เส้นทางสู่หมู่บ้านหลังเขา: ความหวานล้นใจก่อนกลับบ้าน
<p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการเดินทางเยือนดินแดนอาทิตย์อุทัย เราเริ่มรวมตัวกันตามเวลานัด พร้อมทั้งขนย้ายกระเป๋าเดินทางที่มีจำนวนมากขึ้น หนักขึ้น ขึ้นรถ ก่อนออกเดินทางคุณไกด์บอกว่าที่โรงแรมนี้ เป็นโรงแรมที่จัดพิธีแต่งงาน ดังนั้นจึงมีสถานที่ และห้องที่ตกแต่งเป็นโบสถ์เพื่อประกอบพิธีแต่งงาน แล้วคุณไกด์ก็พาเราไปยังห้องๆหนึ่ง ที่เป็นห้องว่าง อย่ากระนั้นเลย การมาดูห้องเฉยๆ จะไปได้อารมณ์ความรู้สึกได้อย่างไร … ว่าแล้วพิธีแต่งงานก็เกิดขึ้น...ดูจากภาพนะค่ะ ว่าแต่ละคู่หวานล้นใจแค่ไหน ในการแต่งงาน เพื่อให้ Trip นี้สมบูรณ์แบบที่สุด...</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p>(ขออนุญาตเผยแพร่ความหวานนะค่ะ คุณส้ม คุณทวีสิน)</p><p></p><p>
</p><p></p><p></p><p>หลังจากนั้นเราก็ออกเดินทางไปยังสนามบิน ใช้เวลาประมาณ 20 นาที ก็ถึงสนามบินนานาชาติ Fukuoka ค่ะ ผู้คนที่จะเดินทางมีมากมายๆ ต้องเข้าคิวเช็คอิน เมื่อเช็คอินแล้วยังต้องไปต่อคิวอีกยาวมากๆๆๆ เพื่อตรวจสอบสัมภาระที่หิ้วขึ้นเครื่องว่ามีข้าวของต้องห้ามหรือไม่ เมื่อดิฉันดูจากป้ายประกาศแล้วก็ใจหายแวบ...</p><p></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p>โอ้ พุดดิ้ง 5 ถ้วย ที่ซื้อฝากลูก คงไม่สามารถเดินทางไปพร้อมกับดิฉัน เพื่อไปเป็นขนมของลูกสาวดิฉันได้แน่ๆ ในระหว่างนั้นก็เกิดการฝากข้าว ฝากของกับคนที่มีถุงพลาสติกใส ที่ติดมาตั้งแต่เมืองไทยค่ะ เพราะที่นี่ให้ซื้อค่ะไม่แจกฟรีเหมือนบ้านเรา </p><p>ในที่สุดเมื่อสัมภาระที่ดิฉันหิ้วผ่านเครื่อง X-ray กระเป๋าดิฉันก็ถูกเปิด และ พุดดิ้งก็ถูกดึงออกไปตามระเบียบ... </p><p></p><p>เราขึ้นเครื่องกลับบ้านด้วยความอิ่มเอม พร้อมกับนำเอาของฝากต่างๆ และความประทับใจในสถานที่ บรรยากาศ ธรรมชาติ ผู้คนที่เราได้พบ และความประทับใจกับสมาชิกที่ไปด้วย กลับบ้านอย่างมีความสุขค่ะ </p><p></p><p>ขอขอบคุณสมาชิกที่รวมการเดินทางในครั้งนี้ทุกท่านค่ะ และขอขอบคุณทุกท่านที่ได้ติดตามอ่าน และร่วมเดินทางไปกับดิฉันผ่านบันทึกเหล่านี้นะค่ะ ..... </p><p></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">Sayounara Mata Aimashou Ne!</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>
ความเห็น (16)
สวัสดีครับ อาจารย์แป๋ว
- ไม่ได้มาทักทายเสียนาน
- ผมเพิ่งค้นพบเวลาว่างในยามค่ำคืนของชวิตได้ไม่ถึงสองวัน เลยถือโอกาสมาทักทายมิ่งมิตรทั้งหลาย ทั้งปวง
- .....
- ดีใจด้วยนะครับที่มีโอกาสได้สัญจรต่างแดนอยู่อย่างบ่อยครั้ง
- ผมไม่คุ้นเคย (ไม่มีโอกาส) ไปต่างประเทศเท่าไหร่ ที่เคยไปก็มี ลาว, มาเลเซีย, อเมริกา ....
- ทุกครั้งชีวิตได้เดินทาง ผมเชื่อเหลือเกินว่าชีวิตจะเห็นความเป็นชีวิตในมุมมองที่กว้างไปกว่าเดิม
- และที่สำคัญคือ การเห็นความเป็นสากลของมนุษยชาติที่มีไม่ต่างกัน ซึ่งอาจพบเจอในหลายลักษณะ
- ผมเริ่มติดตามบันทึกนี้ เพื่อที่จะถอยกลับไปยังบันทึกต่าง ๆ ของ อ.แป๋ว...
- ยังจำได้ดีว่า ...รู้จัก อ.แป๋วครั้งแรก ๆ ก็ในห้วงหนาวเช่นนี้จากบันทึก "บ่อน้ำ กองไฟและสายลมหนาว...."
สวัสดีค่ะคุณแผ่นดิน
เป็นอย่างไรบ้างค่ะ สบายดีนะค่ะ พักหลังเห็นเงียบๆไป คิดอยู่จ้ะว่างานคงเยอะ มีคุณแดนไทแวะเวียนมาแทนบ้างแล้วค่ะ ... ไปอเมริกาไกลมากเลยนะค่ะ ทรมานมากเลยค่ะกับการนั่งเครื่องบินนานๆ พี่ไปเมื่อ 2 ปีที่แล้ว มีเหตุการณ์แบบจำไม่ลืมไปเลยค่ะ ไว้มีโอกาสคงนำมาเล่าสู่กันฟังบ้างค่ะ
แสดงว่าเรารู้จักกันมาเป็นปีแล้วซิค่ะเนี่ย...ยิ้ม ยิ้ม
เด็กน้อย 2 หนุ่มเป็นอย่างไรบ้างค่ะ สบายดีนะค่ะ ฝากคิดถึงด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะพ่อครูบา
พ่อครูบาแวะมาดูตอนนั้นยังไม่ได้ลงภาพสวีทหวาน ตอนนี้ลงแล้วค่ะ แวะมาดูอีกรอบนะค่ะ ... ลงไปแล้วก็หวั่นๆ อยู่ค่ะ ว่าเจ้าของภาพจะมาเล่นงานรึปล่าว...แต่อย่างไรก็ขออนุญาตไว้ในบันทึกแล้วค่ะ แต่เจ้าตัวยังไม่ทราบ...อิอิ...
น้ำตาลเรียกพี่เลยคร้าบ...
สวัสดีจ้ะน้องซูซาน
ตอนแรกขึ้นบันทึกนี้ที่ที่ทำงานค่ะ เครื่องนั้นไม่มีภาพหวานชุดนี้ กลับมาถึงบ้านจึงมาจัดการภาพหวานๆ เหล่านี้ขึ้นบันทึกค่ะ ก็หวั่นๆใจเหมือนกัน หากเจ้าตัวมาเห็น ไม่รู้จักโดนขอให้ถอดออกรึปล่าวนะ ...ใครมาดูช้า อาจอดได้ดู...อิอิ
สวัสดีค่ะ
ตามมาอ่าน แล้วก็ยิ้มๆๆ...
ปิดฉากTripนี้ด้วยความหวานนะคะ สดชื่นจัง..
วันที่ 15 ธ.ค. 49 เป็นวันแรกที่ผมเข้าระบบมาเป็นสมาชิกครับ...
แต่ยังไม่มีโอกาสสำรวจตนเองเลยว่า 1 ปีใน G2K ชีวิตได้เรียนรู้อะไรมาบ้าง
แต่รวม ๆ แล้ว... ชีวิตเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีครับ
สวัสดีค่ะคุณกบ
หวานมากๆ เลยค่ะ...อิอิ
สวัสดีค่ะพี่ศศินันท์
เป็นการปิด Trip ที่หวาน และประทับใจ โดยไม่ได้มีการวางแผนล่วงหน้าเลยค่ะ เป็นเหตุบังเอิญที่คุณไกด์ชวนดูห้องแต่งงาน เป็นเหตุบังเอิญที่มีท่านไร้กรอบที่เกือบๆ จะเป็นพระทำพิธีให้ได้ และบังเอิญที่ trip นี้มีสมาชิกที่มาเป็นคู่....เป็นไปในสไตล์เฮฮาศาสตร์ค่ะ...ไม่แน่ใจว่าจะตรงกับสำนวนที่ว่า...play it by ear....รึปล่าวค่ะ
สวัสดีค่ะพี่หมู
ใช่ค่ะพี่หมูเราปิด Trip อย่างหวานหยด และประทับใจค่ะ
สวัสดีค่ะ อ. Lin Hui
ไม่ได้รับเมลล์จากอาจารย์เลยค่ะ แต่ก็ใช้รูปในการแซว ยินดีค่ะมีข้อแม้นิดเดียวค่ะว่าต้องหารูปสวยๆนะค่ะ...ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณแผ่นดิน
ขอแสดงความยินดีกับ 1 ปี ใน G2K ค่ะ
ร้องเพลง Happy Birthday ด้วยดีมั้ยค่ะ
ในวรรณกรรมญี่ปุ่นเรื่องหนึ่งเขียนไว้ว่า การแต่งงานเป็นเสมือนการกระโจนลงไปในบึงน้ำที่มีแต่จะจมลึก และจมลึก (ประมาณนี้) ....
ผมเองก็ไม่แน่ใจว่าคนญี่ปุ่นมีคติความเชื่อเรื่องนี้ในทำนองใด ...
เรื่องนี้ผมอ่านตอนสักประมาณปี 2537 .....รู้สึกว่านักเขียนท่านนี้จะได้รับรางวัลโนเบลด้วยเหมือนกัน...
สวัสดีค่ะคุณแผ่นดิน
ขอโทษที่มาตอบช้านะค่ะ
เรื่องแนวคิดสำหรับการแต่งงานของคนญี่ปุ่นพี่ไม่ทราบค่ะ ... ทราบแต่ว่า ผู้หญิงญี่ปุ่นเมื่อแต่งงานแล้วจะกลายเป็นคนของครอบครัวสามี (เหมือนวัฒนธรรมชาวจีน) คอยดูแลญาติฝ่ายสามี และถ้าสามีเป็นลูกชายคนโตสะใภ้ก็ต้องรับภาระในการดูแล พ่อ แม่ของสามีเต็มๆ ... สมัยใหม่นี้ ลูกชายคนโตของครอบครัว มักไม่ค่อยได้แต่งงาน (ผู้หญิงสมัยใหม่ไม่ชอบ เพราะจากวัฒนธรรมดังกล่าว)
สมัยก่อน เราทราบว่าผู้หญิงอยู่ใต้อำนาจสามี แต่ปัจจุบัน เหมือนสามีอยู่ใต้อำนาจภรรยา เพราะ ภรรยาเมื่อแต่งงานแล้วจะลาออกจากงาน ทำหน้าที่แม่บ้านเต็มตัวในการเลี้ยงดูลูกๆ ดูแลบ้าน ดูแลสามี โดยที่ สามีต้องมอบเงินเดือนทั้งหมดให้ภรรยาเป็นผู้จัดการ
ปัญหาหย่าร้างในญี่ปุ่นมีมากขึ้นเรื่อยๆ ด้วยค่ะ
ที่กล่าวว่า "การแต่งงานเป็นเสมือนการกระโจนลงไปในบึงน้ำที่มีแต่จะจมลึก และจมลึก" นั้น หมายความว่าอย่างไร ไม่ทราบจริงๆค่ะ