ประกาศปิดโรงงานชั่วคราว
ผมลาพักร้อนมาตั้งแต่วันจันทร์ครับ คือไปประกาศเรื่องการลาพักร้อนระยะยาวๆไว้ในบริษัท ตัวเองก็เลยต้องลาด้วยเนื่องจากไม่มีสิทธิพิเศษ
คราวนี้เที่ยวในประเทศ แต่ไม่ได้บอกบล็อกเกอร์ในพื้นที่เนื่องจากไม่อยากรบกวนครับ ถ้ารู้ทีหลังกรุณาอย่าโกรธเลย เพราะพาคุณพ่อคุณแม่ไปด้วย ท่านเป็นผู้ใหญ่แล้ว อาจเที่ยวตามโปรแกรมไม่ไหว และอาจเปลี่ยนโปรแกรมได้ตลอดเวลา ทำให้กำหนดการของคณะทัศนาจรไม่แน่นอน
จะถ่ายรูปมาตามปกติ แต่ไม่ให้ดูหรอกครับ (ตามปกติอีกเช่นกัน)
 |
จึงเขียนมาบอกว่าผมจะหายไประหว่างวันพฤหัสถึงวันอาทิตย์ ระหว่างนี้ไม่สามารถจะตอบความเห็นได้ ถึงกลับมา ก็จะมีงานเต็มเหยียด เหมือนตั้งแต่ต้นปีมาจนปัจจุบัน -- อย่างน้อยก็ยังดีที่ได้เว้นวรรคไปอาทิตย์หนึ่ง ได้ไปหายใจอากาศที่เป็นอากาศบ้าง ไปห่างคอมพิวเตอร์เสียบ้าง ไปดูโลกบ้าง ตั้งแต่วันเสาร์เป็นต้นมา เที่ยวเกือบทุกวันยังกับน้ำมันราคาถูกอย่างนั้นแหละ
ความจริงหายไปเฉยๆ ก็ได้ แต่มาเขียนเพราะบล็อกนี้คือตามใจฉัน เขียนได้ไม่ต้องขออนุญาตใคร แล้วคงจะไม่ได้เขียนบันทึกอีกหลายวันแม้จะกลับมาแล้วก็ตาม
แรกทีเดียวคิดว่ากลับมาจะมาซ่อนบันทึกนี้ แต่ตอนนี้เนื่องจากถูกอ้างในบันทึกอื่น จึงจะเก็บบันทึกนี้เอาไว้อย่างนี้ครับ
ความเห็น (20)
ขอให้เที่ยวให้สนุกนะคะ พาคุณพ่อคุณแม่ไปหายใจอากาศ ที่เป็นอากาศบ้างก็ดีค่ะ
ครูบา: ครับผม จะพยายามอิอิไปตลอดทางครับ
พี่ศศินันท์: ขอบคุณนะครับ เข้าบรรยากาศของการพักผ่อนมาตั้งแต่วันเสาร์แล้วครับ ผมเริ่มวิ่งออกกำลังกายแล้วด้วย ลูกน้องเริ่มตกใจว่าผมเอาจริงเรื่องสุขภาพครับ
- อาจารย์คะ เที่ยวตามใจฉันเนี่ยละค่ะ สุดยอดเลย
- ชาร์ตแบตเต็มที่ แล้วต้องกลับมาเขียน สิ่งดีมีประโยชน์ให้อ่านอีกนะคะ
Mission Impossible but possible !!! ขอบคุณดีแทค...That's the impossible race !!
ป้าแดง คนสวย แซ่เฮ: เที่ยวแล้วก็จะกลับมาเขียนต่อ(เมื่อว่าง)นะครับ แค่คิดว่าจะไปพัก ก็เริ่มพักได้แล้วครับ แต่พรุ่งนี้(คือกลางวันวันนี้)พักไม่ได้ เพราะต้องเก็บกระเป๋าซึ่งเป็นงานใหญ่เสมอครับ
พี่ศศินันท์รอบสอง: ครับพี่ งานของ dtac อันนั้น เป็นแรงบันดาลใจชั้นยอดครับ
เที่ยวให้สนุกนะคะ ^ ^ ดีจังเอาคุณพ่อคุณแม่มาด้วย.. กลับบ้านเที่ยวนี้คงต้องมีพาพ่อแม่ไปเที่ยวเหมือนกัน อิอิ
น้องหมูตัวนี้เ่ก่งจังเลยนะคะ เห็นใน gotoknow หลายวันแล้ว แต่ถ้าวิเคราะห์ทางหลักฟิสิกส์แล้วเนี่ยมัน physically impossible อยู่นะ : )
แต่อะไรๆ ก็เป็นไปได้เสมอ..ใช่ไหมคะ ^ ^
หลายปีที่ผ่านมา เวลาเที่ยวไกลๆ ผมมักจะเที่ยวกับคุณพ่อคุณแม่ครับ ร่างกายมีความเสื่อมเป็นธรรมดา พ่อแม่เราจะให้ใครดูแลครับ
ทริปที่ชอบคือเลาะฝั่งโขง ชอบมุกดาหาร (ก่อนสะพานเปิด) เที่ยวสองครั้งในสองปี แวะซื้อกะละแมที่พระธาตุพนมทั้งสองปีครับ แต่ตอนนั้นยังไม่มี GotoKnow เลย
ส่วนหมูตัวนี้เก็บไว้หลายปี แต่เพิ่งเอามาใช้บน GotoKnow เพื่อเป็นการเปรียบเทียบว่าบางเรื่องที่เราคิดว่าเป็นไปไม่ได้ ก็อาจเกิดขึ้นได้เหมือนกันเหมือนอย่างอาจารย์ว่าล่ะครับ
ขอให้มีความสุขครับ
สุขครับ สุขอยู่เรื่อยๆ ขอบคุณมากครับ
พักให้สบาย ไม่ต้องห่วงญาติโยมทางนี้ค่ะ อยู่กันด้ายยยย ^ ^
ปล. รับจ้างทำป้ายราคายอมเยา 555
เป็นการไปเที่ยวที่มีแต่คนแซวนะครับ เมื่อวานก็มี
จะได้แวะไปชมไผ่ที่สวนป่าครูบาหรือเปล่าคะ
ถ้าได้ไปลองไปนั่งใต้กอไผ่ ฟังเสียงแผ่วๆ ลมพัดเบาๆ ...หายใจเต็มอิ่มสุขสงบร่มเย็นมากค่ะ...และครูบาชี้ให้ดู ต้นไผ่คุณconductor ท่านเรียกอย่างนั้น
คราวนี้ไม่มีโอกาสครับ แต่ในอนาคตคงจะมีวาสนาได้ไปเยี่ยมสวนป่าบ้าง (เมื่อกี๊มีแซวมาว่าค้นพบต้นไม้สายพันธุ์ใหม่ ด้วยครับ)
จ๊าก ยังไม่ได้เก็บของเลยครับ ทำไมมันเป็นเรื่องใหญ่อย่างนี้ก็ไม่รู้
ดีใจด้วยเรื่องวิ่งออกกำลังกายครับ Cheers!!
คงไม่มีใครอยากรู้หรอก แต่ก็แวะมาบอกว่ากลับมาแล้วครับ ไปเที่ยวกลับมา เนื้อย...เหนื่อย ฮาๆๆๆ
ไปเที่ยงนี้ มีเรื่องประหลาดใจใหญ่หลวงอยู่สองเรื่อง เรื่องแรกประหลาดใจแบบดีใจมาก คือหลังจากเช็คเอาท์ออกจากโรงแรมตอนบ่ายสามโมง ยังมีเวลาอีกนิดหน่อย เลยไปวัดพระสิงห์วรมหาวิหารอีกที เมื่อก็วานแวะไป แต่ไปเอาเย็นแล้วจึงเข้าไปกราบพระไม่ได้ วันนี้จึงไปไหว้พระพุทธสิหิงค์ พระประธาน พอเดินออกมาจากโบสถ์ ก็เจอน้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ ซึ่งเดินออกมาจากหอพระพุทธสิหิงค์พอดี โ ล ก ก ล ม เดินมาเจอกันตรงสามแยกนั้นโดยมิได้นัดหมายได้ยังไงก็ไม่รู้
คุณน้าคงเห็นคนแปลกหน้า ที่อยู่ดีๆเดินตรงเข้ามาหา จึงทัก (แบบป้องกันตัว) ว่า เราเคยเจอกันหรือเปล่าคะ ผมจึงแนะนำตัวเองว่าผมคือ Conductor ครับ คุยกันได้นิดเดียวก็ต้องแยกกันเพราะใกล้เวลาต้องไปสนามบินแล้ว
พอมาถึงสนามบิน เจอนักข่าวครับ เค้ามาดูการทดสอบไวแม็กซ์ที่เชียงใหม่ ธรรมชาตินักข่าว/บรรณาธิการข่าว ก็พยายามจะสัมภาษณ์เป็นเรื่องธรรมดา แต่ธรรมชาติของผม ก็ปฏิเสธเป็นธรรมดา แต่ได้ให้ความคิดเห็นไปนิดหน่อย (แต่ไม่พอจะเขียนเป็นเรื่องได้) เพื่อไม่ให้เป็นการตัดรอนจนเกินไป
Welcome !! ค่ะ อากาศร้อนมาก ยิ่งไปที่เชียงใหม่???อาจจะร้อนแห้งๆนะคะ ไม่ค่อยชอบอากาศแบบนี้ เท่าไร อยู่บ้านเย๊นเย็นค่ะ
ขอบคุณครับพี่ ร้อนก็ไม่เป็นไรครับ โดนแดดเสียบ้างก็ดีนะครับ
คุณพ่อคุณแม่อายุมากแล้ว ได้เปลี่ยนบรรยากาศเสียบ้างก็ดีครับ
อาจารย์ธวัชชัย: ถ้ายังวิ่งไหวนี่ ก็เป็นกำลังใจอย่างหนึ่งครับ แปลว่ายังไม่แก่มาก ได้แค่ไหนก็แค่นั้น คนเรามีสภาพร่างกายและข้อจำกัดไม่เหมือนกันครับ