หนังสือนอกเวลา เรื่อง "นี่คือกรรม"

---

 
สารคดี เรื่อง สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม “นี่คือกรรม” ข้อมูลทางบรรณานุกรมของหอสมุดแห่งชาติซึ่งดิฉันจะสรุปมาพอเป็นสังเขป ดังนี้ เรื่องที่ 1 งูแม่ลูกอ่อน หญิงท่านหนึ่งเล่าว่า เมื่อสมัยยังเป็นเด็กตอนที่อยู่บ้านนอกมีงูชุกชุมมาก วันหนึ่ง ขณะที่ช่วยแม่หาฟืนเพื่อจะก่อไฟหุงข้าว ได้มีงูตัวหนึ่งมานอนขดอยู่ จึงรีบเอาไม้ฟืนขนาดใหญ่ตีกระหน่ำ มันพยายามจะเลื้อยหนีจึงคว้าเสียมกดไปที่หัวของมันพร้อมกับใช้มืออีกข้างฟาดไปที่ท้องกระทั่งท้องของมันแตก และมีเยื่ออ่อนๆที่ห่อหุ้มงูจำนวนนับสิบไหลทะลักพร้อมกับเลือดสดๆ เหตุการณ์ผ่านมาประมาณสิบกว่าปีเขาได้แต่งงานเขาพยายามที่จะมีลูกแต่ก็ไม่สามารถมีได้พอเข้าปีที่ 4 เขาได้ตั้งครรภ์ และลื่นล้มแท้งลูกเขารู้สึกเจ็บปวดทรมานมาก หลังจากนั้นเขาก็ฝันเห็นเหตุการณ์ที่เคยตีงูเกือบทุกคืน เขาคิดว่าคงเป็นกรรมของเขาที่ได้ทำไว้นั้น จึงไปทำบุญและขออโหสิกรรม หลังจากนั้นเขาก็ตั้งครรภ์อีกรอบและได้แต่ทำบุญภาวนาขอให้ลูกที่เกิดมาสมบูรณ์จนถึงวันคลอดเขาก็ได้ลูกที่สมบูรณ์หลังจากนั้นเขาก็ไม่เคยฆ่าสัตว์อีกเลยและสิ่งที่ได้รับก็เป็นผลกรรมที่เขาได้ทำไว้นั่นเอง            เรื่องที่ 2 สมบัติวิบัติ (ภานุ ลักษณะโยธิน)ชายท่านหนึ่งเล่าว่า พ่อของข้าพเจ้าทำงานเป็นสมุหบัญชีของบริษัทจังหวัดหนึ่ง ท่านเป็นคนซื่อสัตย์สุจริตไม่คดโกง บางคนบอกว่าพ่อโง่บางคนยกย่องในความซื่อสัตย์ ท่านมักสอนลูกเสมอว่า “ถ้าคนเราปราศจากความซื่อสัตย์สุจริตเสียแล้วก็ไม่ใช่คนเต็มคน ชีวิตจะไม่มีความเจริญรุ่งเรือง สมบัติที่ได้จากการฉ้อโกงสักวันจะวิบัติไปหมด  ต่อมาทางการส่งผู้จัดการมารับตำแหน่ง ชื่อสมชาย เขาเป็นคนเจ้าเล่ห์เหลี่ยมโกงสารพัดจนชีวิตร่ำรวยมากจนวันหนึ่งเขาก็หมดเนื้อหมดตัวถูกลูกค้าหุ่นส่วนหักหลังโกงเอาไปหมดแล้วก็เลิกลากับภรรยา ครอบครัวของเขาต้องพบกับความวิบัติดังกล่าวเป็นเพราะผลกรรมที่ได้ทำมาแต่ก่อน            เรื่องที่ 3 ไฟนรก (สินีนาฏ กทม.)เพื่อนของข้าพเจ้าเป็นผู้หญิงชื่อว่า นิภา อายุ 40 ปี สามีของเธอชื่อ นิคม มีลูกด้วยกัน 2 คน พอคบหาได้แต่นิสัยไม่ดี ชอบคดโกงต่างๆนาๆเธอเล่าให้ฟังว่าได้โกงแชร์มาแล้วหลายวงต้องย้ายบ้านหนีเรื่อยเธอบอกว่าถ้าไม่โกงจะมีเงินซื้อบ้านหรือ คุณนิคมสามีของเธอเป็นทนายความที่เก่งมาก รับว่าความให้พวกฉ้อโกงโดยใช้กฎหมายและชั้นเชิงในการพลิกคดีจนชนะได้ กล่าวได้ว่าชีวิตของครอบครัวนี้มีแต่เจริญรุ่งเรืองขึ้นเรื่อยๆ ตราบกระทั่งเกิดเหตุการณ์รถบรรทุกแก๊สพลิกคว่ำครอบครัวและบ้านของคุณนิภาถูกไฟครอก เหลือแต่คุณนิภาที่รอดชีวิตมา ที่ครอบครัวของคุณนิภาประสบเคราะห์กรรมร้ายแรงถึงเพียงนี้เป็นผลกรรมที่คุณนิคมและคุณนิภาก่อเอาไว้นั่นเองเรื่องที่ 4 แค้นไอเขี้ยว (หร่อหลั้น หมัดอาดั้ม)มีครอบครัวหนึ่งเป็นอิสลาม หัวหน้าครอบครัวชื่อว่า อาหมัด จึงเรียกแกว่าลุงอาหมัด แกชอบเลี้ยงไก่ชนมีไก่ชนนับ 30  ตัว และชอบนำไก่ชนไปตีกัน ตัวไหนแพ้กลับมาแกจะนำไก่ตัวนั้นไปฟาดกับต้นไม้จนตายคามือ และมีไก่ตัวหนึ่งเป็นที่รักของแกมาก ชื่อว่าไอ้เขี้ยว  เพราะตีมาชนะตลอด วันหนึ่งแกได้นำไก่ตัวนั้นไปเข้าบ่อนตีขณะพักนั้นเองไอ้เขี้ยวเกิดดิ้นหลุดมือลุงอาหมัดหันมาจิกและตีเข้าที่เบ้าตาจนทำให้นัยตาของลุงข้างนั้นบอดสนิท ขณะที่อยู่โรงพยาบาลลุงอาหมัดได้แต่อาฆาตแค้นไอ้เขี้ยว เมื่อแผลที่ตาของลุงทุเลาลงจึงกลับมาพักผ่อนที่บ้าน เมื่อมาถึงลุงแกจึงจัดการกับไอเขี้ยว โดยเอามันมามัดแขนมัดขาแล้วให้ไก่อีกหลายๆตัวเข้ามาจิกรุมทำร้ายจนตาบอดและตายในที่สุด หลังจากที่ไอเขี้ยวตาย ตาของลุงอาหมัดก็เริ่มอักเสบแกได้รับความเจ็บปวดทรมานจนมีไข้สูง แกมีอาการเพ้อและร้องโวยวายว่ามีไก่ชนเข้ามาทำร้ายพร้อมกันนั้นแกทำมือปัดป้องราวกับมีไก่จะเข้ามาจิกตีจริงๆ บางครั้งจะเห็นไอ้เขี้ยวมาทำร้ายร้องลั่นว่า “ไอ้เขี้ยวอย่าทำกู” ตลอดเวลา วันที่ลุงอาหมัดตายเนื้อตัวของลุงเขียวช้ำเป็นจ้ำๆและแกก็ร้องขันเหมือนไก่จนสิ้นใจตาย ความทุกข์ทรมานที่ลุงอาหมัดแสดงออกมาต้องเป็นเวรกรรมที่ลุงได้ทำเอาไว้กับไก่ชนอย่างแน่นอน              เรื่องที่ 5 กรรมตามทัน เห็นทันตา (เอนก/บางรัก)ผมมีเพื่อนคนหนึ่งชื่อ วิชัย ชอบเข้าป่าล่าสัตว์เป็นชีวิตจิตใจ เขาเป็นลูกเศรษฐีดังนั้นจึงมีทั้งปืนสั้นและปืนยาวจำนวนมากในการล่าสัตว์ ปี 2527 เขาได้ลาพักร้อนไปล่าสัตว์เหมือนเดิมเขาได้เข้าไปล่าที่ทุ่งนเรศาร ซึ่งเป็นเขตอนุรักษ์พันธุ์สัตว์ป่า แต่วิชัยสามารถเข้าไปได้เพราะสนิทสนมกับหัวหน้า เมื่อเขาเจอกระทิงเขายิงเข้าไป 1 นัด แต่ไม่ตายกระทิงตัวนั้นได้รับบาดเจ็บกระเซอะกระเซิงจึงตามล่าต่อ แต่มาเจอพระธุดงท่านได้ขอชีวิตกระทิงตัวนั้นไว้ วิชัยจึงตกลง ตกเย็นของอีกวันวิชัยและนายพรานไปดักยิงเก้ง เขาคอยไม่นานก็มีเก้งตัวหนึ่งเข้ามากินลูกมะขามป้อมที่ตกอยู่รอบโคนต้น วิชัยจึงใช้ไรเพลิงยิงกระสุนพลาดไปถูกโคนขาถึงขาดรุ่งริ่ง เก้งเคราะห์ร้ายพยายามตระกายสามขาหนี ลากเอาขาขาดที่ติดกันอยู่แค่หนังและเส้นเอ็นบางส่วนไปด้วยอย่างเวทนา วิชัยเล่าให้ฟังว่าจะยิงซ้ำแต่ยิงไม่ลงนายพรานจึงยิงซ้ำที่หัวตายคาที่หลังจากนั้น ผมกับวิชัยก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย กระทั่งเวลาผ่านไป 2 เดือนวิชัยขับรถพลิกคว่ำลงไปข้างทางได้รับบาดเจ็บสาหัส กระดูกสันหลังแตกจึงเป็นอัมพาตครึ่งท่อนคือท่อนล่างตั้งแต่เอวลงมาคนรักก็ทอดทิ้ง เขาจึงปลงตกได้ว่าคงเป็นเวรกรรมที่เขาได้ยิงเก้งและสัตว์ตัวอื่นๆบัดนี้เขาต้องมาชดใช้เวรกรรมเหล่านั้น                  เรื่องที่ 6 กรรมทรมาน (แสน ไชย/กทม.)มีพี่เขยของผมคนหนึ่งไม่เชื่อเรื่องกรรมเขาได้แต่งงานกับพี่สาวคนโต พี่สาวผมเป็นคนเงียบๆชอบทำบุญตักบาตร พี่เขยชอบกินเหล้าต่อมามีน้องชายพี่เขยมาจากต่างจังหวัด แกชื่อเล่น ว่า “อู๊ด” มีนิสัยเหมือนกับพี่ชาย ที่บ้านพี่เขยมีหนูชุมเพราะอยู่ในสวนหนูทุกตัวที่ติดกับดักพี่เขยจะเอามาฆ่า แต่ถ้าพี่สาวเห็นจะนำไปปล่อย วันหนึ่งพี่สาวไม่อยู่พี่เขยกับพี่อู๊ดจึงนำหนูที่ดักได้ในกรงมาราดน้ำมันและจุดไฟเผาทั้งตัวให้หนูวิ่งพล่านและปล่อยกรงด้วยความทรมานหนูจึงวิ่งทุรนทุรายหายไปในสวน บางตัวก็วิ่งเข้าบ้านคนจนทำให้ไฟไหม้ข้าวของเสียหาย พี่สาวรู้จึงว่ากล่าวตักเตือนให้คิดถึงเวรกรรมแต่พี่เขยไม่เชื่อ ต่อมาพี่อู๊ดได้ขายที่และนำเงินไปซื้อรถบรรทุกน้ำมันประกอบอาชีพจนร่ำรวยมาก และแล้วเขาก็ได้ประสบกับอุบัติเหตุรถคว่ำน้ำมันรั่วไฟลุกท่วมตัวเขาไม่ตายแต่ได้รับบาดเจ็บสาหัสเนื้อตัวลอกเขาทนเจ็บอย่างทุกทรมานและเสียเงินรักษาจนหมดเนื้อหมดตัว  พี่สาวจึงกลัวกรรมที่พี่เขยได้ทำร่วมกับน้องชายจะตามมาจึงได้แต่ทำบุญมากขึ้นกว่าเดิม เวลาผ่านไปหลายปี ผมคิดว่าผลบุญจะช่วยพี่เขยได้ แต่ไม่ใช่อย่างที่คิดไว้ ที่บ้านพี่เขยกับพี่สาวได้ถูกไฟไหม้จนหมดเกลี้ยงพี่สาวเชื่อว่านี่คือกรรมที่พี่เขยได้กระทำการฆ่าหนูด้วยความทรมาน          สรุปคนทุกคนเกิดมาด้วยกรรมทั้งสิ้น และตลอดชั่วชีวิตหนึ่งของความเป็นมนุษย์ย่อมมีความทุกข์ความสุขคละเคล้ากันไป จะทุกข์มากทุกข์น้อยสุขมากสุขน้อยนั้นขึ้นอยู่กรรมดีกรรมเลวที่แต่ละคนได้กระทำมาในชาติก่อนๆเป็นพื้นฐาน และเมื่อบวกกับกรรมที่กระทำในชาติปัจจุบัน ผลของกรรมซึ่งปรากฎกับตัวเองในแต่ช่วงของชีวิตก็จะชัดเจนยิ่งขึ้น เรื่องของกรรมนี้เราก็ต่างรู้ดีกันพอสมควรว่า ผู้ใดกระทำกรรมอย่างไรไว้กรรมนั้นก็จะสนองตอบในลักษณะเดียวกัน ขึ้นอยู่แต่ว่าจะสนองตอบในกาลเวลาใด เร็วหรือช้า ทั้งนี้ย่อมแล้วแต่ภาวะแห่งกรรมจะส่งผลเมื่อใดเป็นสำคัญ แต่คนเราส่วนมากมักลืมเรื่องกรรมเสมอ เวลาใดที่มีความสุขก็จะรื่นเริง ลุ่มหลงในภาวะของความสุขสมมุตินั้นๆไปเรื่อยๆ เมื่อใดเกิดความทุกข์แทนที่จะพิจารณาถึง”เหตุ” อันเป็นที่มาจนเกิด “ผล” ของความทุกข์ว่าเป็นเพราะกรรมของตน กลับไปโทษนั่นโทษนี่ ไปหลงผิดคิดว่าชะตาชีวิตผันแปร เนื่องจากอำนาจของดวงดาว เทพยดาฟ้าดินหรือเตลิดเปิดเปิงไปไกลถึงขั้นโทษคนด้วยว่าเป็นผู้กระทำให้ชีวิตของตนตกต่ำทุกข์ยากจริงๆแล้วทุกข์ทั้งหลายที่เกิดขึ้นกับทุกๆคนนั้น มีเหตุมาจากกรรมโดยตรงทั้งสิ้น เป็นกรรมที่ก่อไว้และสั่งสมมาหลายภพหลายชาติ ตราบกระทั่งมาเกิดในชาตินี้ แล้วผลแห่งกรรมได้ปรากฎขึ้นมาสนองแล้วดังนั้นจึง ขอให้ทุกท่านพิจารณาเรื่องของกรรมด้วยสติด้วยปัญญาแล้วท่านจะรู้ว่าความทุกข์มากมายหลากหลายที่เกิดขึ้นกับใครก็ตามมิใช่เกิดขึ้นโดยบังเอิญหรือโดยอำนาจใดๆทั้งสิ้น หากเป็นผลกรรมและกฎแห่งกรรมเพียงประการเดียวเท่านั้น                 

[มะปรางเปรี้ยว]

สวัสดีคะ

บันทึกนี้มีแนวคิดที่น่าสนใจมากคะ แต่อาจจะอ่านยากไปสักนิด เนื่องจากตัวหนังสือจะติดกันไปหมด และดิฉันคิดว่าคุณชมพู น่าจะพิมพ์ข้อความจากในโปรแกรม Microsoft Word ก่อนแล้วจึง copy มาลงในบันทึก ซึ่งรูปแบบที่จัดไว้ก็จะไม่เป็นระเบียบเหมือนที่จัด เนื่องจากมาตรฐานของส่วนที่เขียนบันทึกใน GotoKnow.org และ Microsoft Word ต่างกันคะ

ดังนั้นเมื่อ copy ข้อความมาแล้วก็ต้องมาจัดหน้าใหม่อีกครั้งนึงคะ ลองเคาะเว้นบรรทัดลงมาอีก และจัดย่อหน้าให้อ่านง่ายขึ้น ส่วนไหนที่ต้องการเน้น อาจจะทำตัวหน้า หรือ ทำเป็นตัวสีอื่นๆ ไว้ก็ได้คะ

แต่สำหรับการเขียนบันทึกนั้น ดิฉันแนะนำเป็นตัวอักษรอ้วนกว่านี้หน่อยคะ เช่น Tahoma หรือ Browallia ดูนะค่ะ เพราะจะทำให้ตัวหนังสือดูน่าอ่าน และ อ่านง่ายขึ้นคะ