From Terminal

“ … ในความเปล่าเปลี่ยว อะไรทำให้เรามีความหวัง หากมิใช่ มิตรภาพและความรัก

.... เราถูกคุมขังในสภาพเป็นจริง หรือไม่ ในความแปลกแยกของสถานที่ ที่ไม่คุ้นเคย

.... สิ่งหนึ่งที่ปลดปล่อยความรู้สึกข้างต้น คือ เพื่อน ใช่ไหม  

.... การไม่มีที่ไป หรือไม่สามารถไปจากที่หนึ่งได้ นั่นคือ การถูกคุมขัง

ที่ไม่ใช่เพียงแค่การนับวันรอ แต่เสมือนนานนับปี - - -

.... แม้สถานที่อาจมากมายด้วยผู้คน แต่ฉันจะอยู่รอดได้อย่างไร

โดยมิควรทิ้งทั้งจิตวิญญาณ และคำมั่นสัญญา  ....

มุมที่วางเดิมพันด้วยชีวิต และหัวใจมนุษย์ -

หัวใจอันยิ่งใหญ่ที่แบกรับ พันธะสัญญา ซึ่งอาจจะดูเล็กน้อยสำหรับผู้อื่น

แต่มันยิ่งใหญ่สำหรับเขา... นั่นเพราะเป็นสัญญาที่ไม่ใช่เพื่อตัวเอง

แต่เป็นสัญญา - พันธนาการเพื่อคนผู้อื่น "  

.... ชอบมากจากเรื่อง  Terminal อ่านแล้วก็ได้ย้อนมองชีวิตตนเองว่า ตอนนี้เป็นเช่นไรบ้าง

.... เราเป็น และมีความรู้สึกเช่นเดียวกันหรือไม่ อะไรหรือ คือปัจจัย หรือ Criteria

..... สิ่งนั้น สิ่งนี้เกิดขึ้นเพราะเหตุใด  .... กรอบที่เราวาดหวังและวางไว้ เพื่อใครกันแน่หนอ ?  

… Now – kept been Waiting  - -  and Waiting for

What ? … is Your Goal?   

ด้วยรฤก ถึงทุกๆ ท่านค่ะ      

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

อากาศหนาวเย็นแล้ว

คิดถึงคุณปูเช่นกันครับ

รักษาสุขภาพด้วยครับผม

[ข้ามสีทันดร]

แวะมาเยี่ยม

คุณปูสบายดีไหมครับ