อุดมการณ์ ศรัทธา วิชาครู ๐ บทกวีจากหนังสือเล่มเก่า
วันนี้ ผมนึกยังไงก็ไม่รู้ นั่งมองหนังสือที่อยู่บนชั้นหนังสือของผมเอง
และแล้วสายตาก็ไปสะดุดกับหนังสือเก่า ๆ อยู่เล่มหนึ่ง ซึ่งจำไม่ได้ว่าได้มายังไง ใครให้มา หรือว่าซื้อมาจากที่แห่งใด
ผมเปิดไปเปิดมา จนมาเจอกับบทกลอนบทนี้ครับ
..........................................................................................
ครูวชิ เป็นครูสอน อยู่ดอนป่า
อุดมการณ์ อันแรงกล้า พาสร้างสรรค์
ยึดมั่นอยู่ คู่ศรัทธา จรรยาบรรณ
จึงยึดมั่น สอนเด็กดอย พลอยได้เรียน
อยู่ป่าเขา ลำเนาไพร ในดงป่า
สอนวิชา ให้เด็กน้อย คอยขีดเขียน
มองขุมทรัพย์ แห่งปัญญา พาเด็กเรียน
เพื่อแปรเปลี่ยน มาสร้างสรรค์ บ้านเกิดตน
อยู่วันหนึ่ง ทางการตรง ส่งหนังสือ
มาถึงมือ ครูวชิ จึงมีผล
ให้ทุนครู ไปเรียนต่อ เพื่อก่อตน
เพื่อกลับมา พัฒนาคน บนบ้านไพร
ครูวชิ จึงขอลา มาเรียนต่อ
เพื่อหวังรอ กลับโรงเรียน เปลี่ยนสิ่งใหม่
ด้วยครูเก่ง เป็นที่จ้อง ของใครใคร
โรงเรียนใหญ่ จึงทาบทาม ตามเป็นครู
ด้วยเงินเดือน สูงกว่าเดิม เพิ่มหลายเท่า
โรงเรียนใหม่ ใหญ่กว่าเก่า เข้าปิดหู
อุดมการณ์ แห่งศรัทธา วิชาครู
จึงไม่สู้ อุดมการณ์ ชั้นเงินตรา
หลายวันผ่าน ครูวชิ หนีไม่กลับ
เด็กรอรับ ต้องผิดหวัง นั่งก้มหน้า
มาลัยร้อย ไว้คอยรับ กลับโรยรา
หยาดน้ำตา ของเด็กน้อย พลอยไหลริน
เด็กนักเรียน เดินกลับบ้าน บนลานเขา
แววตาเศร้า บนใบหน้า ฤามาสิ้น
ชุดนักเรียน ถอดเก็บไว้ ใส่โอ่งดิน
ต้องทำกิน ตามวิสัย คนไร้วิชา
ที่มา วิจิตราวาทะลักษณ์
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
ไม่มีอะไรมากครับ แค่อยากนำมาให้ซึมซับกัน
ขอบพระคุณครับ
ความเห็น (11)
- จำได้ว่าคนนี้
- ครูวชิ จึงขอลา มาเรียนต่อ
- เขาให้มาเรียนต่อปริญญาเอก
- แล้วจะกลับไปสอนที่บ้านนอก
- รู้สึกอยู่ที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์นะครับ
- แถวๆๆกำแพงแสน
- อิอิอิอิ
- ชอบมากๆๆ
- ชอบกลอนแบบนี้ครับ
สวัสดีครับ
ช่างบังเอิญจริง ๆ ครับ ผมคิดประเด็นนี้เมื่อตอนค่ำว่า
"มหาวิทยาลัย ขาดแคลอนอาจารย์บ้างไหมหนา
แต่ว่า โรงเรียนของหนูไม่มีครูสอนวิชา"
นึกถึงเพลง กรรณิการ์ของ วงมาลีฮวนน่าครับ
"เด็กน้อยคอยครูกรรณิการ์กลับ ปูชณีไปลับไม่กลับมา"
แต่อีกเพลงก็อีกอารมณ์ครับ ในอัลบัมเสียงเพรียกแห่งชีวิตชุด 3 ครับ
ชื่อเพลง"ครูน้อย" จากวง สิมิลัน คนแต่งเพลงนี้คือ สมพงษ์ หมื่นจิตต์ เขาร้องว่า
"ใครจะย้ายก็ชั่ง ใจเธอยังไม่เปลี่ยน
ใครจะไปไหนก็ชั่ง เธอจะไปโรงเรียน
เด็กน้อยบนดอยคอยอยู่ วิญญาณครูไม่เคยจางหาย
ถึงตัวร้อนทุรนทุราย แต่ใจเธอยังไม่ท้อ
ใครจะย้ายก็ช่าง เธอก็ยังอยู่ต่อ
ใครไม่เห็นใจก็ช่าง เธอก็ยังสู้ต่อ"
- ครูวชิ หนีไปอยู่ โรงเรียนใหญ่
- ครูภาคใต้ สามจังหวัด ยืนหยัดสู้
- ครูวชิ เห็นเงิน เกินเห็นครู
- ครูใต้รู้ อันตราย ตายก็ยอม
- ครูวชิ อยากก้าวหน้า จึงมาเรียน
- ครูภาคใต้ พากเพียร สอนจนผอม
- ครูวชิ สร้างตน คนรุมตอม
- ครูใต้พร้อม สร้างค่า เด็กตาดำ
ลูกชายมะเดี่ยว
หลายวันผ่าน ครูวชิ หนีไม่กลับ
เด็กรอรับ ต้องผิดหวัง นั่งก้มหน้า
มาลัยร้อย ไว้คอยรับ กลับโรยรา
หยาดน้ำตา ของเด็กน้อย พลอยไหลริน
นึกภาพตาม อดน้ำตาซึมไม่ได้
สวัสดีจ้า อาเดี่ยว
- อ่านดูแล้วเศร้าเน๊าะ สงสารนักเรียนจังเลย นึกถึงตอนที่เป็นครูที่นครพนม อยู่โรงเรียนที่เขาแยกเป็นสาขา ห้องเรียนมุงด้วยหญ้าคา ซึ่งตอนนั้นไม่มีใครอยากจะไปสอน เพราะอยู่ในป่า แต่พี่เองก็เลือกที่จะมาสอน
- พี่ว่าได้ประสบการณ์อีกแบบ เวลาว่างก็พานักเรียนไปเก็บเห็ด และยิงกะปอม ฮ่า ๆ ๆ ๆ สนุกดี แต่ "บาป"
- ขอบคุณที่นำเอาบทกวีดี ๆ มาให้อ่าน
- หลาน ๆ ฝากความคิดถึงถึงน้าเดี่ยวด้วยครับ
- อ่านแล้วสงสารเด็กจัง
- ครูที่อยู่ในชนบทมักจะหาทางให้ตนย้ายเข้ามาอยู่ในเมืองใหญ่ทั้งนั้น
- พี่นกอยู่ที่สำนักการศึกษา เห็นมามากมาย
- แต่นั่นแหละนะ ครูที่ดี ก็ยังคงมีอยู่
- ครูเหล่านั้นฝังตัวอยู่ที่ห่างไกล บนภูเขา ต้องเดินเท้าเข้าไปจึงจะถึงโรงเรียน
- ทำให้คิดถึงครูคนหนึ่งที่แม่ฮ่องสอน ที่เขาเรียกกันว่าครูตีนเปล่า สงสัยต้องถาม น้องเอกซะแล้ว
- สุดท้าย คิดถึงน้องสายลมค่ะ
- สวัสดีคีรับพี่ขจิต กามนิตหนุ่ม
อิอิ - อาทิตย์นี้เจอกันครับพี่
- รับรองว่าไม่หลงทางแน่ ๆ ครับ
- อิอิ
- สวัสดีครับพี่สุมิตรชัย
- อิอิ เพลงกรรณิการ์ ของมาลีฮวนน่า นั้นไพเราะมาก ๆ ครับ
- เอาไว้เฮฮาศาสตร์งานหน้าผมจะร้องและเล่นกีต้าร์เพราะ ๆ ให้ฟังนะครับ
- แล้วผมว่าเราคงจะได้ร่วมร้องเพลงนี้ด้วยกันครับ
- ขอบคุณครับสำหรับทุกความรู้สึกครับ อิอิ
หลายวันผ่าน ครูวชิ หนีไม่กลับ
เด็กรอรับ ต้องผิดหวัง นั่งก้มหน้า
มาลัยร้อย ไว้คอยรับ กลับโรยรา
หยาดน้ำตา ของเด็กน้อย พลอยไหลริน
เด็กนักเรียน เดินกลับบ้าน บนลานเขา
แววตาเศร้า บนใบหน้า ฤามาสิ้น
ชุดนักเรียน ถอดเก็บไว้ ใส่โอ่งดิน
ต้องทำกิน ตามวิสัย คนไร้วิชา
------------------------------------------------
สะท้อนหัวใจคนเป็นครู คิดถึงเด็กๆที่เคยสอนที่ทองผาภูมิ กาญจนบุรีจังเลยค่ะ
- ขอบคุณครับสำหรับทุกความรู้สึก
- อิอิ