จากวิกฤติ แปรเปลี่ยน เป็นโอกาส ของปราชญ์ชาวบ้านอีสาน

ลูกหลานชอบบริษัท เราก็จะตั้งเป็น บริษัท บุญเต็ม จำกัด

จากที่ได้พาคณะนักวิจัยที่นำเสนอผลงานวิจัย (บทความ) ในการประชุมวิชาการเครือข่ายบริหารการวิจัยทั่วประเทศ ในวันที่ 19 ม.ค.51 ณ บ้านพ่อบุญเต็ม ชัยลา ปราชญ์ชาวบ้านอีสาน อ.แวงใหญ่ จ.ขอนแกน

• วิกฤติชีวิตของพ่อบุญเต็ม คือ มีนาอยู่แปลงเดียวที่เหลืออยู่ (ประมาณ 11 ไร่)  (ชดใช้กับหนี้ที่มีไม่พอแน่นอน)
• บอกนายทุนว่า "อยากได้อะไรเอาไป ให้หมด แต่นายทุนเขาบอกว่า ที่ดินที่มีไปขายก็ไม่ถึงแสนบาท (ในขณะที่พ่อบุญเต็มเล่าว่า "ขณะนั้นมีหนี้เกือบ แปดแสนกว่าบาท" แล้วจะทำอย่างไรดี)
• พ่อบุญเต็มบอกว่า "ผมมีที่อยู่แปลงเดียว เอาไปเถอะ หากมันชำระหนี้และทำให้เจ้าหนี้สบายใจ
• บังเอืญว่า "พ่อใหญ่บุญเต็ม" แกก็คิดหนัก เขาจะเอาที่ไปบ้าง เอ....เราจะต้องปกปักรักษาที่เรา จะทำอย่างไรดี......
• คิดได้ว่า "งั้น เฒ่าแก่ ..ผมขอผ่อนชำระหนี้สินที่มี" และอย่ายึดที่นาผมเลย"
• เฒ่าแก่คนนั้น ก็ยอม " สุดท้าย พ่อบุญเต็มก็เลย ต่อสู้ชีวิต มาทุกวันนี้
• ขอบคุณเฒ่าแก่ ที่เปลี่ยน "วิกฤติ" ของคน ให้เป็น "โอกาส" ซึ่งพ่อบุญเต็มบอกว่า ไม่เคยลืมพระคุณ ทั้ง ๆที่ยกที่ดินแปลงนี้ให้นายทุนแล้ว แต่นายทุนบอกว่า เอาไปก็ขายไม่ได้เท่ากับที่เป็นหนี้ ถ้าอย่างนั้น พ่อบุญเต็ม ทำอะไรก็ได้ในที่แปลงนี้ แล้วก็ผ่อนผันชำระ (ขณะนี้ ใช้หนี้หมดแล้ว และมีเงินเหลือใช้ที่อยู่ในที่ดินแปลงนี้) ซึ่งเป็นมรดกที่ยั่งยืนและสืบต่อไปชั่วลูกหลาน
• ให้ทุกคนได้รู้ว่า "อะไรใช่หรือไม่ใช่"  "อะไรถูก หรือไม่ถูก" ความพอเพียง พอเพียงหรือยัง
• ปัญหาเด็กและเยาวชน รุนแรง ตามกระแสวัตถุนิยม ยังแก้ไขไม่ได้ในชุมชน
• คนในชุมชน ไม่ทำงานในถิ่นเกิด แต่ไปรับจ้างทำงานให้นายทุน บริษัทต่างๆ
• บริษัท อะไร ทำไมมีเสน่ห์ และพลัง อย่างนี้ สามารถดึงลูกหลานเราไปทำงาน
• ฉะนั้น พ่อบุญเต็มบอกว่า "เราจะตั้ง บริษัท บุญเต็ม จำกัด" ลูก ๆ จะได้มาทำงานกะเราบ้าง
• อยากอยู่ตำแหน่งอะไร จะแต่งตั้งให้อย่างพอใจ 

 

 

ชีวิตไม่สิ้นหวัง

• พ่อบุญเต็ม ทำนาเกษตรผสมผสาน
• ทำอะไรก็ได้ในแปลงนาที่นายทุนให้โอกาส ขณะนั้น
• แรกเริ่ม ก่อเกิด รวมกลุ่มสมาชิก
• พาสมาชิกวาดรูป แปลงนา
• แปลงนาของใคร มีอะไร ทำอะไร
• ให้สมาชิกกลุ่มทำบัญชีครัวเรือน รายรับ-รายจ่าย
• ทำโครงสร้างในครัวเรือน โดยแต่งตั้งให้ ตัวเองเป็น นายกรัฐมนตรี ภรรยา เป็นรองนายกรัฐมนตรี  ลูก ๆ ใครถนัดฝ่ายใด ให้เป็นรัฐมนตรีประจำกระทรวงแต่ละกระทรวง เช่น ลูกชาย ให้เป็นรัฐมนตรีประจำกระทรวงศึกษาฯ ลูกอีกคน ถนัดเรื่องการเกษตร ให้ประจำกระทรวงเกษตร
• ลูกอีกคน ถนัดเรื่อง ดูแล ในความปลอดภัยของชาวบ้าน ก็ตั้งให้เป็นรัฐมนตรีกระทรวงกลาโหม
• ทุกคน ไม่มีเงินเดือน อยากได้ "หาเอาเอง" ในพื้นที่ 11 ไร่ ต่างคนต่างทำหน้าที่ของตัวเอง  

คณะศึกษาดูงาน (นักวิจัยที่เข้าร่วมประชุมวิชาการ 17-19 มค 51 รวม 40 คน ที่ร่วมเดินทางไปศึกษาดูงาน) ในครั้งนี้ รู้สึกว่า.....

• รู้สึกประทับ ในการไปศึกษาดูงานครั้งนี้ ที่ท่านให้แง่มุม แง่คิด และให้ทุกคนตระหนักถึงการครองตน การพึ่งตนเอง การมีอยู่มีกินแบบพอเพียง

ของฝากจากพ่อบุญเต็ม ชัยลา ปราชญ์ชาวบ้านอีสาน คือ

• ความเชื่อมโยงของหน่วยงานต่างๆ ที่ยังเชื่อมต่อไม่ได้เท่าที่ควร (ใครละ..จะทะลายจุดนี้ เฮ้อ! ...โจทย์นี้ ใครๆ ก็หนักใจ เนอะ..! )
• หลักสูตรที่ศูนย์เรียนรู้อยากถ่ายทอดให้ลูกหลาน คนอื่น ๆ ได้รับรู้ ยังไม่มีหน่วยงานหรือบุคคลใดสานต่อเท่าที่ควร (อันนี้ พ่อบุญเต็มฝากบอกว่า รับสมัครหน่วยอาสา เขียนหลักสูตร เพื่อเผยแพร่ ใครจะช่วยแจม ก็ขอเชิญ เพราะ รับปากพ่อไว้แล้ว)
• สถาบันการศึกษา นักวิชาการที่มีจิตสาธารณะ หรือหน่วยงานใด ๆ ที่จะเข้ามาให้ความร่วมมืออย่างเป็นรูปธรรม ก็ขอเรียนเชิญ เข้ามารวมพลังเป็นหนึ่งเดียว เพื่อส่วนรวมด้วย ก็แล้วกันค่ะ.....

อึม.."อันประโยคหลังๆๆๆๆ นี่ ...เราจะเข้าไปช่วยตรงไหนได้หว่า ? ......

อ่ะ..ถือโอกาสขอเรียนเชิญ ท่าน/หน่วยงานใด ช่วยเป็นพลังจะในส่วนใด ก็เรียนเชิญเข้ามาช่วยร่วมคิด ร่วมทำ ร่วมเป็นพลังให้ชุมชน ได้อยู่ดี กินดี นะคะ......

[ขจิต ฝอยทอง]

• คนจนนี้ลำบากนะครับ
• ท่านอาจารย์หมอประเวศ ท่านว่า โง่ จนเจ็บ
• แต่ดีใจที่พบภูมิปัญญาชาวบ้านที่ต่อสู้หลายๆๆท่าน
• ขอบคุณครับ

[บัวปริ่มน้ำ]

สวัสดีค่ะ

อ.ขจิต คะ

ได้ตั้งคำถามกับ พ่อบุญเต็ม ว่า

• ในขณะที่นายกรัฐมนตรี มาพักแรมที่บ้าน และท่านได้เสนอเงื่อนไขเพื่อขอความช่วยเหลือจากท่านนายกรัฐมนตรีอย่างไรบ้างในการพัฒนาศูนย์เรียนรู้
• ได้รับคำตอบว่า ท่านรับปากให้เรื่องแหล่งน้ำ    เพราะอีสานบ้านเฮา ยากจน แห้งแล้ง เรื่อง น้ำมาก ๆ
• สุดท้าย พ่อบุญเต็มบอกว่า ให้มาบ้าง แต่ไม่ถึงชุมชนอย่างจริงจัง เพราะ ตกหายระหว่างทาง "หน่วยงานราชการที่รับเรื่อง รับมาแล้วไม่ถึงชาวบ้าน" นี่คือ จุดเชื่อมโยง ที่ผรุ กร่อน และไม่รู้ว่าจะแก้ไขปัญหาอย่างไรดี

[ยูมิ]

มาเยี่ยม..

เป็นบันทึกที่ดีมีสาระ  ทำให้คนอ่านกลับมาต่อสู้ชีวิตใหม่ได้อีกนะครับ...