ก้าวแรก ณ Melbourne


หลังจากที่ที่ใช้เวลาในการนั่งหลังขดหลังแข็ง หลับๆตื่นๆ เพราะคุณพนักต้องรับ พยามยามที่จะบริการอาหารและเครื่องดื่ม ตลอดการเดินทาง 9 ชม. ผมเองโดนปลุกมากินอาหารรอบดึก ตอน ตี 3 กว่า และอีกที ตอนเช้าๆ ทำเอาผมนอนไม่ต่อเนื่อง เกมส์และทีวี ที่มีให้ดู ก็ไม่ได้ใช้ เพราะหลับเสียส่วนใหญ่

ตี 2 ของวันที่ 18 สิงหาคม 2549 ผมออกเดินทางจากประเทศไทย ด้วยการบินไทย เพื่อไปต่างบ้านต่างเมือง ครั้งนี้จะไม่ได้เป็นครั้งแรกสำหรับผม ผมเองไม่ได้ตื่นเต้นอะไรมากนัก แต่ก็สั่นๆเหมือนกัน เพราะเป็นครั้งแรกที่เดินทางต่างประเทศไกลๆคนเดียว หลังจากที่ที่ใช้เวลาในการนั่งหลังขดหลังแข็ง หลับๆตื่นๆ เพราะคุณพนักต้องรับ พยามยามที่จะบริการอาหารและเครื่องดื่ม ตลอดการเดินทาง 9 ชม. ผมเองโดนปลุกมากินอาหารรอบดึก ตอน ตี 3 กว่า และอีกที ตอนเช้าๆ ทำเอาผมนอนไม่ต่อเนื่อง เกมส์และทีวี ที่มีให้ดู ก็ไม่ได้ใช้ เพราะหลับเสียส่วนใหญ่ เที่ยงๆผม มาถึง Melbourne โดยสวัสดิภาพ ในสภาพเหมือนเพิ่งตื่นนอน ขาดน้ำ และอาการปวดหัวหน่อยๆ  

 

 เนื่องด้วยออสเตเรีย เป็นทวีปโดดเดี่ยวจึง ค่อนข้างที่จะเข้มงวดกับกับของที่จะนำเข้าเป็นอย่างมากจำเป็นที่จะต้องสำแดงว่ามีอะไรนำมาบ้าง อาหาร นม และผลไม่สามารถ นำเข้าได้ จะต้องทิ้งทั้งหมดก่อน เข้าประเทศ  ของอื่นๆอย่าง เครื่องหนัง ไม้ ยา และเครื่องดนตรี ที่มีส่วนประกอบของไม้  ต้องเปิดให้ตรวจสอบก่อน ซึ่งส่วนใหญ่จะผ่านไปอย่างง่ายดาย สำหรับบุหรี และสุรา นำเข้าได้โดยไม่เสียภาษี ในจำนวนที่ไม่มาก ซึ่งจำไม่ได้ว่าเท่าไหร่ ถ้าเกินต้องเสียภาษี สูงมาก เพื่อนผมที่รู้จักกันบนเครื่องเลือกที่จะทิ้งครับ เพราะเสียถาษีมากพอที่จะซื้อใหม่ในประเทศได้เลย สำหรับผมผ่านการตรวจสอบไปอย่างง่ายดาย เพราะไม่มีติดตัวมาเท่าไหร่เลย นอกจากเสื้อผ้า กับยาสามัญอีกเพียงเล็กน้อย   

 

ผ่านการตรวจสอบไปผมก็เดินออกมา พบกับคุณลุงฝรั่งท่าทางใจดี ใส่เสื้อสีเขียวสะท้อนแสง ยืนชูป้ายเขียนชื่อผม ตัวโตๆ อยู่ใกล้ประตูทางออก ผมก็รีบเข้าไปทักทายทันที่ เนื่องทางเค้าเป็นคนที่ทางโรงเรียนส่งมารับผมไปยังที่พัก ออกมานอกอาคารได้ ผมก็กับอากาศที่เย็นมากกกกก รวมกับลบแรงสุดๆ ทำเอาเสื้อกันหนาวที่ดีที่สุดที่เอามาด้วยจากไทย เกือบเอาไม่อยู่  คุณลุงพาไปขึ้นรถตู้ พร้อมกับบอกว่า อย่างลืมคาดเข็มขัดนะ ทุกคนที่นั่งรถจะต้องคาดไม่อย่างนั้นจะโดนปรับ ในการเดินทางเข้าเมืองครั้งนี้ มีคนไทยอีกคนเดินทางไปพร้อมกัน เธอมาเรียนต่อโท แล้วก็มาพักอยู่กับ Family ริมทะเล เราไปส่งเธอก่อน คุณลุงพาขับรถข้ามเมืองไป ริมทะเลสวยดี แต่หนาว และลมแรงมาก แล้วจึงขับข้ามเมืองมาส่งผมที่โรงแรม ก่อนจากกันคุณลุง ย้ำนักย้ำหนาว่าให้โทรกลับไปบอกที่บ้านด้วยว่าถึงแล้ว

 

แต่ผมไม่ได้โทรครับเอาไว้ก่อน เพราะเหนื่อยง่วง และเหมือนจะไม่สบาย เนื่องจากเมื่อวานยัง 35 องศา อยู่ดีที่บ้าน วันนี้ เหลือ 10 องศา ได้กุญแจห้อง ก็นอนเลยครับ หลับยาวไปตื่นอีกทีเอาเย็นๆ เนื่องจากหิววววววววววววว

คำสำคัญ (Tags): #melbourne
หมายเลขบันทึก: 156328เขียนเมื่อ 28 ธันวาคม 2007 08:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 22:09 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท