หายหน้าหายตาไปจากชุมชน G2K เสียหลายวัน กลับมาอีกที มีเรื่องราวใหม่ ๆ เกิดขึ้นมากมาย ตามอ่านแทบไม่ทันเลยจ๊ะ แถม Net เจ้ากรรมยังขยันล่มไม่หยุดหย่อน สร้างความโกลาหลให้แก่ผู้เขียนเป็นอันมาก
ที่หายไปไม่ได้ไปไหนไกลหรอกนะคะ ไปเยี่ยมเยียนเพื่อนบ้านทางฝั่งตะวันออกเฉียงเหนือของเรา คือ ประเทศลาวและเวียดนาม นับเป็นทรหดทัวร์ครั้งยิ่งใหญ่ของผู้เขียน เพราะเดินทางหลายต่อเสียจริง ทั้งขึ้นรถลงเรือขี่เครื่องบินด้วย ไปเหนือล่องใต้อีกตะหาก (แอบบ่นเล็กน้อย ขนาดเค้าให้ไปฟรีนะเนี่ย อิอิ)
วันแรกของการเดินทาง
05.00 น. คณะทัวร์พร้อมกันที่สนามบินดอนเมือง (โอ๊ยโหย่! จะตื่นทันมั้ยเนี่ย)
06.15 น. เครื่องบิน บินแล๊ว เด้อออ..!!!! ไปกับนกแอร์..
<p style="text-align: center"> 07.00 น. ถึงอุบลฯ จ้า (แหะ ๆ ยังไม่พ้นประเทศไทยเลยอ่ะ) </p><p> เช้านี้แวะกินอาหารเช้าที่อุบลฯ เอ๊...!! บอกชื่อร้านอาหารได้มั้ยเนี่ย จะมีใครมาเก็บค่าโฆษณาหรือป่าวน๊า!! ก็ว่าจะถ่ายรูปอาหารเช้ามาให้ดู แต่ไม่ทันซะแระ อารามหิว พออาหารที่สั่งมาถึงโต๊ะ ก็จัดการโซ้ย ๆ และก็โซ้ย หมดเกลี้ยงในพริบตา อดมีรูปมาโชว์เลย (คนอ่านจินตนาการเอาเองล่ะกัน 555!!) มื้อแรกของการท่องเที่ยวในทริปนี้คือ ไข่กระทะและก๊วยจั๊บญวณ อาหารยอดฮิตของคนอุบลฯ จ้า.. </p><p> อิ่มหน่ำสำราญกันดี ก็นั่งรถตู้ต่อไปยังมุกดาหารเพื่อจะข้ามไปฝั่งลาว ทางสะพานมิตรภาพไทย-ลาว 2 </p><p><div style="text-align: center"></div></p><p></p><p> ช่วงด่านไทยลาว เปลี่ยนจากรถตู้มาเป็นรถบัสแอร์ ขนาด 30 ที่นั่ง มีไกด์ขึ้นมา 2 คน เป็นไกด์สาวลาว 1 คน (น้อง ”ไข่คำ” = “ไข่ทองคำ” นัยว่า เธอเป็นลูกสุดท้องพ่อแม่รักมากจึงให้ชื่อว่าไข่ทองคำ ประมาณว่า รักดังไข่ในหินว่างั้น หุหุ ) ไกด์หนุ่ม (หรือป่าว) ชาวเวียดนามอีก 1 คน (มีชื่อไทยว่า คุณสมศักดิ์ ชื่อภาษาเวียดนาม เรียกยากมั่ก ๆ แถมยังสะกดเป็นภาษาไทยไม่ได้อีก เฮ้อออ..! )</p><p> </p><p> เข้าสู่แขวงสวันเขต ประเทศลาว เพื่อเดินทางไปที่ด่านบาวลาว ระหว่างทางผ่านเมืองเซโน หรือเมืองอุทุมพร เมืองฐานทัพของประเทศลาว เมืองนี้มีทหารเยอะ เมื่อก่อนจะเป็นทหารฝรั่งเศส ตอนนี้มีแต่ทหารลาวจ๊ะ ต่อด้วยเมืองวีระบุรีที่ตั้งเหมืองทองคำ </p><p> ช่วงนี้มีขลุกขลักเล็กน้อยที่ลาว เนื่องจากรถเสีย เสียเวลาในการเดินทางไปร่วมชั่วโมง เพราะรอรถมาเปลี่ยน ระหว่างที่รอไกด์ก็เล่าเรื่องราวต่าง ๆ ฆ่าเวลาไปเรื่อย ๆ พร้อมกันนี้ก็มีอาหารว่างแก้ขัด เรียกว่า “ขนมปังฝรั่งเศส” คนลาวเรียกว่า “ข้าวจี่ป่าเต” พวกเราเรียกว่า “ขนมปังนานาชาติ” หมายความดังนี้จ๊ะ เป็นขนมปังที่ไส้ทำโดยคนเวียดนาม ขายโดยคนลาว และกินโดยคนไทย ฮ่า..ฮ่า.. </p><p></p><p> ในที่สุดรถก็มาจนได้ ดีใจจังได้ไปต่อแล้ว นึกว่าจะได้กินข้าวลิงข้าวแพะข้างถนนในลาวซะแร้วววว!!! กว่าจะได้รับประทานอาหารเที่ยงก็ปาเข้าไปเกือบบ่าย 3 โอ้พระเจ้าจอร์ทดีนะที่เมื่อเช้ากินตุนไว้เยอะ (ใครที่อ่านตอนแรกแล้วแอบค่อนขอดผู้เขียนอยู่ในใจว่าตะกละ ล่ะก็ ถึงตอนนี้โปรดดีใจแทนด้วยเน้อ.. ที่กินตุนไว้เยอะตอนเช้า แหะ แหะ)คราวนี้มีรูปอาหารเที่ยงมาให้ชมจ๊ะ </p><p><div style="text-align: center"></div></p><p></p><p> เกือบถ่ายไม่ทัน (ภาพมันฟ้องอ่ะ) เพราะคณะที่ร่วมโต๊ะ หิวโซกันเสียทุกผู้ทุกตัวคน ดีที่นึกขึ้นได้ว่า ต้องถ่ายรูปอาหารเที่ยงมาโชว์แก้ตัวที่ลืมถ่ายรูปอาหารเช้า อิอิ เกือบต้องให้ผู้อ่านต้องจินตนาการเอาเองอีกแล้ว (ฮ๋าฮ่า) </p><p> จากนั้นก็เดินทางต่ออย่างทรหดอดทน แวะฉี่เป็นพัก ๆ ตามปั๊มน้ำมันต่าง ๆ (แล้วจะเล่าเรื่องห้องน้ำให้ฟังอีกต่างหาก อย่าลืมติดตามนะค๊า) ถึงด่านบาวลาวเพื่อต่อเข้าไปยังประเทศเวียดนาม เดินทางเข้าไปยังแขวงกวางบินห์ (QuangBinh) </p><p><div style="text-align: center"></div></p><p> ผ่านเทือกเขาไร่นา และธารน้ำที่ไหลผ่าน เกิดเกาะแก่งสวยงาม เดินทางไปเรื่อย ๆ ด้วยอากาศเย็นสบาย ประมาณ 25 องศา C แต่ขอโทษนะคร๊าบพี่น้อง ในรถหนาวยะเยือกยิ่งกว่าขั้วโลกเหนือบวกใต้ซะอีก มายก๊อด! แอร์หรี่ไม่ได้คร๊าบ...มีแต่เย็นกับเย็นมากกก...ให้ตายเถอะโรบิ้น กว่าจะถึงที่พักเพื่อรับประทานอาหารเย็นก็ปู้นน..เลย เกือบ 3 ทุ่ม ระหว่างทางก็มืดแสนมืด ถนน 2 เลน นาน ๆ จะมีรถผ่านมาสักคัน คดเคี้ยวเลี้ยวลดไปตามไหล่เขา แถมคนขับบอกว่าจะพาไปทางลัด ปรากฏว่า หลงทางซะงั้น ไอ้ทางที่ว่าลัดมันก็เร็วกว่าไม่ลัดแค่ 10 นาที (แล้วแกจะไปทำม๊ายยย..) </p><p> ในรถก็แสนหนาวที่พักฉี่ก็ไม่มี นั่งตัวแข็งเป็นฟอสซิลนานนับชั่วโมง จนอดทนรอต่อไปไม่ไหว ยกมือขึ้นพร้อมตะโกน (ตะโกนจริง ๆ ) “เมื่อไหร่จะถึงค๊าๆๆๆ...” ไกด์บอก “อีก 60 ก.ม.คร๊าบ..บ.. ว๊าก!!!!... นั่งคอตกหมดหนทางไป ฮือ ๆๆ (ใครใช้ให้แกมาเที่ยวห๊า!!!..) </p><p> คืนแรกเข้าพักที่โรงแรม SAIGON QUANGBINH </p><p><div style="text-align: center"></div> </p> <p> ก่อนจะเข้าไปทานอาหารมื้อค่ำแสนอร่อย กระโดดลงจากรถเข้าห้องน้ำอย่างเร็วรี่ ฉี่นานเกือบ 5 นาที เพราะอั้นไว้ไม่ต่ำกว่า 2 ชั่วโมง ฮือ ๆ กระเพาะปัสสาวะอักเสบใครจะรับผิดชอบตูฟะเนี่ย..</p><p> หมดไป 1 วันที่สุดแสนจะทรหดทรมานและทรกรรม เฮ้อออ.. พรุ่งนี้จะเป็นไงต่อน๊า.. ราตรีสวัสดิ์ หมดแรงแระ </p><p>GOOD NIGHT.. SEE U TOMORROW Bye..Bye.. </p>
ซินจ่าวครับ
อ่านสนุกดีครับ โดยเฉพาะตอนที่บ่น ฮ่าๆๆ
ลองทานเฝอหรือยังครับ
ซินจ่าวค่ะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาเที่ยวด้วยคนน่าสนุกนะค่ะ อิจฉ๊า อิจฉา
สวัสดีจ่ะ
เล่าสนุกจัง อิจฉานะเนี่ย ว่าจะๆๆไป ไม่ได้ไปซักกะที
ซินจ่าว ค่ะ ป้าแดง
ลองไปดูซิคะ รับรองประทับใจไม่รู้ลืม อ๋อ! ก่อนไปต้องฟิตร่างกายเล็กน้อย บริหารข้อเข่าให้แข็งแรง เวลานั่งรถนาน ๆ จะได้ไม่เมื่อยยยย...ขา อิอิ
สวัสดีค่ะ คุณเพชรน้อย
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ stardust
สวัสดีค๊า ป้าหมีเชอรี่