คติเตือนใจ
หนุ่มใช้เวลาอยู่ใน รพ.นานเกือบ 2 เดือน หมอจึงให้กลับบ้านได้ช่วงต้นเดือนกันยายน 2550 เมื่อกลับมาอยู่ที่บ้าน ภาระหนักตกอยู่กับพ่อและแม่ ซึ่งท่านเองก็อายุมากแล้ว (อายุ 74 ปี) ปกติหากหนุ่มไม่ป่วย หนุ่มจะเป็นผู้ที่ดูแลแม่ พาไปหาหมอที่ศิริราช แม่เป็นโรคไขข้อเข่า เนื่องจากอายุมาก โชคดีที่แม่ไม่อ้วน แต่แม่ปวดเข่าและขามาก ในปัจจุบันกลับกัน แม่ต้องคอยดูแลหนุ่มต้องเตรียมอาหาร ยา ซักเสื้อผ้า รวมทั้งการดูแลการขับถ่าย พ่อและแม่ต้องช่วยกันในเวลากลางวัน
พี่-น้องได้ช่วยเหลือบ้างหลังเลิกจากงาน สภาพทางร่างกายหนุ่มพัฒนาดีขึ้นเป็นลำดับ แต่ในการขับถ่ายยังควบคุมไม่ได้เลย หนุ่มกลับมาอยู่บ้านได้ประมาณ 1 เดือน ก็ต้องกลับเข้า รพ.อีกครั้ง เนื่องจาก หนุ่มมีอาการรับรู้ช้าขึ้น นอนมากขึ้น มีอาการเบื่ออาหาร หมอบอกว่าเป็นเพราะน้ำในสมองไม่สามารถถ่ายเทได้ตามปกติ หมอต้องทำการผ่าตัดฝังท่อซิลิโคน ให้น้ำในสมองไหลมาตามท่อลงสู่ช่องท้อง ในคืนแรกหลังการผ่าตัด เวลาประมาณตี 2 หนุ่มตื่นขึ้นมา ลงจากเตียง
ซึ่งคืนนั้นดิฉันเป็นผู้เฝ้าดูแล ตกใจตื่นเพราะได้ยินเสียงดัง ตื่นมาเห็นหนุ่มยืนอยู่ปลายเตียงผู้ป่วย ดิฉันถามว่าจะไปไหน หนุ่มตอบว่าปวดท้องฉี่ จะไปเข้าห้องน้ำ ดิฉันดีใจที่หนุ่มสามารถรับรู้การขับถ่ายได้
แต่ก็ไม่เป็นเช่นนั้น เพราะต่อมาอีก 1วัน หนุ่มก็เริ่มไม่รับรู้อีก หมอบอกว่าต้องใช้เวลา ดิฉันก็แปลกใจว่าทำไม คืนแรกหลักผ่าตัดจึงรับรู้ได้ดี แต่ต่อมาจึงกลับไปเหมือนเดิม หนุ่มพักอยู่ใน รพ.ประมาณ 1 สัปดาห์
หมอก็ให้กลับมาพักที่บ้านได้ หมอยังมีนัดหมายให้ไปพบเป็นระยะ ๆ ตลอด
ปัจจุบันนี้ หนุ่มสามารถเดินได้คล่องขึ้น ขาข้างยกได้สูงขึ้นแต่ยังไม่เป็นปกติ เดินได้ระยะทางที่ไกลมากขึ้นช่วงเช้า ๆ และเย็น ๆ แสงแดดอ่อน ๆ หนุ่มจะออกไปเดินหน้าบ้าน แต่อาการทางสมองยังไม่ดีขึ้นเลยอายุสมองเหมือนจะกลับไปเป็นเด็ก หวงของกิน กินเก่ง กินไม่หยุด เรื่องของการขับถ่ายเรื่องการปัสสาวะพอรับรู้ได้ บางครั้งเดินเข้าห้องน้ำเอง (แต่ส่วนมากพ่อ,แม่ จะคอยเตือนให้ไปเข้าห้องน้ำ ห่างกันครั้งละ 2 -3 ชม.) เรื่องการอุจจาระเป็นเรื่องที่หนักใจมาก เพราะหนุ่มไม่สามารถรับรู้ได้เลย ในช่วงหลังนี้เหมือนพอจะรับรู้ได้บ้าง แต่ก็เดินไปห้องน้ำแทบไม่ทัน คือเมื่อไปถึงห้องน้ำก็ถ่ายออกเสียแล้ว ยังไม่ทัน
จะถอดกางเกง เลยทำให้ต้องเลอะเทอะบ้าง (เป็นเรื่องหนักใจที่สุด)
ความเห็น (2)
ขอแสดงความเห็นใจเป็นอย่างมาก
และขอให้บุญคุ้มครองรักษาให้หายวันหายคืน เป็นปกติ จนสามารถดูแลพ่อแม่ได้ต่อไป
สวัสดีค่ะคุณจันทนีย์
เป็นกำลังใจให้คุณจันทนีย์และครอบครัวนะค่ะ ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย จงดลบันดาลให้คุณหนุ่มหายไว ๆ และกลับมาเหมือนเดิมนะค่ะ ขอบคุณนะค่ะที่นำมาเผยแพร่ให้เป็นอุทาหรน์