เรียก"ไอ้เขียว" ทั้งที่มันเป็นสุนัขตัวเมีย(ให้ดิ้นตายแบบไม่ดัดจริตอยากเรียกหมามากกว่า แต่เอาเถอะเพื่อความสุภาพในที่สาธารณะเช่นนี้)
ไอ้เขียวเป็นสุนัขตัวหนึ่งในหลายๆตัว อาศัยและปฏิบัติงานในโรงเรียนตลอด ๒๔ ชั่วโมง ไม่มีวันหยุด ป้วนเปี้ยนอยู่ตามห้องทำงานต่างๆของครู โดยเฉพาะระเบียงหน้าอาคาร จะว่าถือวิสาสะเพราะสนิทชิดเชื้อกับครูหลายท่านก็ไม่แน่ใจความคิดมัน แต่ไอ้เขียวเป็นที่รักเอ็นดูของหลายๆคน น่าจะมาจากความสุภาพเรียบร้อย มีมรรยาท
เคยเห็นไอ้เขียวครั้งแรกเมื่อ ๔-๕ ปีที่แล้ว แต่ไม่ได้ใส่ใจนัก ช่วงหนึ่งต้องไปทำงานที่ห้องวิชาการบ่อยๆ จึงสังเกตว่ามีสุนัขไทยพื้นบ้านขนาดกลางสีเขียวน้ำตาลมักมาหลบนอนในห้อง เพื่อหนีความอลหม่าน รับเอาไอเย็นของพื้นคอนกรีต
ยามจำเป็นต้องไล่มันออกไป จะเดินค้อมหัว หางหลุบ ตัวลีบ ลัดเลาะผนังห้องให้ห่างเราอย่างมีสัมมาคารวะ นอกจากอาการที่ว่าบางจังหวะยังเงยหน้าส่งสายตาเศร้าๆเชิงขอร้องให้เห็นอกเห็นใจ(มันบ้างเถอะ)อีกด้วย แต่ก็ไม่เคยเกี่ยงงอนหรือดื้อดึงสักครั้ง แววตาคู่นั้นเป็นจุดเริ่มต้นทำให้รู้จักไอ้เขียว
ครูอาจารย์ นักการ โดยเฉพาะผู้อำนวยการในขณะนั้น มักนำอาหารจากบ้านมาฝากให้ไอ้เขียวรับประทาน(เฮ้ย! กิน)อย่างสม่ำเสมอ มันเลยดูหยิ่งๆเลือกกินน่าดู บางอย่างไม่สนแม้แต่จะมอง ขนาดหมายังเมินคงเป็นเช่นนี้(ฮา) เคยปรารถนาดีว่าไอ้เขียวต้องชอบแน่ๆตามประสาหมา(เฮ้ย! สุนัข) คอไก่ กระดูกไก่ต้ม เนื้อเค็ม ฯลฯ ซึ่งเอามาฝาก เปล่าเลยคงเพราะความกินดีอยู่ดีของมัน
มาโรงเรียนวันหยุดเสาร์อาทิตย์ ปิดเทอมหรือมาอยู่เวรกลางค่ำกลางคืน ไอ้เขียวจะดีใจเป็นพิเศษ วิ่งมาต้อนรับหางชันชี้ ยิ้มแย้ม ส่ายหัวส่ายหางไปมาอุตลุด พร้อมส่งสายตาหวานแหววครางอิ๋งๆ
ปกติมาโรงเรียนตอนเช้าไอ้เขียวทำหน้าที่อย่างนี้เป็นกิจวัตรอยู่แล้ว แต่ถ้าวันหยุดไม่มีคนคงเหงา ใครโผล่มาจึงกระดี๊กระด๊ามาก น่าจะคุ้นเคยกับการมีเพื่อนฝูง ทั้งครูและนักเรียนเต็มไปหมดอย่างนั้นกระมัง
มีอยู่ครั้งสักสองปีแล้วเห็นจะได้ หมั่นไส้! มาถึงโรงเรียนตอนเช้าขับรถไปจอดใต้ถุนอาคารตามปกติ ไอ้เขียวเอี้ยงๆมายืนห่างๆ จะให้ทักทายพูดคุยด้วยนั่นแหละ
“เขียว”พอเอ่ยปากเท่านั้นพุ่งมาหัวหางส่าย ลูบหน้าลูบหลังเจรจากับมันสักครู่ ตอนแรกก็สนใจเราดี แต่บัดดลชะงัก..ไอ้เขียวชะงัก เพราะเห็นรถแดงคันนั้นแล่นผ่านประตูโรงเรียนเข้ามาพอดี มองเห็นแต่ไกล เราไม่ทันสังเกตแต่มันเห็นแล้ว ไม่ฟังใครทั้งนั้น หันหลังทะยานดิ่งไปยังรถแดงคันนั้นด้วยอาการลิงโลดสุดขีด
รถแดงคันนั้นเป็นของผู้อำนวยการที่นี่ในขณะนั้นครับ
เป็นไง? รู้จักไอ้เขียวดีแล้วหรือยัง(ฮา)
หลายคนที่เลี้ยงสุนัข หรือคุ้นเคยกับสัตว์เลี้ยงที่รู้ภาษามักมีความประทับใจ ยิ่งถ้าได้เลี้ยงเป็นของตนเองตั้งแต่เล็กๆจนโต ฝึกหัดให้ปฏิบัติตามคำสั่งแบบรู้ภาษาคนจะมีความผูกพันธ์มากขึ้น จนมีหนุ่มสาวที่เลี้ยงสุนัขว่า Love me love my dog แล้วนี่เป็นสุนัขในโรงเรียนนะ ถ้าเลี้ยงเองจะเขียนเล่าได้ละเอียดขนาดไหน พี่เลยนึกถึงนิทานเกี่ยวกับสุนัขสองแม่ลูกสนใจอ่านรายละเอียดที่พี่เขียนใน ครูภาษาไทยแล้วกันนะ
ขอบคุณ อ.sky ครับ
สวัสดีค่ะ