ตำนานรัก ๕>>> นักล่า <<<,

เธอล่าเพราะความจำเป้น

ฉันยกให้เธอเป็นนักล่าความจริงจากมนุษย์    สาวพราวเสน่ห์วัยละอ่อนผู้นี้ เพิ่งอายุย่างเข้า ๑๘  ปี  แต่ความสามารถในการล่าของเธอไม่ธรรมดา  เธอสั่งสมประสบการณ์มานานหลายปี  ผู้ที่สร้างเสริมให้เธอสั่งสมประสบการณ์ในการล่าความจริงจากมนุษย์ไม่ใช่ใครที่ไหน  เขาเหล่านั้นล้วนเป็นบุคคลรอบข้างเธอทั้งสิ้น  ฉันรู้จักเธอเมื่อเธอเข้าเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑ อยู่ในห้องข้างท้าย  วันแรกที่ได้เห็นความสามารถของเธอฉันทึ่งมาก...ประมาณว่าเด็กอะไรไหมมันเก่งซะ.....ทำได้ไง.......เธอเดี่ยวจะเข้ในวันไหว้ครู.......แต่แววนักล่าของเธอยังไม่ออกลายเพราะมีรุ่นพี่อีก ๒ คน  กางกั้นเธอไว้.......เธอจำตัองสงบเสงี่ยมเจียมตนไว้......พร้อมกับเร่งฝึกปรือวิทยายุทธ......อีก ๒ ปี เธอต้องได้ขึ้นแท่นนักล่า......เธอไม่ได้หมายมั่นปั้นมือเช่นนั้น....แต่มันเป็นลิขิตชีวิตจากสวรรค์สั่งมา.......ในที่สุดเธอก็เริ่มฉายแววนักล่าอย่างอย่างแท้จริง.......เริ่มต้นด้วยรางวัลเล็กน้อยในท้องถิ่น.....จนกระทั่งรางวัลระดับประเทศ รางวัลรองชนะเลิศอันดับ ๒ ของสำนักพิมพ์มติชน  ...ในผลงานเรียงความเรื่องพ่อ...คำที่ฉันกล่าวว่าเธอเป็นนักล่ามิได้เกินเลยไปจากความเป็นจริง.......ในที่สุดเธอก็ต้องเดินตามที่สวรรค์ลิขิต .....ในขณะที่เด็ก ๆ ทุกคนกำลังมีความสุข ..เธอเขียนบันทึกวันเด็กไว้ล่วงหน้า...วาดฝันให้เห็นความสุขสนุกสนานของเด็ก ๆ ทุกคนในวันนั้น.....เพียงข้ามคืนเท่านั้นตัวเธอเองซึ่งผ่านวัยเด็กมาได้ไม่กี่ปีก็ต้องก้าวขึ้นสู่วัยผู้ใหญ่ก่อนสาววัยละอ่อนของเธอจะผ่านพ้น.......เธอจำเป็นต้องล่าเหยื่อชิ้นนี้เพื่อชีวิตของตนเองและครอบครัว   หากเธอประสบความสำเร็จเธอจะได้รับเงินรางวัลถึง สามหมื่นบาท  คุณสามารถพบการล่าของเธอได้ในเว็บไซต์ TPA Writer: แบ่งปันความรู้สู่กันและกัน  ในคอลัมน์งานเขียน........นักล่าคนนี้มีนามว่า  นางสาวจิราภรณ์  กาญจนสุพรรณ  นักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ ๖  ของโรงเรียนบางลี่วิทยา.........ขณะนี้เธอทำงานหนักมาก.......กับการร่วมลงสนามของนักล่างานเขียน  กติกา  ใครเขียนได้มากเรื่อง มากตอนที่สุด  รับเงินรางวัล สามหมื่นบาทจากสมาคมส่งเสริมเทคโนโลยีไทย - ญี่ปุ่น     .......เดิมทีเธอเพียงเข้าไปเมียงมองที่ขอบสนามเท่านั้น  ....ในที่สุดเธอก็ตัดสินใจลงแข่งขันเพราะความจำเป็นของครอบครัว.......พ่อซึ่งเป็นเสาหลักของบ้านประสบอุบัติเหตุเสียชีวิติพร้อมกับน้องสาววัยไล่เลี่ยกับเธอ.......ปัจจุบันเธอต้องเข้มแข็งเพื่อเป็นกำลังใจให้แม่และร่วมกันเลี้ยงดูน้องชายซึ่งอายุเพียง ๑๐ ปี...........เธอรักในการเป็นนักล่าไปซะแล้ว............ฉันขอเอาใจช่วยอยู่หน้าสนามแข่งขัน >>> จำนวนนักล่าหนึ่งพันกว่าคนต้น ๆ มีงานเขียนแปดร้อยกว่าเรื่อง....๕๐  กว่าเรื่องของงานเขียนเป็นชิ้นงานของเธอ.........นักล่าที่น่าจับตามอง........

เว็บไซต์ TPA Writer  นี้น่าสนใจเพราะเป็นช่องทางหนึ่งที่ส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์  และสร้างลักษณะนิสัยรักการอ่านการเขียนได้เป็นอย่างดี   นักเขียนแต่ละคนจะลงเรื่องของตนเพื่อให้ผู้อ่านปริทัศน์   โดยมิได้คาดหวังรางวัล   ส่วนการแข่งขันก็จะออกมาเป็นระยะ ๆ   เพียงเพื่อให้ความสนุกสนานแก่การเขียน  และอีกเว็บไซต์ที่ครูพรรณาขอแนะนำคือ Free For Writer   เว็บนี้จะสอนการเขียนเรื่องราว และให้คำแนะนำแก่สมาชิกที่ส่งเรื่องไปลงไว้

[ขจิต ฝอยทอง]

• ตามมาดูอาจารย์พี่
• มาดูลูกศิษย์คนเก่งของอาจารย์
• ขอชื่นชม
• อยากบอกอาจารย์ว่า
• ปกติอยู่ที่นี่ครับ
• khajit's blog
• แอบไปกินแหนมเนือง ดร. แสวงมาใช่ไหมครับ
• ขอบคุณครับ

[นาง พรรณา ผิวเผือก]

สวัสดีค่ะ

- บันทึกนี้ข้ามขั้นตอนไปบ้าง

- เชียร์น้องจิอยู่หน้าสนามกลัวลืมเลยขอลงไว้ก่อนค่ะ

- เป็นที่อยู่แห่งแรกที่ครูพรรณาชวนมาอยู่ร่วมกันนะคะ

- วันก่อนเห็นแว้บ ประวัติศาสตร์ท้องถิ่น

- เรื่องนี้ชอบมาก.....แล้วจะตามไปเที่ยวค่ะ

[เกษตร(อยู่)จังหวัด]

สวัสดีครับคุณครู

• บอน ทู คัน..
• ฮ่า..ฮ่า..
• ดีที่น้องเขาค้นหาตัวเองเจอนะครับ...
• เรื่องใหญ่เรื่องเล็กถ้ารู้จักตัวเอง...ก็รู้วิธีรับมือ...วิธีจัดการ..
• จัดการตัวเองง่ายกว่าจัดการคนอื่น..
• อันนี้เขาบอกผมมาอีกทีครับครู..
• แต่ผมยังจัดการตัวเองไม่เสร็จสักที..
• ขอบคุณมุมมองของการเชียร์คนเก่ง..ไม่ติแต่คนไม่ดีครับ

[โก๊ะจิจัง แซ่เฮ]

สวัสดีเจ้าค่ะ ครูพรรณา

        โห!! บันทึกนี้เขียนให้หนูเป็นนักล่าเลยหรอเจ้าค่ะ 555555555+++ คิคิ ยังไงก็จะสู้ต่อไปและขอขอบคุณกำลังใจที่ครูมอบให้มาเสมอเจ้าค่ะ

        เป็นกำลังใจให้ครูเช่นกันเจ้าค่ะ --------> น้องจิ ^_^

[นาง พรรณา ผิวเผือก]

 

สวัสดีค่ะคุณปรีดา

-ข้อนี้ต้องยกให้ครูคนแรกของเขาค่ะ....ที่พร่ำสอนลูก

- น่าชื่นใจและขอชื่นชมผู้ปกครองค่ะ

- คนยิ่งอายุมาก..มักลืมจัดการตนเอง

- หลงว่าตัวน่าจะช่วยเหลือคนอื่นได้แล้ว

- บางทีช่วยได้จนลืมช่วยตัวเอง...

[นาง พรรณา ผิวเผือก]

 

สวัสดีจ้ะ

- จำไว้ไม่มีอะไรได้มาโดยไม่มีการกระทำ

- คิดดี พูดดี ทำดี 

เป็นศรีเป็นพรสูงสุด

ไม่มีพรเทพพรมนูษย์

เปรียบประดุจความดีที่ทำเอง

( สมเด็จพระญาณสังวร )

- รู้ใช่ไหมว่ามันติดยู่ที่ใด