หนึ่งเดียวในดวงใจ


ครูสอนภาษาไทยกับศิลปะ 2 วิชา แต่ฉันรู้สึกเหมือนกับว่าครูสอนโลกนี้ทั้งใบให้กับฉันท่านสามารถเชื่อมโยงทุกสิ่งทุกอย่างในโลกให้พวกฉันเห็นความสัมพันธ์ของทุกอย่างได้อย่างน่าอัศจรรย์
            วันนี้ขอนำบันทึกเรื่องของเด็กอีกคนหนึ่งที่เขียนถึงคุณครูของตนในวัยเด็ก  ต่อเนื่องเมื่อใกล้ถึงวันครูครับ...
          ... ครูของฉันไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือนจริง ๆ ท่านเป็นผู้หญิงนะคะ แต่กลับมีนิสัย
ห้าวหาญเหมือนผู้ชายเสียมากกว่า แต่ครูของฉันชอบแต่งตัวแบบหญิงโบ(ราณ) ผมก็ไม่ทำหน้าก็ไม่แต่ง รูปร่างก็ผอมแห้งแถมยังหิ้วกระเป๋าทีละตั้ง 2 ใบ ซึ่งฉันเคยอาสาช่วยครูหิ้วอยู่บ่อย ๆจึงรู้ได้ว่าในกระเป๋ามีแต่งานของพวกฉันทั้งนั้นเลย ท่านว่าหิ้วติดตัวไว้ ว่างเมื่อไรจะได้หยิบขึ้นมาตรวจได้ทันที ท่านช่างขยันเสียจริง ๆ            
           
ตอนเช้าจะขับมอเตอร์ไซด์เก่า ๆ มาโรงเรียน แบบสโลโมชั่น ฉันเคยถามว่า ครูขาทำไม
ไม่ขับเร็ว ๆ ล่ะคะท่านตอบว่า ครูเหยียบเต็มที่แล้วนะเนี่ยตั้ง 20 เร็วกว่านี้หวาดเสียวแย่เพื่อนผู้ชายล้อครูว่า ครูครับ 20 เนี่ยไม่ต้องเหยียบ รถมันก็ไปเองแล้วล่ะครับครูก็จะหัวเราะและบอกว่า ครูมันแก่แล้ว เธอจะให้ขับไวไปถึงไหน เดี๋ยวก็หัวใจวายไม่ได้มาสอนพวกเธอพอดีพวกเราก็จะยอมจำนนในเหตุผลของครู แล้วก็ช่วยกันยกสมบัติของครูเข้าห้องเรียนด้วยความเต็มใจ           
        
ครูสอนภาษาไทยกับศิลปะ 2 วิชา แต่ฉันรู้สึกเหมือนกับว่าครูสอนโลกนี้ทั้งใบให้กับฉัน
ท่านสามารถเชื่อมโยงทุกสิ่งทุกอย่างในโลกให้พวกฉันเห็นความสัมพันธ์ของทุกอย่างได้อย่างน่าอัศจรรย์ ท่านมีทั้งสื่อและอุปกรณ์ตลอดจนเรื่องเล่ามากมาย ที่ท่านจะเลือกสรรมาใช้กับบทเรียนได้อย่างเหมาะสม จนบางครั้งฉันยังนึกสงสัยว่า ทำไม่ครูจึงรู้อะไรมากมายก่ายกองอย่างนี้ ครูเคยบอกว่า ครูชอบอ่านหนังสือมาก หนังสือทำให้ครูเป็นคนทันโลก ทันเหตุการณ์และได้อะไรใหม่ ๆ มาสอนพวกฉันเสมอ แต่ฉันคิดว่าไม่ใช่ เพราะฉันเห็นครูที่อ่านหนังสือเก่งหลายคน ไม่เห็นสอนเก่งอย่างครู ฉันคิดว่าเป็นเพราะครูมีความรักความเมตตาพวกฉันมากต่างหาก ครูจึงทุ่มเทสอนพวกฉันมากขนาดนี้ ครูเรียกพวกฉันว่าลูกทุกคำ ใครเรียนเก่งตั้งใจดีครูก็จะส่งเสริมอย่างเต็มที่ จนรุ่นพี่ ๆ ได้รับรางวัลระดับชาติและทุนการศึกษาเรียนต่อจนจบปริญญาตรีหลายคน
         ใครที่ดื้อรั้นเกเรครูก็ไม่เคยทิ้ง ครูจะติดตามคอยควบคุมความประพฤติบางทีเพื่อนของฉันยกพวกไปตีกับเด็กโรงเรียนอื่น ฉันแอบบอกครู พอครูรู้ท่านก็รีบไปปราบศึกทันที  ท่านไม่เคยหวาดกลัวอันตรายใด ๆ เลย ท่านว่า
ครูรับทั้งผิดและชอบนั่นแหละ พวกเธอเกเรดื้อรั้นอย่างนี้ ครูไม่สอนแล้วใครจะสอนแม้แต่ฉันซึ่งเป็นเด็กปานกลาง ท่านก็ยังใส่ใจคอยแนะนำส่งเสริมจนฉันเก่งภาษาไทยและศิลปะมากขึ้นกว่าเดิม เราทุกคนได้รับความรักความเมตตาจากครูอย่างเท่าเทียมกัน ครูไม่เคยเลือกที่รักมักที่ชัง ครูจึงเป็นที่หนึ่งในดวงใจฉันเสมอ
           
       
ครั้งหนึ่งครูแอบได้ยินพวกฉันตั้งฉายาครูในโรงเรียนกัน ท่านถามว่า แล้วครูล่ะมีฉายา
ว่าอย่างไรทุกคนเงียบกริบไม่กล้าบอก ครูก็ว่าบอกมาเถอะน่า ครูอยากรู้ ไม่ว่าอะไรหรอกฉันจึงบอกครูเบา ๆ ว่า ยมทูตแห้งค่ะ แทนที่ครูจะโกรธกับหัวเราะชอบใจใหญ่และบอกว่าเข้าใจตั้ง  แล้วอย่าลืมกลัวครูด้วยล่ะ ครูจะได้ไม่ต้องเหนื่อยสอนพวกเธอมากนักแต่เชื่อไหมว่าไม่มีใครกลัวครูสักคน เพราะพวกเรารู้แล้วว่าที่ครูดุก็เพราะครูรักพวกเรา ทุกวันนี้ฉันจบการศึกษามาจากโรงเรียนนั้นมาแล้วแต่ก็ยังแวะเวียนไปเยี่ยมเยียนครูเสมอ ความรักความเคารพของครูที่มีต่อฉันยังคงอยู่ไม่เสื่อมคลาย ฉันจึงอิ่มสุขทุกครั้งที่ได้มาเยี่ยมเยียนท่าน           
         
ฉันให้สัญญากับตัวเองว่า ฉันจะตั้งใจเรียนให้มากที่สุด เพื่อจะได้จบการศึกษาออกมา
เป็นครู ฉันจะฝึกสอนศิษย์อบรมทุกคนให้เป็นคนดีเหมือนที่ครูทำ โดยมีครูศรีอัมพรเป็นแม่แบบให้ฉันดำเนินรอยตาม
หมายเลขบันทึก: 158210เขียนเมื่อ 9 มกราคม 2008 08:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 มิถุนายน 2012 18:44 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท