ไม่ใช่ของเรา


ทรัยากรธรรมชาติเป็นของกลางที่มีมากพอสำหรับการแบ่งปันกันใช้

 

 

 

 

 

ทรัพยากรธรรมชาติเป็นของกลางที่มีมากพอสำหรับการแบ่งปันกันใช้

แต่ก็ไม่มากพอสำหรับคนโลภเพียงคนเดียวที่คิดครอบครองอย่างเห็นแก่ตัว

หากคนในโลกใฝ่สันติ คำตอบจึงไม่อยากเลยเพียงแค่อย่าเห็นแก่ตัว

ขอเพียงเสียสละแบ่งปัน  อย่าโลภมากสะสม  หวงแหน  และกักตุน

รู้จักคำว่า  พอ   ให้ได้  โลกนี้ก็สงบ 

หมายเลขบันทึก: 159891เขียนเมื่อ 17 มกราคม 2008 23:12 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 22:22 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)
ธรรมชาติยิ่งใหญ่ใครคนสร้าง
ผืนฟ้ากว้างธารใสไพรขุนเขา
งามแมกไม้สดชื่นร่มรื่นเงา
ปกป้องโลกของเราให้ร่มเย็น

มนุษย์พันธุ์กำเนิดมาได้อาศัย
พึ่งปัจจัยเลี้ยงตนพ้นทุกข์เข็ญ
ธรรมชาติกินใช้หลายประเด็น
ที่จำเป็นยาอาหารบ้านอาภรณ์

ด้วยจิตโลภหลงตนคนคิดชั่ว
เห็นแก่ตัวเอาแต่ได้ไม่ถ่ายถอน
ทั้งกักตุนตักตวงห่วงกินนอน
ทุกบทตอนบ่อนทำลายทำร้ายกัน

แย่งกันใช้ทรัพย์ในดินสินในน้ำ
คุณค่าล้ำผลาญพร่าพาโศกศัลย์
เกิดสงครามแย่งครองของสำคัญ
ทั้งน้ำมันพันธุ์พืชเรื่องยืดยาว

มือใครยาวสาวได้ไม่จำกัด
สารพัดกลโกงโยงใยฉาว
ใช้อำนาจใช้เงินตรามากเรื่องราว
หรื่อใช้ข่าวสื่อสารผลาญทำลาย

เสียสละแบ่งปันแก่กันเถิด
โลกคงเกิดสันติมิเสียหาย
หากเสรีเอาเปรียบหวังสบาย
ผลสุดท้ายทรัพย์หมดอดซบเซา

เราเป็นเพียงผู้ยืมใช้ใช่เจ้าของ
มาครอบครองชั่วคราวต้องคืนเขา
ธรรมชาติโลกนี้ใช่ของเรา
อย่ายึดเอาเข้ามาว่าของตน..

สวัสดียามเช้าค่ะ อาจารย์

  • ครูอ้อยมาตั้งใจอ่าน  และเห็นด้วยกับความคิดนี้ค่ะ
  • คนนี่แย่จริงๆ มาแต่ตัว  ยังมาอยากได้โน่นได้นี่ นะคะ
  • พอตายไป ก็เอาไปไม่ได้สักอย่าง  แม้แต่ชื่อ

ขอบคุณค่ะ เช้านี้ได้ข้อคิดค่ะ

ขอบคุณค่าที่ติดตามอ่านข้อคิดที่นำลง

เห็นข่าวเศรษฐีพันล้านและนึกถึงเด็กขอทานก็

รู้สึกทำไมบางที่ขาด บางแห่งเกิน

แล้วแต่จะคิด

ถ้าคิดว่าใช่ของเรา...แล้วรักษาให้ดีเพราะเป็นของเรา(เราทุกคนฯ รวมทั้งสัตว์ฯต่างๆ บนโลกใบนี้) ก็ไม่เสียหาย

ถ้าคิดว่าไม่ใช่ของเรา...จะไปรักษาทำไม่มันไม่ใช่ของเราอย่างนี้ก็คิดได้

จะใช่หรือไม่ใช่ของเราก็ไม่สำคัญเท่ากับสอนให้รู้คุณค่าที่แท้จริงของสิ่งที่มีอยู่เป็นอยู่เท่าที่ทำได้อย่างดี

 

เมื่อเกิดมีอะไรมาด้วยเจ้า
จะคิดเอาแต่สุขสนุกไฉน
แม้นเมื่อตัวเปล่าจะเอาอะไร
เถิดจงไปตัวเปล่าดั่งเจ้ามา...

ไม่มีอะไรเป็นของเราแม้แต่อย่างเดียว...

เอาปัจจุบันขณะเป็นที่ตั้ง

เมื่อเรายังเป็นเดือนเป็นร้อนเพราะเหตุต่างๆ.... นั่นแหละเราเป็นเราเป็นของเราแล้ว?

ใครชอบใครชังช่างเถิด

ใครเชิดใครชูช่างเขา

ใครบ่นใครเบื่อทนเอา

ใจเราร่มเย็นเป็นพอ

 

เรารัก โลภ  โกรธ  หลง  เราจึงปลงไม่ได้?

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท