๔ พลังในจักรวาล
พลังพื้นฐาน (Fundamental forces) ในจักรวาลในทางวัตถุมี ๔ ชนิด คือ
๑. แรงโน้มถ่วงของโลก (Gravitational force) เป็นแรงดึงดูดระหว่างอะตอมของสสารแรงนี้อ่อนมาก แต่ขึ้นอยู่กับจำนวนอะตอมในมวล เช่น ดวงอาทิตย์มีมวลมากก็สามารถถึงดูดโลกและดาวนพเคราะห์ดวงอื่น ๆ ให้โคจรรอบดวงอาทิตย์ไม่หลุดไปไหน โลกมีแรงดึงดูดดวงจันทร์ไว้ในวงโคจรและดึงดูดสารรพสิ่งต่าง ๆ ที่อยู่ใกล้โลก ให้มีน้ำหนัก และตกลงยังพื้นโลก ดวงดาวต่าง ๆ มีแรงดึงดูดระหว่างกัน มากหรือน้อยข้นอยู่กับมวล และระยะทาง
๒. แรงแม่เหล็กไฟฟ้า (Electromagnetic force) เกิดจากการผลักด้นของประจุไฟฟ้าที่เหมือนกันระหว่างอนุภาค เช่น ระหว่างโปรตอนกับโปรตอน ซึ่งมีประจุไฟฟ้าบวก และระหว่างอิเล็กตรอนกับอิเล็กตรอน ซึ่งมีประจุไฟฟ้าลบ และดึงดูดกันระหว่างประจุไฟฟ้าอะตอมทุกอะตอมอิเล็กตรอนวิ่งอยู่รอบ ๆ จึงมีแรงผลักระหว่างอะตอม ส่วนแรงโน้มถ่วงของโลกนั้นดึงให้อะตอมผนึกกัน
๓. แรงนิวเคลียร์อย่างแรง (strong nuclear force) คือพลังที่ยึดโปรตอน และนิวตรอนไว้ด้วยกันในนิวเคลียส พลังนี้แรงเป็นร้อยเท่าของพลังแม่เหล็กไฟฟ้า เมื่อแยกโปรตอนกับนิวตรอนออกจากกัน จึงมีการปล่อยพลังมหาศาลออกมา เรียกว่า พลังนิ้วเคลียร์
๔. แรงนิวเคลียร์อย่างอ่อน (Weak nuclear force) เกือบจะไม่เป็นพลัง เป็นปฏิสัมพันธ์ที่ทำให้เกิดการสลายตัวให้อนุภาค บีตา (Beta decay) มันทำงานอยู่ระหว่าง leptons และการสลายตัวของ hadrons
มีความพยายามทางทฤษฎีที่จะอธิบายพลังทั้ง ๔ ให้เป็นเอกภาพ เรียกว่า Unified field theory บ้าง Superstring theory บ้าง คือ พลังทั้ง ๔ เป็นหนึ่งเดียวกัน
ไม่มีความเห็น