ได้รับ " ร้อยแสงจันทร์ "
ได้รับหนังสือฝากจาก น้องแผ่นดิน ตอนอยู่ที่ โรงพยาบาล ที่ผ่านมา
นิตยสารร้อยแสงจันทร์
น้องแผ่นดินบอกว่า " เป็นหนังสือที่ นักศึกษาร่วมกันทำครับ "
อ่านแล้วน่าสนใจ ถึง กลุ่มที่ร่วมกันทำงาน ถือเป็นเวที การใช้ตัวหนังสือ ในการสื่อสาร ความคิด
ความเชื่อ ต่อสังคม รอบข้าง บทกวี เรื่องสั้น ก็ได้แสดงความรู้สึก ที่รู้สึก คิด อย่างจริงจัง
คนทำหนังสือ ต้องชอบ ใจรัก อ่านหนังสือมาตลอด เห็น ร้อยแสงจันทร์ แล้ว นึกถึง การงานใน จังหวัดสุรินทร์
ที่ทำอยู่ บางที การรวมกลุ่ม เยาวชน คนหนุ่มสาว วัยรุ่น ให้หันมา ขีดเขียน แสดงความรู้สึกเป็นตัวหนังสือ และรวม
กลุ่มกันพูดคุยเรื่องหนังสือ การเขียนของตนเพื่อแลกเปลี่ยนก็จะดีไม่น้อย
สังคมในแต่ละสังคม ควรมีเวทีให้ได้แสดงออก ถึงแม้จะเป็นเรื่อง วัยรุ่น ความรัก หวานแหว๋ว อะไร ก็ตาม
การสร้างพื้นที่ให้ทุกคนมีพื้นที่ยืน เป็นสิ่งที่น่าสนับสนุนอย่างยิ่ง บางที ไม่มีใครสนับสนุน ก็ต้องสร้างกลุ่มที่สนใจ
ร่วมกันก่อตั้งกันเอง ลงขันกันเอง ก็ถือว่า สุดยอดของการก้าวเดิน
ความเห็น (6)
น้องหน่อยค่ะมาส่งกอดอุ่น ๆ ก่อนคะ หนูนิดโทรฯแจ้งพี่หมูให้ทราบว่าน้องหน่อยกลับสวนเด็กฯสุรินทร์แล้ว และเห็นบันทึกของน้องหน่อย ยิ่งดีใจ
รักน้องหน่อย คิดถึงนะค่ะ
พี่หมู
เข้ามาเยี่ยมน้องหน่อยครับ
ถึงพี่หมูคะ
ห้ามกอดหน่อย ชั่วคราวคะ ตอนนี้เจ็บแผลเล็กน้อยน่ะคะ...แหะๆ
ขอบคุณพี่หมู มากๆเลยคะ ที่โทร.ให้คำแนะนำเรื่องการดูแลขา เข่า ที่เข้าเฝือก
หวัดดีคะ พี่บางทราย
ไปอ่านblog หน่อย กะ หนืด ( จืด ) แล้ว จืดชอบใจใหญ่
เลยคะ หน่อยไม่ค่อยรู้หรอกคะ ว่า จืดไปสร้างวีรกรรมกับกรรมการโครงการ กับพี่สินี แบบนั้น ปกติ ถ้าหน่อยสบายดี จะไม่ส่งจืดออกข้างนอกคะ ( ฮา ) นะคะ
พี่หน่อยครับ...
ผมเพิ่งกลับจากบ้านหนองบัวแปะ.. เอาหมอลำจริงกับนิสิตหัดลำไปช่วยงานพ่อครูบา ฯ .... น้องนิสิตมีความสุขได้ได้สัมผัสคนแก่คนเฒ่า เป็นการไปให้กำลังใจกับคนที่ยังต้องดูแลสังคมและลูกหลาน และรวมทั้งไปช่วยพ่อฯ น้องออต และ ผอ.เม็กดำ ....
ทำอย่างเต็มที่ หวังว่าทุกคนจะได้รับความสุขอย่างที่เราหวังไว้ แต่เข้าใจว่าเราไปด้วย "ใจ" กันจริง ๆ ...
เอาหมอลำจริงกับนิสิตหัดลำไปช่วยงานพ่อครูบา ฯ.............
หมอลำ หรือคะ พี่จืด ว่าจะทำสารคดี เรื่อง หมอลำอีกแหละ
ดีใจคะ ส่งใจไปช่วยค่าย ก็แล้วกันนะคะ