แม่โกหกผม 8 ครั้งในชีวิต

 

> >1. เรื่องเริ่มขึ้นตอนเมื่อผมเป็นเด็ก ๆ
> >ผมเกิดในครอบครัวยากจน
> >ครอบครัวของเราจนมากจนต้องอดข้าวบ่อยๆ
> >เมื่อไหร่ก็ตามเมื่อถึงเวลากินข้าว...แม่จะแบ่งข้าวมาให้ผมเพิ่มขึ้นอีก
> >พร้อมทั้งพูดว่า"ลูกต้องกินข้าวเพิ่มขึ้นนะ...ส่วนแม่ไม่ค่อยหิว"
> >นี้เป็นครั้งแรกที่แม่โกหกผม

> >2. เมื่อผมเติบโตขึ้น คุณแม่เพียรพยายามหาเวลาว่างไปตกปลาในแม่น้ำ
> >เพื่อว่าผมจะได้กินอาหารที่มีประโยชน์ต่อการเจริญเติบโตของผม
> >แม่ต้มปลาที่ตกมาได้ทำเป็นซุปให้ผมกิน
> >ในขณะที่ผมกินแกงต้มปลา..แม่จะนั่งข้างๆผม แทะกิน
> >เศษเนื้อปลาที่ติดอยู่ตามก้างปลาหลังจากที่ผมได้กินเนื้อปลาไปแล้ว
> >ผมรู้สึกตื้นตันใจมาก..ผมพยายามแบ่งเนื้อปลาให้แม่
> >แต่แม่ปฎิเสธทันควันพร้อมกับกล่าวว่า
> >"ลูกกินเถอะ...แม่ไม่ค่อยชอบกินเนื้อปลา"
> >นี่เป็นครั้งที่ 2 ที่แม่โกหกผม

> >3. เมื่อผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม เราต้องใช้เงินเพิ่มมากขึ้น
> >แม่ต้องหารายได้พิเศษด้วยการรับงานเล็กๆน้อยจากโรงงานมาทำที่บ้าน
> >บางครั้งผมตื่นขึ้นมาตอนตี 1 หรือตี 2...ผมยังเห็นแม่กำลังทำงาน
> >"แม่ครับ...นอนเถอะครับมันดึกมากแล้ว
> >พรุ่งนี้แม่ต้องไปทำงานอีก"
> >แม่ยิ้มกับผมพูดว่า "ลูกนอนต่อก่อนนะ...แม่ยังไม่เหนื่อย...นอนไม่หลับ"
> >ครั้งที่ 3 แล้วที่แม่โกหกผม

> >4. ตอนเมื่อใกล้จบชั้นมัธยมผมต้องไปสอบเป็นวันสุดท้าย
> >แม่อุตส่าห์หยุดงานไปเป็นเพื่อนและเพื่อเป็นกำลังใจให้ผม
> >มันเป็นวันที่แดดร้อนมาก ๆ...แม่ต้องรอผมอยู่หลายชม.
> >เมื่อผมทำข้อสอบเสร็จ...รีบออกมาหาแม่
> >เห็นแม่ผมมีเหงื่อออกท่วมตัว..
> >แต่ท่านกลับรินน้ำเย็นที่เตรียมมาให้ผมดื่ม
> >ผมเห็นแม่รู้สึกเหนื่อยและร้อนจึงขอให้แม่ดื่มน้ำก่อน
> >แม่พูดขึ้นว่า "ลูกดื่มเถอะ....แม่ยังไม่กระหายน้ำ"
> >นั่นเป็นครั้งที่ 4 ที่แม่โกหกผม

> >5. หลังจากที่พ่อผมล้มป่วยและเสียชีวิต
> >คุณแม่ที่น่าสงสารต้องทำงานหนักขึ้นเพื่อหารายได้มาจุนเจือครอบครัว
> >แต่ก็ยังไม่ค่อยเพียงพอไม่ว่าคุณแม่จะพยายามมากขึ้นเพียงไร
> >คุณลุงที่อยู่ข้าง ๆบ้านท่านเป็นคนดี
> >พยายามมาช่วยเหลือครอบครัวเราเสมอ....เช่นซ่อมแซมบ้านที่ผุพัง..ฯลฯ
> >เพื่อนบ้านเห็นครอบครัวลำบากมากก็แนะนำให้แม่แต่งงานใหม่
> >แต่แม่ยืนกรานไม่เห็นด้วย แม่พูดกับผมว่า
> >"แม่มีลูกอยู่ทั้งคน...แม่ไม่ต้องความรักอีก"
> >แม่โกหกผมเป็นครั้งที่ 5 แล้ว
> >
> >6. ในทื่สุดผมก็เรียนจบและมีงานทำ
> >ผมอยากให้แม่ซึ่งตรากตรำทำงานหนักมาตลอดได้พักผ่อนบ้าง
> >แต่แม่ไม่ยอม.....กลับไปตลาดทุกเช้า
> >ขายผักที่หามาได้เพื่อเลี้ยงชีพทั้ง ๆที่ผมพยายามส่งเงินมาให้แม่
> >(ผมต้องไปทำงานในเมืองที่ห่างไกล)
> >แม่ผมไม่ค่อยยอมรับเงินผม..บางครั้งยังส่งเงินกลับคืนให้ผมอีก
> >แม่พูดกับผมว่า "แม่มีเงินพอใช้แล้ว...ลูกควรเก็บเงินไว้สร้างฐานะ"
> >แม่โกหกผมเป็นครั้งที่ 6

> >7. เพื่ออนาคตที่ก้าวหน้า..
> >ผมตัดสินใจเรียนต่อปริญญาโทด้วยทุนของมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงในอเมริกา
> >เมื่อผมเรียนจบก็ได้งานทำที่นั่นและมีเงินเดือนค่อนข้างสูง
> >เมื่อทำงานไปได้สักพัก...ผมอยากให้แม่ผมมาอยู่กับผมที่อเมริกา
> >เพื่อว่าแม่จะได้หยุดทำงาน...พักผ่อนให้สบายในบั้นปลายของชีวิต
> >แต่แม่ผมไม่อยากรบกวนผม...บอกผมว่า "แม่ไม่คุ้นเคยกับชีวิตต่างแดน"
> >ครั้งที่ 7 แล้วซินะที่แม่โกหกผม

> >8. เมื่อแม่แก่ตัวลงไปเรื่อย ๆ..
> >ในที่สุดแม่ก็เป็นมะเร็งและต้องเข้ารับการผ่าตัดที่โรงพยาบาล
> >ผมลางานแล้วรีบบินกลับมาหาแม่สุดที่รักทันที
> >แม่ผมนอนพักฟื้นอยู่บนเตียงเมื่อผมไปถึง
> >น้ำตาผมไหลอาบแก้มเมื่อเห็นแม่ซึ่งผ่ายผอมและดูทรุดโทรมลงอย่างมาก
> >แม่รู้สึกดีใจมากที่เห็นผม....พยายามยิ้มอย่างสดชื่น
> >ด้วยความลำบาก
> >ผมรู้ดีว่าแม่ได้ฝืนความเจ็บปวดรวดร้าวอย่างสุดฝืน
> >จากโรคมะเร็งร้ายที่ลามไปทั่วทั้งตัว
> >ผมโอบกอดแม่พร้อมกับร้องไห้ด้วยความสงสาร
> >หัวใจผมในขณะนั้นเศร้าหมองและเจ็บปวดอย่างที่สุด
> >แม่พยายามปลอบผมด้วยเสียงที่แหบพร่าและสั่นเครือ
> >"ลูกรักของแม่...เห็นหน้าลูกแม่ไม่รู้สึกเจ็บแล้ว"
> >นี่เป็นครั้งที่ 8 ที่แม่โกหก
> >และเป็นครั้งสุดท้ายในชีวิตของแม่ที่โกหกผม
> >แม่ที่ผมรักและบูชามาตลอดชีวิตได้ปิดตาลงและจากผมไปอย่างไม่มีวันกลับ
> >หลังจากที่เธอกล่าวคำโกหกครั้งที่ 8 จบลง.........

> >แปลและเรียบเรียงจาก English Forward Mail -"mother's  8 lies"

  

[นาง ละเอียด ศรีวรนันท์]

อ่านแล้วซึ้งจังค่ะ   รู้สึกคิดถึงแม่  รักแม่ม๊ากมาก  ขอนำบทความนี้ไปเล่าให้เพื่อนครูที่โรงเรียนฟังเผื่อจำนำไปสอนนักเรียนได้

ขอบคุณค่ะ

[เกษตรยะลา]

สวัสดีครับ

• นี่แหละแม่  ทำเพื่อลูก
• ยิ่งใหญ่มากครับ
• ขอบคุณมากครับ