เมื่อเย็นจนถึงค่ำๆของที่28 มีนาคม 2551 ที่ผ่านมาผู้เขียนก็มีโอกาสไปที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ หอศิลป อีกครั้ง และนับเป็นครั้งที่ 2 แล้วสำหรับการไปที่หอศิลป์แห่งนี้ในเดือนเดียวกัน กิจกรรมของวันนั้นเกิดขึ้นเนื่องจากงานครบรอบ 5 ปี ของนิตยสารศิลปะ FINE ART ช่วงเช้าและบ่ายมีเสวนาประเด็นเกี่ยวกับศิลปะร่วมสมัย แต่ผู้เขียนไม่ได้ไปร่วมฟังเนื่องจากไม่ทราบรายละเอียดของงาน (ผู้เขียนทราบข่าวคร่าวๆ จากเวปไซต์ของนิตยสาร FINE ART โดยบังเอิญแต่เพียงว่าจะมีกิจกรรมการแสดงดนตรี และการมอบรางวัลให้กับศิลปินที่ได้รางวัล ศิลปินแห่งปีของนิตยสารไฟน์อาร์ท ในช่วงเวลาตั้งแต่ 17.00 น. เป็นต้นไป)
เมื่อผู้เขียนเดินทางไปถึง กิจกรรมเสวนาภาคบ่ายภายในห้องประชุมยังคงโต้ตอบกันไม่จบ แต่ภายนอกดนตรีคลาสสิคได้เริ่มแล้ว ร้านขายหนังสือนิตยสารศิลปะ สีและอุปกรณ์ ไปรวมตัวกันอยู่มุมหนึ่งซึ่งค่อนข้างบางตาทั้งผู้ค้าและผู้ซื้อ แม้แต่ผู้เขียนเองที่ตั้งใจจะไปซื้อกระดาษสำหรับเขียนสีน้ำก็ต้องกลับบ้านมือเปล่าอย่างน่าเสียดายเช่นกัน เมื่อไม่มีของต้องการผู้เขียนก็หยิบกล้องขึ้นมาบันทึกเรื่องราวแทน จากการสังเกตการณ์งานนี้เป็นงานของคนในแวดวงศิลปะร่วมสมัย แต่ไม่ได้หมายรวมถึงคนในแวดวงศิลปะร่วมสมัยทั้งหมด เพราะไม่ว่าแวดวงไหนๆ ก็คงจะมีกลุ่มก้อน และมีพรรคพวกของตนเองอยู่ ซึ่งไม่เว้นแม้แต่แวดวงศิลปะร่วมสมัยในบ้านเราก็เช่นกัน
จบการแสดงดนตรีคลาสสิค คุณสุเมธ (มาคนเดียวไม่มีคุณปั๋ง)ก็ครวญเพลงเพราะๆ ต่อด้วยการมอบรางวัลให้กับคุณคามิน เลิศชัยประเสริฐ ศิลปินแห่งปีในครั้งนี้ จากนั้นผู้เขียนก็พบกับคนรู้จักมากมายหลายคน ได้พูดคุยกับใครต่อใครจนไม่ได้เก็บภาพเสน่ห์ของหอศิลป์ในยามค่ำคืนอีก เมื่อจบการสนทนากับคนนั้นคนนี้ พิธีการอย่างเป็นทางการบนเวทีก็จบลง กลางสนามหญ้ากลุ่มศิลปินยังคงสังสรรค์กันต่อไป แต่ผู้เขียนกับเพื่อนเดินลัดเลาะมานั่งกินข้าวราดแกงที่บางลำพูก่อนแยกย้ายจากกัน
สวัสดีคะ แวะมาติดตามคะ
เห็นแล้วบรรยากาศท่าทางจะดี ถ้าอยู่ กทม จะตามพี่แจ๋วไปด้วยคะ :)
สวัสดีค่ะน้องมะปรางเปรี้ยว
แวะมาเติมยาชูกำลังกันอย่างนี้ น่ารักจริงๆ ขอบคุณมากค่ะ
กิจกรรมเกี่ยวกับศิลปะร่วมมัยที่กรุงเทพฯมีมากมายเลยค่ะ
พี่จะเก็บมาเล่าเท่าที่มีโอกาสได้ไปนะคะ เพราะคงไปได้ไม่ทั่วถึงจริงๆ ทั้งที่อยากไป
แต่ทางใต้ก็มีหอศิลป์ด้วยใช่มั้ยคะ
พี่แจ๋วคะ
ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า หอศิลป์มีหรือไม่ แต่คิดว่าน่าจะมี แต่ไม่รู้ว่ามีอยู่ที่จังหวัดใดบ้างคะ
น้องมะปรางเปรี้ยว
เท่าที่พี่พอทราบนะคะ ทางใต้จะมี หอศิลป์ สยาม หาดใหญ่ สงขลา
และหอศิลป์ศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ปัตตานี
แต่โดยส่วนตัวพี่แจ๋วไม่ทราบข่าวความเคลื่อนไหวมากนักค่ะ เพราะยังไม่มีโอกาสไปทางใต้สักทีเลย
พี่แจ๋วครับ/คุณมะปรางเปรี้ยว(ทำไมไม่หวานครับ)ที่สงขลาเท่าที่ผมทราบมี 2 ที่คือ หอศิลป์ติดกับร้านอาหารสบันงา ถ.ปุณกัณฑ์ ข้าง มอ. อันนี้เป็นของเอกชน มีงานไปจัดบ้างเป็นครั้งคราว อีกที่หนึ่งเป็นของเทศบาลหาดใหญ่ อยู่ในสวนสาธารณะ เปิดมาได้ 1 ปีแล้วครับจัดงานทุกเดือนหมุนเวียนไปเรื่อยๆ ทั้งของศิลปินจาก กทม และ ศิลปินท้องถิ่น แสดงงานครั้งละ 1 เดือน เคยมีงานของศิลปินในแถบอาเชียนมาแสดงด้วย ของอ.ประเทืองก็เคยนำมาแสดง งานศิลป์ของ ธนาคารกรุงเทพก็เคยมาแสดงครับ ที่พูดมาทั้งหมดยังไม่มีโอกาสแวะเวียนไปดูเลย ตั้งใจหลายครั้งมากว่าจะพาลูกไปดู เพื่อให้เค้าเกิดแนวคิดใหม่ๆ แต่ก็ไม่ได้ซักที
ตอนแรกผมยังนึกว่าพี่แจ๋วอยู่หาดใหญ่ซะอีก นี้อยู่ถึง กทม อย่างนี้แสดงว่าผมเริ่มออกเดินทางสู่โลกใบใหญ่แล้วครับ
อยู่ กทม.ก็ดีไปอย่างมีงานแสดงดนตรี และ งานศิลป์แสดงอยู่เยอะทำให้เด็กๆที่ตั้งใจเรียนในแขนงวิชานี้สามารถได้รับรู้และเห็นสิ่งที่บุคคลระดับ อาจารย์และแถวหน้าของประเทศ ท่านทำ คิดๆแล้วก็น่าอิจฉา แต่ถ้าให้เลือกผมก็ยังเลือกที่จะอยู่หาดใหญ่ครับเพราะสังคมต่างจังหวัดไม่รีบเร่งจนเกินไป
สวัสดีค่ะคุณพูนชัย
น้องมะปรางเปรี้ยว(ทำไมไม่หวาน)เอ...ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ สงสัยต้องรอน้องมะปรางมาตอบเองค่ะ :)
ดิฉัน(พี่แจ๋ว)เป็นพี่คุณพูนชัยจริงหรือเปล่า...ไม่แน่ใจค่ะ แต่สงสัยว่าอีกหน่อยคงจะมีคนเรียกพี่แจ๋วตามน้องมะปรางเปรี้ยวอีกหลายคนแน่ๆ เลย :)
ดิฉัน(พี่แจ๋ว)อยู่ กทม. ค่ะ ในชีวิตนี้ยังไม่เคยไปใต้เลยสักครั้ง ไม่รู้ทำไมสิคะ อาจจะยังหาโอกาสเหมาะๆ ไม่ได้มั้งคะ หอศิลป์ที่คุณพูนชัยเล่าก็น่าสนใจไม่น้อยนะคะ เห็นด้วยทีเดียวว่าควรพาเด็กๆ ไปเรียนรู้ในหอศิลป์บ้างนะคะ ดิฉันคิดว่าในอนาคตบ้านเราในทุกๆ จังหวัดจะมีหอศิลป์ดีๆ ที่มีงานศิลปะ มีดนตรี และงานแสดงศิลปวัฒนธรรมแขนงต่างๆ มากขึ้น การนำเด็กๆ ไปเยี่ยมชมหอศิลป์ในวันนี้จะทำให้เกิดหอศิลป์ดีๆ ในเร็วๆ วันค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาทักทายบันทึกนี้นะคะ :)
เรียกพี่แจ๋วไปแล้วด้วยค่ะ ^^ สวัสดีนะคะ
สวัสดีค่ะคุณดาวลูกไก่
เรียกพี่ก็ดีใจค่ะ น้องมะปรางนำทีมเรียกค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับพี่jaewjingjing
อี๋คะ...น้องมาดึกจังเลย
สวัสดีค่ะคุณครูข้างถนน
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
พี่ jaew ไม่กล้าไปคนเดียวมืดๆๆ กลัวๆๆคนเฝ้าออกมา บรรยากาสศให้ ฮ่าๆๆ มาดูกิจกรรม เสียดายมีสุเมธคนเดียว ชอบดูงานศิลป์แต่มีความรู้น้อยครับ ... แต่ชอบงานศิลปพื้นบ้าน
อาจารย์ขจิตคะ
อย่าคิดว่ามีความรู้เรื่องศิลปะน้อยเลยค่ะ
ศิลปะมีหลากหลาย เหมือนอาหารนะคะ
ขึ้นอยู่กับว่ารสชาดไหนที่ถูกใจเราค่ะ
ขอบคุณที่แวะมายามค่ำคืนค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ พี่เพิ่งไปอ่านบันทึกของคุณ morisawa มาค่ะ
คงต้องทำความเข้าใจหลักการทำก่อน แล้วดูว่าจะมีเวลาไปอบรมมั้ย
แต่ขอบคุณมากๆ สำหรับข้อมูลนะคะ :)
คุณ morisawa
หอศิลป์ไม่น่ากลัวค่ะ มีมากมายหลายที่ด้วยค่ะ วันหลังพี่จะมาแนะนำที่อื่นๆ ด้วยนะคะ