โชคดีที่ได้ไปกระบี่....แต่ไม่มีวาสนา

ความกลัวได้เข้ามาคลอบงำทั้งตัวและหัวใจ..ชาไปทั้งตัวและหัวใจ...แต่เมื่อเวลาผ่านไปภาพที่ผ่านเข้ามากลายเป็นภาพแห่งความประทับใจทั้งความห่วงใย ความเอื้ออาทร ความเอาใจใส่ ความสนุกสนาน ความร่าเริงสดใส ที่ทุกคนมีให้แก่กันและกัน

    หลังจากได้เล่าเรื่องการทำงาน เมื่อได้มากระบี่ เมื่อวันที่ 5-9 ธ.ค 50  บันทึกนี้ขอเล่าเรื่องความประทับใจ ในมุมมองของนักท่องเที่ยว ไม่รู้ว่าชาวกระบี่ทำบุญมาด้วยอะไรนะธรรมชาติจึงได้สร้างสิ่งมหัศจรรยที่สวยงาม ทั้งน้ำตก ทะเล ภูเขา ภูมิประเทศที่สวยงาม  ผู้คนสองศาสนาที่อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข

<p><div style="text-align: center"></div></p><p align="center">ธรรมชาติที่สวยงามแบบนี้มีให้เห็นได้ในตัวมืองกระบี่ </p><p align="left">เชื่อว่าหลายคนคงได้ไปเยือน จ.กระบี่มาแล้วหลายต่อหลายครั้ง สำหรับตัวนู๋รัตน์เองได้มากระบี่เป็นครั้งแรก ( ต้องขอขอบคุณ KM และ อจ.นิพัธ ที่ทำให้ได้มีโอกาสดีๆแบบนี้ ) ตั้งใจไว้ว่าจะเก็บเกี่ยวความสุขให้เต็มที่ เพราะทราบมาว่าเสร็จงานแล้วจะได้อยู่ต่อพักผ่อนอีก 1 วัน มีโปรแกรมดำน้ำดูปะการังที่เกาะไก่  เที่ยวทะเลแหวก  และอื่นๆแล้วแต่เวลาและโอกาสจะอำนวย </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">วันที่ 8 ธ.ค 50 ทีมของเราออกเดินทางตั้งแต่เช้าโดยได้รับการสนับสนุนจาก อจ.นพ.ยงยุทธ (เพื่อนสนิทของ อจ.นิพัธ) อาสาเป็นไกด์นำเที่ยวซึ่งต้องขอชื่นชม อจ.เหิด (ชื่อเล่น) เป็นผู้รอบรู้เรื่องสถานที่ท่องเที่ยวของ จ.กระบี่ จริงๆ บางแห่งที่ไม่ได้ไปสามารถเรียนรู้ได้อย่างเห็นภาพจากคำบอกเล่าของ อจ.  เมื่อไปถึงทะเลแหวก ปรากฎว่าน้ำขึ้นแล้ว(ทะเลจึงไม่แหวก) เนื่องจากสายมากแล้ว ..ถ้าอยากเห็นทะเลแหวกต้องมา ตี 5 หรือ 5 โมงเย็น  แต่ภาพที่เห็นก็สวยงามมากๆ</p><div style="text-align: center"></div> <div style="text-align: center">ภาพทะเลแหวกที่สวยงาม</div><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ชื่นชมทะเลแหวกอยู่พักใหญ่ก็ได้เวลาไปดำน้ำดูปะการังที่เกาะไก่ ที่นี่ทำให้ประทับใจไม่รู้ลืม เมื่อมาถึงทุกคนเตรียมใส่หน้ากากดำน้ำ ...ยกเว้นพี่ปรีชา ขอดูอยู่บนเรือ...โดดลงน้ำคนแล้วคนเล่า มีปลามาว่ายรอกินอาหารรอบตัวเต็มไปหมด...เป็นภาพที่สวยงามอย่างยิ่ง....จึงข่มความกลัวขอลงไปสัมผัสด้วยตัวเองบ้าง ทั้งๆที่ว่ายน้ำไม่เป็น หลายคนให้กำลังใจ..ตัดสินใจใส่เสื้อชูชีพ ทดลองการใช้หน้ากากดำน้ำอยู่หลายครั้ง แล้วค่อยๆลงน้ำไป ก้มหน้าไปในน้ำหายใจทางปากไม่เป็น...สำลักน้ำทะเลดิ้นทุรักทุเล  พี่อ้อ..ช่วยพาน้องกลับเรือหน่อย เป็นสิ่งที่อยากทำมากที่สุด ณ.เวลานั้น  ขณะที่รออยู่บนเรือ เกิดอาการเมาคลื่นจึงต้องลงไปแช่อยู่ในน้ำเพื่อรอ..ด้วยความกลัวเพียงไม่กี่นาทีขณะรอ..ในความรู้สึกช่างนานเหลือเกิน</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center">ช่างเป็นภาพที่น่าอิจฉาเหลือเกิน</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ออกจากเกาะไก่เพื่อกลับไปอ่าวพระนาง ช่างโชคดีอะไรเช่นนี้เกิดคลื่นค่อนข้างแรง..เรือปะทะคลื่น..น้ำกระเซ็น..เปียกโชกกันทุกคน...เสียงน้องชมพู่กับพี่อ้อ ที่อยู่หัวเรือ หัวเราะพูดคุยอย่างสนุกสนาน..ขณะที่สมาชิกคนอื่นๆนั่งตัวเกร็ง รู้ทั้งรู้ว่าไม่มีอะไร..แต่สำหรับตัวเองความกลัวได้เข้ามาคลอบงำทั้งตัวและหัวใจ..ชาไปทั้งตัวและหัวใจ...</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center">อ่าวพระนางที่มีนักท่องเที่ยวต่างชาติ…เยอะมากๆ</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">แต่เมื่อเวลาผ่านไป.....ภาพที่ผ่านเข้ามากลายเป็นภาพแห่งความประทับใจทั้งความห่วงใย..... ความเอื้ออาทร.....ความเอาใจใส่.....ความสนุกสนาน.....ความร่าเริงสดใส.....ที่ทุกคนมีให้แก่กันและกัน  ถึงไม่มีวาสนาได้ดูปะการังและปลาทะเลที่สวยงามแต่บุญกุศลก็ได้นำพาให้ได้มา กระบี่ ได้พบกัลยาณมิตรมากมาย ดีใจที่ได้มาร่วมงานกับผู้คนที่น่ารักในกลุ่มงานเวชศาสตร์ครอบครัว ร.พพุทธชินราช</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal" align="center"> </p>เสร็จจากภาระกิจการงาน...ขอเติมพลังใจให้กับชีวิตกันซะหน่อย...ขอบคุณชาวกระบี่..ที่หยิบยื่นสิ่งดีๆให้เรา

[นิพัธ กิตติมานนท์]

     นั่งโต้คลื่นเกร็งกันตัวสั่นไปหมด แต่ก็กลับมาหัวเราะกันได้ใช่มั้ยหนูรัตน์ บวกลบคูณหารแล้วผลลัพธ์ออกมาว่างานได้ผลคนเป็นสุขก็ดีใจแล้วนะ

[นพ.สุรัตน์]

มีโอกาสมาอีกนะครับ ผมกำลังศึกษางานCMUอยุ่คงต้องปรึกษาทีมงานทางพิษณุโลกเรื่อยๆ

มีโอกาสมาเที่ยวกระบี่อีกนะครับ

(จาก คนที่ไม่ได้พาไปเที่ยว คราวหน้าขอแก้ตัว)

[nutim]

• สำหรับนู๋รัตน์ โชคดีที่ได้ไปกระบี่....แต่ไม่มีวาสนา
• ส่วนพี่นู๋ทิม ไม่มีวาสนาเลยไม่ได้ไปกระบี่ในครั้งนี้ แต่ไม่ต้องกลัวน้อยหน้า...อิอิ..จะไปกระบี่ให้ได้เร็วๆนี้...แล้วเราจะไปด้วยกันนะนู๋รัตน์
• ดีจังเลย ไปทำงานและได้ความสุขมามากมาย

[nutim]

• ขอแซว...นางแบบข้าวต้มมัด ฮาๆๆ...สวยๆทั้งนั้น

[สมาชิกสภาเทศบาลนครพิษณุโลก Laddawan wipoosanapan]

อย่าว่าแต่นู๋รัตน์เลยย พี่โต้งก็เหมือนกันกลัวเรือแตกแทบแย่เกิดมาก็เพิ่งเคยเจอนี่แหละค่ะ อีกอย่างไม่ต้องอิจฉานะเพราะพี่โต้งก็ไม่เห็นปะการังเหมือนกันจ้ะเนื่องจากใส่หน้ากากดำน้ำแล้วเกิดสำลักน้ำทะเลแสบจมูกแทบแย่ เลยต้องได้แต่ลอยคอเกาะโฟมไปพลางๆก่อน แต่ว่าคราวหน้าไม่ยอมแพ้แน่นอนจ้ะถ้าได้ไปอีก 5555

 โล่งใจที่เข้าถึงฝั่งได้ เฮ้อ....

ขอบคุณนายท้ายเรือที่นำเราเข้าถึงฝั่ง แต่ที่ประทับใจคือวิธีการบังคับเรือค่ะ ดูดีๆนะ

ขอบคุณ คุณหมอสุรัตน์ค่ะ ที่จะรับอาสานำเที่ยวคราวหน้าแล้วพวกเราจะรอนะคะ 

[sirirat]

บวก ลบ คูณ หาร แล้ว อจ.นิพัธ ได้กำไรหลายเด้ง เลยนะเนี่ย..ได้กลับสู่อดีตที่อบอุ่น..ได้พบเจ๊.สุดที่รัก...ได้งาน...ได้มิตรภาพที่งดงาม..ได้ไปพักผ่อนกับลูกน้องจอมซ่าทั้งหลาย  โดยรวมแล้วเห็นอจ.มีความสุขพวกเราก็สุขใจ

[sirirat]

• สวัสดีค่ะคุณหมอสุรัตน์
• ดีใจจังค่ะ ที่เข้ามาพูดคุยกันในชุมชนคนบ้านกร่าง
• ยังคิดถึงคนกระบี่ทุกคนเลยค่ะ
• แวะเข้ามาหากันบ่อยๆนะคะ
• ถือว่าเป็นคำมั่นสัญญาแล้วนะคะ....คราวหน้าคงไม่ต้องกลัวอะไรอีกแล้ว เพราะมีคุณหมอคอยดูแล

[sirirat]

• ถ้ามีพี่นู๋ทิมไปด้วย..นู๋รัตน์คงไม่เหงาและหว้าเหว่  เพราะจะมีเพื่อนเมารถ..เมาเรือ...เมาเครื่องบิน  ด้วยกันอย่างแน่นอน
• เวลาเล่นน้ำไม่ต้องเตรียมห่วงยางไปนะคะพี่นู๋ทิม..เพราะนางแบบข้าวต้มมัดมีไปเผื่อแล้ว

[sirirat]

ขอบคุณพี่โต้งที่ส่งภาพสวยๆมาให้...ขอบคุณคนขับเรือ  ที่พาเรากลับถึงฝั่งอย่างปลอดภัย....คราวหน้าเรามีไกด์เป็นหนุมหล่อเพิ่มมาอีกหนึ่งคน..คงHappy มากๆแน่เลยนะ...

[นิพัธ กิตติมานนท์]

     หนูรัตน์ เห็นเจ๊ศิริรัตน์เล่าให้เราฟังว่าได้บอกเคล็ดลับการลดความอ้วนให้หนูรัตน์กับอ้อ เปรมสุรีย์ไว้ ไหนลองขยายให้ฟังหน่อยซิว่าเจ๊แกแนะนำอะไรมั่ง เราจะได้ใช้เป็นนโยบายของกลุ่มงานเพื่อลดปริมาณนางแบบห่วงยาง

[sirirat]

ตอบ อจ.เรื่องเคล็ด (ที่ไม่ลับ)ในการลดความอ้วน ของ อจ.ศิริรัตน์ มีดังนี้ค่ะ

10 วิธีลดน้ำตาลในเลือด

1. หยุดเติมน้ำตาล

2. อย่าหลงคารมคำว่า "น้ำตาลสุขภาพ"

3. ใช้ความพยายามอย่างจริงจังที่จะลดหรือกำจัดคาร์โบไฮเดรตแปรรูป

4. ระวังของว่างไร้ไขมัน

5. เลือกซื้อผลไม้ให้หลากหลายสี

6. ทำตัวเป็นนักสั่งอาหาร

7. ระวังสารให้ความหวานเทียมหรือสารทดแทนความหวาน

8. คำนวณปริมาณน้ำตาลก่อนบริโภค

9. จำกัดปริมาณผลไม้

10. เลี่ยงหรือจำกัดน้ำผลไม้

ที่ อจ.เจ๊ ให้มาก็มีเท่าแหละค่ะ

[หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ]

ชอบใจกับคำเรียกจัง นู๋รัตน์ใช้เรียกต่อได้เลยนา 

ตกลงแปลรหัสออกหรือยังทั้ง 10 ข้อ ที่สำคัญเริ่มใช้หรือยัง

องค์ความรู้จากคนอ้วนที่สัมผัสส่วนใหญ่บอกว่า ห่วงยางที่เอวส่วนใหญ่มาจาก carb ไม่ใช่จาก fat 

ประยุกต์สั้นๆ หัวใจหลักของ 10 ข้อนี้ คือ low carb intake ทุกรูปแบบ และที่สำคัญ คือ carb ในรูปน้ำตาลไม่ว่ารูปแบบใด และ carb แฝงในรูปต่างๆ เป็นการนำ glycemic load มาปรับใช้ 

น้ำตาลที่ร้ายที่สุด คือ น้ำตาลแอลกอฮอล์ เพราะให้แคลอรี่ เกือบเท่า fat

คนจะเข้าใจต้องมีองค์ความรู้ว่าอะไร คือ แหล่ง carb แฝง ใน 10 ข้อ จึงแจกแจงไว้เตือนใจ ไงจ๊ะ

 

 

  

[sirirat]

• ดีใจ ที่ อจ.ชอบชื่อ ที่นู๋รัตน์ แอบตั้งให้โดยไม่ได้ขออนุญาตก่อน
•  นู๋รัตน์ทำได้ประมาณ 5 ข้อค่ะ จะพยายามต่อไปให้สำเร็จ แล้วจะนำสูตรเด็ดของ อจ.ไปขยายผลต่อ

[ศิริรัตน์]

แวะมาสวัสดีปีใหม่ ขอให้คงความสวยงามในใจไว้ตลอดไป ขอให้สามารถลดห่วงยางที่เอวได้สำเร็จดังตั้งใจในไม่ช้านี้จ๊ะ ปีใหม่อยากได้สิ่งใด ขอให้ความงามและความดีที่กระทำมาด้วยตนเองของหนูรัตน์ ส่งผลให้สมปรารถนาทุกประการ

[sirirat]

สวัสดีปีใหม่ค่ะอาจารย์...เป็นคำอวยพรที่ถูกใจมากๆค่ะ..ส่วนใหญ่จะอวยพรให้นู๋รัตน์พบเนื้อคู่และได้แต่งงานเสียที่...เอ  แล้วปีนี้จะได้สมปราถนามั้ยน๊า