สัญญา๔ ::::::::::::: ห้วงเวลาแห่งความรัก :::::::::::::::

พ่อเป็นต้นแบบพ่อพิมพิ์ที่สวยงาม...แม่ว่าพิมพ์ที่ออกมาจะไม่สวยงามเท่าต้นแบบพ่อพิมพ์ .....

เรียงความเรื่องพ่อ........

ผลงานของนางสาวจิราภรณ์  กาญจนสุพรรณ  ชั้นมัธยมศึกษาปีที่  ๖

พ่อของฉัน                

 นั่งหลับตา.......เห็นภาพชายคนหนึ่ง  ซ่อนความชื่นชมไว้ในแววตาเมื่อทอดไปสู่ชีวิตเด็กตัวเล็กๆ ที่เขาทำให้กำเนิดขึ้นมา.......เขาคงเหนื่อยไม่น้อย    แต่.....ดูเขามีความสุขดี ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มปรากฏอยู่ตลอดเวลา เด็กตัวเล็กๆ คนนั้น.......ดูเหมือนฉันเหลือเกิน และถ้อยคำที่ยังฝังตรึงในจิตใจของฉัน ในภาพที่ปรากฏอยู่ในขณะนั้น  คือเสียงที่เด็กตัวเล็กๆ คนนั้น เรียกว่า พ่อ                “ พ่อ ”  เป็นคำที่ไม่มีคำบรรยายใดๆ  แต่มันมีความหมายต่อจิตใจของฉัน  ทุกครั้งที่เศร้า  เหงา  มีปัญหา หลายคนอาจจะปรึกษาเพื่อน ปรึกษาแม่ แต่สำหรับฉัน ฉันปรึกษาพ่อ  พ่อเข้าใจฉันดีที่สุด  ทุกครั้งที่มีปัญหา  พ่อไม่ได้ให้ทางแก้ไขแต่พ่อจะพูดให้คิด แล้วทำให้ฉันเห็นทางแก้ไขนั้น  พ่อบอกฉันเสมอว่า   น้ำต้องค่อยๆ เติม ไม่ใช่เทลงไป ไม่อย่างนั้นมันจะล้นได้  ก็เหมือนชีวิตเราที่ต้องค่อยๆ เดินอย่างช้าๆ  เดินอย่างระมัดระวัง  ไม่เช่นนั้นอาจจะล้มได้   ณ  วันนี้  ในชีวิตของฉันส่วนใหญ่นั้น มักจะผูกพันกับแม่เพราะแม่เลี้ยงดูฉันอย่างใกล้ชิด  ส่วนพ่อจะมีหน้าที่ทำงานหาเงินมาเลี้ยงดูฉัน การใกล้ชิดอบรมสั่งสอนส่วนใหญ่นั้นแม่จึงมีมากกว่า  พ่อทำงานหนักเพื่อให้ครอบครัวได้อยู่สุขสบาย ไม่ได้มีคำสอนจากปากของพ่อบ่อยๆ เหมือนที่เคยผ่านมาแต่การกระทำของพ่อนั้น เป็นสิ่งที่ดีกว่าคำสอนใดๆ  ความขยัน อดทน เสียสละความสุขส่วนตัวเพื่อให้ครอบครัวได้อยู่สุขสบายเป็นสิ่งที่แทนคำสอนทั้งหมดได้  พ่อประหยัดมัธยัสถ์กับความสุขส่วนตัวเล็กๆ น้อยๆ ของใช้ส่วนตัวพ่อไม่เคยพิถีพิถัน  แต่พ่อจะดูแลสุขภาพของตัวเองอยู่สม่ำเสมอ ตอนเช้าพ่อจะตื่นมาออกกำลังกาย เพราะพ่อรู้ว่าสุขภาพของพ่อสำคัญต่อครอบครัว  หากพ่อไม่แข็งแรงก็จะไม่สามารถดูแลครอบครัวให้ดีได้  สิ่งต่างๆ ที่พ่อทำเป็นชีวิตประจำวันไม่ได้เป็นผลงานยิ่งใหญ่สร้างชื่อเสียง หรือเป็นที่รู้จัก  แต่ฉันก็ภูมิใจที่พ่อทำทุกอย่างด้วยความรัก และพูดได้อย่างเต็มปากเต็มคำว่า ฉันเติบโตมาด้วยสองมือที่แม้จะหยาบกร้าน และมอมแมมด้วยงานหนัก แต่ก็สะอาดปราศจากมลทินของอบายมุขใดๆ  เพราะพ่อเลี้ยงดูฉันจนเติบโตมาได้ขนาดนี้ด้วยการแลกกับหยาดเหงื่อแรงกายแรงใจที่พ่อทุ่มเทด้วยความรัก ความมานะซื่อสัตย์สุจริต                เมื่อฉันลืมตา.....ภาพของชายที่เป็นตัวอย่างอันดี มีชีวิตสมถะ  เสียสละเพื่อครอบครัวช่วยหล่อเลี้ยงชีวิตของฉันให้เติบโตและเป็นผู้สร้างฝันอันยาวไกล พยายามประคับประคองและผลักดันฉันให้เดินทางไปให้ถึงปลายฝัน ฉันเติบโตมาด้วยความรักและเห็นแบบอย่างที่ดีมาโดยตลอด         “ พ่อ ”    เป็นต้นแบบที่สวยงาม แม้ว่าพิมพ์ที่ออกมาจากต้นแบบพ่อพิมพ์ต้นแบบนี้จะไม่สามารถสวยงาม คมชัดเท่ากับพ่อแบบพิมพ์  แต่ฉันก็ดีใจที่ได้ออกมาจากพ่อแบบพิมพ์ที่ดีเช่น พ่อของฉัน              ฉันสัญญาด้วยหัวใจว่าจะเป็นคนดี ทำสิ่งดีๆ  เพื่อให้ชายคนนั้นได้มีความสุขบ้าง อย่างน้อยก็ให้ดีสักครึ่งหนึ่งของต้นแบบที่ฉันเรียกแทนตัวชายคนนั้นว่า  “ พ่อ ”  นางสาวจิราภรณ์   กาญจนสุพรรณ   โรงเรียนบางลี่วิทยา  อ. สองพี่น้อง  จ. สุพรรณบุรี  ๗๒๑๑๐ 

ผลงานสำนวนนี้  ได้รับรางวัลชนะเลิสอันดับสอง ของกิจกรรมการเขียนเรียงความเทิดพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช   จัดโดยหนังสือพิมพ์มติชน   ( กำหนดส่งผลงานภายในวันที่  ๓๐  พฤษจิกายน  ๒๕๕๐ )