ดีใจ แทบอยากจะลุกจากเปลนอน เดินกลับบ้าน

        

        เข่าขวา  เมื่อจันทร์ที่แล้วเข้าเฝือกอ่อน วันนี้มาพบหมอ

คิดว่าจะได้เข้าเฝือกแข็งหมอบอกว่า  กระดูกเข่า มีเนื้อตาย เวลาเราเคลื่อนไหว

ก็เลยเคลื่อนยากและเจ็บขัดบ้าง

 

          หมอแนะว่า  น่าจะผ่าตัด  ( อึ้ย ! ) ให้ส่งไปที่ ขอนแก่น  แต่ตอนนี้อาการอักเสบลดลงก็เอาเฝือกอ่อนออกได้   ทานยาแก้อักเสบไปก่อน และระมัดระวังการเคลื่อนไหว

           ดีใจ แทบอยากจะลุกจากเปลนอน เดินกลับบ้าน    แต่ขาซ้ายก็เฝือกแข็งรอสิ้น

เดือนนี้นะจ๊ะ 

 

            เจ้าหน้าที่ เข็นเตียงเข็นมาไว้ข้างทางเดินของอาคาร  บอกว่า

 

            "  อยู่ตรงนี้แหละ ญาติเห็นชัดดี เดี๋ยวเขาก็มารับ "

 

            ว่ายังไงก็ว่าตามแหละ    ว่าแล้วก็เอา     สมุดบันทึกมาสเก็ตรูป ผู้ป่วยที่อยู่ใกล้ๆไปพรางๆ

ตอนนี้ฉันสนใจเรื่อง กายวิภาค มาก เพราะเวลาวาดรูปคนเราจะวาดไม่เหมือน ต้องดูคนบ่อยๆ

ฝึกวาดแต่ละส่วนๆ   ทำเป็นเด็กนักเรียนศิลปะตอนอายุมากแล้ว

 

            นอนอยู่เฉยๆ พี่พยาบาลห้องกระดูก ที่รู้จักกันก็เอาหนังสือธรรมะมาให้ ดีจัง มีหนังสืออ่าน

นอนอ่านหนังสืออีก   สักพัก พยาบาลห้องไตเทียม มาทักอีก คุยกันอีก เรื่องในห้องไตเทียม

 

          แล้วสักพัก พยาบาลห้อง EKG มาทักทาย คุยเรื่องกิจกรรมเด็กๆ งานอบรม แล้วพี่ก็ขอ

ตัวไปทำงาน

 

         คุณหมอประจำแผนกไต ที่ดูแลประจำ ก็เดินผ่านมา  ทักทาย คุณหมอ เล่าว่า เพิ่งกลับมาจาก

งานศพอาม่า ที่อ่างทอง และอาทิตย์หน้าก็ไป กรุงเทพฯ อีก แม่ ไม่สบาย แล้วคุณหมอก็ถามเรื่อง ผ่า

ตัดถุงน้ำ ที่ ผ่านมา ว่าเรียบร้อยดีมั้ย  และมาดูที่เข่า ทั้งสองข้างของฉัน

 

         " ไม่เป็นไรหรอกนะ ค่อยๆดูไป "  คุณหมอแตะที่เข่าเฝือก ปลอบใจ  ฉันก็ได้แต่ยิ้มกว้างๆเอาไว้

ก่อน  คุณหมอจะได้สบายใจ

 

                             

                              รูปนี้ วาดก่อนไป โรงพยายาบาล  ฝึกกำลังขาทั้งสองข้าง

                              ฝึกไปๆ  เดี๋ยวก็จะดีขึ้นแล้ว

 

 

                             

[กวิน]

• แวะมาอ่านและแวะมาให้กำลังใจครับ สู้ๆ

[ร่มไม้ใหญ่ใกล้ทาง]

คุณดอกแก้ววาดภาพได้สวย เข้าใจที่จะสื่อความหมาย

การนำเสนอความเจ็บปวดทางกายที่ขา แต่การแสดงออกทางจิตด้วยรอยยิ้มที่ใบหน้า

อกตั้ง หน้าเชิด แสดงถึงความมุ่งมั่นที่จะเอาชนะอุปสรรค ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ

แต่ก็มีอารมณ์ศิลปะไหวพริ้วเหมือนดอกไม้และใบ

มีคุณแมวผู้จงรักภักดีคอยเป็นเพื่อนมิยอมห่าง

.....กระผมขอเป็นกำลังใจให้คุณดอกแก้วได้ต่อสู้และฟันฝ่าอุปสรรคไปสู่ความสำเร็จดั่งใจปรารถนาครับ

[บางทราย]

น้องหน่อยครับ

เมื่อวานพี่ก็ไปเยี่ยมเพื่อนรุ่นน้อง เป็นนักพัฒนานี่แหละ เขาเอาดีทางเรียนแพทย์แผนไทยจนเป็นอาจารย์หลายแห่ง และก็เก่งด้วย แต่พบว่าตัวเองเป็นมะเร็งตับ ระดับ 2 เข้าระดับ 3 เหตุมาจาก ไวรัส B เมื่อสมัยเด็กๆ 

ลาออกจากงานมารักษาตัวเองที่บ้าน นั่งๆ นอนๆ ทำโน้นนี่นิดหน่อย เขาสร้างระบบการดูแลตัวเองแบบแผนไทยผสมผสานความรู้ทางวิทยาการใหม่ ภรรยาเป็นอาจารย์สอนวิทยาลัยพยาบาล

จิตใจเขาเข้มมาก หัวเราะลั่นบ้าน ขณะบริหารร่างกายตัวเอง อื่อ โรคภัยไข้เจ็บนี้มันของคู่กับสิ่งมีชีวิตทุกชีวิต รวมทั้งคนเราด้วย..เน๊าะ

มาเยี่ยมน้องหน่อยครับ

[ขจิต ฝอยทอง]

• มาเยี่ยมพี่หน่อยก่อน
• มาดูภาพวาดด้วย
• ฝีมือพัฒนาขึ้นมากเลยครับ
• ขอให้พี่หายเร็วๆๆนะครับ เอาใจช่วย สู้ๆๆครับ

[น้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ]

คิดถึงน้องแมว

เดี๋ยวจะไปกอด

อิอิ

[ยุวนุช]

มาเยี่ยมค่ะ ทุกครั้งที่เข้ามาอ่าน นึกชื่นชมคุณหน่อยมาก

วาดภาพได้อารมณ์จังค่ะ สีก็สดใสเชียว

[กมลวัลย์]

ดีจังค่ะพี่หน่อย

คนรู้จักพี่หน่อยเพียบเลยนะคะ ใครๆ ก็อยากคุยกับพี่หน่อย เพราะคุยกับคนจิตใจดี แล้วก็สบายใจ ^ ^