ไปสอนพิเศษมา


        ไปสอนพิเศษมาครับ สอนวิชาถ่ายภาพเบื้องต้น เปิดคอสแรกไปแล้ว จะปิดคอสวันเสาร์นี้ ดีใจมากที่ได้นำความรู้ไปเผยแพร่ อิอิ ลูกศิษย์กลุ่มแรกที่หลงมาเรียน (5555+) เป็นพยายาลจากโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง แถวอนุสาวรีย์ชัยฯ

 

          ความเป็นมาคือ แกนนำกลุ่มพยาบาลกลุ่มนี้นะครับ ไปประกวดถ่ายภาพ แล้วแพ้ (แพ้พวกช่างภาพมืออาชีพนะครับ) ด้วยความที่แพ้ (อันนี้เจ้าตัวเล่าให้ฟังนะครับ) แล้วอยากจะชนะ ก็เลยไปลงเรียนคอสถ่ายภาพที่เว็บไซด์แห่งหนึ่งเปิดสอน ปรากฏว่าไม่รู้เรื่อง พอดีไปเห็นภาพถ่ายของผม ที่ผมลงไว้ในเว็บการถ่ายภาพต่างๆ ก็เลยติดต่อมาทางอีเมล์ ก็เลยได้เริ่มสอนกัน พี่เค้าก็จัดกลุ่มกันมา สอนกันไปพอสมควร จนจะปิดคอสละ ผมยุให้เค้าตั้งชมรมขึ้นมาในโรงพยาบาล แล้วก็จัดเป็นโครงการขึ้นมา ทำอะไรจะได้เต็มเม็ดเต็มหน่วย ทั้งในเรื่องของสถานที่แล้วก็งบประมาณ ซึ่งเค้าก็เห็นด้วยในหลักการ อิอิ

 

Shutter

 

          ตอนนี้อยากบอกว่าคอสที่สองเต็มแล้วนะครับ ผมไปประกาศไว้ทางอินเตอร์เน็ตปรากฏว่าได้รับความสนใจมากมาย หลักการก็คือ เราต้องมีผลงานไปแสดงให้เค้าเห็นว่าเราถ่ายภาพได้ขนาดนี้นะ เรามีตัวตนนะ อ่านประวัติเราได้นะ เราเรียนนี้มานะ เรียนกับเรามีบริการให้คำปรึกษาหลังจบคอสด้วยนะ มีประสบการณ์อย่าง นี้ๆๆๆๆๆ นะ เพื่อสร้างความเชื่อมั่น แล้วก็จัดหลักสูตรขึ้นมา ปรากฏว่าเป็นอีกช่องทางหนึ่ง นอกเหนือจากเราจะได้เป็นผู้ให้(วิทยาทาน)แล้ว เราก็ยังมีรายได้ และที่สำคัญที่สุดก็คือ การเกิดเครือข่าย การรู้จักกันระหว่างผู้สอนและผู้เรียน หรือ ผู้เรียนกับผู้เรียน ล้วนเป็นสิ่งดีก่อให้เกิดการเชื่อมต่อของประสบการณ์ความรู้ ผู้สอนได้ลองจัดกลุ่มเล็กๆ ในห้องเรียน ให้ผู้เรียนคุยกันถึงประสบการณ์การถ่ายภาพ ปัญหา อุปสรรค ให้เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ อันไหนถามกันไม่ได้คำตอบก็มาถามผม ซึ่งนั่นก็เป็นการเรียนรู้ที่ดีอีกวิธีหนึ่ง โดย .. ไม่มุ่งเน้นให้เกิดความรู้เพียงอย่างเดียว แต่เน้นให้เกิดความผูกพันในกลุ่มเรียน ซึ่งบางครั้งมาจากหลายสาขาอาชีพ ประสบการณ์ต่างๆ ไม่เหมือนกัน ปรึกษากันได้ไม่เฉพาะเรื่องถ่ายภาพ ส่วนในอนาคตนั้น หากผมมีกลุ่มเรียนหลายๆ กลุ่มอาจจัดกิจกรรมไปถ่ายภาพนอกสถานที่ร่วมกัน แล้วเอาแต่ละกลุ่มมาคุยกัน ซึ่งเครือข่ายก็จะใหญ่ขึ้น มีพลังมากขึ้น

 

          ผมวางแผน วาดภาพฝันไว้ประมาณนี้นะครับ ตอนนี้ยังเริ่มต้น ชั่วโมงแรกที่ผมไปสอนรู้สึกเกรงมาก ปกติเคยสอนแต่เพื่อนๆ
สอนแต่รุ่นน้อง อันนี้ต้องไปสอนผู้ที่อาวุโสกว่า ผู้เรียนที่เป็นนางพยาบาลมานั่งเรียนในลักษณะ เตรียมฟังบรรยายวิชาการเต็มที่ 
ห้องเรียนเงียบกริบ เหอๆ แต่หลังจากผ่านครึ่งชั่วโมงแรกไปได้ เมื่อคุมเวทีได้ ความเกรงก็หายไป รู้สึกว่าเวทีนี้เป็นของเรา แล้วบรรยากาศก็ผ่อนคลายลง

 

  • ภาพถ่ายสวยๆ ส่วนหนึ่งก็ได้มาจากการไปออกหน่วยโมบายยูนิต กับพี่วิภา
  • ภาพการไปทำกิจกรรมนิสิตนอกสถานที่ ซึ่งนำมาเป็นประโยชน์ ใช้เป็นสื่อการสอนได้ เพราะภาพมีความหลากหลาย ผู้เรียนไม่เบื่อ และมีแรงบันดาลใจอยากจะออกไปถ่ายภาพสวยๆ
  • สุดท้ายนี้ขอขอบคุณ อาจารย์สัญญา วันงาม ผู้สอนวิชาถ่ายภาพ ให้กับผม
  • แล้วก็ขอบคุณอาจารย์ในภาควิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา ม.นเรศวรทุกท่าน ความรู้ที่ให้ผมมา ใช้ทำมาหากินได้
  • แล้วก็ขอบคุณ NUKM STAFF สำหรับกระบวนการทางความคิด การบวนการการทำงานดีดี ที่ทำให้ผมมีเครื่องมือมาประยุกต์ใช้
  • ขอบคุณโมบายยูนิต สำหรับการเดินทางที่ไม่มีวันสิ้นสุด ได้เห็นภาพต่างๆ มากมายในสังคมไทย มีประโยชน์มากครับ อย่างน้อยก็ทำให้ผมมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับความเป็นมาของภาพถ่ายต่างๆ เอาไว้ดึงความสนใจเวลาผู้เรียนคุยกัน

 

ปล.มีความสุขครับ ได้ทำในสิ่งที่ตนเองรัก แต่อาจารย์ทั้งหลายทราบไหมครับ .. ผม ..ขี้เกียจตรวจการบ้าน 555+

 

 .... ขอบคุณครับ ....

 

หมายเลขบันทึก: 167709เขียนเมื่อ 27 กุมภาพันธ์ 2008 15:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:48 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (11)

คุณครูน้องปืนครับ

ผมมาสนับสนุนเต็มที่ครับ

หากมีโอกาสขอร่วมเรียนรู้ด้วยนะครับ ที่ผมถ่ายมาโดยตลอดก็อาศัยมุมมองของตัวเอง ไม่มีหลักการใดเลย อยากทราบมืออาชีพเค้าทำกันยังไง??

ฝากถ่ายทอดความรู้นี้ทางบันทึกด้วยนะ

ผมจะติดตามอ่านครับ

-----

พี่เอก

  • ได้ครับพี่ ถ้ามีโอกาส จะทำตามที่พี่ขอครับ
  • ขอบคุณครับ

เป็นตัวอย่างที่ดีมากครับ ใช้วิชาความรู้ที่ได้เรียนมา และมีอยู่ในตนเองได้เป็นประโยชน์มากครับ

อยากเรียนด้วยบ้างอ่ะค่า.....

ดีเนอะเกิดมาเป็นพี่ปืนนิ  ความสามารถ ความคิดแต่ละอย่างนี่สุดยอดไปเลยยยยย

อยากทำได้บ้างจัง

ไงก็เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ สู้ๆ

...ขอคำแนะนำด้วยน้าค้า.....

ตอบ อาจารย์มณฑล

  • อาจารย์ของขวัญที่อาจารย์ให้ ผมชอบมากเลยนะครับ ขิงสิ่งนี้อยากได้มานาน จนลืมไปแล้วว่าอยากได้ อิอิ
  • ขอบคุณครับ

 

ตอบ W@O

  • เกิดเป็นพี่ไม่โชคดีหรอก อิอิ ลองมาเป็นพี่แล้วจะรู้ว่า มันไม่สนุก 555+
  • แต่พี่โชคดีที่มีครูบาอาจารย์ดีอบรมสั่งสอน เปรียบเหมือนเล่าปีได้ขงเบ้งเป็นกุนซือ 555+ ว่าไปนั่น

 

ครูอ้อย แวะมาบอกว่า...สวมใส่เสื้อครุย...สง่า ภาคภูมิ  มากๆเลยค่ะ

กลับมาทำงานที่มอ แล้วมาเปิดคอร์สที่มอมั่งซิ

แบ่งปันๆ

อยากเห็นภาพถ่ายบ้างจังเลย มี multiply หรือจะดูได้จากไหนบ้างครับ

ว่างๆ ไปวิจารณ์ภาพผมบ้างน่ะครับ ที่

www.somwungs.multiply.com หากมีโอกาส คงได้เจอกันบ้าง

  • ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยมชมครับ
  • ผมไม่มี Multiply นะ ไม่ค่อยมีเวลาทำ แต่อนาคตว่าจะมี แล้วจะแจ้ง นะครับ
  • ขอบท่าน ดรากอนบอล แล้วจะเข้าไปดูนะครับ
  • ส่วนตัวผมคงไม่กลับมาทำงานที่ มน. ในช่วงสองสามปีนี้หรอกครับ ได้งานที่ กทม. เรียน ป.โท ที่ ม.บูรพาด้วย จบ ป.โท แล้วค่อยว่ากัน
  • อิอิ ขอบคุณครับ

เป็นบุคคลที่น่ายกย่องยิ่งนัก

ว่าแต่ "พยายาลจากโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง แถวอนุสาวรีย์ชัยฯ" ที่ว่าไว้เนี๊ย   pm ชื่อ รพ. มาบอกพี่ได้มั้ย?    หลอกจนหลงมาเรียนง่ายขนาดนี้  เดี๊ยววันหลังจะไปหลอกบ้าง  อิๆๆๆ (ล้อเล่ง)

แล้วที่สอนหัวหน้าเตยไม่เห็นมาสอนต่อเลย

เค้ากะลังยุให้ตั้งชมรมถ่ายภาพเหมือนกัน

สอนทิ้งไว้แล้วหายไปเลยนะจ๊ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท