วันนี้ผู้เขียนได้นำภาพเก็บตกจาก...การเข้าค่ายภาษาอังกฤษที่โรงเรียนเทพา อำเภอเทพา จังหวัดสงขลา มาฝากค่ะ
ผู้เขียนได้มีโอกาสไปเยี่ยมค่ายภาษาอังกฤษ โรงเรียนเทพา อำเภอเทพา จังหวัดสงขลา ที่ครูน้องแอน Lioness_ann สอนอยู่ค่ะ โดยมีหนุ่มหน้ามน กำแพงแสน อาจารย์ขจิต ขจิต ฝอยทอง เป็นวิทยากรอยู่...ที่ไปเยี่ยมก็เพราะเคยคุยกับอาจารย์ขจิตก่อนปีใหม่ ว่าอาจารย์จะลงมาจัดค่ายภาษาอังกฤษ ที๋โรงเรียนเทพา ตามคำเชิญของ ครูน้องแอน ที่เป็นรุ่นพี่รุ่นน้อง มศว.สงขลากัน ซึ่งตอนนั้นผู้เขียนไม่รู้จัก ไม่เคยคุย หรือไปเยี่ยมบันทึกครูน้องแอนมาก่อน ก็เลยงง ว่าคนไหนหนอ อยากรู้จัก และเห็นหน้าเหมือนกัน คนบ้านใกล้เรือนเคียง ผู้ร่วมชะตากรรมเหมือนกัน อิอิ ผู้เขียนก็เลยเล่าให้พี่ยาว เกษตรยะลา ฟัง พี่ยาวบอกว่า ไหน ๆ อาจารย์เดินทางไกลมาทั้งที...เรา (พี่ยาว พี่ปรารมณ์ pepra และผู้เขียน) น่าจะไปทักทายอาจารย์กันนะ จะได้ไปทำความรู้จักกับครูน้องแอนด้วย
เมื่อวันที่ 25 มกราคม 2551 ช่วงเย็นได้โทรไปถามอาจารย์ให้แน่ชัดอีกทีว่า จะลงมาตามหมายกำหนดเดิมหรือเปล่า จะได้นัดพบกัน...ปรากฎว่า อาจารย์ขจิตบอกว่า พี่อ้อย ตอนนี้ผมอยู่อำเภอหาดใหญ่แล้วนะพี่ ไอ้เราก็ตกใจ อ้าวก็ไหนว่าอบรมเว็บบล็อกที่อุดร ฯ กับป้าแดง pa_daeng มิใช่หรือ เพิ่งเข้าไปเยี่ยมในบันทึกก่อนกลับบ้านมานี่เอง...ถึงหาดใหญ่แล้วหรือนี่ เร็วจัง...ก็เลยได้นัดวันเจอกันนั่นล่ะ...ว่าเริ่มจัดค่ายวันที่ 28 มกราคม 2551 ถึง 30 มกราคม 2551 ผู้เขียนก็เลยนัดเป็นวันจันทร์ช่วงบ่าย เพราะช่วงเช้าติดประชุมสำนักงาน ช่วงบ่ายจะแว๊บไปเจอกัน อาจารย์ดีใจใหญ่ไม่นึกว่าพวกเราสามคนจะไปเยี่ยมจริง ๆ...ฮ่า ฮ่า ฮ่า ให้รู้เสียมั่ง คนยะลาพูดจริง ทำจริง อิอิ
คืนวันที่ 27 มกราคม 2551 อาจารย์ขจิตก็โทรมาหาผู้เขียน บอกว่าจะให้คุยกับครูแอน ที่สอนอยู่ที่โรงเรียนเทพานะ จะได้คุยเรื่องเส้นทางไปโรงเรียนกัน...นั่นนะสิ ผู้เขียนไม่รู้ว่าพี่ยาวไปโพสต์ข้อความไว้...ว่าให้บอกเส้นทางด้วย ไปไม่ถูก อิอิ (พอดีพี่ยาวไม่มีเบอร์อาจารย์ขจิต) คืนนั้นเลยได้รู้จักตัวจริง
เสียงจริงของครูแอนสะ เสียงครูแอนน่ารักมาก คุยเป็นกันเองดี...
วันที่ 28 มกราคม 2551 ช่วงเช้าผู้เขียนติดประชุม พอช่วงเที่ยง...ผู้เขียน พี่ปรามณ์ และพี่ยาว (เจ้าของรถและคนขับรถ) ได้ออกเดินทางไปพบอาจารย์กัน และแวะทานข้าวเที่ยงที่อำเภอโคกโพธิ์ หลังจากนั้นก็เดินทางต่อ ใช้เวลาเดินทางประมาณชั่วโมงกว่า ระยะทางประมาณ 60 – 70 กิโลเมตร ได้มั่งค่ะ (พี่ยาวว่าอย่างนั้น) คนยะลาดันไปหลงทางแถวอำเภอเทพาเสียนี่ มัวแต่คุยกันเพลินเลยโรงเรียนไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ต้องโทรถามครูแอนเจ้าของพื้นที่กันล่ะ...ครูแอนให้เลี้ยวรถกลับทางเดิมอีกนิดนึ่ง ปรากฏว่าครูแอนตัวเล็กกระทัดรัดยืนคอยอยู่หน้าโรงเรียน อิอิ (น่าอายไหมล่ะ คนยะลา)
<div style="text-align: center">
</div>
<p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"> </p>
<div style="text-align: center"></div>
ไปถึงก็ตรงไปห้องประชุมใหญ่ ปรากฎว่ากำลังสนุกกันใหญ่เลยกับการเข้าค่าย เราก็สอดสายตาหาหนุ่มหน้ามนล่ะสิ เพราะมีคนยืนอยู่หลายคน…สักพักจึงเห็น หนุ่มอะไรก็ไม่รู้ กลัวคนอื่นเค้าไม่รู้หรือไง ใส่เสื้อสะสีแดงแป๊ด อิอิ (ขอแซวหน่อยเนอะ…น้องชายสุดหล่อ) คราวนี้เจอล่ะ ยืนคู่กับอาจารย์ Lez (อาจารย์
รับเขิญจากสถาบันสอนภาษา) ครูแอนเลยพาพวกเราเดินอ้อมไปอีกฟากเพื่อคอยอาจารย์ในช่วงพัก บอกตามตรง…ทึ่งมากกับลีลาการสอน และเสียงที่ดังฟังชัดไม่ต้องใช้ไมค์เลย เวลาคุยโทรศัพท์ หรือคุยกันธรรมดา เสียงจะเบา และเล็ก แต่เวลาสอน…เค้าเอาพลังการสอนมาจากไหนนี่ ภาษาอังกฤษดีเยี่ยม สมกับเป็นครูสอนภาษาอังกฤษ และแคล้วคล่อง ว่องไวจริง ๆ
พอช่วงพัก…ก็มีโอกาสได้คุยกับอาจารย์ขจิต และอาจารย์ Lez ส่วนครูแอนเจ้าบ้าน นำน้ำเย็น กาแฟ ขนม ผลไม้ มาเสริฟ์สะเยอะไปหมด น่ารักจริง ๆ สมกับเป็นเจ้าของบ้านที่ดี เล่นเอาพวกพี่ซึ้งใจไปอีกนาน อิอิ…สักพักก็มีการถ่ายภาพร่วมกัน…เป็นดาราหน้ากล้องกันใหญ่ กล้องตั้ง 3 - 4 ตัวได้มั่ง ยิ้มกันสิ
ผู้เขียนยิ้มจนแก้มแทบปริ ตาลายไปหมด
ภาพเก็บตก
<div style="text-align: center"></div>
<div style="text-align: center"></div>
<p align="justify">
ผู้เขียนอยากบอกว่า…ดีใจมากที่มีโอกาสได้เจอตัวจริง เสียงจริง ของอาจารย์ขจิต และครูแอน อ้อ ! มีน้องอนเซนอีกคน หนุ่มอนเซน อยู่ปัตตานี (สมาชิก G2K) เพิ่งรู้จักวันนั้นเอง…โดยเฉพาะอาจารย์ขจิต คนอะไรก็ไม่รู้แฟนคลับเยอะจริง ๆ มีทุกทิศทั่วประเทศสิน่า(ดารา G2K) เห็นตัวจริง และลีลาการสอน บวกกับมุขเยอะ สมแล้วที่มีแต่คนรัก คนเอ็นดู น้ำใจน้องมากล้น งานราษฎร์ งานหลวงน้องชายช่วยไปทั่ว…น่ารักจริง ๆ คนอะไรก็ไม่รู้…พี่อยากบอกว่าเป็นห่วงสุขภาพนะ อยากให้หาเวลาพักผ่อนบ้าง ดูแลตัวเองด้วย…และอยากบอกอีกครั้งว่า…นายแน่มาก…ที่กล้ามาเยือนถิ่นพื้นที่สีแดง แดนอันตราย…นี่ดีนะ เบาใจหน่อยที่ครูแอนรับรองความปลอดภัยให้ อิอิ ว่าง ๆ ถ้ามีโอกาสลงมาเที่ยวยะลาบ้างเด้อน้องเด้อ…
ขอแถมอีกภาพ… ภาพนี้ถ่ายคู่กับครูรักษ์ RAK-NA สอนอยู่โรงเรียนในกรุงเทพฯ แถวรามอินทรา ถ่ายเมื่อวันที่ 3 มกราคม 2551 ช่วงที่ผู้เขียนไปเที่ยวปีใหม่ที่กรุงเทพ ฯ ค่ะ ครูรักษ์ น่ารักมาก ขับมารับถึงที่พัก (ลาดพร้าว 69) พาเพื่อนมาด้วยหนึ่งสาว คือครูจิน (ครูบรรณารักษ์) สอนโรงเรียนเดียวกัน…ครูรักษ์พาไปเที่ยวโรงเรียนที่ครูรักษ์สอน และพาไปทานสุกี้หม้อไฟกัน…อยากบอกว่าดีใจมากที่มีโอกาสได้รู้จัก และพบครูรักษ์ (สมาชิก G2K) เป็นคนแรก ครูรักษ์เป็นคนใจดี มีน้ำใจ แทคแคร์ดีมากค่ะ แถมยังให้ของขวัญเป็นเสื้อตราสัญลักษณ์สีชมพู พร้อมทั้ง ส.ค.ส ให้อีก อ้อ ! อุตส่าห์มีน้ำใจฝาก ส.ค.ส. ไปให้พี่ยาวด้วย น่ารักจริง ๆ
</p><div style="text-align: center">
</div>
<p align="justify"> แสดงว่า...เดือนมกราคม เป็นเดือนที่ดีมาก ๆ ในปีนี้ของผู้เขียน เพราะได้เจอสมาชิก G2K ถึง 4 ท่านด้วยกัน...มิตรภาพของชาว G2K เป็นกัลยาณมิตรที่ดีต่อกัน...ไปได้ทั่วทิศจริง ๆ
</p>
สวัสดีค่ะ น้องอ้อยควั้น
อยากเจอ คนยะลา คนเทพา คนกำแพงแสน และคนที่สอนอยู่รมอินทรา
ยินดีกับมิตรภาพที่ดีๆๆค่ะ
สวัสดีค่ะพี่อ้อย
สวัสดีครับผม เป็นกิจกรรมที่หน้าสนใจมากครับผม แต่ไม่มีเวลาเข้าร่วมด้วยครับ คงต้องมีบ้าง ละครับผม ขอบคุณครับผม จากโรงเรียนบ้านเม็กดำ จ. มหาสารคาม
สวัสดีครับสาวยะลา
สวัสดีค่ะน้องอ้อยควั้น
ชื่นใจแทน อิอิ ^^
ตามมาขำๆ ค่ะ
มาร่วมดีใจในมิตรภาพที่ไม่มีคำว่าห่างไกล และไม่มีวันหมด..มีความสุขไปด้วยเลยค่ะ
หวัดดีคับ
สวัสดีค่ะพี่อ้อย
สวัสดีค่ะน้องอ้อยควั้น
มายินดีด้วยค่ะ ที่ได้พบเพื่อนชาวบล็อกตั้งหลายคน.......ได้เห็นหน้าครูรักษ์เต็มๆเลยจ๊ะ.....อิอิ
สวัสดีครับอ้อยควั้น
โห อยู่ยะลาเลยหรอ???ขอให้กำลังใจน่ะครับ..เยาวชนต้องการครู่เสียสละอย่างท่าน่ะครับ..ขอให้มีความสุขน่ะครับ..