อาสาสมัครวัดไทยกุสินารา...ทำอะไรบ้าง


งานอาสาสมัคร จึงเป็นความน่าพิศมัยของมนุษย์

      มีการสอบถามมาว่า มาเป็นอาสาสมัครที่อินเดียทำอะไรบ้าง ผู้เขียนจึงขอแจ้งให้ทราบ และเห็นว่า น่าจะเป็นประโยชน์ ต่อหลายท่าน ที่มีกุศลจิต อยากทำในสิ่งที่ยังไม่ได้ทำ เช่นผู้เขียนบ้าง

 ๐๖.๐๐ น. จะลงโบสถ์สวดมนต์ทำวัตรเช้า

๐๗.๓๐ น. รับประทานอาหารเช้า

๐๙.๐๐ น. เริ่มงานที่คลินิก

๑๑.๐๐ น. รับประทานอาหารกลางวัน

๑๓.๐๐ น. ทำงานที่คลินิกต่อ

๑๖.๐๐ น. เลิกงาน

๑๙.๐๐ น. สวดมนต์ทำวัตรเย็น

  วันหยุดคือวันจันทร์

ในส่วนของงานนั้น ผู้เขียนมิได้ กำหนดอะไรตายตัว แต่ที่ผ่านมาคือ อยู่ในห้องตรวจ ช่วยหมอตรวจร่างกาย วัดความดัน ฟังเสียงปอด หัวใจ ฯลฯ ตามที่เล่าเรียนมา สังเกตการตรวจรักษา อาการโรคของคนไข้ และสภาพทั่วๆไปในฐานะเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน บางวันก็จะไปอยู่บริเวณห้องจ่ายยา ซึ่งที่นี่ มีเรื่องน่าสนใจหลายอย่าง จะเล่าในโอกาสต่อไป และงานพิเศษ เช่น มีคณะทัวร์มาลง ก็จะจัดเตรียมสถานที่ชั้นสอง ซึ่งท่านเจ้าคุณ ตั้งใจจะเปิด เป็นที่พักผู้เดินทางมาแสวงบุญ แล้วเจ็บป่วย ซึ่งตอนนี้ ยังไม่มีเครื่องมืออะไร มีแต่เตียง ที่นอน ตู้ ยังไม่เปิดบริการ คาดว่า ฤดูกาลแสวงบุญปีหน้า เริ่มเดือนตุลาคม คงได้ใช้สอยกัน อันนี้ ผู้เขียนก็จะมีหน้าที่ ต้อนรับ ผู้มาชมสถานที่ ให้บริการ ตรวจวัดความดันให้บ้าง บางครั้ง ท่านเจ้าคุณ ก็ให้บรรยาย และท่านจะบอกว่า นี่เป็นอาสาสมัครไทยคนแรก ที่มาช่วยงาน เป็นโครงการของท่านอุปทูตพลเดช วรฉัตรสถานทูตไทยในอินเดีย

  ผู้เขียนได้รับมอบหมาย ให้คิดและจัดเตรียม วางแผน การดำเนินงาน ตลอดจน อุปกรณ์ที่จะต้องใช้ต่อไป ถือเป็นการได้ทำงานบุญพิเศษ อีกชิ้นหนึ่ง

 นี่คืองานทางโลก ที่ได้มีโอกาสมาทำที่อินเดีย ส่วนงานทางธรรมนั้น ผู้เขียน ก็ได้ทำควบคู่กันไป โดยจะบันทึกไว้ ที่เชื่อมใจ สายใยบุญ ตอบแทนคุณ สองแผ่นดิน ในความรู้สึกส่วนตัว เป็นการดี ทีได้อยู่กับตัวตน ที่แท้จริงของตน การตัดสินใจ การลงมือทำงานต่างๆ เป็นเรื่องที่เกิดจากเราเองทั้งสิ้น งานอาสาสมัคร จึงเป็นความน่าพิศมัยของมนุษย์ ไม่หวังผลตอบแทน ไม่มีข้อแม้ ไม่มีเงื่อนไข หล่อเลี้ยงหัวใจด้วยความสุข ถ้าท่านต้องการสิ่งนี้ ก็ขอเชิญ มาร่วมวงศ์ไพบูรณ์(บูรณ์ที่แปลว่า อุดม เจริญ อย่างครบถ้วน- โอวาทท่านเจ้าคุณ) ทำเวลาที่ยังเหลืออยู่ในโลก ให้เกิดประโยชน์ กับตนเองให้มากที่สุด ก่อนจะอำลาจากไป อย่างหลีกเลี่ยงไมได้ค่ะ

  คืนนี้ผู้เขียนดูเวลาที่เมืองไทย จากเครื่องคอมฯแล้ว เราคงเข้านอนพร้อมกัน เพราะคงดึกมากที่ประเทศไทย ส่วนที่นี่ เหมือนจะยังหัวค่ำอยู่ แต่ไฟฟ้าก็จะได้เวลาดับอีกแล้ว...สุปราตรีค่ะ

หมายเลขบันทึก: 174474เขียนเมื่อ 31 มีนาคม 2008 22:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 23:23 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (29)
  • ขออนุโมทนาบุญค่ะ
  • ส่งใจมาเป็นกำลังใจ
  • ขอให้มุ่งมั่นไปให้ถึงจุดหมายค่ะ

รักษาสุขภาพนะครับ

ที่นั่นอากาศเป็นไงบ้างครับ  

มาส่งความคิดถึงและอนุโมทนาบุญด้วยค่ะ อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงความสุขสงบในใจของคุณ ตันติราพันธ์ พาให้ใจอ่อนโยนและร่มเย็นไปด้วย ขอบคุณนะคะ

ส่วนงานทางธรรมนั้น ผู้เขียน ก็ได้ทำควบคู่กันไป โดยจะบันทึกไว้ ที่เชื่อมใจ สายใยบุญ ตอบแทนคุณ สองแผ่นดิน ในความรู้สึกส่วนตัว เป็นการดี ทีได้อยู่กับตัวตน ที่แท้จริงของตน การตัดสินใจ การลงมือทำงานต่างๆ เป็นเรื่องที่เกิดจากเราเองทั้งสิ้น งานอาสาสมัคร จึงเป็นความน่าพิศมัยของมนุษย์ ไม่หวังผลตอบแทน ไม่มีข้อแม้ ไม่มีเงื่อนไข หล่อเลี้ยงหัวใจด้วยความสุข ถ้าท่านต้องการสิ่งนี้ ก็ขอเชิญ มาร่วมวงศ์ไพบูลย์

 

คำพูดของคุณรุ่ง ชอบมากค่ะ

ดิฉันเคยคิดว่า ดิฉันมีภาระในที่ทำงานมากและคงไม่สามารถออกไปทำอาสาสมัครแบบนี้

แต่ตอนนี้ ถ้าสามารถทำอะไรได้บ้าง ก็อยากทำค่ะ

ยินดีด้วยจริงๆ ครับ

ถือเป็นช่วงชีวิตที่พิเศษ

เพราะได้สร้างบุญบารมีที่ใหญ่และเป็นบุญตลอดเวลา

ถือเป็นการฝึกตนที่เข้มมาก

ในเรื่องที่บอกว่า ท่านเจ้าคุณบอกว่าเป็นอาสาสมัครคนแรกนั้น เป็นที่น่ายินดีครับ

สำหรับที่บอกว่าเป็นโครงการของ.......นั้น ผมต้องออกตัวว่ามิได้คิดถึงเรื่องนี้เท่าใดนัก เพราะทุกอย่างเกิดจากธรรมะจัดสรร ไม่มี "ผู้" เป็นเจ้าของ แต่ที่ผมเน้นก็คือผู้ที่อาสาและสิ่งที่อาสาสมัครจะได้จากการไปครั้งนี้มากกว่า

อยากจะบอกว่าผู้ที่ทำให้เกิดสิ่งเหล่านี้คือทุกท่านที่เกี่ยวข้อง ทั้งท่านเจ้าคุณราชฯ ที่เมตตาต่อผมมาก ให้คำแนะนำที่ทำให้เกิดการไปดูงานระยะสั้นๆ รวมทั้งพระอีกหลายองค์ทั้งที่วัดไทยพุทธคยาและวัดไทยกุสินารา

รวมทั้ง G2K ที่เป็นที่ก่อให้เกิดหนังสือบุญเล่มประวัติศาสตร์

ต้องขอบคุณท่านเอกชัยที่รับเป็นที่ปรึกษา

ต้องขอบคุณคุณศุภชัย วีระภุชงค์ที่เป็นผู้อุดหนุนหนังสือบุญรายใหญ่

ที่ต้องให้เครดิตก็คือโยคีน้อยหรือคุณหมอบุญรุ่งนั่นเองเพราะเป็นผู้เสียสละอย่างแท้จริง

ผมเองนั้นดีใจตรงที่ว่าสิ่งเหล่านี้ ทำให้มีคนไทยอีกคนหนึ่งได้มีโอกาสไปเกิดใหม่ทางจิตวิญญานโดยใช้อินเดียเป็นฐาน ประสบการณ์ของเธอที่จะนำมาเล่าสู่กันฟังนั้นมีค่ายิ่งนัก

ก็ขออนุโมทนาอีกครั้งหนึ่งครับ โยคีน้อย

ยินดีด้วยค่ะ ที่ได้ทำในสิ่งที่รัก

เป็นกำลังใจนะคะ

สวัสดีค่ะคุณ lin HUi

เมื่อคืนได้อ่านข้อความนี้เป็นข้อความสุดท้าย และไฟฟ้าก็ดับพอดี จึงขอนำมาตอบในตอนเช้า ที่ยังมีเวลาเหลืออยู่บ้าง ขอให้คุณ lin hui ได้รับประโยชน์ จากการร่วมอนุโมทนาบุญกับงานที่ดิฉันได้กระทำครั้งน้ค่ะ ให้มีความสุขกายใจ เจริญยิ่งๆขึ้นไป ตามแต่ต้องการค่ะ

สวัสดีค่ะคุณสิทธิรักษ์

อากาศที่ชอบมากคือช่วงเช้า เย็นสบายสดชื่น นอนติดหน้าต่าง ตึกชั้นสอง มีสายลมมาปลุกทุกเช้า ต่อจากนั้น ก็สุดแท้แต่ว่า จะเริ่มร้อนขึ้นๆๆๆ หรือถ้าเทวดาเมตตา ก็จะมีเมฆมาพลางแสงพระอาทิตย์ให้บ้าง ที่นี่ไม่มีเครื่องปรับอากาศ มีพัดลม ก็หมุนได้เฉพาะเวลามีไฟฟ้า ซึ่งดับวันละหลายครั้ง และบางครั้งก็เป็นชั่วโมง อยู่กันอย่างธรรมชาติ และอาศัยธรรมชาติจริงๆค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ โอ๋-อโณ

พระคุณเจ้าสวดมนตืไพเราะมากค่ะ ท่านเจ้าคุณฯลงนำสวดทุกวัน มีความพร้อมเพรียงดีมาก แต่ละวัน จะมีการสวดบทพิเศษเพิ่มเติม เมื่อเสร็จสิ้น จะมีการกราบพระรัตนตรัยพร้อมกัน จากนั้น พระภิกษุสงฆ์ สามเณร ก็จะกราบพระเถระ เณรกราบพระสงฆ์ ญาติโยมกราบคณะสงฆ์ เป็นภาพที่ดี ที่ก็เพิ่งจะได้พบที่นี่ค่ะ

หากข้อความนี้ จะบรรยายให้ได้ทราบลึกซึ้ง จนเกิดปิติสุข ต้องขอขอบพระคุณค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะคุณอุบล

ที่ผ่านมา ดิฉันเองก็มีความคิดเดิมๆ ที่หวงภาระหน้ที่ ที่จริงเราจะเรียกว่า ความรับผิดชอบ แล้วก็จะวนเวียนอยู่กันอย่างนั้น อยากเล่าให้ทราบว่า วันที่ เซนชื่อ มอบหมายงานเสร็จ เหมือนตัวเบาสบาย มีอิสระเสียยิ่งกว่าทุกครั้ง ความห่วงหน้าพะวงหลังหายไปทันที เมื่อมาถึงอินเดีย จึงเหลือแต่ใจที่เกลี้ยงๆ และมองเห็นตัวเอง สิ่งที่แฝงอยู่ในตัวได้ชัดเจน

ยกตัวอย่างง่ายๆ ดิฉันอยู่ในหน้าที่บริหารมาเสียนาน ไม่ได้ออกตรวจรักษา แต่เมื่อมาที่นี่ ดิฉันก็ยังไม่ลืมวิชาชีพ ยังตรวจคนไข้ได้ทุกระบบ แม่นยำด้วย(คุณหมอบอก)

จะดีใจมาก หากจะเป็นแรงบันดาลใจ ให้เกิดอาสาสมัคร ที่ชื่อ อุบล จ๋วงพานิช ที่กุสินาราคลินิกอีกคนค่ะ

สวัสดีค่ะพี่โยคี

ท่านเจ้าคุณพระราชฯ ท่านกล่าวเสมอว่า ท่านไม่ได้ต้องการเอาหมอ พยาบาลไทย มาใช้งาน ที่อินเดียมีบุคลากรทางการแพทย์มากมาย ที่จะจัดจ้างหามาปฏิบัติงาน เพียงแต่ท่านอยากให้คนในวิชาชีพนี้ ได้มาค้นหาความสุขเฉพาะตน รู้จักวางภาระที่นับวันจะวางยากเย็นลงทุกที ท่านกล่าวว่า มีคณะทัวร์ที่เป็นหมอ พยาบาล มาที่นี่มากมาย เคยรับปากว่าจะมาช่วยงานจะมาเป็นอาสาสมัคร แต่จนแล้วจนรอด เมื่อกลับเมืองไทย ทุกคนก้ไม่กลับมาตามที่ตั้งใจได้เลย

สิ่งที่พี่โยคีกล่าวมาทั้งหมดนั้น การกระทำของพี่สูงสุดแล้ว ไม่ได้ทำเพราะอยากได้ประโยชน์ตน หรือเลือกทำเฉพาะประโยชนืที่สัมผัสได้ แต่พี่ทำไป เพราะประโยชน์สูงสุด แก่สิ่งที่เราอาศัย คือโลกมนุษย์นี้ สร้างอาสาสมัคร เพื่อทำประโยชน์ให้มนุษยชาติ ให้จิตดวงหนึ่งเกิดกุศล ที่จะเป็นพลังบวก ให้กับผู้อื่นต่อไป ทางพระท่านเรียกว่าการกระทำนี้ถือเป็นขั้นปรมัตค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับพี่โยคีตลอดไป

สวัสดีค่ะคุณ Gutjang

ทราบว่าคุณครู ก็มีความคิดที่เป็นกุศล เห็นประโยชนืส่วนรวม รวมถึงการใช้สติปัญญา ในกิจกรรมต่าง ซึ่งก็ต้องขออนุโมทนาบุญด้วยเช่นกัน

ที่นีมี โรงเรียนต้นกล้า นำเด็กรอบๆวัด ประมาณ ๒๐๐ คน มาเรียนหนังสือ และพระพุทธศาสนา ที่วัด ในวันอาทิตย์ เด็กๆสวดมนต์เสียงดังฟังชัด จนต้องหยุดฟัง มีโอกาส ลองมาดูเด็กอินเดียที่น่ารักมากๆ และสังเกตเห็นเด็กใส่เสื้อ ที่มีชื่อปัก เป็นภาษาไทย เป็นเสื้อบริจาคค่ะ น่าชื่นชมน้ำใจคนไทยจริงๆค่ะ โครงการนี้ เป็นโครงการของสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ซึ่งมีการขยายสาขาประมาณ ๒๐ แห่งแล้วค่ะ

ธุค่ะ.. ส่งกำลังใจให้ตลอดค่ะ ^^

สวัสดีค่ะคุณเนปาลี

ขอบคุณมาก ช่วงนี้ปรับตัวปรับใจได้ดีแล้วค่ะ อยู่ห่างกันจังเลย ส่งความคิดถึง และกุศลที่ทำมาให้เสมอเช่นกันค่ะ

  • คิดถึงพี่รุ่งนะคะ
  • รักษาสุขภาพด้วยค่ะ เมืองไทยร้อนมาก

สวัสดีค่ะคุณRAK-NA

อินเดียฝนตก พอให้คลายร้อนไปบ้าง ที่นี่หาน้ำแข็งกินยาก ร้อนก็ดื่มน้ำมากๆค่ะ คิดถึงนะคะ

สวัสดีค่ะพ่อ

ดีใจจังเลย พ่อมาเยี่ยมหนู จะกลับไทยวันที่ ๒๔ เมษาค่ะ ถึงไทยราวๆสามทุ่ม พ่อสบายดีบ่ คิดฮอดหลายเด้อค่ะ

กินอาหารไทยทุกวัน มีแฮงดีค่ะ กลับเมืองไทยจะไปเยี่ยมพ่อค่ะ

  • สวัสดีครับคุณหมอรุ่ง
  • คงสบายดีนะ รักษาสุขภาพให้มาก ๆ ด้วย
  • ใจอยู่ได้ กายอยู่ได้ อยู่ที่ใจนะหมอรุ่ง
  • คนเชียงใหม่ขอเป็นกำลังใจให้อีกคนครับ

สวัสดีค่ะอ.ทนัน

อาจารย์เป็นผู้หนึ่งที่เข้ามาโพสบันทึกทีไร หนูรู้สึกยินดีทุกทีไป ร้อนมากเมื่อวันก่อน วันนี้ฝนเลยตก สมดุลย์แห่งธรรมชาติช่วยไว้ทัน ได้ข่าวว่าเมืองไทยก็ร้อนเช่นกัน ใกล้สงกรานต์ ก็คงมีการละเล่นที่สนุกสนาน พอคลายร้อนนะคะ ที่ไหน ก็ไม่ดีเท่าบ้านเราค่ะ หนูยืนยัน

อนุโมทนาบุญค่ะพี่รุ่ง

เยเย้  พี่รุ่งกลับไทย 24 เมย.  งั้นไปต่อเครื่องไปภูเก็ตเลยไม๊คะ  พวกเราเฮฮาศาสตร์ 4 จะไปบุกภูเก็ต 25-28 เมย.ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณหนิง

จริงหรือคะ จะทันการไหมนี่ เขาพบกันที่ไหนคะ คุณหนิงคะ อยู่อินเดีย สนุกทุกวันค่ะ

เทศไหนเทียบไม่ได้     เทศไทย
เทศอื่นเทียบเทศไทย   ไม่ได้
เทศไทยยิ่งเทศไหน     ไทยชื่น เทศชม
ไทยชื่ออีกนามไซร้     จื่อไว้ ไทยสยาม

เป็นโอกาสดี ๆในชีวิตที่หลายคนอยากทำแต่ไม่ได้ทำ ยินดีและ สาธุ ด้วยค่ะ _/\_

สวัสดีค่ะคุณจินตนา

ขอบคุณมากค่ะ

เป็นการมาเรียนรู้ที่คุ้มค่าความตั้งใจจริงๆ มองภาพคนอินเดีย เหมือนเห็นอดีต ปัจจุบัน และอนาคต อยู่ในเวลาเดียวกัน อินเดียทำได้อย่างไม่น่าเชื่อ ชอบที่เขารับผิดชอบหน้าที่ ของตนๆค่ะ

ขอให้ได้มาอินเดียสักครั้งนะคะ

พี่รุ่งๆคะ

ชวนคุณหมอ  มาเที่ยวภูเก็ตกันเถอะค่ะ

ขอบคุณแทนคนที่ไปร่วม ที่มีกิจกรรมดี..ดีแบบนี้

สวัสดีค่ะน้องหนิง

พี่ชวนเสียงเดียว ถ้าหมอจะมายาก เอาไว้ให้มีอาสาสมัครคนต่อๆไป ไปช่วยกันชวน น่าจะสำเร็จ น้องหนิงสนใจ ไหมคะ ไปเป้นอาสาสมัคร และจะได้พบหมอด้วย

สวัสดีค่ะคุณskulwong

ไปเป็นอาสาสมัครคนแรก และจะได้นำข้อมูลมาให้คนรุ่นต่อไป ได้รับรู้ การเตรียมตัว เตรียมใจ

เป็นกิจกรรม ที่ยอมรับว่า ทำแล้วมีความภาคภูมิใจ มีความสุข และอยากให้ทุกคน มามีโอกาส สัมผัส เช่นนี้ค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท