สวัสดีตอนบ่ายแก่ มีอะไรมาฝากเพื่อนที่แวะมาเยี่ยมเยี่ยนครูซ่อมคนค่ะ
" มองให้เห็นค่าของใครสักคน " จากตัวเขา จากหัวใจเขา ไม่ใช่จากรูปกายภายนอก
ไม่ใช่จากเสื้อผ้าหรือข้าวของที่เขามี ไม่ใช่จากชาติกำเนิดที่เลือกไม่ได้ หรือสิ่งที่เขาทำผิดพลาดพลั้งไปในอดีต แล้วคุณจะเห็นว่าเขาไม่ได้เลวร้ายหรือด้อยค่าอย่างที่คุณคิด...........
เห็นด้วยมั้ยค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้คนที่ถูกมองว่าไม่มีค่าพอ......สำหรับใครสักคน....
ลอง....จากการที่คุณรักใครสักคนมากกว่าตัวเอง...ลองหยุด.....หันมาพักใจ....มองกลับมาดูตัวเราเอง....ลองรักตัวเราเอง....ให้มากกว่าที่เรารักเขา.......มันยากมาก.....แต่......ถ้า...เราลองแค่เราคิด......เราก็เริ่มที่จะมารักตัวเราเองแล้วล่ะค่ะ....พยายามและก็พยายามน่ะค่ะ....
แต่แค่รักตัวเองไม่ใช่เห็นแก่ตัวมีความสุขบนความทุกข์ของผู้อื่น....แล้วเราก็ชนะใจเราเอง....
ถึงครูซ่อมคน อยากจะบอกว่าขอให้รักตัวเองให้มากที่สุด สัจธรรมแห่งโลก ไม่มีใครรักเราเท่าตัวเราเอง จงท่องเอาไว้นะจ๊ะ.......
ครูซ่อมคนคะ มีบางสิ่งบางอย่างที่อยากจะบอกค่ะ
" ถ้าการรักใครสักคน ทำให้หมองหม่นเหมือนเคย
ก็อย่าไปรักเสียเลย อยู่เฉยๆ จะได้ไม่ช้ำใจ"
รักตัวเองให้มากๆนะคะ (อยากจะบอกมานานแล้ว แต่ที่ทำได้คือยืนส่งความหวังดีอยู่ห่างๆ) ข้อความดังกล่าวเผอิญว่าไปอ่านแล้วชอบเลยนำมาฝากค่ะ
หวัดดีจ้ะ...
เห็นด้วย กับคำ ของลิ้มศรีค่ะ แต่มันเป็นสิ่งที่พูดง่าย ทำยาก ความรักไม่ได้ทำให้คน
ตาบอด แต่คนต่างหากที่ยอมตาบอดเพราะความรัก ( เข้มม๊ะ...)
รักตัวเองบ้างนะครับ ครูซ่อมคน
จริงครับ ค่าของคน "ไม่ใช่จากรูปกายภายนอก ไม่ใช่จากเสื้อผ้าหรือข้าวของที่เขามี ไม่ใช่จากชาติกำเนิดที่เลือกไม่ได้ หรือสิ่งที่เขาทำผิดพลาดพลั้งไปในอดีต..."