.หากเลือกเกิดได้ ..ขอเกิดใหม่เป็นเพียงต้นไม้ ก็พอ มีชีวิต มีการเจริญเติบโต ให้ร่มเงาก็ผู้คน ร่างกายใช้ทำประโยชน์ได้ทุกส่วน ยามเหงา..ก็ล้อเล่นกับสายลม ยามแดดออกเป็นร่มเงาให้สัตว์น้อยใหญ่ ยามฝนตกก็เป็นร่มกำบังไม่ให้เปียกปอน ตอไม้ที่ตายก็ยังเป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์-พืช ส่วนสำคัญ...ต้มไม้ชีวิตงดงาม มีประโยชน์ ...... เพียงเพราะไม่มีหัวใจ ...ไม่มีความรู้สึก.......ให้ใคร.........ทำร้ายอีก......
สวัสดีครับ ครูเอ
เพิ่งเข้ามาอ่านบล็อกของครูเอเป็นครั้งแรกครับ
คงจะดีนะครับถ้าชีวิตของเราเลือกเกิดได้เหมือนในบทความของครู ชีวิตเราจะได้ไม่เจ็บปวดและจะได้ไม่ต้องรับรู้เรื่องราวที่มันปวดหัวอีก แต่ถึงจะเลือกเกิดไม่ได้แต่เราก็เลือกที่จะเป็นได้ครับ...
ขอเพียงแต่เราพยายามหน่อยนึง...ความฝันของเราก็จะเป็นจริงได้ครับ
ปล. ผมมีบล็อกเหมือนของครูเอครับ ว่าง ๆ รบกวนครูเข้าไปอ่านบทความบ้างนะครับ
http://gotoknow.org/blog/poohappy
แล้วอย่าลืมคอมเม้นท์ด้วยนะครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ
ผมมีความเชื่อมั่นอยู่อย่างหนึ่งเสมอมา, นั่นคือ เราต้องไม่สูญเสียศรัทธาต่อการมีชีวิตอยู่ ...
.......
การมีชีวิตอย่างมี "ชีวิต" นั้น คงต้องหมายถึงการดำเนินชีวิตอย่างไม่เห็นแก่ตัว หยิบยื่นและแบ่งปันคนรอบข้างบ้างตามโอกาสแห่งเรา...
............
เป็นกำลังใจให้นะครับ -
อารามบอย
อ.ขจิต
แผ่นดิน
ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้เสมอมา รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ เพียงแค่....คิดอยากเป็นต้นไม้....มีประโยชน์..ไม่ทำร้ายใคร ไม่ถูกใครทำร้าย เพราะหัวใจไม่มี...
สวัสดีครับ
เราเลือกเกิดได้ครับ ได้แน่นอน
ส่งกำลังใจมาให้ครับ
อยากให้อ่าน
http://www.polpage.com/lokdark.htm โลกมืด
แล้วตามด้วย http://www.polpage.com/loksawang001.htm โลกสว่าง
หรือถ้ายั
สนุกอยู่ อ่าน หอมกลิ่นดอกบัวและถ้าพรุ่งนี้ต้องตาย.....
ด้วยความปรารถนาดี
ขอบคุณมากสำหรับน้ำใจ กำลังใจและคำแนะนำ บทกลอนต่างๆ ซาบซึ้งมาก ด้วยอาจด้อยประสบการณ์ โง่ งมงายในเรื่องความรักและหัวใจที่ยังอ่อนแอ ผ่านเรื่องราวร้ายๆในชีวิต ทำให้บั่นทอนชีวิตเหลือเกิน คงต้องใช้เวลา ..อีกสักพัก กับความรักครั้งนี้ เพื่อลืมมันไม่ให้ทำร้ายความรู้สึกอีกค่ะ ขอบคุณจริงๆค่ะ
หากเราเลือกเกิดได้ |
ดังหวัง |
ก้ำกึ่งในใจยัง |
ชั่งไซร้ |
นกในร่มใบบัง |
อาศัยอยู่ ด้วยนา |
ฤๅว่าเป็นต้นไม้ |
ใคร่ได้ คำเฉลย |
ขอบคุณ คุณพลเดช วรฉัตร แวะเข้ามาทักทายค่ะ ยนดีที่ได้รู้จักและให้ความคิดเห็นค่ะ
ขอบคุณ อ.ทนัน ยินดีมาแต่ไม่ค่อยเข้าบทกลอนเท่าไหร่ วัยรุ่นงง ชิชิ
ขอบคุณ น้องดอกไม้ ที่เข้ามาเยี่ยมเยือนกันค่ะ พี่กำลังหัดคลานเขียนบันทึกอยู่ค่ะ อาจจะช้าหน่อยนะจ๊ะ เพราะมัวหลงทางอยู่ แก่แล้วตาไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่จ๊ะ
ขอบคุณ ทุกถ้อยคำที่แสดงความห่วงใยและให้กำลังใจ รู้สึกดีที่นี่มีพี่น้องมากมาย เสมือนมีกัลยณมิตรอยู่ตลอดเวลา
สวัสดีค่ะครูเอ
อ่านบทความแล้วจะว่าเศร้า หรือปลง ก็ไม่แน่ใจ แท้จริงในใจคนเรา มีสองสิ่งต่อสู้กันเสมอ ขาว -ดำ ในช่วงวิกฤต ที่อาจใจหมดพลัง สองสิ่งจะเข้ามาเกี่ยวข้อง และสุดท้าย ก็จะพิสูจน์ ด้วยธาตุใจของตนเอง ว่า อันใดชนะ
ต้นไม้มีชีวิต และให้ชีวิตด้วยค่ะ แปลว่า ความดีงาม กำลังเข้าครอบคลุมจิตใจครูเอค่ะ
ขอให้โชคดีเป็นของคุณครูค่ะ
ทำไมนอ เวลานี้ผ่านไปอย่างเชื่องช้า เนินนานเหลือเกิน
เมื่อไหร่จะเช้า
ทำไมคนเราต้องมีหัวใจ
ไม่มีหัวใจก็ไม่ใช่คนซิครับ อาจเป็นหุ่นยนต์ อิอิๆๆ ตั้งใจทำงานของเราให้ดีที่สุดดีกว่าครับ มาให้กำลังใจ...
ให้กำลังใจครูเอครับ
ทุกอย่างที่เกิดขึ้น อยู่ที่มุมมองของเราครับ ขอให้ใจสุข และความสุขก็เกิด
ไม่มีใครทำร้ายเราเท่ากับตัวเราเองครับ
วางลงเสียเถอะครับ
------------------------------------------------------
เคยมีใครสักคนได้บอกฉันมา
ว่าเวลาใครมาทำกับเราให้เจ็บช้ำใจ
ลองไปเก็บก้อนหินขึ้นมาสักอัน
ถือมันอยู่อย่างนั้นและบีบมันไว้
บีบให้แรงจนสุดแรง ให้มือทั้งมือมันเริ่มสั่น
ใครคนนั้นยิ้มให้ฉัน ถามว่าเจ็บมือใช่ไหม
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง
ให้เธอคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ
ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง
ใครมาทำกับเธอให้เจ็บหัวใจ
ก็แค่ให้ก้อนหินก้อนนั้นให้เธอรับมา
เพียงเธอจับมันโยนให้ไกลสายตา
หรือเธอปรารถนาจะเก็บมันไว้
หากยิ่งยอมยิ่งแบกไป หัวใจของเธอก็ต้องสั่น
หากยังทำตัวแบบนั้น ถามว่าปวดใจใช่ไหม
ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอรับไว้เอง ...
ขอบคุณค่ะ อ.ขจิต
เป็นหุ่นยนต์ก็ดีนะค่ะ ไม่ได้ไม่มีน้ำตา
ขอบคุณ คุณเอกมากค่ะ
จริงอย่างคุณเอกว่า เพียงเธอจับมันโยนไปให้ไกลสายตา
เพียงถ้าว่า จิตใจไม่เข้มแข็งพอ
ขอบคุณค่ะ
ทุกอย่างในชีวิต..มองให้สุขก็สุข..มองให้ทุกข์ก็ทุกข์..มองให้เป็นความเฉยๆ.งแล้วมันก็จะผ่านไปค่ะ..
ทุกอย่างมีวันเปลี่ยนแปลง.ไม่มีอะไรจีรัง..ค่ะ..
มีความสุขกับสิ่งที่มันเป็นค่ะ..(พยายามเป็นผู้ดู..ไม่ใช่ผู้แสดงนะคะ..)
"เราเป็นแค่อณูหนึ่งของจักรวาล"ค่ะ..
ครูเอ..เป็นยังไงบ้างคะ..ผ่าตัดแล้วดีขึ้นแล้วใช่มั๊ยคะ..
"หายไวๆนะคะ.."^___^
ขอบคุณค่ะ คุณครูแอ้ว
รู้ว่าอารมณ์ยังไม่นิ่งค่ะ กำลังพยายามค่ะ
ขอบคุณค่ะ แผลเริ่มปิดแล้ว สองสามวันก่อนมีน้ำเสียออกจากแผลค่ะ ตอนนี้ดีแล้วค่ะ
เหนื่อยจังค่ะ
ตอนนี้ต้นไม้ถูกน้ำฝนแล้ว คงชุ่มช่ำ เย็นสบาย น่าอิจฉาจัง
สวัสดีครับ
ขอบคุณค่ะ ครูโย่ง
แวะไปเยี่ยแล้วนะค่ะ ดีใจด้วยค่ะ
ครูเออยากเป็นแค่หุ่นยนต์ ที่ไม่มีความรู้สึก และร้องไห้ไม่เป็น