ข้อมูลที่มีประโยชน์จากผู้ป่วย

สวัสดีค่ะ  วันนี้มีเรื่องมาเล่าอีกแล้ว

                  ที่หน่วยงานจะมีการทบทวนเรื่องร้องเรียนหรือข้อเสนอแนะต่างๆจากผู้รับบริการ รวมถึงการทำแบบทดสอบความพึงพอใจของผู้ป่วยที่อยู่รับการบำบัด และที่พึ่งได้รับคำชมจากผู้เยี่ยมสำรวจภายใน(พี่ลวัลย์ศรี,พี่คำพร,พี่นันทนา)มาหยกๆก็เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ค่ะ  ทำให้มีกำลังใจขึ้นอีกหน่อยก็ เรื่องเล็กๆที่เราทำอยู่เป็นประจำมีคนมองเห็นว่าเป็นเรื่องดี โม้มาตั้งนานยังไม่ได้บอกเลยว่าเรื่องอะไร เข้าเรื่องเสียที..ขอโทษที่ให้รอนานค่ะ
                ก็คือการทำแบบสอบถามจากผู้ป่วยครบกำหนดกลับบ้านไงค่ะ เพราะพวกเราคิดกันว่า ผู้ป่วยจะกลับบ้านแล้วคงมีอะไรที่จะบอกเราได้บ้างไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีๆ หรือเรื่องที่อยากให้พวกเราแก้ไข และข้อมูลต่างๆจะเป็นความลับจนกว่าผู้ป่วยจะกลับบ้าน เพราะฉะนั้นจะไม่มีผลกระทบใดๆกับผู้ป่วยแน่นอน และแบบสอบถามจะถูกใส่ในตู้รับความคิดเห็นด้วยมือของผู้ป่วยเอง ผู้ที่เปิดกล่องก็คือหัวหน้าตึกเท่านั้น ทำให้เราเชื่อได้แน่ว่าข้อมูลที่เราจะได้รับจากผู้ป่วย จะเป็นข้อมูลที่ จริงแน่นอน ทำให้เราสามารถนำข้อมูลที่มีประโยชน์นี้ไปปรับปรุงพัฒนาระบบบริการได้  และรวมถึง การปรับปรุงตัวผู้ให้บริการเอง เพราะมีหลายครั้งที่ผู้ป่วยระบุตัวผู้ให้บริการที่ทำให้ไม่พึงพอใจและเหตุการณ์ที่ทำให้ไม่พึงพอใจ ทำให้รับทราบได้ว่า แม้ในบางเวลา หัวหน้าไม่ได้อยู่ ก็จะมีผู้ดูแลผู้ปฏิบัติงานแทนหัวหน้าได้ นั้นก็คือผู้ป่วยนั้นเอง สบายใจไปร้อยแปดอย่าง ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับเราแล้วว่า เราในฐานะหัวหน้างาน จะบริหารจัดการกับข้อมูลที่ได้รับมานี้อย่างไรให้เกิดประโยชน์กับผู้ป่วยและองค์กรของเราต่อไป
ที่ทำมา ก็ตั้งแต่ปลายปี 47 (ตั้งแต่เปิดตึกก็ว่าได้ สมัยที่พี่นันทรี ช่วยกันปัดกวาดเช็ดถูกตึกด้วยกันมา)ก็ รู้สึกว่าดีได้ข้อมูลอะไรเยอะแยะ ที่บางทีก็ตรงข้ามกับสิ่งที่เรารู้ ถ้ามีโอกาสก็อาจจะหยิบแบบสอบถามมาปรับแก้กันบ้างมา ซะที คงดีเหมือนกัน
ก็เป็นเรื่องเล่าถึงวิธีที่จะได้ข้อมูลที่น่าเชื่อถือ เผื่อจะมีประโยชน์กับหน่วยงานอื่นบ้าง วันหลังจะมีเรื่องราวดีๆของตึกเล็กๆที่ชื่อทับทิม มาเล่าให้ฟังอีกคะ