แม้ว่าวงการแพทย์จะไม่ค่อยสนับสนุนการผ่าตัดคลอด แต่หมอ พยาบาลเองกลับไม่เลือกการคลอดเอง มักจะเลือกการผ่าตัดเป็นส่วนใหญ่ อัตราการผ่าตัดคลอดที่โรงบาลหนูจึงไม่ลดซักที

แม่คะ

วันนี้หมอม่าวมาผ่าตัดคลอดค่ะ วันก่อน ไก่ กับ จุ๋ย ก็ผ่าคลอดเหมือนกันค่ะ แม้ว่าวงการแพทย์จะไม่ค่อยสนับสนุนการผ่าตัดคลอด แต่หมอ พยาบาลเองกลับไม่เลือกการคลอดเอง มักจะเลือกการผ่าตัดเป็นส่วนใหญ่ อัตราการผ่าตัดคลอดที่โรงบาลหนูจึงไม่ลดซักที

เมื่อมีเจ้าหน้าที่มาผ่าตัดคลอด สิ่งหนึ่งที่เห็นเป็นวัฒนธรรมของชาวเรา ก็คือการตามมาเชียร์คลอด แล้วไปออกันอยู่ในห้องผ่าตัด บางคนก็ไม่ได้คิดว่า อุปกรณ์ทุกชิ้น ผ้าทุกผืนที่ใช้ในห้องผ่าตัด ต้องปลอดเชื้อ ก็เดินผ่านไปผ่านมา หนูจึงแซวหมออยู่บ่อยๆว่า ถ้าเจ้าหน้าที่มาผ่าตัดต้องใช้ antibiotic หนักขึ้นเป็นสองเท่า

เจ้าหน้าที่ส่วนใหญ่เดี๋ยวนี้เลือกใช้การบล๊อกหลัง เพราะคงเห็นว่ามีหมอวิสัญญี หมอฟันคนหนึ่งที่ตามมาเชียร์จึงพูดว่า เห็นแต่ในเมืองที่เค้าเลือกบล๊อกหลังกัน ส่วนบ้านนอกเห็นแต่ดมยาสลบ คุณหมอไปได้ความคิดนี้มาจากที่ไหนก็ไม่รู้ คงเห็นแล้วก็นึกไปเอง

จึงต้องพูดคุยกันว่า ไม่ว่าบ้านนอกในเมือง เดี๋ยวนี้ก็มาตรฐานเดียวกัน เป็นสิทธิผู้ป่วยที่จะเลือกวิธีการได้

ที่เคยเห็นว่าบ้านนอกให้แต่ดมยาสลบ อาจจะเป็นเพราะว่าไม่มีวิสัญญีแพทย์ อีกอย่าง วิสัญญีพยาบาลก็ถนัดการใช้ยาดมสลบมากกว่า หรือไม่หมอผ่าตัดก็ไม่อยากบล๊อกหลังเอง หรืออาจจะเป็นเคสเร่งด่วนก็ไม่เลือกบล๊อกหลัง

การผ่าตัดคลอด มีโอกาสเสี่ยงมากมาย ตั้งแต่ เรื่องการผ่าตัด การตกเลือด การให้ยาระงับความรู้สึก การติดเชื้อหลังคลอด การที่ต้องทนเจ็บปวดแผลหลังผ่าตัด การให้นมลูกก็ไม่ถนัด เพราะปวดแผล

แต่ดูสิแม่ ก็ยังเลือกการผ่าตัดก้น บางรายไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดเจ็บท้องคลอดด้วยซ้ำไป ที่หลายคนพูดว่า ไม่รู้จักรสชาดของความเป็นแม่ที่จริง เหมือนอย่างหนูไง ไม่ได้ผ่าตัดคลอด ก็ไม่มีโอกาสเจ็บครรภ์คลอดเหมือนกัน

หนูเข้านอนดีกว่า หนูปวดหัวค่ะ เหม็นยาที่หมอให้หนูมาพ่นแขนข้างที่หนูปวดไม่หายซักที คิดถึงแม่เหมือนเคย

ลูก

11 ก.พ. 51 : 22.07 น.

เขียนใน GotoKnow โดย pa_daeng
ใน letter to MOM

คำสำคัญ (Tags): #diary#letter#mummy#my mom#ผ่าตัดคลอด

หมายเลขบันทึก: 164704เขียนเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2008 22:05 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 22:41 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน