เพลงที่ผมชอบ..

วิทยุกับผมคงเคยสร้างบุญ สร้างกรรมกันมาแต่ชาติปางก่อนหรือไม่ผมไม่แน่ใจนัก.. แต่ที่แน่ๆ สมัยที่ยังเยาว์วัย คลับคล้ายคลับคลาว่าชีวิตส่วนใหญ่ในสมัยที่ทีวียังไม่เฟื่องฟู ผมรู้จักละครชีวิตโศก เศร้า เคล้าน้ำตา อิจฉาปนริษยา แฝงแง่คิดชีวิตจากในละครวิทยุอย่างคณะเกศทิพย์นี่แหละครับ..ติดกันงอมแงมประเภทที่ว่า บางช่วงบางตอนสำคัญๆ อดฟังไปเสียซักหนึ่งวันเสียดายแย่..


และทุกวันนี้ที่ชื่นชอบบทเพลงก็มาจากการฟังวิทยุนี่แหละครับ
จะว่าไป ผมเองก็โตมากับยุคสมัยของบทเพลงในช่วงของการเปลี่ยนแปลงของเพลงในหลากหลายยุคสมัยไล่มาตั้งแต่ลูกกรุง ลูกทุ่ง สู่ยุคสตริงคอมโบ้ แม้ไม่เคยจะสนใจว่าชื่อเพลงอะไร แต่ฟังบ่อยมากจนถึงขนาดที่ว่าร้องคลอไปได้เกือบทุกเพลงที่ยุคนี้เขายกย่องกันว่าเป็นเพลงอมตะ ..

ผมชอบภาษา เนื้อหาของเพลงมันเพราะดี..
มีเพลงสะสมเก่าๆ ที่ซื้อสะสมไว้ก็ไม่น้อย.. ทั้งสุนทราภรณ์ ลูกกรุง ลูกทุ่ง สตริงเก่าๆ อย่างชาตรี คีรีบูน แกรนด์เอ๊กซ์ ดิอิมฯ พิงค์แพนเตอร์,สิชล ฟรีเบริ์ด ดอกไม้ป่า ฯลฯ  ด้วยความอยากฟังเพลงที่ตัวเองชอบ ประกอบกับอยากลองเป็นนักจัดรายการดูบ้าง ก้าวย่างของการมาเป็นดีเจรายการที่จุดปฏิบัติการเรียนรู้วิทยุชุมชนฅนด่านซ้าย ผมจึงเลือกในสไตล์ที่ตัวเองถัด ตั้งชื่อรายการเสียเท่ห์ว่า..
รายการเพลงนี้ไม่มีคนขอ กับสโลแกนที่ว่า "รายการที่ตามใจคนจัด ขัดใจคนขอ แต่ง้อคนฟัง.."
จัดทุกวันอาทิตย์ 18.00-20.00 น. 2 ชั่วโมงเท่านั้น
เรตติ้งรายการดีหรือไม่ดี ก็ไม่รู้ แต่พอมีแฟนรายการกับเขาบ้าง...ไม่มาก แต่ก็คิดว่าไม่น้อย

แต่ก็คิดว่าเป็นรายการเพลงบวกสาระที่เติมเต็มความฝันของคนวัยเดียวกัน ที่อยากให้คนฟังหวนย้อนกลับไปคิดถึงเมื่อคราที่ยังเป็นหนุ่มเป็นสาว...

ผมคิดว่า ความรัก ความหวัง หรือความฝันของใครหลายๆ คน ยังคงเติมเต็มอยู่ตรงนั้น..
ที่เมื่อใดที่หวนคิดถึงมัน ก็ช่วยเติมชีวิต ให้มีชีวาให้กายที่อ่อนล้าโรยแรงไปตามวัยได้กลับมามีเรี่ยวมีแรงขึ้นมาได้บ้าง..

นับตั้งแต่เริ่มต้น จนถึงทุกวันนี้..
เคยมีเพื่อนสมัยเรียนมาเยี่ยมเยือน เห็นบทเพลงเหล่านี้ถึงขนาดต้องขอไรท์ใส่ซีดี ไอ้ผมนะไม่หวงกันอยู่แล้ว แต่ต้องบอกเพื่อนกลับไปว่า เอาแผ่นดีวีดี ดีกว่าเพื่อน

เพลงมีไม่เยอะหรอกแค่ดีวีดีซัก 6 แผ่นก็น่าจะพอ..