เด็กๆทะเลาะกัน

การเล่นกับการทะเลาะนับว่าเกือบจะเป็นของคู่กันเสมอ เวลาเด็กเล่นกันเด็กก็มักจะมีเรื่องทะเลาะกันเป็นปกติโดยเฉพาะอย่างยิ่งพี่น้อง ซึ่งเป็นเรื่องที่อาจทำให้พ่อแม่กังวลได้ ขณะเดียวกันถ้าพ่อแม่เรียนรู้ว่า การเล่นคือการจำลองสถานการณ์ทางสังคม ซึ่งเด็กจะต้องประสบเมื่อโตขึ้น ดังนั้นการเล่นจะเป็นการฝึกเด็กให้เรียนรู้การใช้ชีวิตอยู่ในสังคม พ่อแม่ควรฝึกให้เด็กอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้แม้ว่าจะเกิดความขัดแย้งระหว่างกัน โดยให้โอกาสเด็กแก้ปัญหาเมื่อเกิดความขัดแย้งโดยไม่ใช้วิธีที่รุนแรง เป็นการแสดงให้เด็กเห็นว่าการใช้ความรุนแรงไม่ใช่วิธีการแก้ปัญหา และเป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้ ถ้าเด็กทะเลาะกัน ใช้ความรุนแรงระหว่างกัน พ่อแม่ก็อาจแยกเด็กออกจากกัน ไม่ให้เล่นด้วยกัน  เพราะถือว่าเด็กไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้ เป็นการสอนให้เด็กเรียนรู้ว่า ถ้าเกิดความรุนแรง เด็กโกรธไม่สามารถระงับอารมณ์ได้ เด็กควรหยุดตนเองโดยการแยกตนเองจากสถานการณ์นั้นๆ รวมทั้งการที่เด็กไม่ได้เล่นด้วยกัน จะทำให้เด็กขาดความสุขจากการเล่น ถ้ายังอยากเล่นกันอยู่ ก็ต้องไม่ทะเลาะกัน รวมทั้งผู้ใหญ่เองก็ไม่ควรตัดสินหรือเป็นตัวอย่างในการใช้ความรุนแรง หรือทะเลาะกันให้เด็กดู เพราะเด็กจะเอาผู้ใหญ่เป็นตัวอย่าง ในอนาคตเมื่อเด็กโตขึ้น เด็กก็อาจใช้กำลังในการแก้ปัญหา

                โดยสรุปการช่วยเหลือเด็กเมื่อเด็กทะเลาะกัน อาจทำได้โดย

• ปล่อยให้เด็กลองแก้ปัญหาด้วยตนเองก่อน
• ถ้าเด็กทะเลาะกันรุนแรงและไม่สามารถตกลงกันได้ ให้แยกเด็กออกจากกัน จนกว่าเด็กจะสงบและสามารถเล่นด้วยกัน โดยไม่ทะเลาะกันได้
• ถ้าเด็กไม่รู้วิธีแก้ปัญหา ให้สอนเด็กลองแก้ปัญหาด้วยวิธีอื่น ไม่ใช้ความรุนแรง
• ไม่เป็นแบบอย่างในการทะเลาะกัน และใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหา
• เป็นแบบอย่างที่ดีในการแก้ปัญหาด้วยวิธีที่นุ่มนวล
• ชมเชยเด็กถ้าเด็กเล่นด้วยกันได้ โดยไม่ทะเลาะกัน

ถ้าพ่อแม่สามารถช่วยเหลือเด็กให้เล่นกับผู้อื่นได้ด้วยดี ไม่มีปัญหาระหว่างกัน ในอนาคตเราก็หวังว่า เด็กจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพ และสังคมในอนาคตจะเป็นสังคมที่สงบสุข ไม่ใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหาต่างๆ