ความสามัคคี

ข้อคิดจากการไปร่วมงานศพ

           เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา  ได้มีโอกาสไปช่วยงานศพ คุณแม่ของเพื่อนร่วมงาน

และก็ได้ตั้งข้อสังเกตเห็นบางอย่าง  ซึ่งเกี่ยวกับความสามัคคี  นั่นก็คือภายในงาน

มีการเลี้ยงอาหารกลางวัน ที่วัด  และมีผู้ร่วมงานเยอะมาก  เมื่อรับประทานอาหารเ

เรียบร้อยแล้ว  ก็มีคนช่วยกันเก็บ  และก็นำมาแยกเศษอาหาร  บางคนก็จัดเรียง

เพื่อจะนำไปล้าง  ซึ่งคนที่ทำหน้าที่เก็บจาน  ล้างจาน  ก็รู้สึกว่าจะเป็นกลุ่มคนที่

เมื่อสักครู่นั่งล้อมวงรับประทานอาหารด้วยกัน  เป็นคนในหมู่บ้าน  และเมื่อสอบถาม

เจ้าภาพว่า  ได้จ้างคนทำอาหาร และก็คนล้างจานด้วยรึเปล่าคะ

คำตอบก็คือเปล่า  เป็นคนในหมู่บ้านเข้ามาช่วยงาน  ช่วยกันคนละไม้ละมือ  โดยไม่ต้อง

จ่ายอามิสสินจ้าง  ทุกคนช่วยกันทำงาน  ด้วยใจ  ไม่มีใครบังคับ  ใครถนัดทำอะไรก็ทำ

ทำกันคนละไม้ละมือ  พอเสร็จก็แยกย้ายกันไป  ทำอย่างอื่น 

   หลังจากเสร็จสิ้นการทำงาน จึงมานั่งคิดทบทวน  ในหมู่บ้านของเรา  เป็นหมู่บ้านเล็ก

ทุกคนร่วมมือร่วมใจ  มีความสามัคคี  ถ้าทั้งประเทศ  ทุกคนต่างก็ทำแบบเดียวกัน 

สามัคคี  ร่วมแรงร่วมใจ  โดยมีจุดศูนย์รวมจิตใจที่องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

พ่อหลวงของปวงชนชาวไทย  เมืองไทยคงสงบร่มเย็นมากกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ 

คงไม่มีเหตุการณ์สะเทือนขวัญและกำลังใจแบบที่เราก็ได้ยินได้ฟังกันเป็นประจำอยู่ตอนนี้

[ลุงเอก]

ลงแขกอย่างนี้ ดีครับ หายจากสังคมไทยไปนานแล้ว

[sriphai tommawanta]

 สวัสดค่ะลุงเอก 

        ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาเยี่ยมเยือน 

ทุก วันนี้ประเพณีแบบนี้กำลังจะหายไปแล้วล่ะค่ะ 

พอได้มาเห็นก็เลยเก็บมาเล่าให้ฟัง  เพราะประทับใจค่ะ