หน้าที่ของลูก...ดูแลพ่อ..ผ่าตัดตา
พ่อผมอายุ 76 ปี
1 เมษายน จักษุแพทย์นัดให้ผมพาพ่อไปผ่าตัดตาที่โรงพยาบาล พ่อผมเป็นต้อเนื้อมานานมาก เนื่องจากยังมองเห็นจึงต่อรองและรอเวลามานานมาก จนในที่สุด เมื่อ 5 เดือนที่แล้วจึงเริ่มรักษาอย่างจริงจังตามที่ น้อง "หมอตา"ที่คุ้นเคยกันแนะนำ และคุณน้องหมอตาก็นัดผ่า(ลอก)ต้อเนื้อออกก่อนรักษาโรคอื่น
1 เมษายน ผมลา ภรรยาลา พี่สาวและพี่เขย พร้อมหลานชายยกโขยงกันปให้กำลังใจคุณพ่อ เราเดินทางจากบ้าน 8 โมงเช้า เดินทางไป 2 ชั่วโมง สวนทางกับท่านสุพัฒน์ที่พาน้องสบายไปผ่า(ฝี)บริเวณใกล้ ๆตาซ้าย ท่านสุพัฒน์ทำหน้าที่"บิดา" นายกระท้อนไปทำหน้าที่ "บุตร"ครับ
ไปถึง ร.พ.อาศัยความรู้จักกันของเจ้าหน้าที่ผ่านฉลุยไปถึงห้องตาเลยทีเดียว (ไม่ได้แซงคิวใครครับ เพราะหมอตานัดไว้บ่ายโมง ผมไปถึง 10 โมง) ผมเลยถือโอกาสตรวจตาตัวเองซะเลย เบื้องต้นหมอตาบอก"ปกติ" เสร็จแล้วพาพ่อ แม่ ทั้งครอบครัวไปทานข้าว"ก๋วยเตี๋ยวป้าหอม"เจ้าเก่าที่พ่อชอบ
บ่ายโมงพาพ่อมาที่ห้องผ่าตัด จัดการเปลี่ยนเสื้อผ้า ฟอกหน้า ล้างมือ ตา ปาก จมูก แล้วก็พาไปส่งที่ห้องผ่าตัด สังเกตุ พ่อกังวลนิด ๆแต่ไม่พูด จึงบอกพ่อว่า "ผ่าตรงนี้เค้าหยอดยาชาให้..และลอกเอาเนื้อที่ติดอยู่ออกเท่านั้น...ไม่ค่อยเจ็บ ใช้เวลาไม่เกิน 20 นาที" พ่อก็พอยิ้มออกบ้าง
"น้องหมอตา" ออกมาพบและคุยกันนิดหน่อย กะว่าถ้านอน ร.พ.ได้จะให้นอน...พ่อไม่อยาก..ผมเองไม่ได้เตรียมตัวเลย น้องหมอตาจึงบอกว่า "งั้นก้อกลับไปนอนที่บ้านและค่อยให้ผมเปิดตาให้พ่อเอง"
บ่าย 2 โมง เจ้าหน้าที่มาพาพ่อเข้าห้องผ่าตัด
ผมนั่งรอหน้าห้องผ่าตัดกับภรรยา...แม่ลงไปที่ห้องตรวจตา...พี่สาวไปตรวจตาบ้าง
บ่าย 3 โมง ผ่าเสร็จ... เจ้าหน้าที่ออกมาส่ง...พ่อ ดูเหมือนสบายใจมากขึ้นเพราะผ่าเสร็จแล้ว คุยใหญ่เลย ไม่เจ็บ...พ่อยังบอกให้หมอตาเค้าเอาต้อเนื้อออกให้หมดเลย..ว่าเข้านั่น..
รับยา...คุยกับคุณหมอตาอีกรอบ...เปิดตา 3 โมง พรุ่งนี้
พาพ่อกลับถึงบ้าน 6 โมง
ภารกิจของลูกยังไม่จบ...วันนี้เปิดตาพ่อ...และดูแลต่อไปครับ
"ใครที่ละเลยหรือลืมหน้าที่นี้ไป...ให้รีบกลับไปปฏิบัติครับผม...."
ความเห็น (10)
- สวัสดีค่ะ
- ความกตัญญูเป็นหน้าที่ของลูก ๆ ทุกคนที่จะต้องปฏิบัติกับพ่อแม่ยามที่ท่านยังมีลมหายใจอยู่นะคะ
- ''ใครที่ละเลยหรือลืมหน้าที่นี้ไป...ให้รีบกลับไปปฏิบัติ''
- นี้คืประโยคที่สามารถเตือนใจลูก ๆ ได้เลยค่ะ
- ขอบคุณนะคะที่นำเรื่องดี ๆ มาร่วมแบ่งปัน
- สวัสดีค่ะ
- มีผู้สูงอายุไม่น้อยที่ลูกหลานละเลยไม่ดูแลเท่าที่ควร
- ชื่นชมที่เป็นตัวอย่างที่ดีในการทำหน้าที่ลูก
- ขอให้คุณพ่อของพี่หายเร็ว ๆ นะคะ
สวัสดีครับคุณปลายฝน
ใช่แล้วครับ...หน้าที่ของลูก..ที่มีต่อพ่อแม่...หลายคนลืมครับ
ทุกวัน ๆทุก ๆวัน ถ้าไม่ติดภารกิจอะไรมาก ๆ ผมต้องแวะหาพ่อ-แม่ ทุกวันครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ อ.rak-na
ขอบคุณครับ...
ขอให้ลูก ๆที่รัก-กตัญญูพ่อ-แม่ เจริญ ๆ ครับ
สวัสดีเจ้าค่ะ คุณครู
น้องจิแวะมาเยี่ยมเยียน คิคิ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ --------> น้องจิ ^_^
อายจังเลยค่ะพี่รอน
เพราะปีก่อน ที่คุณแม่ผ่าตัดเปลี่ยนเลนส์(ต้อกระจก) หนิงลูกสาวซึ่งจบพยาบาลคนเดียวของบ้าน กลับไม่ได้อยู่ล้างตา หยอดยา ให้คุณแม่เลย คนที่ดูแลคุณแม่หลักๆคือพี่สาวที่ปกติจะพาหลานๆ (ตัวยุ่ง 2 สาวน้อย) มาพักอยู่กับคุณยายตลอดปิดภาคเรียนฤดูร้อนค่ะ
หนิงได้แต่ทำหน้าที่ ประสานงานต่างๆจนได้ผ่า จนได้ห้องพิเศษ และไปนอนเป็นเพื่อนคุณแม่ตอนกลางคืน
ย้ำว่า นอนเป็นเพื่อนคุณแม่ค่ะ อิอิ
แต่หนิงเชื่อว่า กำลังใจสำคัญมากสำหรับผู้สูงอายุค่ะ
สวัสดีครับน้องจิ ...ลูกสาวคนเก่ง
ขอบคุณที่แวะมา
สวัสดีครับ อาจารย์หนิง
ใช่ครับผม...กำลังใจสำคัญที่สุด
วันใดที่พ่อไปพบหมอตา...โดยไม่มีผมไปด้วย..บ่นเมารถทุกทึ
พอลูกชายขับรถพาไปเอง...โม้ได้..หลับได้ตลอดทางเลยทีเดียวครับ
สวัสดีคะ
ดีใจแทนคุณพ่อของคุณคะที่มีลูกที่คอยดูแลเอาใจใส่
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ท่านหายเร็วๆ นะคะ
จากคนขุนยวม
สวัสดีครับ อ.ตะหลิว คนขุนยวม
วันนี้ผมนั่งหน้าคอมฯจัดการกับงานที่กองอยู่จนเสร็จ
และเพิ่งได้แวะเข้ามาอ่านความคิดเห็นของอาจารย์นี่แหละครับ
ขอบคุณครับที่ให้กำลังใจกันครับ