unclepiak
ธีรพงษ์ สุทธิวราภิรักษ์

จักรยานหิวลม


ทำไมจักรยานจึงหิวลม
เสียงเพลงแจ๊สลอยออกมาจากหน้าต่างบ้านข้างทาง ถนนสีขาวแคบเรียวลงตามระยะทางข้างหน้า ฉันคว้าจักรยานมาขี่รับลมเหมือนทุกวัน สายลมปะทะใบหน้าและแทรกผ่านซี่ล้อ ผ่านเฟรมตัวถัง คู่ตะเกียบหน้าและหลัง คนอยากจะผ่อนคลายด้วยการออกมาสูดอากาศ จักรยานก็คงจะคล้ายกัน

การได้ออกมายืดเส้นยืดสาย ช่วยให้จิตใจผ่อนคลาย สงบและรู้สึกใกล้ชิดกับธรรมชาติเดิม ๆ ของโลก

เมื่อเลี้ยวขวาตรงไปทางตลาดเย็น ถนนจะลาดเป็นเนินสูงขึ้นกว่าเดิม ฉันสับเกียร์ต่ำลง เพื่อให้เฟืองท้ายจักรยานช่วยฉันสู้กับแรงดึงดูดของโลก ตรงนี้จะมีประชากรหมาเกะกะอยู่จำนวนหนึ่ง บางทีมันก็เห่าไล่จักรยาน พอให้ได้ขนหัวลุก หมาพวกนี้จึงโดนเด็กขว้างเอาด้วยท่อนไม้บ่อย ๆ

จักรยานหากจอดไว้ไม่ค่อยได้ใช้ ยางมักจะแบน พอจะนำมาใช้ก็ป้อแป้ใช้การไม่ได้ ต้องเอาไปสูบลมเสียก่อน เหมือนกับว่าเจ้าของปล่อยปละละเลยมันนานเข้า มันก็แฟ่บ.. กลายเป็นจักรยานหิวลม
คำสำคัญ (Tags): #วรรณกรรม
หมายเลขบันทึก: 156341เขียนเมื่อ 28 ธันวาคม 2007 09:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 22:09 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท