เครื่องมือประมงประเภททำลายล้าง
เครื่องมือจับปลากะตักประกอบการปั่นไฟ
การจับปลากะตักมี 2 แบบหลักคือ
ใช้เรือจับปลากะตักกลางวันโดยใช้อวนล้อม
และใช้เรือปั่นไฟจับปลากะตักในเวลากลางคืน
การจับปลากะตักที่ชาวบ้านเห็นว่าเป็นการประมงแบบทำลายล้างคือ
การใช้เรือปั่นไฟจับปลากะตักในเวลากลางคืน
ซึ่งพบได้ในทุกจังหวัดทั้งฝั่งอ่าวไทยและฝั่งทะเลอันดามัน
มีทั้งเรือในท้องถิ่นและเรือจากภาคกลาง ภาคตะวันออก
มีการทำประมงชนิดนี้ตลอดปี โดยเรือท้องถิ่นบางส่วนไม่เคลื่อนย้ายถิ่น
เรือขนาดเล็ดอาจหยุดทำการประมงชั่วคราว แต่บางส่วนย้ายไปทำในเขตต่าง ๆ
ตามฤดูของลมมรสุม เพื่อหลีกคลื่นลมแรง และหลีกช่วงฤดูปิดอ่าว คือ
ช่วงพฤศจิกายน-ธันวาคม (ฤดูลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ)
และมีนาคม-พฤษภาคม (ฤดูร้อน)
จะทำหนาแน่นทางอ่าวไทยฝั่งตะวันออกและฝั่งอันดามัย
พอถึงมิถุนายน-ตุลาคม (ฤดูลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้)
จะทำมากแถบอ่าวไทยฝั่งตะวันตก
เรือปั่นไฟปลากะตักจะใช้แสงสว่างล่อปลา ทำให้ปลาเศรษฐกิจชนิดอื่น
โดยเฉพาะที่เป็นสัตว์น้ำวัยอ่อนถูกจับไปด้วย
ในอัตราส่วนที่สูงมาก
เรือปั่นไฟปลากะตักแบ่งได้เป็น 3 ชนิดคือ
เรือจับปลากะตักปั่นไฟแบบใช้อวนล้อม เรือจับปลากะตักปั่นไฟแบบอวนช้อน
(หรืออวนยก) และเรือจับปลากะตักปั่นไฟแบบใช้อวนครอบ (หรืออวนมุ้ง)
เครื่องมือจับปลากะตักประกอบการปั่นไฟแบบใช้อวนล้อม
อุปกรณ์
เรือประมง ประกอบด้วยเรืออวนหรือเรือแม่ 1 ลำ ยาว
14-24 เมตร และเรือปั่นไฟ 3-5 ลำ ยาว 9-14 เมตร
ทำหน้าที่ปั่นไฟล่อปลาใช้กำลังไฟขนาด 15-20 กิโลวัตต์ต่อลำ จำนวนคน
20-30 คน ทุกลำจะมีเครื่องแอคโคซาวเดอร์
หรือโซนาร์สำหรับช่วยค้นหาฝูงปลา
เครื่องมืออวน เป็นอวนล้อมจับแบบใช้สายมาน
ขนาดตาอวน 0.7-0.8 เซนติเมตร ความยาวอวน 250-500 เมตร ลึก 50-80 เมตร
ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับขนาดของเรือ
วิธีทำการประมง
จะจับปลาในเวลากลางคืน โดยเรืออวนจะใช้เครื่องแอคโคซาวเดอร์ค้นหา
จะแล่นค้นหาฝูงปลาในตอนเย็น ให้เรือปั่นไฟ 3-5 ลำแล่นตาม
ซึ่งอาจพบปลาหลายฝูง หลายจุด
เมื่อพบฝูงปลาจะให้เรือปั่นไฟแยกย้ายกันไปทอดสมออยู่ตามฝูงปลากะตัก
และเปิดไฟล่อรอเวลาให้กระแสน้ำนิ่งจึงจะให้เรืออวนมาจับปลาที่ตอมแสงไฟของเรือปั่นไฟทีละลำ
โดยให้เรือปั่นไฟถอนสมอขึ้นเรือ แล้วเรืออวนปล่อยอวนล้อมรอบเรือปั่นไฟ
เสร็จแล้วเรือปั่นไฟจะแล่นออกจากวงอวนไปทอดสมอปั่นไฟในที่ใหม่
ส่วนเรืออวนก็กว้านสายมานปิดผืนอวนด้านล่างและกู้ขึ้นเรือ
ส่วนใหญ่จะใช้คันบูมหน้าเก๋งเรือกับกว้านข้างเรือช่วยกู้อวนจนสามารถตักปลาใส่เรือได้
จากนั้นก็ไปล้อมเรือปั่นไฟต่อไป แต่ละคืนจะวงอวนได้ราว 2-3
ครั้ง
แหล่งทำการประมง บริเวณอ่าวไทยที่ระดับน้ำลึก 20-45 เมตร
บริเวณทะเลอันดามัยที่ระดับน้ำลึก 20-80 เมตร ห่างฝั่ง 10-40 ไมล์
จังหวัดที่พบ ชุมพร ระนอง พังงา เป็นต้น
ระยะเวลาทำการประมง ราว 22-23 วันต่อเดือน ในช่วงแรม 5 ค่ำ
ถึงขึ้น 12 ค่ำ
ลักษณะการทำลายล้าง
แสงไฟจะล่อสัตว์น้ำทุกขนาด
ประกอบกับตาอวนที่เล็กทำให้สัตว์น้ำวัยอ่อนโตไม่ได้ขนาดถูกจับพร้อมกับปลากะตักเป็นจำนวนมากถึงราว
20-50%
เครื่องมือจับปลากะตักประกอบการปั่นไฟแบบใช้อวนล้อม
(อวนยก)
เรือจับปลากะตักปั่นไฟแบบใช้อวนล้อม (อวนยก)
เป็นการทำประมงที่ดัดแปลงมาจากอวนช้อนหมึกหรือไดหมึก
โดยปรับขนาดตาของอวนให้เล็กลง พร้อมกับปรับไฟและวิธีการหรี่ไฟ
(โช้คไฟ) ให้ปลากะตักขึ้นสู่ผิวน้ำดีขึ้น
อุปกรณ์
เรือประมง ความยาวเรือ 7-16 เมตร โดยส่วนใหญ่ยาว 10-14 เมตร
เครื่องยนต์ 24-275 แรงม้า ติดตั้งดวงไฟจำนวน 18-50 ดวง บนราวไม้ไผ่
4-6 อัน แบ่งเป็นหลอดไฟธรรมดา 12-40 ดวง หลอดไฟสปอตไลท์ขนาดดวงละ 500
วัตต์ 6-12 ดวง ปั่นโดยไดนาโมขนาดลูกละ 5-15 กิโลวัตต์ 1-2 ลูก
ส่วนใหญ่มีเครื่องแอคโคซาวเดอร์เพื่อหาฝูงปลาและมีวิทยุสื่อสาร
เครื่องมืออวน เรียกว่าอวนช้อนปลากะตัก
เป็นอวนผืนเดียวรูปสี่เหลี่ยมคางหมู ความยาวอวนด้านบทยาวกว่าด้านล่าง
1-4 เมตร ยาวเท่าขนาดของเรือหรือยาวกว่าเรือ 3-4 เมตร
มีทุ่นพยุงอวนด้านบนแต่เรือขนาดเล็กบางลำอาจไม่ใช้ทุ่น
คร่าวล่างใส่ตะกั่วขนาดลูกละ 0.12-1.00 กิโลกรัม จำนวนรวมกันผืนละ
2-10 กิโลกรัม กระจายไปตามความยาวคร่าวล่าง
ความกว้างหรือความลึกของอวนส่วนมากลึกกว่าเรือ 3-5 เมตร
โดยสามารถปรับให้ลึกหรือย่นให้สั้นเข้าได้ตามความลึกของน้ำ
บางลำติดทุ่นพยุงอวนด้านข้างด้วยราว 8 ลูก โดยผูกห่างกัน 0.5-1.00
เมตร บางลำใช้ห่วงโลหะขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 5 เซนติเมตร ห่างกัน 1.20
เมตร และมีเชือกร้อยผ่านห่วงสำหรับใช้ดึงขอบอวนด้านข้างทั้ง 2
ข้างให้ตึงเหนือผิวน้ำขณะกู้อวนเนื้ออวนเป็นไนล่อนชนิดไม่มีปมขนาดตา
8.30-9.30 มิลลิเมตร
บางรายรวบเนื้ออวนด้านบนเป็นกระจุกไว้ที่กึ่งกลางคร่าวบนเพื่อให้อวนพองออกมากขึ้นขณะทำการช้อน
นอกจากนี้มุมอวนด้านล่างทั้งสองมุมยังมีตุ้มน้ำหนักทำด้วยตะกั่วหรือเหล็กขนาดอันละ
5-10 กิโลกรัม จำนวน 2 อันถ่วงอยู่ บางลำเพิ่มตุ้มน้ำหนักตรงกลางอีก 1
จุด แต่ละจุดจะมีเชือกยาว 14-16
เมตรผูกอยู่ด้วยเพื่อใช้ฉุดด้านขอบล่างของผืนอวนเมื่อต้องการกู้
วิธีการทำประมง ใช้คน 3-6 คน ทำการประมงในเวลากลางคืน
โดยแล่นเรือค้นหาฝูงปลากะตักด้วยแอคโคซาวเดอร์
เมื่อพบฝูงปลากะตักจะทอดสมอเรือ
หรือปล่อยอวนถ่วงหัวเรืออย่างใดอย่างหนึ่ง
แล้วเปิดไฟล่อปลากะตักทุกดวง เว้นไฟหรี่ที่เป็นสปอตไลท์
จะเฝ้าดูฝูงปลาจากจอแอคโคซาวเดอร์ตลอดเวลา
เมื่อเห็นว่าปลารวมฝูงกันมากแล้วจะดับไฟทุกดวง
แล้วเปิดกลุ่มไฟหรี่ที่อยู่กลางลำแทน
ขณะเดียวกันก็ให้ลูกขึงอวนไว้ที่ปลายคันไม้ไผ่
จากนั้นจะเริ่มหรี่ไฟโดยปรับรอบเครื่องยนต์ให้ต่ำลง
และเร่งไฟให้สว่างขึ้นทันทีที่ปลากะตักบางส่วนขึ้นถึงผิวน้ำ
แล้วปรับไฟหรี่สลับกับการเร่งไปอีก 1-5 ครั้ง
จนเห็นว่าปลากะตักไม่ขึ้นมามากกว่านี้อีกแล้ว
จึงช่วยกันฉุดเชือกผูกมุมอวนขอบล่างขึ้นเรือโดยเร็ว
ซึ่งส่วนใหญ่จะใช้กว้านฉุด
แล้วเก็บเนื้ออวนขึ้นเรือจนสามารถตักปลากะตักใส่เรือได้
แต่ละคืนจะย้ายที่จับปลากะตัก 1-4 แห่ง แต่ละแห่งช้อนปลาซ้ำได้ 1-10
ครั้ง
แหล่งทำการประมง ส่วนใหญ่อยู่ในบริเวณน้ำลึก 20-45 เมตร
ห่างฝั่ง 5-25 ไมล์
จังหวัดที่พบ พบได้ทั่วไป แหล่งสำคัญของเรือจะมาจากชลบุรี
ประจวบคีรีขันธ์ ตระเวณทำการประมงเวลาลมสงบ
ระยะเวลาทำการประมง ส่วนใหญ่ทำในช่วงแรม 4 ค่ำ ถึงขึ้น 12 ค่ำ
เดือนละราว 23-24 วัน
ลักษณะการทำลายล้าง
แสงไฟจะล่อสัตว์น้ำทุกขนาด
ประกอบกับตาวนที่เล็กทำให้สัตว์น้ำวัยอ่อน
และที่โตไม่ได้ขนาดถูกจับพร้อมกับปลากะตักเป็นจำนวนมาก
เครื่องมือจับปลากะตักประกอบการปั่นไฟแบบใช้อวนครอบ (อวนมุ้ง)
อวนครอบปลากะตักมักจะพบในเรือไดหมึก
เพราะมีลักษณะเหมือนอวนครอบหมึก
แต่อวนครอบปลากะตักมีขนาดตาอวนเล็กกว่า
บางครั้งจึงอาจเลือกครอบหมึกหรือครอบปลากะตักก็ได้ตามการค้นพบสัตว์เป้าหมาย
แต่ละลำจะมีแอคโคซาวเดอร์และวิทยุสื่อสาร
อุปกรณ์
เรือประมง ความยาว 7-18 เมตร ส่วนใหญ่ 10-14 เมตร เครื่องยนต์ขนาด 24-300 แรงม้า
ใช้ไดนาโมขนาด 10-30 กิโลวัตต์ ติดตั้งดวงไฟดวงละ 500 วัตต์จำนวน
20-40 ดวงสำหรับล่อสัตว์น้ำและดวงไฟสปอตไลท์ใช้หรี่ขนาด 500
วัตต์จัดให้รวมกลุ่มเป็นกระจุกจำนวน 5-6 ดวง
เครื่องมืออวน เรียกว่าอวนครอบหรืออวนมุ้ง
เป็นอวนรูปกล่องสี่เหลี่ยมเปิดด้านบนและด้านล่าง
ความยาวอวนใกล้เคียงหรือเท่ากับความยาวของเรือ หรือ 7-16 เมตร
ด้านกว้างเท่ากับความยาวของคันไม้ที่ใช้ขึงอวน หรือ 7-12 เมตร ด้านลึกของอวน 18-23 เมตร ส่วนคร่าวบนใส่ทุ่น 3 ด้าน
เว้นด้านที่ติดกับกราบเรือ
ความยาวอวนรอบปากล่างจะมากกว่ารอบปากบนประมาณ 4 เมตร
ขอบล่างสุดของผืนอวนมีตะกั่วและห่วงโลหะวงแหวนผูกเป็นระยะโดยรอบ
คิดเป็นน้ำหนักรวมกัน 70-120 กิโลกรัม และมีเชือกผูกผ่านทุกห่วง
ปลายเชือกที่เหลืออยู่บนเรือราว 30 เมตร
มาบรรจบกันที่กึ่งกลางอวนด้านที่แนบกราบเรือใช้สำหรับชักรวบปิดทางออกของสัตว์น้ำด้านล่างสุดของผืนอวน
นอกจากนี้ยังเพิ่มตุ้มน้ำหนักขนาดอันละ 4-6 กิโลกรัม ถ่วงที่มุมด้านล่างทั้ง 4
มุมเพื่อให้อวนจมเร็วยิ่งขึ้น
วิธีทำการประมง ใช้แรงคนลำละ 4-6 คน ทำในเวลากลางคืน
โดยอาจไม่ใช่คืนเดือนมืดนัก
เริ่มจากการแล่นเรือค้นหาฝูงปลากะตักด้วยแอคโคซาวเดอร์
เมื่อพบก็ทอดสมอเรือปั่นไฟล่อทุกดวงราว 1 ชั่วโมง เว้นไว้เฉพาะไฟหรี่
เมื่อเห็นว่าปลารวมฝูงกันมากแล้วก็จะทยอยดับไฟตามลำดับ
จนเหลือเฉพาะกลุ่มไฟสปอตไลท์ที่หรี่กลางลำด้านที่มีอวนแล้วหรี่ไฟโดยลดกำลังเครื่องยนต์แล้วเร่งให้สว่างทันทีสลับไปมาประมาณ
2-10 ครั้งในเวลา 1-2 นาที กู้อวนและตักปลาใส่เรือ จากนั้น
อาจทำซ้ำใหม่ที่เดิมหรือย้ายแหล่งจับใหม่ แต่ละคืนจะย้ายแหล่งประมาณ
3-6 แห่ง ใช้อวนครอบคืนละ 6-10 ครั้ง
แหล่งทำการประมง ระดับน้ำลึก 5-30 เมตร ระยะห่างฝั่ง 2-30
ไมล์ทั้งฝั่งอ่าวไทยและอันดามัน
จังหวัดที่พบ ชุมพร สงขลา ปัตตานี นราธิวาส ระนอง ภูเก็ต พังงา สตูล
ตรัง
ระยะเวลาทำการประมง เดือนละ 22-23 วัน
ลักษณะการทำลายล้าง
แสงไฟจะล่อสัตว์น้ำทุกขนาด
ประกอบกับตาวนที่เล็กทำให้สัตว์น้ำวัยอ่อน
โตไม่ได้ขนาดถูกจับพร้อมกับปลากะตักเป็นจำนวนมาก
ที่มา:www.Nicaonline.com