ทำไปพูดไป : อดีต ปัจจุบัน อนาคต

วันก่อนใกล้เวลาเลิกงาน ตามประสาห้องเค็มทำไปบ่นไป เอ๊ย ! พูดไป ท้าวความเดิมตามประสาคนอายุมากขึ้นชอบย้อนรำลึกเรื่องเก่า เล่าให้น้องใหม่ฟัง (ผู้เขียนก็พลอยโหมโรงไปด้วยคน) ว่าแต่ก่อนงานเรา 200 -300 กว่า ๆ เอง ปัจจุบันเป็นพันแล้ว งานเพิ่มมากขึ้นทุกจุด ทุกจุดจริง ๆ รวมทั้งรายการทดสอบพิเศษต่าง ๆ ก็ไม่เว้น เมื่อลองเปรียบเทียบดูว่าอดีต ปัจจุบัน มีอะไรแตกต่างบ้าง พบว่า...

• ปริมาณคนถ้านับกันจริง ๆ  ไม่แตกต่างดูเหมือนจะเท่าเดิม แม้เราจะได้ใหม่ แต่แต่ก่อนเราก็มีปริมาณเท่านี้ เกิดจากการ โอน ๆ ย้าย ๆ ตำแหน่งก็เลยหายไปเลย
• ปริมาณงาน นี่แตกต่างเห็น ๆ ดังที่ได้กล่าว
• รายการทดสอบเรามีมากขึ้น และมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นอีก แต่บางการทดสอบที่หายไปก็มี เป็นวิธี manual พวก gastric analysis แต่เราก็ยังอยากให้อีกบางการทดสอบหายไปอีก
• เครื่องมือมีมากขึ้น และทันสมัยขึ้น
• ระบบ IT การลงทะเบียนเหมือนเดิม แต่การรายงานผลมีระบบ interface (เฉพาะ routine) และมี ระบบ barcode ด้วย...

(อดลองคิดถึงอนาคตไม่ได้ ตามประสาคนห้องเค็มชอบคิดไปเรื่อย ๆ อย่างที่บอกว่าบางครั้งแค่เรื่องสมมติก็แทบจะได้มีเรื่องกัน อย่างที่เคยฟังหนังตะลุงเขาเล่ามาอีกที ประมาณว่านายเท่งกับหนูนุ้ย คิดว่า..ถ้าถูกลอตเตอรี่รางวัลที่ 1 จะทำอย่างไร คนหนึ่งบอกว่าจะทำไร่อ้อย อีกคนก็จะเลี้ยงวัว เกือบทะเลาะกันตาย หาว่าวัวไปกินต้นอ้อยของตน ทั้ง ๆ ที่ยังไม่ซื้อลอตเตอรี่เลยสักใบ)

 

ภาพอนาคตจริง ๆ เป็นเช่นไรไม่มีใครรู้ ว่าความจริงนั้นจะเป็นอย่างไร ??? .

 สมมติกันเล่น ๆ ว่าอีก 10 ปีข้างหน้า ปริมาณเพียงแค่ 2000 รายก็พอแล้วอย่างอื่น ๆ โดยเฉพาะระบบลงทะเบียน เป็นไปได้มั๊ยว่า..

• ตอนนั้น ระบบ IT เราสมบูรณ์แบบสุด ๆ (คิดบวกสุด ๆ เหมือนกัน) โดยเฉพาะระบบการลงทะเบียนที่ได้ข่าวมาแว่ว ๆ ตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว
• ถ้าระบบ IT คงเดิม นั่นคือเรายังคงต้องนั่งลงทะเบียนเหมือนเดิม แค่ลองจินตนาการก็ร้อน ๆ หนาว ๆ แต่ก็อาจเป็นไปได้ว่า... เราก็อาจมีคนลงทะเบียน 2 คน ร่วมด้วยช่วยกัน หรือไม่ก็คนเดียว (เหมือนเดิม) แต่เราก็ชินไปเอง แบบว่าทำไปบ่นไป เอ๊ย ! คุยไป แบบปัจจุบันไง!!

ย้อนอดีต พูดถึงปัจจุบัน ลองวาดภาพอนาคต ตามประสาคนห้องเค็มแล้ว ก็อดนำมาบันทึกเก็บไว้ไม่ได้