กระแสการสมัครใจถ่ายโอนไปสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นของชาวมัธยมศึกษาจังหวัดพิษณุโลก ได้ผลเกินกว่าที่ได้ตั้งเป้าหมายไว้ การเรียนรู้เรื่องการถ่ายโอนเข้าถึงพี่น้องชาวมัธยมศึกษาอย่างลงลึก เกาะติดสถานการณ์อย่างรู้เท่าทัน แม้ว่าการสมัครใจถ่ายโอนครั้งนี้จะเป็น Stereotypes เป็นยุทธวิธีที่ใครก็ยากที่จะเดาว่าแผนการนี้สมาคมผู้ประกอบวิชาชีพบริหารการศึกษาขั้นพื้นฐานช่วงชั้นที่สี่จังหวัดพิษณุโลก แท้ที่จริงต้องการอะไร คิดอะไรอยู่ ทำไมเรื่องนี้เป็นเรื่องราวใหญ่โต
ความเป็นจริงที่ต้องการให้หน่วยงานที่รับผิดชอบในการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐานทุกระดับ ได้รับรู้ว่า การปฏิรูปโครงสร้างกระทรวงศึกษาธิการนับตั้งแต่วันที่ ๗ กรกฎาคม ๒๕๔๖ เป็นต้นมา หาเป็นภาพความสำเร็จในการบริหารจัดการด้านคุณภาพการศึกษาอย่างแท้จริงไม่ ความแตกต่างในวัฒนธรรมขององค์กร วิถีชีวิตครูที่มาจากต่างบริบท ก็ยังคงมีความแตกต่าง หาใช่เป็นการหลอมรวมกันได้อย่างสนิทตามเจตนารมณ์ที่กฎหมายกำหนดไว้ ความกระหายอยากในการเปลี่ยนเส้นทางการบริหารโรงเรียน จากโรงเรียนอีกหนึ่งระดับมาสู่ระดับที่สูงกว่า เป็นการจุดชนวนแห่งปัญหาในการบริหารงานบุคคล การที่ต้องนั่งรอการพัฒนาโรงเรียนของโรงเรียนที่จัดการศึกษาระดับต่ำกว่า ทำให้การบริหารงานของโรงเรียนที่จัดการศึกษาระดับสูงกว่าต้องเปลี่ยนทิศทาง เป็นอีกหนี่งประเด็นของการบริหารงบประมาณ...และอีกหลากหลายปัญหาที่มีความเหลื่อมล้ำ ขัดแย้ง ที่ยังไม่ได้รับการแก้ไข ตามที่ชาวมัธยมศึกษาต้องการจะเห็นการเปลี่ยนแปลงที่ดีกว่า
การบริหารการเปลี่ยนแปลงที่ผ่านกระบวนการทางกฎหมายการศึกษาเป็นการเปลี่ยนแปลงที่ทุกหน่วยงานยอมรับบนฐานความคิดที่แตกต่าง การสร้างทางเลือกเพื่อที่จะเลือกเดินก็เกิดขึ้นตามกฎหมายเช่นเดียวกัน...เมื่อทางเลือกที่จะเลือกเป็นทางตันก็ย่อมที่จะมีทางเลือกใหม่ที่ก้าวเดินไปได้ ทั้งที่รู้อยู่ว่าทางเลือกใหม่ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ไม่ได้เป็นทางเลือกที่แท้จริง..แล้วอะไรคือทางเลือกใหม่ที่ดีกว่าในทุกทางที่จะไป.... ๗ ธันวาคม ๒๕๕๐ เรามีคำตอบ ๑๓.๐๐ น. พบกันที่หอประชุมใหญ่โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา ภาคเหนือ ..ชาวมัธยมศึกษาจังหวัดพิษณุโลก ขอต้อนรับ ชาวมัธยมศึกษาจากจังหวัดนครสวรรค์,พิจิตร และอุตรดิตถ์ ..ร่วมสร้างพลังทางสู่ฝันที่พวกเราต้องการอย่างแท้จริง....สวัสดีครับ.
สวัสดีครับคุณสุวรรณา
ขอบคุณนะครับที่กรุณาให้ความสนใจการมัธยมศึกษา..ว่ากันว่า การแบ่งระดับการศึกษา มี 3 ช่วงเปรียบได้กับร่างกายมนุษย์ ส่วนแรกคือส่วนของการประถมศึกษา เปรียบได้กับ แขนและขา ส่วนที่สองส่วนของการมัธยมศึกษา เปรียบได้กับลำตัวและหัวใจ ส่วนที่สามส่วนของการอุดมศึกษา เปรียบได้กับศีรษะและสมอง การมัธยมศึกษาจึงสำคัญที่สุดมนุษย์เราก็เช่นเดียวกันหากส่วนกลางของชีวิตผิดปกติ แขน ขา สมองจะอยู่ได้อย่างไร..หากมีความคืบหน้าผมจะเล่าให้ฟังครับ...
เมื่อ ๔ ธ.ค.๕๐ ผมไปหอสมุด ม.น.มาครับไปสืบค้นและยืมหนังสือมา ๗ เล่ม ยืมได้ตั้ง ๑๕ วัน ไม่รู้คุณสุวรรณา นั่งทำงานอยู่ชั้นไหน ผมไปชั้น ๒ และชั้น ๓ สวัสดีครับ.