ทรัพยากรธรรมชาติเป็นของกลางที่มีมากพอสำหรับการแบ่งปันกันใช้
แต่ก็ไม่มากพอสำหรับคนโลภเพียงคนเดียวที่คิดครอบครองอย่างเห็นแก่ตัว
หากคนในโลกใฝ่สันติ คำตอบจึงไม่อยากเลยเพียงแค่อย่าเห็นแก่ตัว
ขอเพียงเสียสละแบ่งปัน อย่าโลภมากสะสม หวงแหน และกักตุน
รู้จักคำว่า พอ ให้ได้ โลกนี้ก็สงบ
สวัสดียามเช้าค่ะ อาจารย์
ขอบคุณค่ะ เช้านี้ได้ข้อคิดค่ะ
ขอบคุณค่าที่ติดตามอ่านข้อคิดที่นำลง
เห็นข่าวเศรษฐีพันล้านและนึกถึงเด็กขอทานก็
รู้สึกทำไมบางที่ขาด บางแห่งเกิน
แล้วแต่จะคิด
ถ้าคิดว่าใช่ของเรา...แล้วรักษาให้ดีเพราะเป็นของเรา(เราทุกคนฯ รวมทั้งสัตว์ฯต่างๆ บนโลกใบนี้) ก็ไม่เสียหาย
ถ้าคิดว่าไม่ใช่ของเรา...จะไปรักษาทำไม่มันไม่ใช่ของเราอย่างนี้ก็คิดได้
จะใช่หรือไม่ใช่ของเราก็ไม่สำคัญเท่ากับสอนให้รู้คุณค่าที่แท้จริงของสิ่งที่มีอยู่เป็นอยู่เท่าที่ทำได้อย่างดี
เมื่อเรายังเป็นเดือนเป็นร้อนเพราะเหตุต่างๆ.... นั่นแหละเราเป็นเราเป็นของเราแล้ว?
ใครชอบใครชังช่างเถิด
ใครเชิดใครชูช่างเขา
ใครบ่นใครเบื่อทนเอา
ใจเราร่มเย็นเป็นพอ
เรารัก โลภ โกรธ หลง เราจึงปลงไม่ได้?