และแล้วผมก็ได้พบหน้าคนรัก ที่ปักใจรักเขามานาน
ผมขอขัดใจพี่ศศินันท์สักหน่อย ที่เขียนเรื่องที่ไม่มีรากเหง้า แต่ผมก็ยังเอาใจพี่ที่ว่าอย่าห่างบล็อกไปนาน อันที่จริงผมมีเรื่องคุยบานตะไท ผมมีเรื่องอะไรคุยฟังผมโม๊ได้ทุกวันพุธเวลา 2 ทุ่มถึง 3 ทุ่มทาง วิทยุรัฐสภา 87.5 ครับ
ตั้งแต่วันที่ผมตัดหางปล่อยวัด เป็นต้นมานั้น ผมห่างหายจากการบันทึกบล็อกไปนานโข มาดูตัวเลขสองครั้งต่อเดือนเอง ผมนี้ช่างใจร้ายซะจริงๆ ใจครุ่นคิดอยากจะให้ท้องฟ้าเปิดซะที พี่ศศินันท์อย่าไปสนใจอะไรมีที่ให้เขียนก็เขียนไป หลังจากระดมสมองกันมาหลายระรอก ผมยิ่งอยากรู้อยากเห็นมากขึ้น ผมทิ้งเวลามาจนได้รับการติดต่อจากคุณ Conductor นัดให้ไปทานอาหารกับพี่ศศินันท์ ดร.ธวัชชัย Conductor และผม ในวันที่ 22 มกราที่ผ่านมา ณ โรงแรมรามาการ์เด้น
วันนั้นคนที่ผมเคยเห็นหน้าแต่ผมไม่เห็นใจได้ปรากฏขึ้น คนแรกพี่ศศินันท์คิดว่าเป็นสาวไฟหมดแล้ว ที่ไหนได้ไฟยังลุกโชนอยู่เลย ความเป็นนักสู้ชีวิตของพี่ศศินันท์ผิดกับผมหมดไฟไปนานแล้ว วันๆสู้กับตัวเองเลิกสู้กับคนอื่นไปนานแล้ว ใครมาเขย่าขวัญหวังให้ผมโตตอบ บอกได้เลยผิดหวัง
คุณ Conductor นั้นเจอเมื่อไรกี่ครั้งๆก็ไม่เปลี่ยน ท่านเป็นโรคแพ้หลายอย่าง วางท่านไว้ที่เดิมๆน่ะดีแล้ว
คนที่สามนี่ทำเอาผมตกใจ แปลกใจ ว่าไม่ใช่ตัวจริง คือ ดร.ธวัชชัย หนุ่มหล่อเฟี๊ยวคุณลักษณะนั้น แตกต่างจากตัวหนังสือที่เคยเห็นโดยสิ้นเชิง คนอะไร๊ช่างเรียบร้อยน่ารัก น่ากอดซะนี่กระไร อย่าเพิ่งคิดว่าผมแอบชมชอบผู้ชาย แล้วจะเป็นอย่างว่า ผมขอปฏิเสธครับ
เราสี่คนคุนกันหลายเรื่อง ทั้งเรื่องหนัก เรื่อง เบา จะขาดก็แต่เรื่องเขย่าขวัญ วันนั้นทำให้ผมพบว่าคนในบล็อกนั้นเชื่อไม่ได้ซะแล้ว ก็เพราะว่าตัวหนังสือกับตัวจริงไม่เหมือนกันเลย นึกถึงน้องซูซานว่านี่มันโลกเสมือน
ดูกับพ่อครูบานั่นปะไร เจอที่ไหนก็ไม่ค่อยพูด ขึ้นเวทีแต่ละครั้ง พูดทีมีแต่เรื่องเขย่าขวัญ เจอกัน F2F ก็ไม่ค่อยจะพูดเลย แต่เวลาเขียนนั้นลื่นไหลสบายบรื๋อ
ผมจะเป็นเด็กดี(ย้อนอดีตสักห้าสิบปี)ของชาวบล็อกครับ จะทำตัวทำใจใหม่ในโลกเสมือนจริงครับ
ความเห็น (37)
สวัสดีคะ คุณลุงธวัชชัย
"G2K เหนือความคาดหมายเสมอ" นะคะ
รักษาสุขภาพด้วยคะ
---^.^---
สวัสดีค่ะลุงเอก
ลุงเอกคะ มีคนบอกหนูว่าลุงเองเป็นเทพเทวดา เพราะใจลุงเอกมีแต่คิดจะให้ จะช่วย ไม่หวังสิ่งตอบแทน หนูเห็นด้วยอย่างยิ่ง ได้พบตัวจริงยิ่งศรัทธา หนูรู้สึกมาจนทุกวันนี้ว่า ทำถูกไหม เมื่อคราวเอาหนังสือ ทำบุญไปให้ แล้วลุงเอกก็ชวนลงไปกินข้าว อาหารปักใต้ คุยกันไป คุยกันมา ว่าจะไปไหนกันต่อ หนูก็เล่าโปรแกรม หนึ่งวันในกรุงเทพ ที่ต้องส่งหนังสืออีกหลายแห่ง สรุปจบอีกที ปรากฏว่า หนูไม่ต้องไปไหนแล้ว ลุงเอกอาสาเอาหนังสือไปส่งให้หมด ตั้งแต่คุณศิริบูรณ์ ,หนังสือให้น้องที่ศาลายา แถมยังฝากไว้ขายอีก ๑๒๐ เล่ม หนูกลับบ้านสบาย ทิ้งภาระให้ลุงเอกเฉยเลย มันจะบาปไหมคะลุงเอก
มาถึงวันนี้ กับโครงการอาสาสมัครช่วยงานที่กุสินาราคลินิก ทุกอย่างที่เมืองไทยกำลังจะจบ และไปต่อภาคสองที่อินเดีย ก็ไม่แน่อีก ลุงเอกอาจจะไปเที่ยวพร้อมไปส่งหนูอีก ก็เป็นไปได้
เขียนมาทั้งหมดนี้ ด้วยความทราบซึ่ง ที่ลุงเอกเมตตาค่ะ
รักลุงเอกเสมอ
โยคีน้อย
อ่านบันทึกของลุงเอกแล้วนึกขึ้นได้ครับ ว่าที่เราได้เจอกันนั้นเราลืมทำสิ่งที่ users ทำเมื่อได้เจอหน้ากันครั้งแรก นั่นคือการ "กอด" นั่นเองครับ
อาจเป็นเพราะเจอกันครั้งแรกนั้นเป็นที่คนพลุกพล่านและเสียงดังเลยลืม ส่วนเจอกันครั้งที่สองลุงเอกใส่สูทเรียบร้อยกำลังไปประชุมครับ แต่เจอกันคราวหน้าเดี๋ยวผมต้องกอดลุงเอกครับ
ผมกำลังจะเขียนบันทึกเรื่องลุงเอกกับหลานต้นไม้เลยครับ ตั้งใจจะเขียนมาตลอดแต่พึ่งได้มีโอกาสเขียนเพราะสัปดาห์ที่แล้วผมไปวิ่งผลัดมาหลายสนามเลยครับ
สวัสดีครับ..ลุงเอก
- หายไปนานที่เดียว
- ต่อไปคงได้อ่านยันทึกดีๆ
- ขอบคุณากครับ
หนิงเอ๊ยเจอลุงอย่ากอดแรงนะเดี๋ยวมากไปจะร้อน
ท่านไมตรีครับเร็วๆนี้ผมจะลงไปยะลามีโอกาสจะแวะไปคุยด้วยครับโอ๊ย ขอโทษคะลุงเอก...
หน้าแตกเลยเรา...หนูก็ปันใจอยู่ก็เลยออกอาการเพี้ยนแบบนี้เลย
ขออภัยอย่างแรงเลยนะคะลุงเอง
สวัสดีค่ะ อาจารย์ลุงเอก
คนเราอย่าเพิ่งเชื่อ เพียงแค่ตัวอักษร ใช่มั้ยคะ ต้องรู้หน้า และจะให้ดีต้องรู้ใจด้วย ใช่ป่าวคะ
ที่ป้าแดง บันทึกแบบ เพี้ยนๆๆเอ๋อๆๆๆ ตัวจริงก็เอ๋อ พอๆกันค่ะ อิอิอิ
เป็นกำลังใจให้ จากแดนไกลนะคะ ป้าแดงคงทำได้ดีที่สุดก็แค่นี้ละค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะลุงหนู
- วันก่อนที่ อ.ขจิต มาสงขลา ลุงหนูก็มาด้วยรึปล่าวคะ
- เสียดายจังค่ะ....ความจริงจะได้เจอตัวเป็นๆ บล็อกเกอร์ใจดีซะแล้ว
- แล้วมาทราบอีกครั้ง....ลุงกลับไปแล้ว....พวกเราเลย....แป่ว.....เลย
- กะจะไปหาลุงที่หาดใหญ่น่ะค่ะนี่
- แต่งานนี้ ท่าน อ.ขจิต เจอบลอกเกอร์เยอะกว่าใคร ทั้งหาดใหญ่,ทั้งยะลา (พี่ยาวเกษตรยะลา, พี่ปารมภ์ และพี่อ้อยควั่นมาเยี่ยมพวกเราถึงค่ายภาษาอังกฤษน่ะค่ะลุง)
- ไว้เราคงมีโอกาสเจอกันนะคะลุงขา
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับป้าแดง ลุงเอกอ่านผ่านๆบล็อกป้าแดงที่ผ่านมาสงสัยเหมือนกันว่า เอ๊ะ ป้าแดงเปลี๊ยนไป๋ เพิ่งรู้วันนี้นี่เอง ไม่เพี้ยนหรอกครับ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนเขาบอกว่าอายุมากอย่างลุงให้ดูแลตัวเองดีๆ ขนาดระวังแล้วยังเปื่อยเลย
Lioness_ann ลุงเอกคงต้องไปใต้อีหลายเที่ยวในปีนี้คงมีโอกาสเจอกันครับมาสารภาพตามตรงด้วยคนค่ะว่า ไม่ค่อยเชื่อใจบล็อกเท่าไหร่นัก ทำให้แม้จะรู้ว่าคุณ ลุงเอก มาถึงหาดใหญ่ (เพราะคุณแป๊ด-รัตติยา อุตส่าห์ส่งเสียงตามสายมาบอก) คนตัวเล็กๆอย่างหนูโอ๋-อโณ นึกถึงคุณลุงเอก (ในชุดสูท และความกว้างขวางใหญ่โตตามที่ได้ทราบๆมาแล้ว) ก็มีอันเปลี่ยนใจไม่บังอาจออกจากรูหนูแห่งนี้ ทั้งๆที่คิดอยากไปพบหน้าสวัสดีคุณลุงเอกที่ UsableLabs เพื่อขอบคุณความตั้งใจดีๆต่อ GotoKnow ที่ตัวเองสัมผัสได้จากบันทึกต่างๆ
อ่าน 2 บันทึกล่าสุดนี้แล้ว ตัดสินใจว่า คราวหน้าที่คุณลุงเอกลงมาหาดใหญ่ต้องขอไปกราบและกอดด้วยความรักเคารพสักทีแน่ๆค่ะ
ยินดีจ้ะ โอ๋ ลุงคงจะลงไปบ่อยขึ้น
สวัสดีค่ะคุณเอกคะ
พอเปิดเครื่องขึ้นมา เห็นคำว่า ผมขอขัดใจพี่ศศินันท์หน่อย ตกใจ รีบเปิดอ่านทันที
โธ่ !!นึกว่าเรื่องอะไร....
คือพวกเรา เห็นคุณเอกหายไปนานมาก เลยเป็นห่วงกลัวว่า จะลืมที่นี่เสียแล้ว จึงemailไปบอกว่า พวกเราที่ G2K นี่ คิดถึงกันทุกคน ถามกันใหญ่ ว่าคุณเอกหายไปไหนนี่ อยากให้กลับบ้านได้แล้วค่ะ
ที่คุณเอกบอกว่า.....
วันนั้นทำให้ผมพบว่าคนในบล็อกนั้นเชื่อไม่ได้ซะแล้ว ก็เพราะว่าตัวหนังสือกับตัวจริงไม่เหมือนกันเลย
เรื่องนี้ เคยคุยกับคุณ Conductor มาบ้างค่ะ
ว่าที่นี่คือโลกเสมือน ดังนั้น บางที เวลาเราเจอตัวเป็นๆกันแล้ว อาจจะผิดคาด จากที่เราคาดไว้ เวลาอ่านบันทึกไปบ้างอย่างตัวดิฉันเอง คุณเอกก็บอกว่า ผิดคาด ไม่เหมือนกับลีลาที่เขียนแบบเรียบๆ เรื่อยๆ ไม่หวือหวา แถมยังมองดิฉัน แบบแปลกๆใจอยู่หลายหน อิๆๆๆ ขำจังเลย.....คุณเอกคะ คนเรา เวลาเจอกัน เราพูดกันสดๆนะคะ คิดยังไงตอนนั้น เราก็พูดไปเลย เป็นธรรมชาติค่ะ
แต่เวลาเขียนนี่ เรามีเวลาคิดนะคะ และมันก็อยู่ที่ แนวการเขียนของเราที่กำหนดไว้ ตั้งแต่ต้น ว่าจะเขียนแนวไหน ซึ่งก็จะสะท้อนตัวตนของเราไปแค่ ส่วนเดียวค่ะ ไม่ใช่ทั้งหมด .......ตัวจริง ของดิฉัน ก็เป็นอย่างที่คุณเอกเห็นค่ะ คือ เป็นคนพูดคุยได้สนุกสนาน ร่าเริง และมีไฟที่จะทำโน่น ทำนี่ ได้ตลอด
วันๆหนึ่ง มีอะไรให้ทำมากมาย จนบางที ต้องทำหลายๆอย่าง พร้อมๆกัน และหลายบทบาทด้วย แต่ก็ชอบค่ะ เพราะเป็นคนชอบความหลากหลาย ไม่ค่อยจะเบื่อ จะเซ็งกับ อะไรซักเท่าไรส่วนคุณ Conductor ก็เหมือนๆกับที่เขียนบันทึก เป็นคนมีความรู้เยอะ รู้จริง รู้ลึก ช่างคิด ช่างวิเคราะห์ คิดอ่านอะไรลึกซึ้ง แต่ ใจดี ชอบสละตนเพื่อประโยชน์ของคนอื่น
แต่ไม่ชอบโชว์ตัว เป็น invisible man อยู่เรื่อยส่วนคุณเอกฯ บอกตามตรงว่า ไม่ค่อยผิดคาดเท่าใด จากที่ดูรูปและอ่านบันทึก
เพราะ คุณเอกเป็นคนมีลักษณะชัดเจน คือ ใจ ดี ใจกว้าง ชอบเป็นผู้ให้ ชอบยื่นมือออกไปให้คนอื่นก่อน ตรงไปตรง แต่จริงใจ แบบทหาร
(ดิฉัน มีญาติเป็นทหาร และติดต่อกับทหารมามากพอสมควร ตอนทำงานที่กาญจนบุรีค่ะ เลยค่อนข้างคุ้นกับบุคลิกของทหาร) และในวันนั้น ดิฉัน ประทับใจคุณเอกฯ มากเช่นกันค่ะ
แต่ที่ คาดไม่ถึง คือดร.ธวัชชัยฯ ค่ะ ลีลาที่เขียนกับตัวจริง ไม่เหมือนกันค่ะ
ที่อ่านในบันทึก ดูเป็นนักวิชาการ เขียนเอาจริงเอาจัง จนบางครั้งดูเครียดๆ
ถ้าเป็นอาจารย์ คงเป็นที่กรงขามสำหรับลูกศิษย์น่าดู
แต่ตัวจริง ........เหมือนๆ ที่คุณเอก บอกค่ะ เรียบร้อย สุภาพ อ่อนโยน แต่ ขณะเดียวกัน ก็แฝงไว้ซึ่งความมุ่งมั่น ทุ่มเท และใช้พลังที่มีอยู่ในตัว มุ่งเน้นไปที่เป้าหมายที่ชัดเจน และยังคงจะมุ่งไปในเป้าหมายนั้น ไม่ท้อถอย เรียกว่ามี Energy และ Focus อยู่ในตัวอยู่ในระดับสูงมาก
แต่ที่แน่ๆ และไม่ผิดคาดคือ ดิฉันรู้สึกประทับใจ ในการพบปะพูดคุยกับบล็อกเกอร์ทั้ง 3 ท่านมาก
และคิดว่า ถ้ามีโอกาส น่าจะจัดให้มีการพบปะสังสรรค์กับบล็อกเกอร์ท่านอื่นๆให้เป็นวงใหญ่ขึ้นกว่านี้อีกด้วยค่ะดีใจจังค่ะ ที่คุณเอกกลับมาเริ่มต้นเขียนใหม่อีกแล้ว และไม่ต้องกังวล ว่าอาจเขียนได้ไม่บ่อยนัก เพราะดิฉันเอง ก็เขียนได้ไม่บ่อยเช่นกัน แต่ก็พยายามให้สม่ำเสมอค่ะ และวันพุธนี้ ก็จะเปิดวิทยุฟังคุณเอกด้วยนะคะ
มีรูปข้างล่างนี้ มาฝากค่ะ
สวัสดีครับพี่ศศินันท์
ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมานี้ ชีพจรผมติดเท้า มีอันต้องไป หาดใหญ่ เชียงใหม่ 2 เที่ยว ลำปาง 2 เที่ยว พะเยา แพร่ อุตรดิตถ์ ไปต่ละแห่งได้พบญาติธรรมมากมาย
ผมรับปากว่าจะไม่หายไปไหนนานๆอีก ผมคงจะไม่ลืมที่นี่แม้ช่วงเวลาที่ผ่านมามีใจอยากช่วยเหลือ g2k อย่างมากๆด้วยเห็นว่ามีคุณประโยชน์ต่อแผ่นดินอย่างใหญ่หลวง แต่เหมือนความหาปลาซิวในโอ่งใหญ่ ความหาต้นตอแห่งรากเหง้าเท่าใดก็ไม่พบ
วันนี้ผมได้พบสิ่งที่ควานหามานานแล้ว อย่างที่น้องแนนซี่ น้องที่อยู่เยอรมัน เคยบอกผมว่า การที่คนเราได้มาพบกันนั้น แสดงว่าเคยมีกรรมร่วมกัน จึงมีการส่งกระแสร์จิตไปถึงกัน ผมคงส่งแรงไปหรือไงไม่ทราบ ช่วงสองอาทิตย์ที่ผ่านมาจึงเจอทั้งพี่ศศินันท์ คุณ คอนดักเตอร์ ดร.ธวัชชัย แถมไปเจอ ดร.ธวัชชัย ซ้ำสองที่หาดใหญ่อีก เจอหลานมะปรางเปรี้ยวและต้นกล้า ที่เซอร์ไพร้มากๆ คือได้ไปยืนบนบ้าน ดร.จันทวรรณและ ดร.ธวัชชัย แถม คุณพ่ออยากให้อุ้มหลานต้นไม้ โอ้โหอุ้มออกนานหนูต้นไม้มิมีฉี่รด หรือร้องแม้แต่แอะ ช่างรับแขกเหมือนคุณพ่อดีแท้
อยากบอกพี่และเพื่อนๆชาวบล็อก ว่าอาจาย์ทั้งสองท่านเป็นคนติดดินมากๆ อันนี้โดนใจผมมากๆเลย
ผมยอมรับว่าเจอพี่ในครั้งแรกผมมองพี่แปลกๆจริงๆ เจออีกครั้งผมจะทายตัวตนพี่ว่าเป็นเช่นใด ไม่ใช่หมอดูครับ เป็นหมอคน ผมชอบศึกษาดูคน อย่างเคยเขียนคุยกับอาจารย์วาสมาติ(เขียนชื่อท่านยากจัง) ว่าผมชอบใช้ตัวอักษรทดสอบคน อาจารย์เป็นคนเขียนหนังสือแบบสวี๊ดสว๊าด บางทีผมจะเข้าไปต้องดูลม ผมต้องก้มๆหัวเข้าไป กลัวจะมีอะไรหลุดมาโดนศรีษะผม ฮิฮิ
ผมชอบคุยแหย่คน ให้ใจเปิด จะได้เจอตัวจริง แต่มีบางคน ผมเขียนแหย่ไปใจซึ่งเปิดน้อยอยู่แล้ว กลับปิดใจไปหมดเลยซะนี่ ผมจึงบอกว่านี่ไม่ใช่ของแท้ เรียกว่าไม่ใช่พระแท้ เพราะพระแท้ต้องใจเปิด ผมเจอพี่ครั้งแรกเห็นใจพี่เปิด แสดงออกมาทางสีหน้าเลย แถมเล่าเรื่องอะไร ๆ ให้ผมที่ดูแลเรื่องธรรมาภิบาลของคนได้รับทราบซะอีก จึงรู้ว่าพี่มีความจริงใจ
ถ้าเป็นได้ต่อไปอาจอาจหาเวที g2k อย่างเฮฮาศาสตร์พูดคุยแลกเปลี่ยนกันให้ถี่ขึ้นครับ
สวัสดีเจ้าค่ะ คุณลุงเอก
สบายดีหรือเปล่าเจ้าค่ะ คิคิ หนูแวะมาเยี่ยมเจ้าค่ะ ....รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ -----> น้องจิ ^_^
- เคย ได้พบ ลุงเอก ที่ ม.นเรศวร มหกรรม KM ภูมิภาค ลุงมาหาถึง บ้าน(มน.)
- ลุงเอก ยิ้ม แบบนี้ ลุงนั่งหลังห้อง อบรม บล็อกความรู้สึก ตอนนั้น ปลื้มลุง ทีเดียว แต่ ยังกอด ชาย ไม่เป็น อิอิ ... ไม่กล้า ค่ะ
ซ้อมๆกอดกระบุงบุ้งกี๋ไปก่อนก็ได้ อ.สุวรรณา พอเจอหน้าหลับตาเดี๋ยวรู้เอง ฮิฮิซ้อมๆกอดกระบุงบุ้งกี๋ไปก่อนก็ได้ อ.สุวรรณา พอเจอหน้าหลับตาเดี๋ยวรู้เอง ฮิฮิ
จิเอ๊ย ลุงน่ะสบายตลอดอยู่แล้ว ตายเมื่อไรยังนอนยิ้มแบบนี้เลย ฮิฮิ
โดนนินทาอีกแล้ว ;-)
ต้องขอโทษลุงเอกและพี่ศศินันท์ที่สื่อสารไปรบกวนหลายครั้งนะครับ คือว่าอยากให้ได้เจอตัวกันทุกท่านครับ ในสี่คนนี้ มี first F2F สี่คู่คือ พี่ศศินันท์กับอีกสามท่าน และลุงเอกกับอาจารย์ธวัชชัย
ขออภัยบล๊อกเกอร์กรุงเทพและปริมณฑลท่านอื่นๆ ที่ไม่ได้บอกไปในวงกว้างนะครับ มีข้อจำกัดเรื่องความไม่แน่นอนของเวลา สถานที่ และอยากให้ผู้ใหญ่ที่มีประสบการณ์เยอะได้เห็นและประเมินแนวทางการพัฒนาประชาคมของเราที่ชัดเจนตลอดจนรับฟังคำแนะนำครับ
สรุปว่า สังคมนี้มีทางเข้าหลายทางและมีทางออกหลายทางครับ ไม่ต้องกังวล
ต้องยกให้เป็น Promoter ชั้นยอด แต่อย่าหลงไปจัดมวยใน g2k ก็แล้วกัน
จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ความคิดผมทะลุเลยครับ ได้ขยับอีกหลายยก
หลานฟูอ๊าด ลุงไปพักใจซะหลายยก ตอนนี้ฟิตกลับมาใหม่แล้ว ลุงเพิ่งลงไปหาดใหญ่มายังไม่ได้แวะหามวลเหล่าสมาชิกท่านอื่นๆเลย ลุงมีเวทีที่ต้องทำเยอะมาก คงต้องลงไปเจอฟูอ๊าดแน่ ท่านอธิการอิสมาอีล กลับมาแล้วลุงคงต้องขอไปเข้าพบท่านด้วย
ลุงจะเข้าไปดูงานฟูอ๊าด ก.พ.นี้ลุงก็จะลงไปคงเจอกันลุงมีงานให้ทำด้วย ขอให้หลานมีความสุข
มีคนหนึ่ง..... ตัวจริงโม้ยังไง ในบล็อกก็โม้อย่างนั้น อุบส์....(เซ็นเซอร์)
ใบ้ก็ได้ ................
คนดัง แห่งสองแคว....อย่าไปว่าเค้าแก่ นะ เดี๋ยวงอน !!
เพราะกะลังเร่งทำหนุ่มด้วยการออกจากบ้านเย็นๆ ไปที่เปลี่ยว ๆ
หุหุ
อ้อ พาหนะคู่ใจ มี 2 ล้อ.....!! จะมาอ่านเฉลย คริกๆๆๆ
#29 ลุงเอกครับ ใน GotoKnow นี้ มองไปมองมา ยังไม่เห็นนักมวยสักคน [-|
ไม่รู้แก่นจังพูดถึงใครครับลุงเอก แต่รู้จักอยู่คนนึง ที่ว่าขี้โม้น่ะครับ อิอิ
ยังไม่ทันทายเลยออกมารับซะนี่ หน้าแตกเป็นสองแควเลย ฮิฮิ
เจอนักมวยตัวจริงเลย ล้อหล่ออยากชกด้วยจัง ฮิฮิ อย่างนี้คงไม่ต้องมีโปรโมเตอร์