ประสบการณ์การดูแลผู้ป่วยมะเร็งลำใส้ใหญ่ระยะที่ ๓


มะเร็งลำใส้

      ประสบการณ์การดูแลผู้ป่วยมะเร็งลำใส้ใหญ่ระยะที่ ๓ ผู้เขียนได้ดูแลแม่ซึ่งป่วยเป็นมะเร็ง ประสบการณ์แรกที่รับรู้ว่าแม่เป็นมะเร็งดูเหมือนจะหมดความหวังเพราะ ผู้เสียชีวิตส่วนใหญ่ที่พบเมื่อเจ็บป่วยด้วยเวลาอันรวดเร็ว ภายในเดือนสองเดือนคือโรคมะเร็ง จึงมีคำถามว่า แม่จะอยู่ได้นานเท่าไหร่ จะรักษาอย่างไร รักษาที่ไหน เหมือนว่าความหวังนี้กำลังจะหมดเพราะแม่ก็อายุ ๗๓ ปี(ปี ๔๓) แล้ว ยิ่งต่อมาต้องบอกความจริงกับแม่ว่า เป็นมะเร็งลำใส้ใหญ่ระยะที่ ๓ (ตรวจชิ้นเนื้อที่ศิริราช)แม่ก็ยิ่งหมดความหวังตามประสาของคนแก่ คำแรกที่แม่บอกคือ อยากกลับไปอยู่บ้าน ไปตายที่บ้าน หายาสมุนไพรกิน เพราะแม่เป็นหลายโรค ทั้งเบาหวาน ความดัน ชึ่งเป็นมาก่อนนี้สัก ๒๐ ปี ด้วยความเป็นคนชนบทของลูกหลานที่ไม่ค่อยจะมีความรู้มากนัก ก็ต้องมานั่งคุยกันว่าจะดูแลแม่อย่างไร รักษาอย่างไร จะยอมหรือจะสู้(ผู้เขียนเห็นว่าสำคัญที่สุดกับคำว่ายอมหรือสู้) ลูกๆทุกคนบอกว่าจะสู้ แม้จะไม่มีเงินทองมากนัก

      วันเวลาก็ไม่ได้เป็นใจในความรู้สึกของแม่ เหมือนว่าไม่อยากเป็นภาระของลูกๆ ประหนึ่งคิดว่าเหมือนไม้ใกล้ฝั่ง ไม่ยอมที่จะรักษา จะหายาสมุนไพรกินอย่างเดียว(พ่อเป็นหมอยาสมุนไพรที่พอจะมีความรู้บ้าง)  แม่กลับมาอยู่บ้านทบทวนความรู้สึก ความคิด ความเข้าใจและความห่วงหาอาทรต่อลูกหลาน ลูกหลานทุกคนก็ห่วงและหวังว่า แม่จะสู้ ทำอย่างไรแม่ก็ไม่ยอมจะอยู่บ้านเท่านั้น ลูกๆก็เข้าใจความรู้สึกของแม่ ให้แม่ทบทวนความรู้สึกเก่าๆ ที่เป็นมาในชีวิตครอบครัว ทั้งสุข ทุกข์ ทั้งความสำเร็จและล้มเหลวของลูกหลาน 

    ด้วยเวลาประมาณสองอาทิตย์ ต้นปี ๔๓ (หลังจากรู้ผลจากศิริราช)ลุกทุกคนพยามทำให้แม่รู้สึกว่า ชีวิตยังมีควาหวัง ชีวิตต้องเดินต่อ ไม่ยอมแพ้เหมือนแม่ที่สอนลูกๆ(ตอนกินข้าวตอนเย็นที่บ้านเมื่อครั้งลูกๆยังเล็ก) ซึ่งแม่จะสอนเสมอว่า ไม่ให้ยอมแพ้ ไม่เอาเปรียบ รู้จักให้(แม้ว่าผู้ที่เราให้จะเป็นคนบ้า หรือเสียสติ) แม่ก็ทำอย่างนี้ให้ลูกๆเห็นตั้งแต่เล็กจนโต แต่แม่ก็ยังจ่มอยู่กับความรู้สึกที่แพ้และยอมจำนนต่อความตาย ที่กำลังวนเวียนอยู่ในภวังและความรู้สึกของแม่ แม่ซึมเศร้าลงทุกวัน ลูกๆยิ่งวิตกกังวลมากขึ้น

    ลูกๆต้องมานั่งคุยอีกทีจะเอาอย่างไร ความเห็นคือต้องหาความรู้เกี่ยวกับมะเร็ง วีธีการรักษาที่ดีที่สุดการหาความรู้และข้อมูลจะต้องมีมากพอสมควรในการพูดคุยระหว่างลกๆเพื่อนำไปคุยกับแม่(ยังมีต่อคุยกับแม่อย่างไร จึงจะยอมรักษา ติดตามตอน๒)

หมายเลขบันทึก: 170492เขียนเมื่อ 12 มีนาคม 2008 11:31 น. ()แก้ไขเมื่อ 8 พฤษภาคม 2012 17:25 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท