ตอนที่เราเรียนหนังสือระดับประถม มัธยม อุดมศึกษา นั้น เราเคยได้ยินไหมครับว่า อาจารย์ไม่เห็นตรวจงานของผมเลย แต่อาจารย์ออกเกรดมาได้อย่างไร นั่งเทียน หรือ ดูหน้า ให้เกรดหรือเปล่า ?
เรื่องนี้เป็น "คุณธรรมในวิชาชีพครู" เป็นให้ความยุติธรรมที่มีต่อลูกศิษย์ที่เราสอนทุก ๆ คน ... ให้เขาทำงานมาแล้ว แต่พอเขาส่งมากลับไม่ตรวจงานเขา แต่เวลาออกเกรด กลับออกได้เร็วกว่าอาจารย์คนอื่น ๆ
การไม่ตรวจงาน แต่ให้เกรดได้ นั้น ถือเป็น การทำลายวิชาชีพครูของตัวเองประการหนึ่งที่คนที่มีอาชีพครู แต่ไม่มีคุณธรรม จริยธรรมของความเป็นครูเลย เป็นผู้ลงมือกระทำ
การดูหน้า แล้วให้เกรด ... ถึงแม้ว่า ครูจะเป็นแค่มนุษย์ปุถุชนคนธรรมดาคนหนึ่ง ที่มีเลือดเนื้อหัวใจเหมือนคนอื่น มีความรู้สึกนึกคิด รัก เกลียด ชัง .. ดังนั้น การดูหน้าให้เกรด ก็เป็นอีกข้อกล่าวหนึ่งที่มีขึ้นกันมาตั้งแต่ปีมะโว้ เห็นเด็กน่าตาน่ารัก อืมม เอา A เอา B ไปเลย แบบนี้ก็เป็นเฉพาะครูบางคนที่ชอบทำผิดศีลข้อ กาเมฯ
การเรียกใช้ง่าย ก็จะได้เกรดง่าย แบบนี้ก็มีอีก .. กรณีนี้ ครูอาจเรียกซื้อข้าว กาแฟ น้ำ หรือช่วยครูยกของหน่อย ครูซาบซึ่งบุญคุณมากมาย ดังนั้น เวลาเรียนกับครู เอา A เอา B ไปเลยนะ มาตรฐานที่ใช้วัดผลงาน ก็ลบทิ้งไปได้เลย เพราะไม่ต้องใช้
เหมือนสอนให้นักศึกษารู้ว่า ถ้าเราอยากได้อะไรจากใคร เราต้องรู้จักประจบสอพลอให้เก่ง ใช้ระบบอุปถัมภ์ เราจะได้สิ่งที่เราต้องการเสียเลย .. จบไป เขาจะเป็นคนขี้โกง และเอาเปรียบผู้อื่นหรือไม่ล่ะ หรือชอบอะไรง่าย ๆ ยาก ๆ ไม่ชอบหรือไง ?
ที่ยกตัวอย่างดังกล่าวมานั้น ผมมองเห็นชัดเจน ก็ยามที่มาเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยแล้ว ตอนเรียนหนังสือ ยังไม่ค่อยสังเกตมากเท่าไหร่ ถ้ามีบ้าง ก็รู้สึกเจ็บใจว่า เราทำได้ แต่ทำไมได้เกรดไม่ดีหว่า ก็มีเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้มีอัตตาสูงขนาดนั้น เพราะตัวเองเรียนไม่เก่ง ได้แต่ทำใจ แสดงว่า เราเรียนไม่ได้เรื่องเอง
ภาคเรียนนี้ ผมสังเกตและพบเห็นอาจารย์มหาวิทยาลัยท่านหนึ่ง ไม่ตรวจงานของนักศึกษาเลย ตอนแรกก็ไม่แน่ใจ แต่ทำไปทำมา สอน 2 วิชา ก็เป็นทั้งสองวิชา
วิชาแรกเป็นวิชา "ฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูของนักศึกษา" หรือ "ฝึกสอน" นั่นเอง .. คะแนนของนักศึกษาจะได้จากการไปนิเทศของอาจารย์นิเทศของสาขาวิชา จากการนิเทศของอาจารย์ที่โรงเรียน และจากผู้บริหารของโรงเรียน 3 ส่วน จึงจะทราบว่า คะแนนรวมจะได้เกรดใด
ปลายเทอม .. นักศึกษาฝึกสอนจะนำแผนการสอนและชิ้นงานที่ทำให้โรงเรียนทั้งหมดมาส่งที่สาขาวิชา เพื่ออาจารย์ที่สาขาตรวจ ...
ทางสาขาวิชาฯ มอบให้อาจารย์ท่านนี้ดูแล ตรวจงานก่อนเบื้องต้น แล้วนำเข้าที่ประชุมว่า คะแนนเป็นอย่างไร
เมื่อเข้าประชุม .. อาจารย์ท่านนี้ชี้แจงในที่ประชุมโน้นนี้ เหมือนได้ตรวจแล้ว แต่เอะใจ หัวหน้าสาขาวิชาจึงขอเดินไปตรวจงานนั้นอีกครั้ง โดยมีอาจารย์ท่านอื่น ๆ ตามไปช่วยหัวหน้าสาขาฯ
อาจารย์ท่านนั้นไม่พอใจ จึงเดินออกไป พร้อมกับบอกว่า "ใครจะตรวจก็ตรวจ ผมไม่ตรวจ แล้วเดินไปเลย"
ผลการตรวจของพวกเรา ... บางซองที่เด็กผนึกกาวมา งานยังไม่ถูกแกะตรวจเลย นั่นแสดงให้เห็นว่า ยังไม่ผ่านการตรวจงานอ่ะ แล้วคะแนนรวมมันออกมาได้อย่างไรกันล่ะ
สร้างความหนักใจให้มากเหมือนกันครับ สำหรับอาจารย์ท่านนี้
อีกประการนะครับ ระหว่างการประชุม อาจารย์ท่านนี้ได้แจ้งให้ที่ประชุมทราบว่า เราจะไม่ให้ A กับนักศึกษาทุกคน แต่จะขอไว้คนเดียวที่จะให้ B+ เพราะเขามาสายในการสัมมนาระหว่างฝึกสอนไป 1 ครั้ง
ผมไม่เห็นด้วย ผมจึงแจ้งที่ประชุมว่า การให้เกรดเด็กนั้น เราควรให้ตั้งแต่เขาไปฝึกสอนเป็นวันแรก จนถึง วันสุดท้าย ... อย่าไปคิดถึงพฤติกรรมเดิม ๆ ที่เขามีตอนเขาอยู่ปี 1 - 3 เพราะตอนนี้เราต้องดูว่า เขาพัฒนาตัวเองไปจาก "นักศึกษา" ไปเป็น "ครูที่ดี" หรือยัง ต่างหาก
หัวหน้าสาขา และอาจารย์เกือบทุกคน แสดงความเห็นด้วยกับผม
แล้วมันถูกหรือไม่ล่ะครับ ให้ A 30 คน แต่ให้ B+ คนเดียว เนื่องจากมาสายไปครั้งเดียว (เด็กฝึกสอนอยู่อำเภอฝางนะครับ มันจะมาทันได้ไงกัน .. ระยะเวลา 4 เดือนที่เขาฝึกสอน ดันตัดคะแนนตอนมาสายครั้งเดียวแล้วเป็น B ไปเลย)
เกณฑ์ของการให้คะแนนเกรด A นะครับ คือ 95 เต็ม 100 ...
หลังจากการประชุมผ่านไป 2 - 3 วัน ถึงวันที่ต้องส่งเกรด หัวหน้าสาขาไปราชการ อาจารย์ท่านนี้ นำเกรดฝึกสอนไปส่งคณะ คณะนำสำเนามาวางไว้ที่สาขาวิชาฯ ผมเดินไปดู ปรากฎว่า มีคนได้ B+ 1 คน แต่ไม่ใช่คนเดิมที่ร้องขอมาในที่ประชุม แต่เป็นคนเดียวกัน เป็นที่อาจารย์ท่านนี้ ติ๊กไว้ว่ามาสาย 1 ครั้ง และเป็นนักศึกษาที่อาจารย์ท่านนี้มีหน้าที่ไปนิเทศด้วย
เปลี่ยนคน
95 เต็ม 100 ได้เกรด A .. แต่ท่านทราบไหมว่า เค้าคิดคะแนนให้เด็กคนนี้ 94.7 คะแนน แล้วได้เกรด B+ .. หมายความว่า อย่างไรกันครับ ... อคติ หรือ การทรงอำนาจของความเป็นอาจารย์ที่มีต่อเด็กกัน คือยังไง ๆ ชั้นก็จะให้ B+ 1 คน ตามที่ชั้นตั้งใจ ??
ผมแจ้งให้หัวหน้าสาขาวิชาทราบในวันจันทร์ต่อมา อาจารย์แจ้งให้ทราบว่า ทำไมถึงพึ่งมาแจ้ง มันไม่ทันแล้ว ..
เฮ้อ ... ผมล่ะเชื่อเลย กับสิ่งที่เกิดขึ้น .. นี่หรือคือ คนที่เป็นครูคนอื่นเขา เป็นถึงอาจารย์สอนในมหาวิทยาลัยต่างหาก ...
กรณีเป็นกรณีแรกที่พบ ..
กรณีต่อมา เป็นอีกวิชา
เป็นนักศึกษาประกาศนียบัตรวิชาชีพบริหารการศึกษาที่ไปสอนร่วมกับหัวหน้าสาขาวิชาฯ
ให้นักศึกษาทำรายงานและชิ้นงานมาส่งบนโต๊ะ ... แต่พอถึงเวลาตรวจงาน ก็ยังไม่ได้ตรวจอยู่ดี ถามว่าทราบได้อย่างไร ..
หัวหน้าสาขาวิชา แจ้งให้ทราบว่า คะแนนที่อาจารย์ท่านตรวจส่งผมมานั้น บางคนไม่มาเรียน แล้วเอาคะแนนที่ไหนให้มา หัวหน้าสาขาต้องนั่งแก้ไขใหม่อีกรอบ
อาจารย์ในห้องเดียวกัน ก็บอกเหมือนกันว่า เด็กวางส่งงานไว้อย่างไร งานมันก็อยู่อย่างนั้น จนถึงวันส่งเกรด ไม่มีร่องรอยการขยับของชิ้นงาน
เรียกได้ไหมครับ "เขาทำลายวิชาชีพความเป็นครูของตัวเองชัด ๆ"
ผมจึงลองสอบถามไปที่ศิษย์เก่าที่จบไปแล้ว ศิษย์ปัจจุบันว่า อาจารย์ท่านนี้สอนเป็นอย่างไรบ้าง คำตอบก็คือ แบบนี้แหละ
และมักจะมีปัญหาทุก ๆ ภาคเรียน คือ
นักศึกษามาถามว่า อาจารย์ครับ ผมส่งงานครบทุกชิ้น และตั้งใจทำด้วย ทำไมถึงได้ C ครับ แต่เพื่อนคนนั้น มาก็ไม่ค่อยมา ส่งงานก็ไม่ครบ ทำไมเขาถึงได้ A ล่ะครับ ..
ปัญหาที่เป็นเหมือนกันทุกรุ่นนะ
ผมเอาเรื่องมาเล่าให้ฟังทำไม โจมตี ถล่ม ไม่พอใจอย่างนั้นหรือ
ผมต้องการยกตัวอย่างว่า การทำลายวิชาชีพความเป็นครูนั้น มันเป็นเรื่องง่าย แค่มีครูคนหนึ่งที่ไม่ยุติธรรมต่อการให้คะแนนนักศึกษา ... ทุกอย่างก็พังทลาย ระบบคุณธรรม จริยธรรม ก็หามีไม่
อย่ามาบอกว่า "อยากให้เกรดอะไร ก็ให้ไปเถอะ ขอร้อง" ... อย่าทำลายวิชาชีพนี้อีกเลย
ขอบคุณ .. ที่แวะมาอ่านบันทึกนี้
บุญรักษา ทุกท่าน ครับ :)
สวัสดีครับ อาจารย์ ณัฐยา
ขอบคุณอาจารย์มากครับที่แวะเข้ามาเยี่ยมเยียน :)
สวัสดีครับ คุณ ครูข้างถนน
ขอบคุณครับ คุณ ครูข้างถนน
สวัสดีครับ อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง
ขอบคุณครับ อาจารยขจิต :)
สวัสดีครับ คุณ naree suwan
ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยมเยือนครับ :)
สวัสดีค่ะ อาจารย์
สวัสดีครับ น้อง มะขามอ่อน/ครูมิม :)
ขอบคุณมากครับ :)
มิมอยากเป็นทั้งครูที่ดีและครูที่รัก พร้อมกันได้ไหมค่ะ อิอิ
แล้วอาจารย์มาระลึกถึงร้านเนตของมิมทำไมค่ะ อันนี้ งง จริงค่ะ ขอคำอธิบายด่วนค่ะ
เรื่องโทรศัพท์มิมจะลองคิดดูใหม่ค่ะ ดีค่ะที่อาจารย์ชี้แนะ บางทีเด็กก็ไม่ค่อยรู้กาลเทศะเท่าไหร่ อาจจะต้องเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างบ้างในเทอมหน้าค่ะ
ขอบคุณค่ะ (รอคำตอบอยู่นะคะ วัยรุ่นใจร้อนค่ะ อิอิ)
สวัสดีครับ น้อง มะขามอ่อน/ครูมิม
ขอบคุณนะครับ :)
ถ้าเราปล่อยผู้ไม่มี วินัย ไม่ใช่ คนดี ของสังคม นั่นคือ เรากำลัง "บ่อนทำลายประเทศไทย" ดีๆ นั่นเองครับ แต่ผมทำมาเยอะ คือปล่อยผ่านไป เพราะเพื่อนมันกล่อม ต่อไปจะไม่ทำอีกแล้วครับ ^^
ขอบคุณครับ ท่านอาจารย์ตี๋ ครูgisชนบท ;)...
ขอบคุณที่ให้เกียรติรับฟังครูตัวเล็ก ๆ อย่างผมนะครับ