พฤกษาสวาท(จบ)

การพูดว่าอ่อนเป็นเมียวิกสิตมาก่อนประจิมจะถือว่าหมิ่นประมาทอ่อนไหม,ในฐานะผู้ปกครองประจิมมีสิทธิตบสีหรืออ่อนได้ไหม,หรือจะกักขังอ่อนไว้ได้ไหม

ผมหยอดท้ายในคราวที่แล้วให้คิดว่าประจิมเป็นผู้ปกครองตามกฎหมายหรือไม่ ถ้าอ่านตอนสามดีๆผมบอกไว้แล้วว่ากฎหมายกำหนดไว้ชัดเจนว่าต้องให้ศาลสั่ง ดังนั้นประจิมจึงไม่ได้เป็นผู้ปกครองตามกฎหมาย แต่เป็นผู้ปกครองโดยพฤตินัย ถูกต้องนะคร๊าบบบบบ

เมื่อประจิมไม่ได้เป็นผู้ปกครอง ประจิมจึงไม่มีสิทธิไปกำหนดที่อยู่ของอ่อน พูดง่ายๆก็คือบังคับอ่อนให้อยู่แต่ในบ้านไม่ได้ ในละครประจิมกลัวอ่อนจะหนีไปจึงขังอ่อนไว้ในห้องนอนภายในบ้าน ประจิมเอ๋ย แกรู้ไหมว่าการกักขังคนไว้โดยไม่มีอำนาจเป็นความผิดทางอาญาเชียวนะ ไม่เชื่อใช่ไหม ดูนี่ซะ.....กฎหมายอาญา มาตรา 310 เขาบอกว่า

“ผู้ใดหน่วงเหนี่ยวหรือกักขังผู้อื่น หรือกระทำด้วยประการใดให้ผู้อื่นปราศจากเสรีภาพในร่างกาย ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสามปี หรือปรับไม่เกินหกพันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ ถ้าการกระทำความผิดตามวรรคแรก เป็นเหตุให้ผู้ถูกหน่วงเหนี่ยวถูกกักขังหรือต้องปราศจากเสรีภาพในร่างกายนั้นถึงแก่ความตาย หรือรับอันตรายสาหัส ผู้กระทำต้องระวางโทษดังที่บัญญัติไว้ในมาตรา 290 มาตรา 297 หรือมาตรา 298 นั้น”

แต่ก็อย่างว่าแหละ ความผิดที่ว่านี้เถ้าเป็นไปตามมาตรา ๓๑๐ วรรคแรก(เฉพาะวรรคแรกไม่ได้ทำให้เขาตายหรือได้รับอันตรายสาหัส)เป็นความผิดอันยอมความได้ ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้ในมาตรา 321 ว่า

“ความผิดตามมาตรา 309 วรรคแรก มาตรา 310 วรรคแรก และมาตรา 311 วรรคแรก เป็นความผิดอันยอมความได้”

ผลก็คือหากภายในกำหนด ๓ เดือนที่ถูกประจิมกระทำ แล้วอ่อนไม่แจ้งความร้องทุกข์คดีก็จะขาดอายุความฟ้องประจิมไม่ได้ครับ ในเรื่องนี้ตั้งแต่อ่อนหนีออกจากบ้าน แล้วกลับมา จนกระทั่งอ่อนท้องแล้วหนีออกจากบ้าน และคลอดลูกออกมาคงเกินสามเดือนจนไม่รู้กี่เดือนแล้ว เพราะอยู่จนอ่อนคลอดลูกก็ไม่เห็นได้แจ้งความร้องทุข์อะไร ดังนั้นจึงทำอะไรประจิมไม่ได้เพราะคดีขาดอายุความ อ้าวววว ไม่สะใจท่านผู้ชมเสียแล้วละครับ

การที่ประจิมไม่ให้อ่อนเรียนต่อล่ะจะผิดไหม ก็ในเมื่อประจิมไม่ได้เป็นผู้ปกครองตามกฎหมายจึงไม่มีหน้าที่ที่ต้องส่งเสียให้อ่อนเรียนหนังสือ ดังนั้นประจิมจะบริจาคเพื่อการศึกษาหรือไม่ก็บังคับประจิมไม่ได้ โง่ต่อไปนะอ่อนนะ.....การมีผัวนะไม่ต้องใช้ความรู้มากนักหรอก ไม่ต้องจบคหกรรมก็มีผัวได้ เฮ้อ...

พูดถึงอ่อนแล้วก็ต้องพูดถึงสตีซึ่งเป็นญาติห่างๆกับประจิมและแอบหลงรักประจิมแต่ถูกแม่ของประจิมนำมาอุปการะ ถ้าโดยหลักกฎหมายแล้วก็ไม่ใช่เป็นผู้อยู่ในปกครองและประจิมก็ไม่ใช่ผู้ปกครอง ดังนั้นไม่ว่าจะโกรธจะโมโหยังไง ประจิมไม่มีสิทธิตบสตี พอไปตบเข้าก็จะเป็นความผิดอาญาฐานทำร้ายร่างกายครับ มาตรา 295 เขาบอกว่า

“ผู้ใดทำร้ายผู้อื่น จนเป็นเหตุให้เกิดอันตรายแก่กายหรือจิตใจของผู้อื่นนั้น ผู้นั้นกระทำความผิดฐานทำร้ายร่างกาย ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสองปี หรือปรับไม่เกินสี่พันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ”

ในละครตอนนี้ผมไม่ได้ดูว่าสตีถูกตบจนเลือดออกยางออกหรือเปล่า เพราะศาลฎีกาเขาดูเลือดเหมือนกัน อิอิ ถ้ามีเลือดไหลก็มักจะลงโทษตามมาตรานี้ แต่ถ้าฟกช้ำศาลมักจะไปลงโทษในความผิดลหุโทษครับ เนี่ย..ครับลองดูมาตรานี้ครับ

มาตรา 391 ผู้ใดใช้กำลังทำร้ายผู้อื่นไม่ถึงกับเป็นเหตุให้เกิดอันตรายแก่กายหรือจิตใจ ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งเดือน หรือปรับไม่เกินหนึ่งพันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ

ด้วยความเคารพต่อศาลผมไม่เห็นด้วยครับ เพราะบาดแผลเลือดไหลอาจจะไม่เจ็บเท่าฟกช้ำดำเขียวนะครับท่านครับ.บางทีมันเจ็บลึกๆข้างในง่ะ.....อิอิ

แต่ความผิดฐานทำร้ายร่างกายเนี่ย...ไม่ใช่ความผิดอันยอมความได้ ดังนั้นถ้ามีใครไปแจ้งความขึ้นมาประจิมโดนแน่ครับ

อ้อ เกือบลืมพูดถึงวิกสิต หลังจากที่ประจิมได้อ่อนเป็นเมียแล้วพากลับบ้าน วิกสิตกลับจากไปเข้าค่ายโกรธมาก ทั้งโกรธอ่อนโกรธประจิม ดึงอ่อนมากอด ประจิมมาเห็นก็โกรธ หาว่าอ่อนคบชู้ วิกสิตก็เลยพูดด้วยเจตนาให้เสียดแทงใจประจิมว่าอ่อนเป็นเมียเขามาก่อน อ่อนไม่ได้คบชู้แต่ประจิมนั่นแหละที่เป็นชู้เพราะมาแย่งเมียของวิกสิตไป การพูดเช่นนี้ อ่อนเสียหายไหมครับ เป็นการใส่ความอ่อนไหมครับ เพราะตามข้อเท็จจริงเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ งั้นดูนี่เลยครับ

มาตรา 326 ผู้ใดใส่ความผู้อื่นต่อบุคคลที่สาม โดยประการที่น่าจะทำให้ผู้อื่นนั้นเสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่น หรือถูกเกลียดชัง ผู้นั้นกระทำความผิดฐานหมิ่นประมาท ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งปี หรือปรับไม่เกินสองหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ

วิกสิตเอาเรื่องระหว่างเขากับอ่อนไปบอกประจิม(ซึ่งต้องถือว่าเป็นบุคคลที่สาม)ว่าเขากับอ่อนได้เสียกันตั้งแต่เมื่อครั้งอ่อนหนีออกจากบ้านซึ่งไม่เป็นความจริง การพูดเช่นนั้นอ่อนเสียหายใช่ไหมครับ (ความจริงไม่ต้องถึงกับเสียหายเพียงน่าจะเสียหาย) อ่อนเสียชื่อเสียงไหม อืมม์ อาจจะเสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่นไหม ถูกดูหมิ่นแน่นอนเพราะทั้งคุณนายอรรถประกาศ คุณประภัสสรพี่สาวของประจิม หนูอ้อ หนูแอ้ ต่างพากันเข้าใจว่าอ่อนเป็นหญิงหลายใจ พากันเกลียดชังอ่อนไปหมด เข้าองค์ประกอบความผิดหมิ่นประมาทชัดเจน แต่......อีกแล้วครับท่าน ความผิดนี้เป็นความผิดที่ยอมความได้ อ่อนต้องแจ้งความร้องทุกข์ภายในกำหนดสามเดือน ในเรื่องอ่อนก็ไม่ทำจนเลยสามเดือนแล้ว ก็ฟ้องวิกสิตไม่ได้อีกแล้วครับท่าน........

เมื่อคืนละครจบแล้ว จบอย่างมีความสุขของประจิมและอ่อนกับทุกคนในบ้าน เว้นแต่วิกสิตที่นั่งห้อยรอเครื่องที่สนามบินเพื่อจะไปเรียนต่อต่างประเทศ เราได้อะไรจากละครเรื่องนี้บ้าง ผมพยายามเอาห้าหาร เอาจานร่อน เอาช้อนขูด เอาตูดไถ เอาไฟจุด แล้วสรุปได้ความว่า

ละครเรื่องนี้ให้เราได้คิดถึงหลักกาลามสูตร เพราะในละครไม่มีใครคิดใคร่ครวญไตร่ตรองเลย เห็นอะไรปุ๊บก็สรุปตีความตามความคิดตัวเองปั๊บ ใครเล่าอะไรให้ฟังปุ๊บก็เชื่อปั๊บ แถมไม่ยอมรับฟังคำชี้แจงของผู้อื่นเสียอีก แล้วถ้าเรากลับมาคิดถึงตัวเรา เราเคยเป็นอย่างนั้นบ้างไหม ที่พอโกรธขึ้นมาใครอธิบายอะไรก็จะไม่ยอมรับฟัง และไปว่าเขาแก้ตัว พูดแล้วเถียง หรือเปล่า......ดูละครแล้วหมั่นไส้พระเอก แล้วเราเคยหมั่นไส้ตัวเองบ้างไหม....

ละครเรื่องนี้ บ่งบอกเรื่องตัวกูของกูได้อย่างชัดเจน เพราะตัวเอกของเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นประจิม หรือวิกสิต ยึดมั่นถือมั่นว่าของกู เหมือนนกเขา ที่ขัน “ของกู ของกู” มันก็เลยมีแต่ทุกข์ มีแต่ปัญหาพาให้ทุกข์ร้อนใจ ถ้าไม่ยึดที่ตัวกูของกูก็สบายใจ...จริงไหม...

จบดีกว่า เตรียมหาเรื่องใหม่มาให้อ่านกันต่อดีกว่านะ นี่ก็ยาวมากแล้ว เดี๋ยวจะโดนตำหนิว่าเขียนสั้นไม่เป็น อิอิ

เขียนใน GotoKnow โดย อัยการชาวเกาะ
ใน อัยการชาวเกาะ

คำสำคัญ (Tags): #ข้อคิดจากละคร#พฤกษาสวาท#หน่วงเหนี่ยวกักขัง#หมิ่นประมาท#อำนาจหน้าที่ของผู้ปกครอง

หมายเลขบันทึก: 153460เขียนเมื่อ 14 ธันวาคม 2007 00:11 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 มิถุนายน 2012 13:22 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (30)

Little Jazz

เขียนเมื่อ 14 ธันวาคม 2007 01:53 น. ()

มันส์พะย่ะค่ะ ที่เด็ดที่สุดก็ตรงเอาช้อนขูด เอาตูดไถนี่ล่ะค้า ไม่เจ็บบั้นท้ายหรือคะ 555

ดูละครคงไม่มันส์เท่าอ่านวิเคราะห์แบบนี้ อยากเห็นละครที่ตัวละครแต่ละคนรู้จักสิทธิ์ของตัวเอง เอาเรื่องเอาราวทางกฏหมายแบบนี้บ้าง แต่ไม่รู้ว่าคนดูจะถูกใจหรือเปล่า คนดูส่วนใหญ่คนชอบนางเอกโง่ๆ ร้องไห้อย่างเดียว ตัวร้ายเลวไร้ที่ติ พระเอกเจ้าอารมณ์ หรือไม่ก็พระเอกโง่บริสุทธิ์แต่ดีเลิศประเสริฐศรี มันเป็นสูตรสำเร็จของละครประเภทตบจูบ หรือประเภทยุงวางไข่ค่ะ ^ ^

อัยการชาวเกาะ