คุณค่าของคนอยู่ที่ผลลงมือทำจริง..? จะทำได้จริงหรือไม่ขึ้นอยู่ที่เจตนา...ที่มีใจเป็นหัวหน้า...
ท่านผู้อ่านครับ...การเกิดมาเป็นคนนี้แสนยากเมื่อเกิดมาแล้วก็มีความพิเศษอยู่ที่หนึ่งสมองสองมือมีการคิดพิจารณาอย่างมีเหตุผลก่อนที่จะตัดสินใจทำอะไรลงไป เพราะในชีวิตของคนเรานั้นมีสิ่งที่ยากที่สุด ซึ่งอยู่ไม่ไกลตัวตนของเรานั้นคือการตัดสินใจของตนเอง
แต่เมื่อตนเรามีหลักยึดเหนี่ยวจิตใจได้เดินทางถูกเกิดความเชื่อมั่นแล้วลงมือทำ ผลสำเร็จย่อมเกิดขึ้นได้ ด้วยการลงมือทำจริง เพราะคนเรานี้สามารถพัฒนาได้จนกลายเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานด้วยธรรม
ซึ่งไม่มีการผูกขาดตำแหน่งความเป็นพุทธะ แต่จะก้าวไปถึงได้ด้วยจิตใจที่มุ่งมั่นแข่งแกร่งเด็ดเดี่ยวนั้นเอง..ฮา ๆ เอิก ๆ
สวัสดีครับ ท่านอาจารย์ umi
สำหรับผม เรื่องของการทำจริง พูดแล้วจะหาว่าคุย ผมเป็นคนที่ชอบทำมากกว่าพูดครับ
คือ ถ้าอยู่ไปวันๆ โดยไม่ทำอะไรให้มันเกิดประโยชน์ขึ้นมาบ้าง ผมว่ามันดูไร้ค่าอย่างไรก็ไม่รู้
แต่บางครั้ง ผมก็
ทำมากไปบ้าง ( คนอื่นรับไม่ไหว)
ทำเร็วไปบ้าง (ไม่รอบคอบ ผิดพลาดได้ง่าย)
ตอนนี้ ผมพยายามปรับลงมาให้พอดี ๆ ครับ
แต่ปรับไปปรับมา ก็เป็นช่องทางให้ความขี้เกียจมันมาเยือนจนได้
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ คุณ
เป็นธรรมดาว่า...เคยจำมาเล่า...คือ...
แคบนักมักคับขยับยาก
กว้างมากไม่มีอะไรจะใส่สม
สูงนักมักจะลอยไปตามลม
ต่ำนักมักจะจมลงบาดาล...ฮา ๆ เอิก ๆ
ขอบคุณครับ