ธรรมชาติอัน “วิสุทธิ”

 

ความพอดีของสัตว์ที่ชื่อว่า “มนุษย์” นั้นอยู่ไหนหนอ?
ความเพียงพอของสัตว์ที่สมมติเรียกว่า “คน” นั้นคือเพียงไหน?
ความสมควรของคนหรือมนุษย์นั้นอยู่ที่สิ่งใด?
ความเป็นคนมีใจดี ใจสบาย อยู่กับ "ธรรม"...

ประเทศไทยมหัศจรรย์กว่าใดอื่น
มีวันคืน ร้อน หนาวฝน คละเคล้าทั่ว
พอดีกาย พอดีใจ พอดีตัว
พอดีทั่ว สรรพสิ่ง ชีวิตดี

ความพอดี เพียงพอ สมควรนั้น
เพราะไทยมี “ธรรมชาติ” เกลื่อนกลาดยิ่ง
หันเลี้ยวซ้าย มองแลขวา มากสิ่งจริง
หันทางใด มีไม้พิง ให้ร่มเงา

 

เราผองไทย ควรอนุรักษ์ แลรักษา
สิ่งสูงค่า “ธรรมชาติ” คู่ไทยมั่น
ให้ลูกหลาน มีชีวิต บริสุทธิ์กัน
หายใจเข้า ออกสุขนั่น ใจสบาย

ความเพียงพอของมนุษย์คือ “ธรรมชาติ”
ไม่ต้องขาด สิ่งของ ต้องประสงค์
มีเพียงพอ เหลือแจกจ่าย ญาติรอบวงศ์
เพื่อนป่าพง ไพรพนา กินอยู่กัน

ตามสมควร “อัตภาพ” เป็นมนุษย์
ประเสริฐสุด อิงแอบชิด “ธรรมชาติ”
ทั้งเหนื่อยกาย อีกเหนื่อยใจ ได้พึ่งพา
โอโซนหนา บรรเทาเปลี้ย ทั้งกายใจ

“ธรรมชาติ” ทำใจดี สบายได้
มิต้องจ่าย ทรัพย์และสิน ที่ขาดเหลือ
ธรรมชาติ กัลยาณมิตร พร้อมจุนเจือ
มีไว้เพื่อ เพื่อน “มนุษย” วิสุทธิจริง...