วรรคสุดท้ายของเรื่อง"ย้อนรอยเส้นทาง PhD ฯ "
ใครที่อ่านสายใยพยาธิฉบับเดือนกุมภาพันธ์แล้ว อาจจะรู้สึกว่าเรื่องมันหยุดไปเฉยๆ มองหารอยต่อไม่เจอ ขอเอาส่วนทิ้งท้ายมาใส่ไว้ตรงนี้ก็แล้วกันนะคะ ไม่ทราบเหมือนกันว่ามีความผิดพลาดทางเทคนิคอะไร (คงเป็นเพราะหมดหน้ามากกว่า เพราะเรื่องอ่านสนุกเพียบแน่นเอี้ยดเลย) ใครยังไม่ได้อ่านขอแนะนำให้ไปหามาอ่านนะคะ
วรรคสุดท้ายของเรื่อง "ย้อนรอยเส้นทาง PhD ของโอ๋-อโณทัย" มีดังนี้ค่ะ
ตอนต่อไปจะมาเล่าว่าไปถึงแล้วเจออะไรบ้าง เรื่องนี้เป็นสิ่งที่เรียกได้ว่าเป็นประสบการณ์เฉพาะตัวของแต่ละคน เพราะจากการพูดคุยกับน้องๆที่มาเรียนปริญญาเอก ก็จะพบว่าพวกเราเจอเหตุการณ์ต่างๆกันไป ต้องเรียกว่าดวงใครดวงมัน บางคนก็โชคดี บางคนก็โชคไม่ค่อยดี ไปอยู่เมืองนอกอย่างโดดเดี่ยวหงอยเหงาอยู่ตั้งนาน กว่าจะรู้ว่ามีกลุ่มนักเรียนไทยให้ได้สังสรรค์อยู่ไม่ไกลจากที่ตัวเองอยู่สักเท่าไหร่เลย ก็ถือเป็นประสบการณ์ที่จะติดตัวเราไปไม่มีวันลืมเลย แต่สำหรับตัวเองแล้วที่แน่ๆคือการไปเรียนครั้งนี้ ทำให้รักเมืองไทยขึ้นอีกมากมายจริงๆ
ความเห็น (4)
mitochondria
อยู่เป็นเพื่อนผู้ชุมนุมที่สนามหลวงค่ะ พี่เม่ย