเป็นเจ้าของหนังสือเล่มนี้ด้วยเช่นกันค่ะ ปูปรุง. "โลกสวยงามขึ้นเมื่อเดินช้าลง" อ่านไปๆ มันก็ตรงกับชีวิตคนเรานี่เอง....เลยแอบนึกตาม...จริงของเค้าเนาะ...เลยนำเรื่องราวของเค้ามาฝากเพื่อน G2K ในบันทึกชื่อนี้ค่ะ อยากเห็นสายรุ้ง....ก็ต้องยอมรอให้สายฝนผ่านไปก่อน ขอบคุณค่ะ
สวัสดีอีกครั้งครับ คุณครู Lioness_ann
ช่วงนี้พอดีต้องรีบทำงานส่ง ผมจึงต้องนอนดึกหน่อยหน่ะครับ
ผมว่า คนแต่งหนังสือเล่มนี้ เค้าเข้าใจความเป็นไปของชีวิตนะครับ เขียนออกมาได้ดีมากๆ
ผมเข้าไปอ่านบันทึกของครูมาแล้วนะครับ สายรุ้ง สวยงามมาก
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ ครูวัลลภ
- แวะมาเยี่ยมก่อนนอนครับ
- ถ้าเราเอาเวลาที่คิดว่าเหงามาทำประโยชน์ก็จะดีนะครับ
- ขอบคุณครับที่นำสิ่งดีๆมาให้อ่าน
สวัสดีครับ ครู สังเวียร (ใครนะ คุ้นๆๆๆ)
ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยมก่อนนอน