เล่าเรื่องเมืองหงสา: (๒) สัมผัสซอกหลีกเมืองหงสา


แค่ยี่สิบกว่ากิโลเมตร แต่ใช้เวลาเดินทางสามสี่ชั่วโมงได้

วันที่สองของการทำงานในเมืองหงสาได้ออกไปสัมผัสซอกหลีกห่างไกล ถิ่นอาศัยของพี่น้องบรรดาเผ่า หลังจากที่วันแรกใช้เวลาเกือบทั้งวันในการพัวพันติดต่อ ห้องการกสิกรรม และเจ้าของธุรกิจการเกษตรต่างๆ ในเมืองเพื่อหาลู่ทางพัฒนาอาชีพของพี่น้องชาวเมืองวันนี้ผมไปดูพื้นที่แถบห้วยดู่ ห้วยเย้อ ห่างจากตัวเมืองหงสาไม่มากครับแค่ยี่สิบกว่ากิโลเมตร แต่ใช้เวลาเดินทางสามสี่ชั่วโมงได้ <p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal">บรรยากาศยามเช้าเมืองหงสา หมอกลงจัดปานกับฝนตก อย่างนี้ทางเชียงใหม่เขาว่าเหมยช้างครับ เดินฝ่าไอหมอกไปเที่ยวตลาดเช้าหัวหูเปียกปอนไปหมด แม่ค้า และนักเรียนถึงกับต้องกลางร่มไปตลาดไปโรงเรียน</p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"> เด็กหญิงชาวขมุ แบกฟืนมาจากป่า</p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p>เคลื่อนออกรถไปห้วยดู่เวลาเกือบเก้าโมง แต่หมอกยังไม่จางหาย ส่วนดวงตะวันยังคงนอนหลับไม่ตื่น คณะของเราใช้รถสองคันรวมตำรวจ และเจ้าหน้าที่กสิกรรม และคนขับรถเป็นทั้งหมดสิบคน เรื่องดูพื้นที่ตามเส้นทางในตอนเช้านั้นทำไม่ได้เพราะทัศนะวิสัยไม่เกินสิบยี่สิบเมตร จึงต้องไปให้ไกลที่สุดก่อนแล้วจึงดูย้อนกลับมา</p><p>บ้านห้วยเย้อเป็นบ้านชาวลาวเทิงเชื้อชาติขมุที่ผมเคยเขียนเล่าไว้ในบันทึกแรกๆ เรื่องขะเนงของชาวขะมุเมืองหงสา จึงขอข้ามไปก่อน</p><p>ถัดจากบ้านห้วยเย้อผ่านหุบห้วยสันเขาไปอีกเกือบสิบกิโล เราแวะพักรถ และกินเข้ากลางวันที่ สนำ(กระท่อมพักกลางป่า) ของชาวบ้านประมาณสิบครอบครัว มีทั้งชาวขมุ ชาวเย้า และชาวลาวลุ่ม ช่างขยันแท้ๆเดินทางกันครึ่งค่อนวันจากบ้านมาสวน</p><p>ผมมาประทับใจกับเด็กๆในกลุ่มบ้านนี้ที่ความต่างเผ่าพันธุ์กันไม่เป็นอุปสรรคกับการเล่นหัวกันแต่อย่างใด วันนี้เก็บรูปเด็กชาวเย้ามาฝากครับ</p><p> </p><p>เด็กชายชาวเย้าเลี้ยงน้อง</p><p>   </p>

หมายเลขบันทึก: 153386เขียนเมื่อ 13 ธันวาคม 2007 16:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:38 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

สวัสดีครับท่าน paleeyon

  • เข้าไปอยู่ใน สปป.ลาว แล้วหรือครับ
  • การทำงานคงลำบากแต่ก็น่าสนุก นะครับ ชีวิตไม่จำเจ อยู่กับชาวบ้าน และธรรมชาติ
  • อยากทำงานอย่างท่านบ้าง แต่คงไม่มีโอกาสแล้ว
  • เอาไว้มีโอกาส จะตามไปเที่ยวด้วยนะครับ

รักษาสุขภาพด้วยนะ...ขอบคุณครับ

 

 

โตยอ้ายเปลี่ยนไปแอ่วครับ...

หลากสถานที่ก็หลลากเรื่องเรียนรู้นะครับ ขอหื้ออ้ายมีความสุขในก๋านทำงาน

ฮักษาสุขภาพโตยเน้อครับ

สวัสดีคะคุณpaleeyon  ดูแล้วเหมือนจะอยู่ห่างไกลมาก  แต่อากาสน่าจะดีมากๆ   เด็กชาวขมุแข็งแรงดีนะ     ทีแรก(ตอนที่ยังไม่อ่านข้อความ)คิดว่าแบกข้าวเพราะว่าดูหนักทีเดียว     คล่องแคล่วดีจัง   ธรรมชาติคงอุดมสมบูรณ์

สวัสดีค่ะ

 เห็นภาพแล้วนึกถึงวันไปอ.อมก๋อยของตัวเอง ลำบาก เพราะพูดภาษาเขาไม่ได้ ต้องอาศัยล่าม กว่าจะได้บุย ก็เหนื่อยเลย เมื่อยมือค่ะ

 ขอให้มีความสุขกับงานใหม่นะคะ

สวัสดีครับ

  • เด็กน้อยแก้มแดงน่ารักจังเลยครับ
  • "แค่ยี่สิบกว่ากิโลเมตร แต่ใช้เวลาเดินทางสามสี่ชั่วโมงได้" อันนี้เดินหรือว่ายังไงครับ ??
  • หวังว่าสบายดีนะครับ

สวัสดีค่ะ พ่ออาวปาลี

  • ช่วงนี้แม่ป้าแดง ยุ่งหัวฟู เลิกงานก็เหนื่อย ง่วง เพลีย ไม่ค่อยได้เข้ามาอ่านมาเขียนบันทึกเลย เลยไม่รู้ว่า พ่ออาว เขียนเรื่องเมืองหงสาไปเยอะแล้ว
  • ขอให้มีความสุขกับงานเด้อ
  • อย่าลืมเรื่องสุขภาพ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท