ทำตัวเยี่ยงชะนี...Flight of the Gibbon
พ่อหลวงพรมมินทร์ แห่งบ้านแม่กำปอง ยื่นโบชัวร์ให้ผมดู ผมรับมาอย่าง งงๆ เป็นโบชัวร์ภาษาอังกฤษที่โฆษณาการท่องเที่ยวที่ เรียกว่า adventure เห็นแล้วแปลกๆดีครับ
คนเรามีวิธีการหาความสนุกที่หลากหลาย อยู่บนดินก็อยากบินเหมือนนก เดินไปมาก็อยากโดดโลดเต้นเหมือนชะนีกลางไพร
โบชัวร์ที่ว่า เป็นการท่องเที่ยวรูปแบบใหม่ พ่อหลวงบอกผมแบบนั้น
มันใหม่ยังไงเหรอครับ ป้อหลวง??
"ก็คนห้อยโหนบนลวดสลิง เหมือนอีก่าง(ชะนี) โดดไปมาระหว่างต้นไม้นะสิครับ" ป้อหลวงบอกทันควัน
อืมม์..มันแปลกดีนะ!!!
เกมการท่องเที่ยวที่ทำขึ้นเพื่อสร้างกิจกรรมให้นักท่องเที่ยวนี้ คือ " Flight of the Gibbon" ให้คนผูกลวดสลิงให้เซฟอย่างดี และปล่อยตัวโหน ห้อย ไปตามสลิง หยุดตามฐานต่างๆซึ่งทำเป็นห้างแคร่เล็กๆบนต้นไม้ เป็นจุดๆไป
ป้อหลวงบอก "มันม่วนดีแต้ๆหนา ผมเกยมาละ" (มันสนุกดีจริงๆนะ ผมเคยมาแล้ว)
ท่าทางน่าสนุกแบบป้อหลวงว่าครับ ดูจากโบชัวร์แล้ว น่าจะถูกใจนักท่องเที่ยวที่ชอบผจญภัยและชอบอะไรที่หวาดเสียวเล็กๆ
แต่ผมชักเป็นห่วงเรื่องระบบนิเวศแถบนั้นจัง
ถามป้อหลวง และอ้ายอนันต์บอกว่า "มันบ่มีปัญหาเน้อครับ (ไม่มีปัญหาครับ)"
ด้วยพื้นที่แม่กำปองเป็นพื้นที่ป่าที่อุดมสมบูรณ์ นอกจากเป็นป่าที่เขียวชอุ่มตลอดปีแล้ว ยังเป็นที่อยู่ของสิงสาราสัตว์มากมาย การที่เราเข้าไปทำกิจกรรมท่องเที่ยวแบบนั้น อย่างน้อยสัตว์ต้องอพยพหนีไปแน่ๆ
ประเด็นนี้ที่ผมเขียนเพราะ เป็นห่วงเรื่องการจัดการทรัพยากรให้คงความสมดุล หากเราหวังผลทางธุรกิจแล้ว เราคงต้องยอมสูญเสียอีกอย่างเป็นเรื่องที่สมเหตุผล
ถามว่าชุมชนได้อะไรหรือไม่จากการประกอบธุรกิจแบบนี้??
ป้อหลวงและอ้ายอนันต์บอกผมว่า ชาวบ้านไปเป็นลูกจ้าง ในการรับนักท่องเที่ยว รวมถึงเป็นไกด์ชุมชนให้บริษัทนี้
รวมถึงพื้นที่ที่ถูกจัดการการท่องเที่ยวนี้เป็นของเอกชน หมายถึง เป็นพื้นที่ส่วนบุคคลย่อมทำกิจกรรมได้ทุกอย่างตามสิทธิครอบครอง
"สำหรับพื้นที่อื่นๆที่กำลังจะเข้าสู่การจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชน การบริหารจัดการเพื่อให้เกิดความสมดุล ชุมชนควรให้ความสำคัญกับการเข้ามาของทุนข้างนอกด้วย"
(บ้านแม่กำปอง กิ่ง อ.แม่ออน จ.เชียงใหม่ ปัจจุบันมีชื่อเสียงทางด้าน การจัดการชุมชนโดยใช้การท่องเที่ยวโดยชุมชนเป็นประเด็นการพัฒนา และถือว่าเป็นโอท๊อปของชุมชนที่นี่ด้วย)
ความเห็น (17)
สวัสดีค่ะ น้องเอก
- น้องที่ทำงานด้วยกัน ชวนป้าแดงไปเที่ยวค่ะ แต่นั่นอยู่ที่เมืองลาวโน่นนะคะ ฮิตมานานแล้วด้วยค่ะ
ป้าแดงpa_daeng
ครับ
Treetop Canopy Ecotours offer an exhilarating opportunnity to soar through 1500 year old rain forest,high above the forest floor.
เป็นคำโฆษณาที่น่าสนใจ น่าตื่นเต้นครับ แต่ผมก็ยังเป็นห่วงว่าระบบนิเวศแถบนั้นจะบอบช้ำ เพราะจากการที่ผมไปเยี่ยมชุมชนนี้มาหลายครั้ง ก็เห็นความอุดมของป่าแถบนี้..เสียดายครับหากมันจะเปลี่ยนแปลงไป
ในหลายๆประเทศมีการท่องเที่ยวลักษณะแบบนี้มานานแล้ว..ใช่ครับ
ยังไงก็น่าเป็นห่วงนะครับผม
เที่ยวแบบนี้ ต้องระวังความปลอดภัยนะคะ เพราะอาจจะมีกรณี ลวดหลุด ลวดขาดได้ พี่ไม่ค่อยชอบการเสี่ยงเท่าใด แต่ฝรั่งชอบ พวกผจญภัยค่ะ
- ช่ายแล้วค่ะ น้องเอก
- ป่าน่าเป็นห่วงมากเลย ถ้าทำในประเทศเรา เพราะป้าแดงคิดไปเองนะคะว่าเราหมายถึงคนไทยวินัยไม่ค่อยดี
- แต่น้องที่ไปเที่ยวลาว(ฝรั่งเป็นคนทำ) เค้าจะเคร่งครัดกับการการเที่ยวและกิจกรรมมากค่ะ ซึ่งเราก็มักจะยอมเค้า แต่ถ้าเป็นเมืองเราเอง คิดว่า ไม่ได้แบบนั้นแน่นอนค่ะ
น่าสนครับ...
แต่จะเล่นหรือไม่เล่นคงต้องไปดูที่สถานที่จริงก่อนครับ...
แต่ดูแล้วน่าสนุกมาก ๆ ครับ...
พี่ศศินันท์
เท่าที่สอบถามจากชาวบ้าน เขาบอกว่ามีการเซฟตี้ไว้เป็นอย่างดีครับ ...แต่ก็นั่นอีกละครับ มันเสี่ยงมากพอสมควร กับการพุ่งจากจุดหนึ่ง ลงไปอีกจุดหนึ่ง ตามแรงโน้มถ่วงโลก ในกรณ๊ที่ลาดชัด ต้องมีคนคอยรับครับ ตรงนี้ กลัวว่ามีการกระแทกระหว่างคนกับวัตถุตรงหน้า
ป้าแดงครับ
เพิ่งเห็นครั้งแรกที่เมืองไทยก็ที่นี่ครับ...
ส่วนผมตอนเด็กๆใช้โหนเถาวัลย์ สนุกประสาเด็กบ้านป่าครับ
ดิเรก
วันที่ ๒๓ นี้ไป "วาวี" ครับ เพื่อนไม่ได้ไปที่นี่ อิอิ
วาวีมีอะไรน่าตื่นตาตื่นใจเยอะเลย
เจอกันครับที่เชียงใหม่
เคยเล่นตอนเป็นครูใหม่ๆ ค่ะ ต้องไปอบรมครูผู้กำกับลูกเสือชั้นต้น...เลยต้องโดนก่อนจะมาสอนเด็กๆ เป็นเหินเวหาค่ะ แต่ถ้าสูงๆ มากไป ก็ไม่ดีกว่าล่ะค่ะ...ใจไม่กล้าพอ....แหะๆ
สวัสดีค่ะคุณเอก ขอเรียกคุณเอกเลยนะคะ ได้เห็นรูปคุณเอกที่โปสการ์ดเพื่อนรัก "คุณนก" ส่งมาให้จากปาย ทำให้รู้สึกคุ้นเคย มีน้ำใจจริงๆค่ะ
หลวงพ่อเข้าใจเปรียบเทียบนะคะ ตลกดี เป็นคนไม่ชอบกลายเป็นชะนีไปเลย ถ้าป่าอุดมสมบูรณ์มากก็ไม่ควรจะเข้าไปโหนไปมาแบบนั้น ดูเงียบ ๆบนดินน่าจะดีกว่า เราไปแย่งที่สัตว์ป่าหรือเปล่าคะ
ครูแอ้นนนนLioness_ann
ตอนนี้ครูแอนเล่นไม่ได้เเล้วแน่เลยใช่มั้ยครับ เพราะเกรงว่าลวดสลิงจะขาด อิอิ
Gibbon ที่นี่เขาเซฟมากครับ เห็นอุปกรณ์แล้วอุ่นใจครับผม
ว่างๆลองโหนห้อยเถาวัลย์ที่บ้านดูก็ได้ครับ ทดสอบก่อน ผมเองก็เคยช่วงเรียน รด.เด็กไทยผมเกรียน โดดหอสูง อารมณ์น่าจะคล้ายกันนะครับ
ขอบคุณครับผม
พี่อุ๊ (เรียกพี่อุ๊เลย)a l i n l u x a n a =)
ตอนนั้นเห็นสาวๆบอกว่าจะส่งโปสการ์ดให้พี่อุ๊ๆๆ รู้แล้วครับว่าคนไหน พอดีผมพาสาวๆไปนั่ง้ขียนโปสการ์ดที่"ร้านเล็กๆ" ที่ปายครับ บรรยากาศดีทีเดียว รวมถึงสาวๆพึงพอใจด้วยครับ
กิจกรรมการท่องเที่ยวแบบนี้ หากดูแลสิ่งแวดล้อมดีๆ(เหมือนที่พ่อหลวงรับรอง) แต่ผมก็คิดว่า ไปรุกรานป่าอยู่ดีครับ เพราะ เสียงก็ทำให้สัตว์หนีแล้วครับ
สบายดีนะครับ รอฟังเรื่องราวจากต่างแดนนะครับ
ฮาวายๆๆๆ :)
- ครูอ้อย คงทำตัว เยี่ง ชะนี ไม่ได้
- เพราะ เอ้อ...ความสดุลย์ของร่างกาย..หายไปหมดแล้ว
- ถ้าทำตัว เหมือน...อีกอย่าง...ไม่เอ่ยถึงนะคะ...พอจะได้..เอิกเอิ๊ก
คิดถึงค่ะ
สวัสดีจ้ะน้องเอก
พี่นิ่งไปนะกับความเห็นของพ่อหลวง..เพราะความเสียดายแม่กำปองน่ะจ้ะ
ความรักเป็นแบบนี้มั้ง เมื่อรักแล้วก็ไม่อยากให้โดนรุกรานไม่ว่าจะด้วยเหตุใดก็ตาม อยากเก็บสิ่งที่เราประทับใจไว้นานๆ..ถ้าสต๊าฟไว้ได้ก็จะดี แต่ในวิถีความเป็นจริงทุกสิ่งก็ต้องเปลี่ยนแปลง..ถ้าต้องเปลี่ยนแปลงก็ขอให้เป็นการเปลี่ยนแปลงที่ก่อให้เกิดการพัฒนาต่อไปละกันนะจ๊ะ เพระาพี่เข้าใจเลยที่พ่อหลวงบอกว่าที่เป็นของเอกชน เพราะพื้นที่บนแม่กำปองเป็น นส.3 ที่สามารถซื้อขายเปลี่ยนมือได้ ซึ่งเป็นสิ่งที่พี่กังวลมากๆเลยล่ะจ้ะ ก็ในช่วงที่พี่ไปก็มีพท.เปลี่ยนมือไปเยอะเลยนี่จ๊ะ เจ้าของแหนมวนัสนันท์ก็ขึ้นไปซื้อที่ที่นั่นอยู่ไม่ใช่เหรอจ๊ะ
ขอให้สนุกกับวาวีนะ..อย่าลืมเสื้อกันหนาว + ผ้าพันคอ + ถุงเท้านะจ๊ะเพราะหนาวเชียวล่ะ
สวัสดีครับพี่เอก ได้เข้ามาเยี่ยมบ้าง ผมค่อนข้างเสียมารยาทเล็กน้อยที่ไม่ค่อยได้เยี่ยมชมบันทึกคนอื่นซักเท่าใดนัก ผมไม่ค่อยได้กลับบ้าน(ปาย) มัวทำงานอยู่ที่ ปางมะผ้า ไม่ค่อยเจอหน้าพี่เลยนะครับ ฝากความระลึกถึง แม่พี่ด้วยนะครับ ถ้ามีโอกาสอาจได้ไปเยี่ยมนะครับ
สวัสดีครับ พี่ครูอ้อย แซ่เฮ
พี่อ้อยอารมณ์ดีเสมอเลยนะครับ...
ผมเองมีโอกาสคงไปหาเถาวัลย์ในป่าห้อยโหน รำลึกวัยเด็กบ้างก็น่าจะดีครับ
คนเราเข้าหาธรรมชาติเรื่อยๆนะครับผม
สวัสดีครับ พี่เบิร์ด
พื้นที่บางแห่งก็ถูกจับจองมากแล้วครับ เพราะอำนาจเงิน
ด้วยความอุดมสมบูรณ์ของพื้นที่ ที่นี่จึงน่าหวงแหนมากเลยนะครับ น้ำจากลำธารเล็กๆยังใสสะอาด ป่ายังเขียวขจี ผู้คนมีน้ำใจอันดี เป็นชุมชนล้านนาดั้งเดิม
ผมชอบใจโบสถ์เก่า โบสถ์ไม้ที่ยังมีอยู่ ยังอนุรักษ์ไว้
กลับจากวาวีแล้วครับ มาด้วยอาการหวัดเล็กน้อย เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย :) รวมถึงพักผ่อนไม่ค่อยพอด้วยครับ
ขอบคุณครับผม
น้องครูบรรเจิด
ยินดีครับที่มาเยี่ยม
ข่าวคราว รร.อนุบาลปางมะผ้า เงียบไปมากเลยนะครับ ต้นปีผมมีของบริจาคชุดใหญ่ว่าจะนำไปแบ่งให้กับ อนุบาล แต่ติดต่อ อ.ดิเรก ไม่ได้ครับ(พยายามโทรไปแล้วหลายครั้ง)
เอาไว้โอกาสหน้าผมจะไปเยี่ยมนะครับ
ฝากความระลึกถึงคุณครูทุกท่านด้วยครับ
อะไรที่ไม่ใช่ธรรมชาติที่ไหนทีนั่น ไม่นานหากควบคุม ดูแลไม่ดี ธรรมชาตอมันจะหายไปนะคะ น้องเอก
เด็กๆ พี่ก็ชอบโหนกิ่งไม้ ตีลังกา หากแม่รู้ก็จะโดนตีก้น ในฐานที่ไม่เจียมตัว ว่าเกิดมาเป็นผู้หญิง อิอิ