สงสัย >>>>>>>ใครเว้น - ใครเวร >>>>>


......ไม่มีใครเอามันไปเลี้ยง ฉันเป็นเมียหลวงสงสารเด็กมันก็เลยเอามันมาเลี้ยงน่ะครู

เนื่องมาจากเด็กเว้น - เด็กเวร  ของอีหลานน่อยกาแฟอีกนั่นแหละ...ทำให้ต้องไปหาอ่านข้อความปริทัศน์ ( วิชาการ ) หรือข้อคิดเห็นซะหน่อย...แล้วก็พบในเว็บของไทยเมมล์...เป็นของน้องคนหนึ่งเขาบอกว่าไม่ใช่ความผิดของพวกเขาเลย. ประมาณว่า...........มันอยู่ที่คนทำให้เขาเกิดมาต่างหาก...ทำไมก่อนทำให้เกิดไม่คิดสักนิดว่าจะดูและเขาอย่างไร.........

ครูพรรณาว่าเราลองมาดูเรื่องจริงผ่านโรงเรียนกันดีกว่า.........

คนแรกเลยครูทุกคนเรียกขานเขาว่าไอ้เทพ ( ชื่อจริงเขาหมายถึงเทวดาตนหนึ่งที่สถิตย์อยู่ในวิมานของพระอินทร์...จะเป็นบริวาร...หรือองค์อินทร์เอง....ก็เหลือที่จะเดาละนะ )

เมื่อหลายปีก่อนไอ้เทพของเราเข้าเรียนชั้นม. ๑  ได้สักพักอาการของเด็กติดกาวก็เริ่มออกให้เห็น มีอาการหาวนอน  และนอน  บางวันตาแฉะเยิ้มตลอดทั้งวัน  ...ได้ความว่าเล่นทั้งกาวและกัญชา...มิใยที่ครูจะห้ามปราม....จนกระทั่งม. ปลายไอ้เทพของเราก็พัฒนาถึงยาบ้า...ติดมาก แต่ไม่ถึงกับคลั่ง...ครูทุกคนรู้ปัญหาของไอ้เทพดี...จึงได้แต่ช่วยประคับประคองให้มันอยู่รอดไปวัน ๆ....สุดท้ายไอ้เทพของเราก็เรียนจนจบ ม. ๖ ...แปลกจริงเด็กบางคนสภาพดีกว่าแต่ต้องออกกลางครันก็มี............ปัญหาของไอ้เทพคือแม่นำเขาไปฝากจ้างเลี้ยงไว้ที่บ้านครูคนหนึ่งของตลาดบางลี่ ส่งเงินมาให้ได้สัก ๒ เดือน ก็หายทั้งเงินและความเอาใจใส่ ......ครอบครัวนี้มีลูกชาย ๓ คน วัยไล่เลี่ยกับเทพ.....ครอบครัวนี้เลี้ยงลูกตนเองอย่างไรก็เลี้ยงเทพแบบนั้น  .....ลูกของเขาได้ดี ๒ คน  คนเล็กไม่ติดยาแต่เกเรและเรียนไม่จบ ม. ๓...........เหตุการณ์ผ่านมาเมื่อเทพขึ้นชั้นม. ๕ เทพอยู่ในความดูแลของครูพรรณา....วันหนึ่งครูพรรณายืนเวรเช้าหน้าประตู.........ทำไมวันนี้มาแต่เช้า...สวัสดีครับ......ครูเหลือบเห็นผู้ใหญ่หญิงแต่งตัวดูดี ( ไม่ชาวบ้านนา )คนหนึ่งยืนอยู่ด้วยก็ถาม...มาทำอะไรคะ... เทพแนะนำ...อาจารย์ครับนี่แม่ผม.......นี่เอ็งเกิดมีแม่ตั้งแต่เมื่อไร ...ถามทันทีที่บอกจบ ( ครูปากหอม...)....แล้วมาทำไมล่ะ.........แม่รู้ว่าผมมีสิทธิ์ยืมเงินเรียนได้ครับก็เลยจะมาค้ำประกันให้ผม.........................................

 อย่าลืมให้คะแนนนะคะ

ต่อมาคนที่ ๒ 

คนนี้เป็นผู้หญิงชื่อของคือหฤทัย  มาอยู่ในความดูแลของครูพรรณา  เมื่ออยู่ ม. ๕  ครูพรรณาชวนทำกิจกรรมต่าง ๆ เธอไม่เคยมีปัญหาด้านการเรียน ความประพฤติ  แถมยังได้เป็นนักเรียนตัวอย่างของห้องเรียนด้วย  ดูชีวิตของเธอก็ไม่มีปัญหาอะไรเลย...เธอพร้อมทุกอย่าง...แต่น้องชายของเธอชื่อเก่ง...เก่งเก๊ (เกเร ) ไม่มีเก๊กซะด้วยซิ

และแล้วเมื่อเทอมสุดท้ายของชั้นม. ๖  เธอก็มีอาการเศร้าๆ ครูพรรณาถามไถ่ ไงได้ที่เรียนหรือยัง...หนูว่าจะเรียนรามค่ะ...อยู่บ้านจะได้ช่วยแม่ขายของ...เออดี....อาจารย์คะหนูมีปัญหาค่ะ...อะไรล่ะ...คือแม่ของหนูเขาจะมารับหนูไปอยู่ด้วย...แม่ที่ไหน...แม่หนูจริง ๆค่ะ....อ้าวแล้วแม่ที่เธออยู่...แม่คนนี้เป็นป้าค่ะ...เขาเลี้ยงหนูตั้งแต่ยังเล็กมาก พ่อกับแม่หนูเขาเลิกกัน...แล้วไม่มีใครเอาพวกหนูไปเลี้ยงเลย...ป้าเขาก็เลี้ยงหนูไว้...แล้วไอ้เก่งล่ะ...ไอ้เก่งป้าให้อยู่กับหลวงลุงที่วัดค่ะ....คอยช่วยหลวงลุง...บางวันก็ไปช่วยหนูกับป้าขายของค่ะ......แม่เธอเขามาบอกเมื่อไร...หลายวันแล้วค่ะ...หนูตัดสินใจไม่ได้......ป้าบอกว่าแม่อ้างสิทธิ์ว่าเป็นแม่ค่ะจะเอาหนูไปช่วยทำกิน.......แล้วเธออยากอยู่กับใคร....หนูอยากอยู่กับป้าค่ะ...?????? ..มาไปบ้านป้ากัน....สอบถามจนได้ความชัดเจน........ถ้าแม่เธอมาให้ไปพบครูก่อนนะ และห้ามเธอไปไหนกับแม่ตามลำพังรู้ไหม.......และแล้วแม่ของเธอก็มาพบครูพรรณา....คุยกันได้สักพัก...คุณเป็นแม่ภาษาอะไร...ทอดทิ้งไม่ใยดีลูก เด็กโตพอทำงานได้ก็จะเอาไปใช้งาน...เลวมากนะคะ.....และถ้าคุณนำเด็กคนนี้ไปครูจะแจ้งความนะคะ ฐานล่อลวงเด็ก..ถึงจะเป็นแม่ก็เถอะ...แม่ที่มีเจตนาไม่ดีกับลูกแบบนี้ตำรวจเขาไม่เอาไว้หรอก ( ขู่ซะ......เผื่อจะได้ผล )......ทุกวันนี้หฤทัย ของเราก็ยังช่วยป้าขายของในตลาดและเรียนจบปริญญาตรีแล้ว....เคยสอบถามว่าแม่มาหาหรือไปหาแม่บ้างไหม....ไม่ทั้งสองอย่างค่ะ....ดีแล้ว...รักแม่คนนี้ (ป้า ) และทดแทนบุญคุณของเขาให้มาก ๆ นะ....และอย่าลืมดูแลไอ้เก่งด้วย.........

ให้คะแนนได้แล้วค่ะ

รายที่ ๓

ชื่อของน้องเขาแปลว่าผู้มีธรรมอันประเสริฐ...ขณะนี้เรียนอยู่ชั้นม. ๖......ช่วงที่เขาเข้าเรียนในชั้นม. ๑  ครูพรรณาพบพฤติกรรมการเรียนของเขาแย่มาก...ไม่ทำงาน ไม่ส่งงาน  ฟังแต่ไม่รู้ (  บอกอาการไม่ถูก )  จนถึงบางครั้งไม่รับรู้....และแล้วครูพรรณาก็ขอพบผู้ปกครอง เน้นย้ำต้องแม่หรือพ่อเท่านั้น.......เมื่อก่อนเด็กนักเรียนนิยมไปจ้างคนขับรถมอเตอร์ไซค์รับจ้างมาเป็นผู้ปกครอง........นี่ก็สาเหตุหนึ่งที่ทำให้ครูพรรณาปากหอม...แจ้งผู้ปกครองว่าลูก ๆ ของคุณหาพ่อหาแม่ใหม่ให้ตัวเองได้แล้ว...แปลเอาเอง....

เมื่อแม่ของน้องมาถึงครูพรรณาก็บรรเลงเลย.........คุณเธอก็ร้องว่าครูอย่าว่าฉันเลยฉันไม่ใช่แม่ของมัน....ครูหันขวับมองเจ้าธรรมคนนี้..เขาทำตาละห้อย..น้ำตารื้นในดวงตา..จะหยดเสียให้ได้....แล้วยังไงคะว่ามาให้ละเอียดเลย....คืองี้ค่ะครู  .......พ่อกับแม่ของเด็กเขาเลิกกันแล้วต่างคนก็ต่างไปมีครอบครัวใหม่  บ้านของแต่ละคนก็อยู่ใกล้ ๆ กันนั่นแหละค่ะ  แบบว่าฝั่งตรงกันข้ามเอง....แต่ไม่มีใครเอามันไปเลี้ยง......ฉันเป็นเมียหลวงสงสารเด็กมันก็เลยเอามันมาเลี้ยงน่ะครู.....แล้วเกิดเหตุการณ์นี้เมื่อไรคะ....เมื่อไอ้หนูมันอยู่ชั้น ป. ๕ น่ะจ้ะ  ( เว้น.....เวร ๆๆๆ เวรของใคร...)  ...แล้วคุณไม่มีลูกหรือ......มีค่ะฉันก็มีสองคนตอนนี้ก็โตออกทำงานได้แล้ว....แล้วจะส่งเสียให้เขาเรียนไปถึงไหนล่ะ...ก็สัก ม. ๖ ก็คงดีละนะแล้วแต่ใจเขาเถอะนะคะ...........งานนี้ต้องเล่นเจ้าธรรม.......มา มา มานี่เลยต่อไปนี้เธอห้ามเกเรอีก เห็นไหมแม่คนนี้เขาเมตตาเธอมากนับเป็นบุญนะที่เขาเอาเธอมาเลี้ยง...ที่จริงเขาไม่ดูดำดูดีเธอก็ได้เพราะทั้งพ่อและแม่ของเธอทำเขาเจ็บปวดมาก.........ใช่ไหม เธอยังเกลียดพ่อใหม่แม่ใหม่ของเธอที่เป็นสาเหตุให้แกไม่มีพ่อไม่มีแม่ได้เลยใช่ไหม........เธอไม่ต้องไปสนใจพ่อแม่ที่แท้จริงหรอก  ตั้งใจทำดีสนองคุณแม่คนนี้ของเธอเอาไว้ก็แล้วกัน  ( นี่ก็ปากหอมอีก....อยากจะดูหน้าไอ้พ่อแม่ที่เกิดวันจันทร์อย่างไรจริ๊ง..... )   .......ครูดูนี่ซิมือของไอ้หนูไม่รู้เป็นโรคอะไรอยู่ ๆ มันก็อ้วนขึ้นมา..ไม่ปวดไม่บวมด้วย.......แล้วทำไงล่ะ...ฉันพามันไปหาหมอที่ศิริราช...หมอเขาผ่าตัดให้แล้วก็ให้ไปกายภาพบำบัดทุกเดือน........อือก็ไปหาหมอตามนัดแล้วกันนะ....มีอะไรขาดเหลือเรื่องเรียนก็ลองติดต่อขอรับทุนการศึกษากับครูเรณู นะ จะได้ทุ่นค่าใช้จ่ายได้บ้าง

เมื่อวันศุกร์ที่แล้วเจอเจ้าธรรมเดินผ่านหน้าห้อง ๕๑๗   เขายกมือไหว้สวัสดีครับอาจารย์พรรณา.........สวัสดีจ้ะ

นี่เพียงสามรายที่ครูพรรณายกมาเล่าให้ฟังแล้วรายอื่น ๆ ที่ครูคนอื่น ๆ อีกเล่า     คุณพอจะบอกได้ไหมว่า  มันป็นเด็กเว้น - เด็กเวร  ที่แท้จริง  

 

เจ้าเทพปัจจุบันนี้ได้ทำงานอยู่ในกองทัพอากาศ เกณฑ์ทหารก็สมัครเลย    อย่างนี้เรียกว่ามืดมาสว่างไป  ....ไม่ใช่ผู้บังเกิดเกล้าทำให้สว่างนะคะ ....บรรดาบุคคลที่เป็นเว้น เวรนี่แหละค่ะ  ที่ทำให้สว่างไป  

คำสำคัญ (Tags): #ครอบครัวแตกแยก
หมายเลขบันทึก: 163655เขียนเมื่อ 6 กุมภาพันธ์ 2008 09:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 22:37 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (13)

สวัสดีครับคุณครูไม่มีชื่อกลาง

  • พึ่งอ่านหนังสือ "คิดพลิกชีวิต" ครับ คนเขียนโตมากับ มีด และ ปืน แต่เขามีวิธีคิด ที่สามารถผลิกชีวิตเป็นแบบอย่างแก่คนทั่วไปได้
  • อ่านง่ายครับ ครูพรรณาซื้อแจกเด็กๆทุกคนเลยนะครับ..(ผมจะไปขอค่าโฆษณาจากคนเขียนทีหลัง)
  • ขอบคุณสำหรับเรื่องราวตัวอย่างของจริงครับ
  • พี่สาวเป็นครูก็มาเล่าว่าเด็กที่โรงเรียนเป็นลม เพราะอดข้าวมาหลายวัน ต้องเลี้ยงน้อง 3 คน พ่อแม่ไปทำงานต่างจังหวัด ครูบริจาคเงินให้ก็ต้องอดมื้อกินมื้อ เพราะเป็นเงินก้อนสุดท้ายของเขา
  • เราฟังแล้วก็สงสาร คิดจะช่วย แต่วันต่อมาแม่เขาโผล่มาพาลูกหายไปหมดเลย ไม่รู้ไปไหน ขอให้โชคดีแล้วกันนะ  เกือบได้ทำความดีแนะเรา

 

สวัสดีค่ะคุณเกษตรอยู่จังหวัด

- ทำไมตรุษจีนอย่าลืมไปกินของเหลือไหว้นะคะ ของไหว้ห้ามกิน  เราไม่ใช่........

- แหมกะว่าจะได้หนังสือฟรีเชียว

- อ่านเรื่องคนข้ามฝัน และเขียนฝันด้วยชีวิต  ของประชาคม  ลุนาชัย ก็ดีค่ะ  แต่ค่อนข้างหนักหน่อย

- อีกเรื่องที่อยากแนะนำ ลูกแก้วสำรอง   ของคนเดิมอีกแหละ  ชอบค่ะคนนี้เขียนให้คนสู้ชีวิตค่ะ ไม่มีรายการประชดหรือโทษใครทั้งหมด

- ชีวิตดำเนินเพราะเราลิขิตมันเอง

- เด้กบางคนก็ดื้อเหลือขอกว่าจะคิดได้-ก็ต้องเจอเสียก่อน

- พวกนี้มักต้องการผ่านประบการณ์จริงทั้งนั้น  ทางอ้อมเขาบอกว่าไม่น่าเชื่อ

- ไม่ต้องใครไอ้ลูกชายตัวแสบนี่แหละ ( ก็อ้ำไงแม่... สำนวนเขาละ )

- เขามักจะแสดงอาการกวนสุด ๆ แต่สุดท้ายทุกคนจะหลงรักในน้ำใจไมตรี

- เคยมีพี่ ๆ ที่ม.บูรพา เขียนกระจกส่องน้องในค่ายว่า " ครั้งแรกที่พี่เห็นแกพี่อยากตื้....ให้จม  ....แต่อยู่มาพี่ก็รู้ว่าแกน่ารักมาก  แต่อยากเตือนว่าเลิกเถอะ..กว่าใครจะรู้ความจริงพี่เกรงว่าแกจะอ่วมซะก่อน......" ( แม่ไปแอบอ่านของลูก )

- คนเป็นแม่ก็ได้แต่ภาวนาลูกเอ๊ย......ทำดีมาก ๆ นะลูก 

สวัสดีค่ะ  ครูพรรณา

  • ตามมาอ่าน มหากาพย์ของคุณแม่คนที่สองของเด็ก ๆ
  • ดุดัน จริง ๆ คุณแม่คนนี้ คิคิคิ
  • ความใส่ใจในระดับนี้ช่วยเด็ก มากเลยนะคะ
  • โชคไม่ดี ของเด็กหลาย ๆ คน ที่ถูกละเลยทั้งที่บ้าน และโรงเรียน
  • เลยกลายไปเป็น เด็กแว้น- เด็กเวร ซะกู่ไม่กลับ
  • ทำไงได้นะคุณครู สมัยนี้คนจะเป็นพ่อคน แม่คน เค้าไม่ผ่าน Quality control
  • พอกระบวนการผลิตมันไม่สมบูรณ์ไม่ได้มาตรฐาน ผลิตภัณฑ์ก็บิดเบี้ยวไปด้วย
  • บิดเบี้ยว แล้วไม่แก้ไข บางรายยิ่งแย่ปล่อยขว้างทิ้ง
  • อ่านเรื่องราวที่คุณครูพานพบ  พูดไปในวงกว้างอาจพบว่าไม่ใช่เรื่องใหม่
  • แต่ก็แปลกใจ  ทำไมป่านนี้  เรายังไม่มีวิธีแก้ไขให้มันดีกว่านี้นะคะคุณครู
  • มาชื่นชมคุณครูค่ะ  อย่างนี้ซิต้องเรียกว่า เป็นครู เป็นแม่ โดยจิตวิญญาณ
  • ยินดีมากที่ได้มาแลกเปลี่ยนกับคุณครูค่ะ

                                                                ยายกาแฟ (ปากเปราะ)คิคิ

สวัสดีค่ะคุณแม่หอยโข่ง

- ยินมากเช่นกันที่ได้แลกเปลี่ยนกับคุณค่ะ

- ปัจจัยหลายอย่างส่งผลให้คนเป็นเช่นนั้น

- แต่บางคนก็ข้ามมันไปได้

- บางคนมีชีวิตที่เหลือเชื่อ

- กุศลาธรรมา  อกุศลาธรรมมา   ....

ไหว้สา...คุณพรรณา

คนเราต้องสอนใจก่อนแล้วสอนกาย....ถ้าได้ใจเด็กไว้แล้วก็พอบรรเทาสิ่งเลวร้ายลงได้บ้าง

แต่การศึกษา สภาพสังคมทุกวันนี้เน้นที่ร่างกาย จึงมีแต่เด็กที่โตแต่ร่างกาย ส่วนจิตใจ สมองไม่โตไม่เต็ม ไม่สมประกอบดั่งผลไม้โตแต่ขนาด ขาดรสชาติที่ดี

ข้อแก้ไขต้องรีบจัดการศึกษาที่เน้นจิตใจ เน้นคุณธรรมตั้งแต่เมื่อเด็กเริ่มรู้ภาษาคน  คิดว่าพอจะบรรเทาปัญหาลงได้บ้าง

ที่แน่ๆขอชมเชยที่ตั้งใจทำงาน  กุศลที่ท่านทำนั่นแหละจะช่วยให้เด็กหลุดพ้นรกจากความเป็นคนแล้วสู่ความเป็นมนุษย์ที่แท้จริงครับ

ด้วยคงวามปรารถนาดีจากลุงหนาน  พรหมมา

อาจารย์ย่าเจ้าขา....

อาจารย์ย่ายอดเยี่ยมที่สุดค่ะ...

อาจารย์ย่าเจ้าขา..ที่โรงเรียนก็มีนักเรียนที่ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่แท้ ๆ ที่เลี้ยงดูอยู่นี้ไม่ได้เป็นอะไรด้วยเลยหลายคนค่ะ บางคนเอามาฝากเลี้ยงไว้แล้วหายไปเลยก็มีเหมือนกัน(เมื่อไหร่จะมีใครแก้ปัญหานี้ได้ซะที)

ที่ห้องหนูมีนักเรียนอยู่คนหนึ่งค่ะ เรียนอ่อนมาก หนูก็แจ้งผู้ปกครองว่าหลังเลิกเรียนจะสอนพิเศษให้แล้วจะพาไปส่งที่บ้านไม่ต้องเป็นห่วง รู้ไหมคะผู้ปกครองบอกว่าอย่างไร..เขาบอกว่า คุณครูเอามันไปที่บ้านเลยก็ได้สงสารมัน มันไม่มีพ่อมีแม่ ฉันสงสารเลยเอามาเลี้ยง...อ้าว..ซะงั้น

แต่คนที่เลี้ยงเด็กคนนี้ฐานะยากจนแต่เขาก็ดูแลเอาใจใส่ดีค่ะ

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อต้นภาคเรียนที่ 1 แต่สรุปว่าหนูก็ไม่ได้สอนพิเศษให้หรอกค่ะ เพราะตั้งแต่บอกผู้ปกครองไปหนูก็ออกเดินสายตลอด เลยไม่มีเวลาสอน เพิ่งจะมาเริ่มสอนช่วงนี้แหละค่ะ อิ..อิ

สวัสดีค่ะ พ่อหนานพรหมา

- รู้สึกเป็นเกียรติและขอขอบคุณค่ะที่เข้ามาให้กำลังใจ

- ชื่นชมผลงานตำนานล้านนาของพ่อหนานมากค่ะ

 

ยัยตุ๊กแก

- เมื่อต้นเดือน...ลูกเดืนเป็นไงยังไม่เคยเห็น แต่ใบเดือนเห็นแล้ว...ใบแจ้งรับ....เดือน เฮอะๆๆ เล็กๆ...พบลูกศิษย์ครูตุ๊กมาขอเขียนนิทาน

- เด็ก ๆ เดี๋ยวนี้มักไม่อยู่กับพ่อแม่ ...ปัญหาจิปาถะ

- ฝากรูปนี้มาให้ด้วยความรักและตั้งใจจริง ค้นหาซะ หลายวันกว่าจะพบ

- เห็นไหมถึงจะดำก็อยู่แถวหน้า....อ๊ะอ้า...ตัวเล็กใจสู้ ๆ ๆ

คุณครู พรรณาเจ้าขา

  • ยายกาแฟ เรียก อาจารย์แม่
  • น้องตุ๊กแก เรียก อาจารย์ย่า เชียวหรอ
  • ชัก สงสัย ในวัยวุฒิ ค่า
  • แฮะ ๆๆๆ
  • (อย่างนี้ถือว่าลามปามไหมเนี่ย แฮะ ๆ แย่จัง อย่าถือสานะเจ้าคะ)
  • เขียนแล้วข้อความหายไปเซ็งเลย
  • ขอสนับสนุนให้พี่ครูเขียนแบบนี้อีก
  • น้องหมอกุ้งและน้องครูตุ๊กแกเรียกเกินไป
  • ต้องเรียกอาจารย์พี่
  • ฮ่าๆๆ
  • จะได้ดูสาวๆๆไง
  • ผมเชื่อว่าครอบครัว สังคม สิ่งแวดล้อม มีผลต่อเด็ก
  • เพราะที่บ้านเป็นคนจนมากๆๆๆๆๆๆๆ
  • ต้องไปอยู่ที่วัด
  • บ้านไม่ต้องเช่า
  • ข้าวไม่ต้องซื้อ
  • ปรึกษา หารือไม่เสียสตางค์
  • ฮ่าๆๆๆ
  • ไอ้หมาของพี่ครูจะรอวันกลับไปช่วยครูๆแถวบ้านเราไง
  • ขอบคุณครับ
  • ขอตั้งชื่อคุณครูว่า คุณครูพรรณา ขาโจ๋
  • อิอิอิ

คุณแม่หอยโข่ง

- เรื่องฉายาของคุณครูนี่ก็แล้วแต่อารมณ์ และความประทับใจที่ได้รับ

 - เด็กเขียนด่าครูพรรณา ไว้ตามที่ต่างๆก็มี

- เด็กถาม....ครูไม่โกรธหรอกเพราะแสดงว่าในหัวใจของเขามีแต่ครูพรรณา ...

- โกรธได้ไง..เสียฟร์อมหมด...๕๕๕

- นี่น้องจิตั้งให้ใหม่เมื่อตรุษจีนนี้เอง

- อาจารย์กระดาษทราย....

อาจารย์ขจิต

- เรื่องคนจน ๆ นี่น่าเบื่อ ...งสำนวนของพี่คนหนึ่งชอบแซวเวลาที่กลุ่มซี้ของเราคุยเรื่องความจน

- กินข้าวกับนำมันหมูคลุกน้ำตาล

- ไข่ต้มลูกเดียวแบ่งกัน ๕ คน ..เป็นครแล้วนะ

- ฯลฯ

- แน่ะ ได้หัวข้อเขียนใหม่แล้ว

- วันหลังจะเล่าให้ฟัง  ....วีรกรรมนำไป ขึ้นรถเมล์ ...รถไฟฟรี

- ดีนะคะที่ขาโจ๋..ไม่ขาเจ่า.....

- ไปไหนไม่ได้

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท