KM มือใหม่:เล่าถึงความประทับใจ(2):แม้สิ้นหวังก็ยังรอด


หมอแนะนำผู้ป่วยและญาติให้ไปรับการรักษาต่อที่โรงพยาบาลจังหวัด แต่ญาติขอตายที่บ้านเกิด เขาไม่มีใคร ลูกน้อยที่เกิดใหม่ แม้โรงพยาบาลจะรับดูแลให้ แต่เขาก็คงอดเป็นห่วงไม่ได้ เงินทองก็ไม่มี ญาติๆก็มีน้อย และติดทำนากันหมด ขอมอบชีวิตให้หมอ สุดแท้แต่จะเป็นหรือจะตาย

            วงสุนทรียสนทนา จากการทำ mini workshop เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านตามบันทึกก่อนหน้านี้ มีอีกเรื่องที่น่าภาคภูมิใจกับทีมดูแลผู้ป่วยนอกจากเรื่องของความประทับใจของผู้เล่าแล้ว

 

แม้สิ้นหวัง......ก็ยังรอด

                 ผู้ป่วยตกเลือดหลังคลอด หมอพยายามที่จะหยุดเลือดและหาจุดเลือดออก แต่ก็ไม่หาพบ พยายามให้ยาที่ดีที่สุดที่มีในโรงพยาบาลในขณะนั้น แต่ก็ไม่เป็นผล เลือดยังไหลไม่ยอมหยุด  ต้องให้น้ำเกลือและเลือด ตามสัญญานชีพที่เปลี่ยนไป

                  หมอแนะนำผู้ป่วยและญาติให้ไปรับการรักษาต่อที่โรงพยาบาลจังหวัด แต่ญาติขอตายที่บ้านเกิด เขาไม่มีใคร ลูกน้อยที่เกิดใหม่ แม้โรงพยาบาลจะรับดูแลให้ แต่เขาก็คงอดเป็นห่วงไม่ได้ เงินทองก็ไม่มี ญาติๆก็มีน้อย และติดทำนากันหมด ขอมอบชีวิตให้หมอ สุดแท้แต่จะเป็นหรือจะตาย

                  ทีมดูแลผู้ป่วย แพทย์และพยาบาลจึงต้องดูแลผู้ป่วยอย่างสุดความสามารถ แต่ก็ทำไม่ได้ดีไปกว่า การใช้ผ้าก๊อซ อุดกันเลือดให้ หากความดันโลหิตตก ก็ให้น้ำเกลือ ให้เลือด ซึ่งตอนหลังการให้เลือดก็ไม่ได้มีผลอะไร คนไข้กลับทรุดหนักลงเรื่อยๆ เริ่มไม่รู้สึกตัว แต่ญาติซึ่งเป็นสามี ก็ยอมรับสภาพได้ ขอตายที่นี่ หมอก็ลงความเห็นว่า คงหมดทางรักษานอกจากประคับประครองไปเรื่อยๆ

                 ทีมพยาบาลต้องดูแลผู้ป่วยอย่างใกล้ชิด คอยเปลี่ยน ผ้าก๊อซคอยให้น้ำเกลือตามการขึ้นลงของความดันโลหิต คอยให้กำลังใจสามี  หากคนไข้มีอาการของน้ำเกินก็รายงานหมอให้ยาแก้ไข

 

                  และในที่สุด คนไข้ก็เริ่มได้สติ ชีพจร ความดันโลหิตกลับมาปกติ เลือดที่ออกก็ลดน้อยลง หมอเริ่มให้เลือดอีกครั้ง และในที่สุดคนไข้ก็กลับสู่สภาวะปกติ ผิวเริ่มแดง และหายจากสภาพอ่อนเพลีย คนไข้และสามีได้แต่ยกมือไหว้ทีมหมอและพยาบาล ที่เหมือนให้ชีวิตใหม่แก่พวกเขา ลูกก็ไม่ได้กำพร้า พ่อก็ไม่ได้เป็นหม้าย สามีคนไข้ บอกว่า "คิดทั้งคืนเลยว่า จะอาเงินที่ไหนมาทำศพเมีย ลูกน้อยใครจะเลี้ยงให้"

 

                 พยาบาลผู้เล่าเรื่อง เล่าไปพร้อมกับอาการชะงัก สะดุด เสียงเครือๆ และตาแดงๆๆๆ บอกว่า เหมือนได้ทำบุญอันยิ่งใหญ่ ที่ทำให้พ่อแม่ลูกเขาได้อยู่ด้วยกัน

 

                   เป็นบุญอันยิ่งใหญ่ของทีมดูแลผู้ป่วย ที่นึกไปถึงเมื่อไร น้ำตาก็พาลไหลเพราะความปลาบปลื้มใจที่ได้ช่วยชีวิตคน ที่ไม่ใช่แค่หนึ่งชีวิต แต่เป็นชีวิตคน ถึงสามชีวิต แล้วจะอดเป็นสุขใจทั้งน้ำตาได้อย่างไร

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 170544เขียนเมื่อ 12 มีนาคม 2008 16:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:50 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)
  • ขอเป็นกำลังใจให้ผู้ป่วย  และทีมงานคุณหมอค่ะ
  • เป็นสุขเหลือหลาย  และเป็นบุญอันยิ่งใหญ่ค่ะป้าแดง
  • อ่านแล้วน้ำตาจะไหล   ภูมิใจแทนผู้ป่วยค่ะ

หวัดดีเอื้อย

รูปใหม่นามใหม่จ๊าบกะเดี้ยกะด้อครับ

คนไข้โพสพาตั้มฮีโมเลต น่ากลัวจริงเนาะ เพิ่งรู้ว่าที่โรงบาลก็ยังมีข้อจำกัดในการรักษา

แต่ก็ดีใจที่จบลงด้วยดีเนาะเอื้อย

อาวหากะมาฮอดเมืองไทเด้อ พร้อมอาการไฮโปไกลซีมิกช็อคอีกคราว เพราะตื่นสวยหกโมงกึ่ง รถมารับจากหงสามาชายแดนผ่านมาขึ้นยนต์ที่น่าน จนฮอดบ่ายสองจั๋งได้กิ๋นข้าว เมื่อยแท้ๆเฮา

สวัสดีค่ะ น้องแดนไท

  • ก็ภูมิใจกับทีมคนไข้ และดีใจกับครอบครัวผู้ป่วยค่ะ

 

หวัดดีอาวปาลี

  • เหตุการณ์นี้ เป็นตั้งแต่เฮา ยังบ่มีหมอสูติ ครั้นซั้นคนไข้ถูกตัดมดลูกแล้วละ
  • ไฮโป บ่ได้ติด ของหวานติดโตไว้ตี๊
  • สงสัยสิคุมน้ำตาลยังบ่ไดแน่เลย
  • เศร้าตอนแรก แล้วก็ happy ตอนสุดท้าย ลุ้นแทบแย่ค่ะ
  • หมอและพยาบาล ไม่ว่าสมัยไหน ก็ฮอต ฮิต ค่ะ  เพราะว่าพวกเราขาดเค้าไม่ได้ ไม่มีเค้าเราแย่แน่  ฮือๆๆๆๆๆ
  • ก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณหมอและคุณพยาบาลทุกๆคนตลอดไป

สวัสดีค่ะป้าแดง

-อ่านไปซึ้งไปจริง ๆ ค่ะ

- รูปใหม่สดใสสมชื่อจริง ๆนะค่ะ (ป้าแดง มณีแดงคนสวย แซ่เฮ )

ขอบคุณเรื่องราวประทับใจจริง ๆ ค่ะ

เป็นโชคดีของคนไข้ และของทีมรักษามากๆ

หวัดดีป้าแดง

ขอเป็นกำลังใจให้ทีมผู้ให้การรักษา ที่ให้การรักษาดูแลผู้ป่วยอย่างเต็มความสามารถ

เยี่ยมจริงๆ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท