ฝันที่เป็นจริงของยายน้อยหน่า
เมื่อ 2 เดือนก่อนได้ไปเยี่ยมบ้านร่วมกับเจ้าหน้าที่ศูนย์สุขภาพชุมชนตำบลพลายชุมพลและสมาชิกชมรมจิตอาสาของตำบลพลายชุมพลวันนั้นได้ไปเยี่ยมคุณยายน้อยหน่าอายุ 74 ปี คุณยายมีอาชีพทำขนมไทยเช่น ขนมใส่ใส้ ขนมตาล และข้าวต้มมัดขาย อาศัยอยู่กับสามี บุตรสาวและหลานสาวรวม 4 คน คุณยายเป็นคนมีมนุษยสัมพันธ์ดี คุยเก่ง และชอบให้เพื่อนบ้านมาเยี่ยมบ่อยๆ เวลาใครมาเยี่ยมก็จะเอาขนมที่ตนเองทำมาให้ทาน
จากการพูดคุยสังเกตพบว่า คุณยายเดินไม่ได้ เวลาไปไหนมาไหนในบ้านต้องใช้วิธีเขยิบก้นไปกับพื้น คุณยายเล่าให้ฟังว่า “เมื่อ3 ปีก่อนทำสวนอยู่ดีๆก็มีอาการปวดหลังและชาที่ขา ต่อมาขาเริ่มไม่มีแรง ไปหาหมอ หมอบอกว่าน่าจะเป็นกระดูกทับเส้น อาจจะต้องผ่าตัด ตอนนั้นรู้สึกกลัวการผ่าตัด เลยไม่ไปหาหมอต่อ แต่ไม่เป็นอุปสรรคในการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันเท่าไร เวลาเดินจะใช้ไม้ไผ่ทำเป็นไม้เท้า 2 อันช่วยในการเดิน เมื่อปีที่แล้วขาอ่อนแรงมากขึ้นไม่กล้าเดินกลัวล้ม เลยใช้เขยิบก้นหรือคลานแทน”
จากการประเมินสภาพคุณยายเบื้องต้นพบว่า ไม่เป็นโรคเบาหวาน ความดันโลหิตสูง หรืออัมพาตใดๆ ขา 2 ข้างของคุณยายลีบเล็กน้อยยังพอมีกำลัง ข้อไม่ติด สามารถนั่งชันเข่าล้างจาน ซักผ้าได้ และสามารถยืนได้เมื่อจับขอบโอ่ง แต่ไม่กล้าเดินกลัวล้ม ทีมเยี่ยมบ้านจึงให้ข้อมูลกับคุณยายและบุตรสาวว่า คุณยายยังไม่เป็นอัมพาต ยังมีโอกาสเดินได้ แต่ต้องใช้อุปกรณ์ช่วยในการเดินเช่น ไม้เท้า 4 ขา ซึ่งพอคุณยายได้ฟังก็รู้สึกดีใจ และบอกว่า “อยากเดินได้เหมือนเดิม ถ้าเดินได้จริงๆจะดีใจมากเหมือนตายและเกิดใหม่ จะได้ออกไปใส่บาตรพระตอนเช้าๆที่หน้าบ้านได้ และไม่เป็นภาระของคนในบ้าน”
ป้าศรีนวลบุตรสาวของยายน้อยหน่าเล่าว่า “ก็คิดอยู่นะว่าหากตนเองใส่ใจกับแม่หน่อย แม่ก็คงเดินได้นานแล้ว แต่ต้องออกไปขายของทำให้มีเวลาดูแลแม่น้อย” “อยากช่วยให้แม่แกเดินได้เหมือนกัน ถ้าหมอมีวิธีช่วยบอก ป้าจะทำตามทุกอย่าง”
ทีมเยี่ยมบ้านได้ให้พูดกำลังใจคุณยายน้อยหน่าและบุตรสาว รวมทั้งตกลงการดูแลร่วมกันโดยเริ่มจากเจ้าหน้าที่ศูนย์สุขภาพชุมชนตำบลพลายชุมพลให้ยืมไม้เท้า 4 ขา ส่วนตัวดิฉันซึ่งทำงานอยู่ในโรงพยาบาลก็นำปัญหาไปปรึกษากับแพทย์เพื่อให้การรักษาอย่างเหมาะสมต่อไป รวมทั้งประสานงานกับนักกายภาพบำบัดให้มาช่วยสอนและฝึกคุณยายเดินที่บ้านโดยใช้ไม้เท้า รวมทั้งมาสอนสมาชิกจิตอาสาด้วย สมาชิกจิตอาสามาช่วยฝึกคุณยายเดิน และพูดคุยให้กำลังใจคุณยายและครอบครัวทุกวัน
ปัจจุบันคุณยายสามารถใช้ไม้เท้า 4 ขาเดินได้คล่องขึ้น สามารถเดินไปไหนมาไหนได้ตามใจหวัง สีหน้าสดใสขึ้น แผนการดูแลต่อไปของทีมเยี่ยมบ้านและจิตอาสาคือถ้าคุณยายเดินได้คล่องกว่านี้ จะฝึกให้ใช้ไม้เท้าขาเดียว และทำราวเกาะให้ฝึกเดินต่อไป
คุณยายบอกว่า “รู้สึกดีใจที่มีวันนี้ ขอบคุณคุณหมอ และสมาชิกจิตอาสาที่ช่วยเหลือให้เดินได้อีกครั้ง”
ป้าศรีนวลบุตรสาวบอกว่า “ขอบคุณทุกๆคนที่มาช่วยดูแลคุณแม่ให้เดินได้ ไม่คิดเลยว่าปัจจุบันยังมีผู้มีจิตใจเมตตาอยากช่วยเหลือสังคมโดยไม่หวังผลตอบแทนแบบนี้อยู่อีก ถ้าตนเองมีเวลาว่างก็อยากจะสมัครเป็นจิตอาสาช่วยคนอื่นบ้าง”
ส่วนจิตอาสาที่ไปช่วยดูแลคุณยายน้อยหน่าบอกว่า “รู้สึกภูมิใจ และดีใจที่ทำให้ฝันของคุณยายเป็นจริง ได้เห็นรอยยิ้มและความสุขจากสีหน้าคุณยายก็ดีใจและหายเหนื่อย”
เรื่องราวของยายน้อยหน่าเป็นตัวอย่างหนึ่งที่สะท้อนให้เห็นวัฒนธรรมที่งดงามของสังคมไทยที่ในชาติอื่นๆไม่มี
ความเห็น (6)
- ดีจังเลยครับ
- อยากอ่านบันทึกแบบนี้อีก
- คุณยายน่ารักจัง
- เรามาช่วส่งเสริมคนทำความดีกันดีกว่าครับ
อ่านบันทึกแล้วน่าชื่นใจมากเลยนะเจี๊ยบเหมือนชุบชีวิตใหม่ให้กับคุณยายน้อยหน่าเลยหล่ะเป็นบุญกุศลอย่างใหญ่หลวงเลยละนะพี่โต้งว่า มีโอกาสเมื่อไหร่เราคงได้ไปร่วมกันสร้างสิ่งดีงามที่เป็นกุศลอย่างนี้อีกนะ
- เป็นบุญกุศล ที่ทำให้คุณยายน้อยหน่าจริงๆ นะคะ
- คุณยายคงมีความสุขไปนานเลยละค่ะ
ดีใจด้วยค่ะ คุณยายโชคดีที่มาพบคุณ
เราว่า เจี้ยบและสมาชิกจิตอาสา พลายชุมพล คงมีความสุขมากเมื่อเห็นยายน้อยหน่าลุกขึ้นเดินได้ ความสุขที่ได้คือผลตอบแทนของการทำงานจิตอาสา ขอบใจที่นำเรื่องดีงามแบบนี้มาเล่าสู่กันฟังนะ
ทำกันต่อไปเรื่อยๆนะคะเพื่อเพื่อนในสังคมของพวกเราค่ะ...ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกๆคน