สักวันหนึ่งอยากจะขอ...............กำลังใจจาก G2K
ในวันสุดท้าย ก่อนจะจากดงหลวง งานเฮฮาศาสตร์3 ขณะที่เดินไปกินอาหารมื้อเช้า ได้ใช้เวลาที่เหลือ สำรวจ สิ่งแวดล้อม ให้เข้าไปอยู่ในความทรงจำให้มากที่สุด เพราะหลังจากอาหารมื้อเช้า ผู้เขียนพร้อมด้วย อ. หมู ก็ต้องจากสถานที่ และพี่น้องG2K กลับบ้านก่อน เพราะต้องเดินทางนับสิบชั่วโมง อีกนานเท่าไหร่จึง จะเจอกันอีก ผู้เขียนไม่สามารถตอบตัวเองได้.......
แล้วขณะที่ก้าวเดินไปช้าๆ ได้พบกลุ่มสหายที่พักค้างกับเราเมื่อคืน หลังสนทนาตามประสาเฮฮาศาสตร์ เขากำลังจะกลับถิ่นฐาน ผู้เขียนและอาจารย์หมูเลย แสดงตน เป็นเจ้าภาพ ส่งเขาขึ้นรถ และอำนวยอวยพร ถ่ายรูปร่วมกัน เป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นรถก็เคลื่อนตัว ผ่านถนนลูกรัง ฝุ่นตลบจากไป ผู้เขียนชอบระลึกถึงสิ่งที่จากไปเสมอ แล้วก็จะทบทวนความสุขที่ผ่านมา หล่อเลี้ยงหัวใจ ทำให้การจากนั้น ไม่เศร้ามากนัก....
ผู้เขียนกำลังจะก้าวต่ออยู่แล้ว ขณะที่มองเงาตัวเอง ก็พบว่ามีเงาป้ายๆหนึ่งทาบมาคู่ตัว จึงหันกลับไปมอง แล้วผู้เขียนก็ได้พบบทความที่ต่อมามีคุณค่า ต่อชีวิตของผู้เขียน ในยามที่ต้องการกำลังใจ ก็จะนำออกมาอ่าน เหมือนวันนี้
"วันเวลาเป็นมาตราวัดชีวิต
เรามีสิทธิ์เท่ากันวันวันหนึ่ง
นั่นแหละซึ่งทำชีวิตเราผิดกัน..........
ชีวิตที่ได้ผ่านความกร้านโลก
พบทั้งโชคเคราะห์สุขทุกข์มหันต์
ได้ต่อสู้อย่างผู้รู้จักมัน
เพียงเท่านั้น ก็สมคำว่าคน"
และลงท้ายบันทึกนี้ว่า
"ธรรมนูญ สิงคเสสิต"
อ่านครั้งใด ความเบิกบานใจก็หวนกลับมา ขอบคุณคุณธรรมนูญ สิงคเสสิต ให้ท่านได้บุญ ทุกครั้งที่มีผู้อ่านบทความ และเกิดความรู้สึกที่ดีนะคะ
การให้กำลังใจ ไม่ได้ทำให้เสียอะไร มีแต่สุขใจทั้งผู้ให้ และผู้รับ ทำไมจึงยังมีการลังเล ที่จะให้กำลังใจกัน ในส่วนตัวของผู้เขียน ขอเป็นกำลัง ให้กับทุกความดีที่กำลังก่อเกิดในเว็บG2K แห่งนี้ เป็นอันดับแรก และจะฝึกฝนตัว ให้เป็นคนให้กำลังใจคนง่าย มองโลกในแง่ดี และสู้ชีวิต ซึ่ง อีกไม่นาน ผู้เขียนคงต้องถึงคราว มาขอกำลังใจจาก G2K กันบ้างแล้ว โดยเฉพาะโครงการนำร่องส่งอาสาสมัครช่วยงานกุสินาราคลินิก ที่เริ่มนับวันถอยหลังเข้ามาทุกที
" จากครั้งนี้ มีความหมายต่อชีวิต อย่างยิ่ง คือทำได้ยาก ในสิ่งที่ทำยาก"
ความเห็น (25)
ความดีงาม เป็นสิ่งหล่อเลี้ยงชีวิต
ความคิดดี ทำดี เริ่มต้นที่ดี มีชัย มีคุณค่าต่อชีวิต
ทุกย่างก้าว ทุกภารกิจที่พี่รุ่งได้ตั้งต้นทำ จะหล่อหลอม "ดวงใจ" หลาย ๆ ดวงใน G2K พร้อมปัจจัย ทั้งความดีงาม กำลังใจ และกำลังเงินตามจิตศรัทธา จะส่งไปยังพี่ เพื่อร่วมกันสร้างความดีงาม ร่วมกัน
เจริญในธรรม เจริญในใจ เจริญในความดีงาม
ไม่มีอะไร ยาก สำหรับการทำความดีค่ะ
สวัสดีค่ะ
Miss somporn
หนึ่งกำลังใจ ที่ให้แก่กัน จะเก็บเอาไว้ เพิ่มพลังตัวเองนะคะ
ขอส่งกำลังใจกลับคืนให้เช่นกัน มีสุขภาพดี มีสุข ตลอดไปค่ะ
- แวะมาส่งกำลังใจให้หมอรุ่ง
- เดินหน้าต่อไปและขอให้มีความสุขในงานที่ทำอยู่นะคะ
- ธุ หมอรุ่งค่ะ..
แวะมาส่ง "กำลังใจตัวอวบๆ อ้วนๆ " ให้ด้วยคน
กับโครงการนำร่องอาสาสมัครช่วยงานกุสินาราคลินิก นั้น ขอให้ผลบุญแห่งจิต แห่งศรัทธาอันดีงาม ช่วยน้อมนำให้สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดีนะคะ
^_^
ถ้าวันนี้ยังคงทำความดีได้อยู่และมีความสุข พรุ่งนี้ไม่ต้องไปคิดถึงครับ
สาธุกับธรรมะจัดสรรนี้
- แวะมาให้กำลังใจพี่สาว
- ขอไปทำงานก่อนนะครับ
สวัสดีครับ
- วันนี้ขออนุญาต ทั้งเครือและเวลา ราชการ คนอื่นกลับไปหมดแล้ว
- ความสุข กำลังใจ มีทุกหนทุกแห่ง
- ขอเป็นกำลัง..
สวัสดีค่ะ พี่รุ่ง
- พี่รุ่ง ยังไม่ทันขอ
- ก็ได้เพียบแล้ว กำลังใจ
- คนมีคนรักมากมายก็เป็นเยี่ยงนี้แล
- น้องเอามาให้อีก 1 กระบุงค่า
เรามีสิทธิ์เท่ากันวันวันหนึ่ง
..........................................(น่าจะลงท้ายด้วย
เรามีสิทธิ์เท่ากันวันวันหนึ่ง
นั่นแหละซึ่งทำชีวิตเราผิดกัน..........
ชีวิตที่ได้ผ่านความกร้านโลก
พบทั้งโชคเคราะห์สุขทุกข์มหันต์
ได้ต่อสู้อย่างผู้รู้จักมัน
เพียงเท่านั้น ก็สมคำว่าคน"
- ขอโทษครับ พิมพ์ยังไม่ทันจบความ เคาะแป้นผิดครับ
- "วันเวลา เป็นมาตรา วัดชีวิต
เรามีสิทธิ์ เท่ากันวันวันหนึ่ง
..........................................(น่าจะขาดหายไป)
นั่นแหละซึ่ง ทำชีวิต เราผิดกัน
ชีวิตที่ ได้ผ่าน ความกร้านโลก
พบทั้งโชค เคราะห์สุข ทุกข์มหันต์
ได้ต่อสู้ อย่างผู้ รู้จักมัน
เพียงเท่านั้น ก็สม คำว่าคน" - เห็นด้วยอย่างยิ่ง ได้คิดจริง ๆ ครับ.
- พี่รุ่งขา....
- ช่วงเวลาที่ดงหลวงรับรู้ได้ค่ะถึงจิตใจอันดีงามของพี่
- ขอเป็นส่วนหนึ่งของกำลังใจและแนวร่วมกับพี่นะคะ ชื่นชมในสิ่งที่พี่ทำเสมอค่ะ
สวัสดีครับน้องรุ่ง
พี่เองก็เห็นบทกลอนบทนี้ และก็นึกชอบมากเหมือนกัน คุณธรรมนูญคือภรรยาของคุณปรีชา สิงคเสลิต
คุณปรีชาเป็นเจ้าหน้าที่ป่าไม้ ตำแหน่งเป็นหัวหน้างานป่าไม้รับผิดชอบอ่างห้วยไผ่และพื้นที่โครงการพระราชดำริในพื้นที่ตำบลกกตูม ดงหลวงนั้นทั้งหมดเลยครับ
พี่ติดต่อและประสานงานคุณปรีชาเพื่อขออนุญาติใช้สถานที่อ่างห้วยไผ่ และก็ได้รับความร่วมมือเป็นอย่างดียิ่ง พร้อมสนับสนุนด้วยครับ พี่ได้ทำหนังสือขอบคุณคุณปรีชา ซึ่งจะต้องร่วมงานกันต่อไปในภายหน้า พี่เองก็ใช้อาคารหลังนั้นจัดประชุทสัมมนาชาวบ้านหลายครั้งในเรื่องเกี่ยวกับการอนุรักษ์ป่าไม้ สิ่งแวดล้อม
ขอบคุณครับน้องรุ่ง
พี่รุ่งขา
มีกำลังใจให้เสมอนะคะ
เราจะไปอินเดียกันเนอะ
สวัสดีค่ะคุณnaree
สำหรับแรงใจนี้ ขอเก็บสะสมไว้ในใจ และจะค่อยๆ นำมาใช้ในโอกาสที่จำเป็น ค่ะจะเดินหน้าต่อไป และนำความก้าวหน้ามาแจ้งให้ทราบค่ะ
สวัสดีค่ะน้องเนปาลี
พี่ได้ปรับสมุด และเห็นรายการบุญที่น้องร่วมบุญหนังสือมาแล้ว สาธุ สาธุ สาธุ น้องมากๆค่ะ นั่นคือบุญในส่วนที่ จะนำพา ให้พี่ได้เป็นตัวแทน อาสาสมัครชุดแรกนำร่องในครั้งนี้ ขอให้กุศลแห่งจิตอันศรัทธา งานนี้ จงดลบันดาลให้น้องมีความเจริญก้าวหน้า ทั้งทางโลก ทางธรรม ตลอดไปค่ะ
สัสดีค่ะท่านพลเดช
ขอยืนยันว่า วันี้ ยังมีความสุข และตั้งใจกับงานที่ได้รับมอบหมายครั้งนี้ ตามที่ท่านกล่าวคือ ธรรมะจัดสรรค่ะ จะสู้ต่อไป อย่างมุ่งมั่นค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ กับสิ่งทีท่านสนับสนุนค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ขจิต
ขอบคุณมากนะคะ ที่มาให้กำลังใจ แต่เราจะไปด้วยกันมิใช่หรือ เห็นเคยแจ้งกับลุงเอกไว้ ขอสมัตรเป็นภารโรงจำได้ๆๆๆ อย่าลืม
สวัสดค่ะ พี่เกษตรยะลา
ถึงไปอยู่อินเดีย ก็คงคุยกัน ผ่านบันทึกได้เหมือนเดิม เพราะโลก G2K แคบนิดเดียว ว่าแต่พี่อย่างลืมส่งกำลังใจ ให้ทุกวันนะคะ
สวัสดีค่ะน้องกุ้ง
วันนี้พี่ไปเปิดบัญชีมาเรียบร้อยแล้ว เพื่อรองรับบุญ ตั้งกองทุน มาให้กำลังใจ แล้วไม่คิดจะไปอยู่ด้วยกันเหรอคะ ชวนแล้วนะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ทนันคะ
บทกลอนเขียนแบบนี้จริงๆค่ะ แต่ไพเราะ และได้ข้อคิด สมบูรณ์ดีจังค่ะ
ขอบคุณอาจารย์ เป็นอย่างยิ่งค่ะ
สวัสดีค่ะอ.ลูกหว้า
ดีใจจัง ที่ยังจำเหตูหารณ์ ที่ดงหลวงได้อีก สนุกกันมากเลย รถของเรา มีพ่อครูบานั่งคุมลูกสาวสวยๆ ด้วย จากหนึ่งกำลังใจ ก็จะเพิ่มเป็นสิบ เป็นร้อย ตามแต่ใจผู้รับจะคูณค่ะ ขอบคุณมากๆๆ
สวัสดีค่ะพี่บางทราย
ดงหลวงให้อะไรแก่ชีวิตมากๆ ไม่เสียดาย ที่ดั้นด้น ไปจนถึง บรรยาศดีๆ อาหารดีๆ คำพูดดีๆ สถานที่เหมาะสม อย่างนี้ เขาเรียกสัปปายะ4 ใช่ไหมคะ
ฝากบอกเจ้าของกลอนด้วยนะคะ ว่าอ่านแล้ว มีกำลังใจสู้ค่ะ
สวัสดีค่ะน้องหนิง
ขอให้มีความตั้งใจจริง ได้พบกันแน่ค่ะ ของจริง ก็ต้องอยู่กับคนจริงค่ะ
พี่รุ่งครับ...
เข้ามาอ่านบันทึกนี้ช้าไปหน่อย... แต่อ่านแล้วก็พร้อมได้ซึมซับวิถีสัจจะของชีวิตได้มากโข
ผมชื่นชอบบรรยากาศของ G2K อยู่อย่างหนึ่งก็คือ การแบ่งปันอย่างมีมิตรภาพ ซึ่งหมายถึงวัฒนธรรมแห่งการให้กำลังใจกันและกันอย่างไร้พรมแดนนั่นเอง
เช่นเดียวกับที่พี่รุ่งกล่าวไว้นั่นแหละครับ - ว่า
การให้กำลังใจ ไม่ได้ทำให้เสียอะไร มีแต่สุขใจทั้งผู้ให้ และผู้รับ
สวัสดีค่ะอ.แผ่นดิน
ยังมีอีกหลายอย่าง ที่มนุษย์เราทำเพื่อกันได้ คิดว่านะ ถ้ามีโอกาส ที่เหลือ นับจากนี้ไป จะพยายามให้ ในสิ่งที่ยังไม่เคย ให้ดีที่สุดค่ะ