เมื่อวันเสาร์ที่ 15 ธันวาคมที่ผ่านมา หลังจากพวกเรานศ ป เอก สารสนเทศได้ไปใช้สิทธิ์เลือกตั้งล่วงหน้าที่ศาลากลางช่วงเช้าแล้ว เราได้มีโอกาสไปเลี้ยงอาหารเด็กพิการที่ รร ศรีสังวาลย์ขอนแก่น ก่อนหน้านั้น 1 วัน พี่อ๋อง หัวหน้าบรรณารักษ์ห้องสมุดคณะศึกษาศาสตร์ ได้มาชวนหลายๆคนไป survey รร ที่เราตั้งใจจะทำบุญกัน เป็นโอกาสฉลอง Birthday พี่ชาย 2 คนของรุ่น และเลี้ยงปีใหม่ไปพร้อมกัน
เราทั้งหมดเห็นด้วย เลยมุ่งหน้าไปที่ รร ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากมข เลย รร ศรีสังวาลย์ขอนแก่นนี้ อยู่ในบริเวณเดียวกับศูนย์การศึกษาพิเศษ ที่เป็น รร กินนอนซึ่งผู้ปกครองมาพักด้วย แต่ รร ศรีสังวาลย์จะเป็นรร ประจำของเด็กล้วน ตั้งแต่อนุบาลจนถึง ม 3 พิการร่างกายเป็นส่วนใหญ่
เราไปสอบถามข้อมูลอจ แล้วจึงตกลงใจว่าจะทำบุญเลี้ยงอาหารกลางวันและไอศครีม โดยทาง รร อำนวยความสะดวกให้ หลังจากนั้นเราก็เดินชมบริเวณรร ตามอาคารต่างๆ บริเวณรร กว้างทีเดียว มี ห้องสมุดเล็กๆ ที่เด็กๆ นั่งอ่านหนังสือรวมกัน ห้องสันทนาการ เดินไปได้ยินเสียงวงสตริงตรงไหน ถามอจ เลยได้ความว่าเด็กกำลังซ้อมดนตรี พวกเราขึ้นไปดู มีเด็กหลายระดับอายุเล่นเป็นวง ซึ่งเล่นได้เพราะมาก และไม่เห็นมีครูผู้ใหญ่คุมเลย
ช่วงที่เราไปเป็นตอนบ่าย เด็กบางส่วนกำลังสอนน้องเล็กๆ เรียนคำศัพย์อ่านบัตรคำที่ศาลาพักผ่อน บางส่วนกำลังทำเกษตรปลูกผักระบบน้ำเลี้ยง บ้างก็เล่นตามประสา แต่เวลาเดินไปตรงไหน เด็กๆเห็นเราเขาจะสวัสดีทักทายเราด้วย แสดงว่าคุณครูสอนไว้ดีมาก มีเพื่อนคนหนึ่งเอ่ยว่า " เหมือนเด็กปกติเลยเนอะ" ทั้งๆที่ร่างกายเขาไม่สมประกอบ แต่จิตใจน้องๆ ดีมาก เขาก็อยากให้เราทุกคนคิดว่าเขาเหมือนคนทั่วไป เราพูดคุยกับเด็กๆ และคุณครูสอนเกษตรพอสมควรจึงเดินทางกลับ
วันรุ่งขึ้นเราหลายคนทั้งพี่รุ่น 1 น้องแจง และรุ่นเรา 7-8 คน ไป ถึงรร น้องๆ มารอทานข้าวกลางวันเที่ยงที่ โรงอาหารแล้ว มีแม่ครัวและเจ้าหน้าที่คอยตักอาหารใส่ถาด หมดแล้วก็จะยกมือขอต่อ พวกเราบางส่วนเลยได้ช่วยถือให้ เด็กบางคนเดินได้ก็ไปรับเอง จากนั้นก็เลี้ยงไอศรีม ทานกันหลายเที่ยว จนเพื่อนคนนึงเป็นห่วงบอกว่า น้องเขาทานกันมากๆจะไม่สบายรึเปล่า ... พอเด็กๆ ทานไอศครีมแล้ว บ้างก็ย้ายไปดู TV .. เรามีเวลาอยู่ได้ไม่นาน เราต้องขอตัวคุณครูกลับ เพราะต้องกลับไปเรียนบ่าย เราได้ลาเด็กๆ และสัญญาว่าจะมาเยี่ยมกันอีกนะ
ก่อนทานข้าว ต้องกล่าวคาถาบูชาข้าวก่อน
คุณครูคนหนึ่งบอกเราว่า แขกส่วนใหญ่ที่มาเลี้ยงเด็ก จะเคยมากันแล้ว และบอกต่อๆกันไป เพราะคนไม่ค่อยรู้จัก แม้จะอยู่ในเมืองก็ตาม พวกเราคุยกันเองว่า คุณครูและเจ้าหน้าที่ๆนี่ต้องเสียสละมากเลย เพราะต้องอยู่กับเด็กทุกวันไม่มีวันหยุดเสาร์อาทิตย์ เรานึกถึงสมัยทำงานอยู่รร หมู่บ้านเด็กเลย ที่นี่ต่างจากรร หมู่บ้านเด็ก ตรงที่เด็กหมู่บ้านเด็กร่างกายครบ 32 แต่สภาพจิตใจอารมณ์อาจจะไม่พร้อม เพราะเป็นเด็กกำพร้า เร่ร่อน ถูกทารุณ ถูกทอดทิ้ง เลยจะออกก้าวร้าว แต่เด็กที่ รร ศรีสังวาลย์ อารมณ์ จิตใจดี แสดงว่าถูกอบรมบ่มมาอย่างดี ไม่ให้รู้สึกถึงปมด้อย แม้ร่างกายจะไม่ครบก็ตาม
อจ แจง นิศาชล รุ่นพี่มาทำบุญด้วย
พี่อ๋องบอกว่า นางงามรักเด็ก ต้องชักรูปหน่อย
พี่อ๋อง พรชนิตว์ ตัวแทนกล่าวแนะนำตัว
อจ ติ๊ก จุฑาทิพย์ จากภาควิชาฯมาด้วย
แก้งส์สาวน้อย
แก้งส์หนุ่มน้อย
น้องตัวแทนกล่าวขอบคุณพวกเรา
....
วันนั้นเราทุกคนเลยได้อิ่มใจกลับมา หลายคนบอกว่า เห็นเด็กๆที่รร ศรีสังวาลย์แล้ว จะได้รู้สึกว่าเรายังโชคดีมาก และจะได้ไม่ท้อถอย เมื่อเจอเรื่องอะไรก็ตาม
ลืมบอกไปหนึ่งอย่าง ที่รร ศรีสังวาลย์ นอกจากจะรับจัดเลี้ยงอาหารให้เด็กๆ จากคนภายนอกแล้ว ยังรับบริจาคข้าวของใช้จำเป็นด้วยค่ะ โดยเฉพาะพวกแพมเพิร์ส ผ้าอนามัย และของใช้อื่นๆ เพราะเด็กๆ จะเยอะ มีจำนวน 100 กว่าคน คละกันทั้งเด็กหญิงเด็กชาย เล็กๆ ตั้งแต่อนุบาลจนโต ถ้าท่านใดสนใจทำบุญ สามารถติดต่อไปได้นะคะ บังเอิญลืมถามเบอร์ที่อยู่ที่ติดต่อมา แต่ว่ารร อยู่ฝั่งตรงข้ามกับมข ด้านประตูศาลเจ้าพ่อมอดินแดง เข้าซอยที่มีหน่วยราชการเยอะๆ แต่หน้าปากซอยมีป้ายเขียนไว้ด้วยค่ะอิ่มใจแล้วได้บุญด้วยครับพี่ปุ๊กดีจังเลย
พี่ปุ๊กสบายดีนะครับ